کانون

6)

حضرت علی (ع) :
که درور خدا بر او باد فرمودند :

دنيا خانه آرزوهايى است که زود نابود مى‏شوند، و کوچ کردن از وطن حتمى است، دنيا شيرين و خوش منظر است که به سرعت به سوى خواهانش مى‏رود، و بيننده را مى‏فريبد، سعى کنيد با بهترين زاد و توشه از آن کوچ کنيد و بيش از کفاف و نياز خود از آن نخواهيد و بيشتر از آنچه نياز داريد طلب نکنيد.

آگاه باشيد، گويا دنيا پايان يافته، و وداع خويش را اعلام داشته است، خوبيهايش ناشناخته مانده به سرعت پشت کرده مى‏گذرد، ساکنان خود را به سوى نابود شدن مى‏کشاند، و همسايگانش را به سوى مرگ مى‏راند. آنچه از دنيا شيرين بود تلخ‏شده، و آنچه صاف و زلال بود تيرگى پذيرفت، و بيش از ته مانده ظرف آب ريخته‏شده از آن باقى نمانده است، يا جرعه‏اى آب که با آن عطش تشنگان دنيا فرو نخواهد نشست. اى بندگان خدا! از سرايى کوچ کنيد که سرانجام آن نابودى است، مبادا آرزوها بر شما چيره گردد، مپنداريد که عمر طولانى خواهيد داشت.

به خدا سوگند! اگر مانند شتران بچه مرده ناله سردهيد، و چونان کبوتران نوحه‏سرايى کنيد، و مانند راهبان زارى نماييد، و براى نزديک شدن به حق، و دسترسى به درجات معنوى، و آمرزش گناهانى که ثبت‏شده و ماموران حق آن را نگه مى‏دارند، دست از اموال و فرزندان بکشيد سزاوار است زيرا: برابر پاداشى که برايتان انتظار دارم، و عذابى که از آن بر شما مى‏ترسم، اندک است به خدا سوگند! اگر دلهاى شما از ترس آب شود، و از چشمهايتان با شدت شوق به خدا، يا ترس از او، خون جارى گردد، و اگر تا پايان دنيا زنده باشيد و تا آنجا که مى‏توانيد در اطاعت از فرمان حق بکوشيد، در برابر نعمتهاى بزرگ پروردگار به خصوص نعمت ايمان، ناچيز است.

---

7)
حضرت علی (ع) :
که درور خدا بر او باد فرمودند :    

اى بندگان خدا! از خدا بپرهيزيد. و با اعمال نيکو به استقبال اجل برويد، با چيزها فانى شدنى دنيا آنچه که جاويدان مى‏ماند خريدارى کنيد. از دنيا کوچ کنيد که براى کوچ دادنتان تلاش مى‏کنند، آماده مرگ باشيد که بر شما سايه افکنده است، چون مردمى باشيد که بر آنها بانگ زدند و بيدار شدند، و دانستند دنيا خانه جاويدان نيست و آن را با آخرت مبادله کردند.
خداى سبحان شما را بيهوده نيافريد، و بحال خود وانگذاشت، ميان شما تا بهشت يا دوزخ، فاصله اندکى جز رسيدن مرگ نيست. زندگى کوتاهى که گذشتن لحظه‏ها از آن مى‏کاهد، و مرگ آن را نابود مى‏کند، سزاوار است که کوتاه مدت باشد، زندگى که شب و روز آن را به پيش مى‏راند بزودى پايان خواهد گرفت، مسافرى که سعادت يا شقاوت همراه مى‏برد بايد بهترين توشه را با خود بردارد، از اين خانه دنيا زاد و توشه برداريد که فرداى رستاخيز نگهبانتان باشد.
بنده خدا بايد از پروردگار خود بپرهيزد، خود را پند دهد و توبه را پيش فرستد، و بر شهوات غلبه کند، زيرا زمان مرگ پنهان، و آرزوها فريبنده‏اند، و شيطان، همواره با اوست و گناهان را زينت و جلوه مى‏دهد تا بر او تسلط يابد، انسان را در انتظار توبه نگه مى‏دارد که آن را تاخير اندازد، و تا زمان فرا رسيدن مرگ از آن غفلت نمايد.
واى بر غفلت زده‏اى که عمرش بر ضد او گواهى دهد، و روزگار او را به شقاوت و پستى کشاند،
از خدا مى‏خواهيم که ما و شما را برابر نعمتها مغرور نسازد، و هيچ چيزى ما را از اطاعت پروردگار باز ندارد، که پس از فرا رسيدن مرگ دچار پشيمانى و اندوه نگرداند.
...........................

8)
حضرت علی (ع) :
که درور خدا بر او باد فرمودند :

دنياى حرام

آب دنياى حرام همواره تيره، و گل‏آلود است، منظره‏اى دلفريب و سرانجامى خطرناک دارد، فريبنده و زيباست اما دوامى ندارد، نورى است در حال غروب کردن، سايه‏اى است نابود شدنى، ستونى است در حال خراب شدن، آن هنگام که نفرت دارندگان به آن دل بستند و بيگانگان به آن اطمينان نمودند،
چونان اسب چموش پاها را بلند کرده، سوار را بر زمين مى‏کوبد، و با دامهاى خود آنها را گرفتار مى‏کند، و تيرهاى خود را سوى آنان پرتاپ مى‏نمايد، طناب مرگ به گردن انسان مى‏افکند، به سوى گور تنگ و جايگاه وحشتناک مى‏کشاند تا در قبر، محل زندگى خويش، بهشت يا دوزخ را بنگرد، و پاداش اعمال خود را مشاهده کند.
و همچنان آيندگان بدنبال رفتگان خود گام مى‏نهند، نه مرگ از نابودى انسان دست مى‏کشد! و نه مردم از گناه فاصله مى‏گيرند!! که تا پايان زندگى و سرمنزل فنا و نيستى آزادانه به پيش مى‏تازند.
وصف رستاخيز
تا آنجا که امور زندگانى پياپى بگذرد، و روزگاران سپرى شود، و رستاخيز برپا گردد، در آن زمان، انسانها را از شکاف گورها، و لانه‏هاى پرندگان، و خانه درندگان، و ميدانهاى جنگ، بيرون مى‏آورد که با شتاب به سوى فرمان پروردگار مى‏روند، و به صورت دسته‏هايى خاموش، و صفهاى آرام و ايستاده حاضر مى‏شوند، چشم بيننده خدا آنها را مى‏نگرد، و صداى فرشتگان به گوش آنها مى‏رسد، لباس نياز و فروتنى پوشيده درهاى حيله و فريب بسته‏شده، آرزوها قطع گرديده است. دلها آرام، صداها آهسته، عرق از گونه‏ها چنان جارى است که امکان حرف زدن نمى‏باشد، اضطراب و وحشت همه را فرا گرفته، بانگى رعدآسا و گوش خراش، همه را لرزانده، به سوى پيشگاه عدالت، براى دريافت کيفر و پاداش مى‏کشاند.

(1391 اسفند 10، 0:06)یکی از بچه ها سوال کرده بود که :  نوشته است: [ -> ]چرا رستاخیز انقدر ترسناکه؟
چرا باید بترسیم؟
خب ... میدونید منظورم اینه که چرا همه باید این اضطراب رو تجربه کنیم؟
نامردی نیست؟

سلام 

رستاخیز ترسناک نیست ، 

ترس ما از اعمال خودمون خواهد بود ،  پس اگه سالم و پاک زیسته باشیم ، و برای خدا اونوقت ، رستاخیز بلند شدن و قیامت و تجلی کاملتر و قشنگ تر و ملکوتی تر پدیده ها و خلق خداست 

ولی وقتی شما آماده نباشی ، و ظرفیت نداشته باشی بتون سخت میگذره ،  مثلا یه نور شدید رو فرض کن اگه شما پشت به اون نور بکنی ، از چی ممکنه بترسی ؟ نور که نوره ؟ بلکه از سایه وححشتناک خودت میترسی 

اما اگه از اهل لااله الا الله باشی ، یعنی هم سنخ اون نور و به سمت خدا زندگی کرده باشی توی قیامت روت به سمت نور هست و لذت و بهشت خدا رو میبری . 

.....................

یا مثلا یه ظرف شکسته وقتی باران شدید رحمت بش بباره ، شکسته هست ، نمی تونه جمع کنه بلکه وضعش بد تر میشه ، ولی اگه شما ظرفیت داشته باشی و هم سنخ باشی ، آماده ای که بپری ! 

یا مثلا یه مثال میزنن که کسی بود توی کشیدن فاضلاب کار میکرد ، یه بار که رفت عطاری یه گیاهی که عطری و بوی عالی دشات حالش رو بهم میزد .. .چرا ؟؟ چون به اون بو های کثیف عادت داشت . 

ما هم توی این دنیا طبع و طینت خودمون رو با پروزش خدا میسازیم . 


برای همین حضرت علی هم بخاطر دلسوزی و عشقش میاد هی میگه ! آگاه باشین ، مراقب باشین !! نه این که حرف های حضرت ترسناک باشند ، یکم هم جو سخن رانی توی ترجمه می بایستی رعایت میشد ،  

این که میگن حضرت علی اشداء علی الکفار هست ، 

یعنی محبت و شوق شدید به هدایت و رسوندن نو ر به کافر ها داشت ، میدونست بعد که عالم رشد کنه اگه اونها رشد نکنن نمیتونن با اون عالم هم سنخ بشن ، مرتب بشون گوشزد میکرد و آینده این پیشروی بد رو جلو ی چشمشون میورد . 

.

یا علی .

9)
حضرت علی (ع) :
که درور خدا بر او باد فرمودند :

خدا گوشهايى براى پند گرفتن از شنيدنيها، و چشمهايى براى کنار زدن تاريکيها، به شما بخشيده است، و هر عضوى از بدن را اجزا متناسب و هماهنگ عطا فرموده تا در ترکيب ظاهرى صورتها و دوران عمر با هم سازگار باشند، با بدنهايى که منافع خود را تامين مى‏کنند، و قلبهايى که روزى را به سراسر بدن با فشار مى‏رسانند، و از نعمتهاى شکوهمند خدا برخوردارند، و در برابر نعمتها شکرگزارند، و از سلامت خدادادى بهره‏مندند.
مدت زندگى هر يک شماها را مقدر فرمود، و از شما پوشيده داشت، و از آثار گذشتگان عبرتهاى پندآموز براى شما ذخيره کرد، لذتهايى که از دنيا چشيدند، و خوشيها و زندگى راحتى که پيش از مرگ داشتند،
سرانجام دست مرگ گريبان آنها را گرفت و ميان آنها و آرزوهايشان جدائى افکند، آنها که در روز سلامت چيزى براى خود ذخيره نکردند، و در روزگاران خوش زندگى عبرت نگرفتند.
آيا خوشيهاى جوانى را جز ناتوانى پيرى در انتظار است؟ و آيا سلامت و تندرستى را جز حوادث بلا و بيمارى در راه است؟ و آيا آنان که زنده‏اند جز فنا و نيستى را انتظار دارند؟
با اينکه هنگام جدائى و تپش دلها نزديک است که سوزش درد را چشيده، و شربت غصه را نوشيده، و فرياد يارى خواستن برداشته، و از فرزندان و خويشاوندان خود، درخواست کمک کرده است. آيا خويشاوندان! مى‏توانند مرگ را از او دفع کنند؟ و آيا گريه و زارى آنها نفعى براى او دارد؟

---

عبرت از مرگ

او را در سرزمين مردگان مى‏گذارند، و در تنگناى قبر تنها خواهد ماند، حشرات درون زمين، پوستش را مى‏شکافند، و خشت و خاک گور بدن او را مى‏پوساند، تندبادهاى سخت آثار او را نابود مى‏کند، و گذشت شب و روز، نشانه‏هاى او را از ميان برمى‏دارد، بدنها پس از آن همه طراوت متلاشى مى‏گردند، و استخوانها بعد از آنهمه سختى و مقاومت، پوسيده مى‏شوند و ارواح در گرو سنگينى بار گناهانند، و در آنجاست که به اسرار پنهان يقين مى‏کنند، اما نه بر اعمال درستشان چيزى اضافه مى‏شود و نه از اعمال زشت مى‏توانند توبه کنند. آيا شما فرزندان و پدران و خويشاوندان همان مردم نيستيد؟ که بر جاى پاى آنها قدم گذاشته‏ايد؟ و از راهى که رفتند مى‏رويد؟ و روش آنها را دنبال مى‏کنيد؟ اما افسوس که دلها سخت‏شده، پند نمى‏پذيرد، و از رشد و کمال بازمانده، و راهى که نبايد برود مى‏رود، گويا آنها هدف پندها و اندرزها نيستند و نجات و رستگارى را در به دست آوردن دنيا مى‏دانند بدانيد که بايد از صراط عبور کنيد، گذرگاهى که عبور کردن از آن خطرناک است، با لغزشهاى پرت‏کننده، و پرتگاههاى وحشت‏زا، و ترسهاى پياپى

9)


حضرت علی (ع) :
که درور خدا بر او باد فرمودند :


در نکوهش دنيای حرام

پس از ستايش پروردگار، همانا من شما را از دنياى حرام مى‏ترسانم، زيرا در کام شيرين و در ديده انسان سبز و رنگارنگ است، در شهوات و خواهشهاى نفسانى پوشيده‏شده، و با نعمتهاى زودگذر دوستى مى‏ورزد، با متاع اندک زيبا جلوه مى‏کند، و در لباس آرزوها خود را نشان مى‏دهد، و با زينت غرور خود را مى‏آرايد، شادى آن دوام ندارد، و کسى از اندوه آن ايمن نيست
شناخت ماهيت دنيا
دنياى حرام بسيار فريبنده و بسيار زيان‏رساننده است، دگرگون‏شونده و ناپايدار، فناپذير و مرگبار، و کشنده‏اى تبهکار است، و آ نگاه که به دست آرزومندان افتاد و با خواهشهاى آنان دمساز شد مى‏نگرند که جز سرابى بيش نيست که خداى سبحان فرمود: (زندگى چون آبى ماند که از آسمان فرو فرستاديم و به وسيله گياهان فراوان روييد سپس خشک شده، باد آنها را پراکنده نمود و خدا بر همه چيز قادر و تواناست).

کسى که از دنيا شادمانى نديد جز آنکه پس از آن با اشک و آه روبرو شد، هنوز با خوشيهاى دنيا روبرو نشده است که با ناراحتيها و پشت کردن آن مبتلا مى‏گردد، شبنمى از رفاه و خوشى دنيا بر کسى فرود نيامده جز آنکه سيل بلاها همه چيز را از بيخ و بن مى‏کنند، هرگاه صبحگاهان بيارى کسى برخيزد، شامگاهان خود را به ناشناسى مى‏زند، اگر از يک طرف شيرين و گوارا باشد از طرف ديگر تلخ و ناگوار است.

کسى از فراوانى نعمتهاى دنيا کام نگرفت جز آنکه مشکلات و سختيها دامنگير او شد، شبى را در آغوش امن دنيا به سر نبرده جز آنکه صبحگاهان بالهاى ترس و وحشت بر سر او کوبيد، بسيار فريبنده است و آنچه در دنياست نيز فريبندگى دارد، فانى و زودگذر است، و هر کس در آن زندگى مى‏کند فنا مى‏پذيرد.

10)


حضرت علی (ع) :
که درور خدا بر او باد فرمودند :

آگاه باشيد! دنيا خانه‏اى است که کسى ايمنى ندارد مگر در آن به جمع‏آورى توشه آخرت پردازد، و از کارهاى دنيايى کسى نجات نمى‏يابد. مردم به وسيله دنيا آزمايش مى‏شوند، پس هر چيزى از دنيا را براى دنيا به دست آورند از کفشان بيرون مى‏رود، و بر آن محاسبه خواهند شد، و آنچه را در دنيا براى آخرت تهيه کردند به آن خواهند رسيد، و با آن خواهند ماند، دنيا در نظر خردمندان چونان سايه‏اى است که هنوز گسترش نيافته، کوتاه مى‏گردد، و هنوز فزونى نيافته کاهش مى‏يابد.
....................................................
چگونه خانه دنيا را توصيف کنم که ابتداى آن سختى و مشقت، و پايان آن نابودى است، در حلال دنيا حساب، و در حرام آن عذاب است، کسى که ثروتمند گردد فريب مى‏خورد، و آن کس که نيازمند باشد اندوهناک است، و تلاش‏کننده دنيا به آن نرسد، و به رهاکننده آن، روى آورد، کسى که با چشم بصيرت به آن بنگرد او را آگاهى بخشد و آن کس که چشم به دنبال دنيا دوزد کوردلش مى‏کند. (مترجم ا: از شگفتيهاى بى‏نظير کلام امام (ع) اين است که فرمود: (و اگر به دنيا بنگرد آگاهى يابد) و (اگر چشم به دنبال دنيا دوزد کوردل شود) درود و سلام خدا بر على (ع) با اين فصاحت و بلاغت اعجاز گونه!!)

 

البته توجه کنیم  منظور حضرت علی از اون "دنیا" چیست که مارو ازش بر حذر میدونند ، 

و سوال اینجاست که بلاخره  کودوم دنیا ، چون خیلی از احادیث در باره خوبی ها و مزایا و این که مزرئه آخرت و پایگاه اولیاست صحبت میکنند . 

جواب اینه که توجه داشته باشیم که : 

این جهان و هستی و همه اشیاء اون دو وجه دارند ، که میشه اون ها رو از این دو وجه دید : 


1) وجه فانی و استقلالی اشیاء 
2) وجه باقی و الهی جهان هستی ، دنیا و اشیاء  . 

منظور حضرت علی در این سخنانشون از دنیا مورد اول هست و ما رو دعوت به  متوجه شدن وجه فانی دنیا میکنند ، وجه فانی اشیاء یا دنیا ، وجه  نابود شدنی و غیر خدای اون هست : 

چنان که امام علی میگن :  

(1391 اسفند 7، 17:17)مجتبی نوشته است: [ -> ]حضرت علی (ع) :
که درور خدا بر او باد فرمودند : 

آگاه باشيد، گويا دنيا پايان يافته، و وداع خويش را اعلام داشته است، خوبيهايش ناشناخته مانده به سرعت پشت کرده مى‏گذرد، ساکنان خود را به سوى نابود شدن مى‏کشاند، و همسايگانش را به سوى مرگ مى‏راند. آنچه از دنيا شيرين بود تلخ‏شده، و آنچه صاف و زلال بود تيرگى پذيرفت، 

و بيش از ته مانده ظرف آب ريخته‏شده از آن باقى نمانده است، يا جرعه‏اى آب که با آن عطش تشنگان دنيا فرو نخواهد نشست. 

---

و دوم وجه باقی یا الهی هست ، چون همه اشیاء و خلق خدا از اسمای الهی تشکیل شدند و هر چیزی  بعضی از اسمای الهی رو داره و به سمت تکامل اسمای الهی پیش میره ، 

البته فکر نکین این تقسیم بندی رو من توی کتاب ها خوندم و این حرف هایی که میزنم برای اطلاعات عمومی هست ، 

بلکه توجه به این معرفت فوق العاده عملی و  تاثیر گذار هست همونطور که اینقدر حضرت علی اصرار دارند و همینطور من از خودم نمیگم : 

قرآن میگه :   کل شی ء  هالک الا وجه . 

وجه خدا رو میگه که هر چیزی نابود شدنی و فانی شدنی هست جز اون وجه . 

و امام علی در دعای کمیل میگه : 

باسمائک التی ملاءت ارکان کل شی ء 

یعنی به اسمائی از تو که ارکان و اساس هر چیزی رو پر کرده از تو درخواست میکنم 

بعد میگه : 

[sub]بوجهک الباقی بعد فناء کل شیء [/sub]


یعنی به وجه باقی تو بعد از فنای تمام چیز ها . 






..............................................................................
..............................................................................


یعنی اگه ما دنیا رو تجلی خدا و خلق خدا و نعمتش ببینیم و همه هستی و آفریده ها و نعمت ها رو سعی کنیم توی اونها ، اسمای الهی رو ببینیم ، به دار باقی نظر کردیم ، اگه سعی کنیم اسما و تجلیات الهی رو ببینیم یعنی با دیدن جهان آفرینش ، خدا رو ببینیم و با اون دیدن خدا رو بشناسیم ، این میشه وجه باقی . 


میگه :  فرحین مومنین بما آتائهم الله 
مومنان به آنچه که "خدا" به آنها داده است شادند ، 




این دید مایه شادی و نشاط مومن هست ، چون توی هر چیزی مومن خدا رو میبینه . 


....................................
.........................................


بعد میگه : لَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا 


این غروری اینجا ازش نهی شده ، غروری هست که از وجه استقلالی و غیر خدای دنیا حاصل میشه ، یعنی شما به این حیات دنیا غرّه بشین یعنی دلخوش به این زندگی چند روزه بشین ، و این وضعش با دلخوش شدن به خدا و اطمینان به اون فرق داره  


وَلَا يَغُرَّنَّكُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ



و معنی انی جمله هم یعنی  حواستون باشه اینکه شما فکر کنین مسلمون و مومن هستین ، این باعث غرور "شما " یا "شخص " شما نشه ، و فکر نکنین کسی هستین . 




هر دوی این غرور ها ناشی از دیدن وجه فانی و استقلالی "خود " یا مثلا دنیا یا اشیاء هست . 


................
..................


در صورتی که وجه باقی سرتا پا نور و نشاط و شادی و الهی هست که میگه : 


بقیه الله خیر لکم ان کنتم مومنین ، 


.




بنابراین دوستان با خوندن تاپیک یاد مرگ حواسشون باشه ، که  بعضی از سخنان حضرت علی که میگه من شما رو از دنیا میترسانم ، منظورشون  فقط یه وجه از دنیاست ، توجه به هر دو وجه لازم هست ،


 وجه اول رو بش دلخوش نشیم و بش مغرور نشیم 
و وجه دوم هم که توش با خدا رو برو هستیم ، مایه امید و روحیه  و بهشت و آرامش ماست . 


.


نه این که ایشون نگفته باشن ، خیلی از فراض های ایشون هم در باره وجه باقی و توجه به خداست ، 


ولی با توجه به ترجمه اینطور بنظر میرسه که انذار بیشتر از بشارت هست ، بلکه اولا مترجم خیلی روی اصول ترجمه نکردن و خیلی از جاها که خیلی ظریف از وجه باقی دنیا هم گفته شده ، تصور مترجم نوشته شده  وگرنه خود متن رو باید از دید قرآنی بش نگاه کرد . نه با تصورات و کلمات فارسی ما و مترجم . 


.
 برای تذکر گفتیم ، که مذمت دنیا و صحبت کردن از جان فانی باعث نشه که شما بد و بیرا به زندگیتون و هستیتون بکنین ، بلکه برای امید و روحیه حتما باید به وجه باقی هم توجه کنین که مایه نشاط و شادی هست . جدا ای که این تاپیک و شناخت فانی بودن دنیا بسیار لازم و برای کناهان هم بازدارنده هست . 

(1391 اسفند 8، 9:00)مجتبی نوشته است: [ -> ]7)
حضرت علی (ع) :
که درور خدا بر او باد فرمودند :     

اى بندگان خدا! از خدا بپرهيزيد. و با اعمال نيکو به استقبال اجل برويد، با چيزها فانى شدنى دنيا آنچه که جاويدان مى‏ماند خريدارى کنيد. از دنيا کوچ کنيد که براى کوچ دادنتان تلاش مى‏کنند، آماده مرگ باشيد که بر شما سايه افکنده است، چون مردمى باشيد که بر آنها بانگ زدند و بيدار شدند، و دانستند دنيا خانه جاويدان نيست و آن را با آخرت مبادله کردند. 

.

11)


حضرت علی (ع) :
که درور خدا بر او باد فرمودند :

وه! چه مثالهاى بجا، و پندهاى رسايى وجود دارد، اگر در دلهاى پاک بنشيند، و در گوشهاى شنوا جاى گيرد، و با انديشه‏هاى مصمم و عقلهاى با تدبير برخورد کند. پس از خدا چونان کسى پروا کنيد که سخن حق را شنيده و فروتنى کرد، گناه کرد و اعتراف نمود، ترسيد و به اعمال نيکو پرداخت، پرهيز نمود و پيش تاخت، يقين پيدا کرد و نيکوکار شد، پند داده شد و آن را بگوش جان خريد، او را ترساندند و نافرمانى نکرد، به او اخطار شد و به خدا روى آورد، پاسخ مثبت داد و نيايش و زارى کرد، بازگشت و توبه نمود، در پى راهنمايان الهى رفت و پيروى کرد، راه نشانش دادند و شناخت، شتابان به سوى حق حرکت کرده و از نافرمانيها گريخت، سود طاعت را ذخيره کرد، و باطن را پاکيزه نگاه داشت، آخرت را آبادان و زاد و توشه براى روز حرکت، هنگام حاجت و جايگاه نيازمندى، آماده ساخت، و آن را براى اقامتگاه خويش، پيشاپيش فرستاد. اى بندگان خدا! براى هماهنگى با اهداف آفرينش خود، از خدا پروا کنيد، و آنچنان که شما را پرهيز داد از مخالفت و نافرمانى خدا بترسيد، تا استحقاق وعده‏هاى خدا را پيدا کنيد، و از بيم روز قيامت بر کنار باشيد.

14)
 این خیلی قشنگه ، من هر چند وقت یه بار این پاراگراف رو میخونم ...وقتی یه مدت نمیخونم دلم برای این تذکر تنگ میهشه 


حضرت علی (ع) :
که درور خدا بر او باد فرمودند :

مگر انسان، همان نطفه و خون نيم‏بند نيست؟ که خدا او را در تاريکيهاى رحم و غلافهاى تو در تو، پديد آورد؟ تا به صورت جنين درآمد، سپس کودکى شيرخوار شد، بزرگتر و بزرگترشده تا نوجوانى رسيده گرديد، سپس او را دلى فراگير، و زبانى گويا، و چشمى بينا عطا فرمود تا عبرتها را درک کند، و از بديها بپرهيزد، و آنگاه که جوانى در حد کمال رسيد، بر پاى خويش استوار ماند، گردنکشى آغاز کرد، و روى از خدا بگرداند، و در بيراهه گام نهاد، در هواپرستى غرق شد، و براى به دست آوردن لذتهاى دنيا تلاش فراوان کرد، و سرمست شادمانى دنيا شد، هرگز نمى‏پندارد مصيبتى پيش آيد! و بر اساس تقوى فروتنى ندارد، ناگهان سرمست و مغرور در اين آزمايش چند روزه، مرگ او را مى‏ربايد، او را که در دل بدبختيها، اندکى زندگى نموده، و آنچه را که از دست داده عوضى به دست نياورده است، و آنچه از واجبات را که ترک کرد، قضايش به جا نياورده، که درد مرگ او را فرا گرفت، روزها در حيرت و سرگردانى، و شبها با بيدارى و نگرانى مى‏گذارند.

---

عبرت از گذشتگان
آيا شما در جاى گذشتگان خود به سر نمى‏بريد؟ که عمرشان از شما طولانى‏تر و آثارشان با دوامتر، و آرزويشان درازتر، و افرادشان بيشتر، و لشگريانشان انبوه‏تر بودند؟ دنيا را چگونه پرستيدند؟ و آن را چگونه بر خود گزيدند؟ و سپس از آن رخت بربستند و رفتند بى توشه‏اى که آنان را براى رسيدن به منزلگاه کفايت کند، و بى مرکبى که آنان را به منزلشان رساند. آيا شنيده‏ايد که دنيا خود را فداى آنان کرده باشد؟ يا به گونه‏اى ياريشان داده با با آنان به نيکى به سر برده باشد؟ نه هرگز!! بلکه سختى و مشکلات دنيا چنان به آنها رسيد که پوست و گوشتشان را دريد، با سختيها آنان را سست و با مصيبتها ذليل و خوارشان نمود، و بينى آنان را به خاک ماليد و لگدمال کرد، و گردش روزگار را بر ضد آنها برانگيخت، شما ديديد! دنيا آن کس را که برابر آن فروتنى کرد، و آن را برگزيد، و بر همه چيز مقدم داشت، که گويا جاودانه مى‏ماند، نشناخت و روى خوش نشان نداد تا آنکه از دنيا رفت، آيا جز گرسنگى توشه‏اى به آنها سپرد؟ آيا جز در سختى فرودشان نياورد؟ و آيا روشنى دنيا جز تاريکى، و سرانجامش جز پشيمانى بود؟

---

(1391 اسفند 18، 20:35)مجتبی نوشته است: [ -> ] و آنگاه که جوانى در حد کمال رسيد، بر پاى خويش استوار ماند،

گردنکشى آغاز کرد، و روى از خدا بگرداند، و در بيراهه گام نهاد،

در هواپرستى غرق شد، و براى به دست آوردن لذتهاى دنيا تلاش فراوان کرد،

و سرمست شادمانى دنيا شد، هرگز نمى‏پندارد مصيبتى پيش آيد!

و بر اساس تقوى فروتنى ندارد،

ناگهان سرمست و مغرور در اين آزمايش چند روزه،

مرگ او را مى‏ربايد،

او را که در دل بدبختيها،

اندکى زندگى نموده،

و آنچه را که از دست داده عوضى به دست نياورده است، 

و آنچه از واجبات را که ترک کرد، قضايش به جا نياورده،

که درد مرگ او را فرا گرفت،

روزها در حيرت و سرگردانى، و شبها با بيدارى و نگرانى مى‏گذارند.

---

 از این سرنوشت مشابه این جوان ، فرار میکنیم ، و از خدا طلب میکینیم : 

یا من کل هارب ایاک یلتجی ، و کل طالب ایاک یرتجی ... 

ای که برای همه گریختگان و فراریان  تنها پناهگاه هستی  .... و ای که برای طلب کنندگان به درگاهت ، تنها امید هستی .

12)

حضرت علی (ع) :
که درور خدا بر او باد فرمودند :

از خدا چون خردمندى بترسيد که دل را به تفکر مشغول داشته، و ترس از خدا بدنش را فرا گرفته، و شب زنده‏دارى خواب از چشم او ربوده، و به اميد ثواب گرمى روز را با تشنگى گذرانده، با پارسايى شهوت را کشته، و نام خدا زبانش را همواره به حرکت درآورده، ترس از خدا را براى ايمن ماندن در قيامت پيش فرستاده، از تمام راهها جز راه حق چشم پوشيده، بهترين راهى که انسان را به حق مى‏رساند مى‏پيمايد، چيزى او را مغرور نساخته، و مشکلات و شبهات او را نابينا نمى‏سازد، مژده بهشت، و زندگى کردن در آسايش و نعمت سراى جاويدان و ايمن‏ترين روزها، او را خشنود ساخته است. با بهترين روش از گذرگاه دنيا عبور کرده، توشه آخرت را پيش فرستاده، و از ترس قيامت در انجام اعمال صالح پيش قدم‏شده است، ايام زندگى را با شتاب در اطاعت پروردگار گذرانده، و در فراهم آوردن خشنودى خدا با رغبت تلاش کرده، از زشتيها فرار کرده، امروز رعايت زندگى فردا نموده، و هم‏اکنون آينده خود را ديده است. پس بهشت براى پاداش نيکوکاران سزاوار و جهنم براى کيفر بدکاران مناسب است، و خدا براى انتقام گرفتن از ستمگران کفايت مى‏کند، و قرآن براى حجت آوردن و دشمنى کردن، کافى است.
هشدار از دشمنى شيطان
سفارش مى‏کنم شما را به پروا داشتن از خدا، خدايى که با ترساندنهاى مکرر، راه عذر را بر شما بست، و با دليل و برهان روشن، حجت را تمام کرد، و شما را پرهيز داد از دشمنى شيطانى که پنهان در سينه‏ها راه مى‏يابد، و آهسته در گوشها راز مى‏گويد، گمراه و پست است، وعده‏هاى دروغين داده، در آرزوى آنها به انتظار مى‏گذارد، زشتيهاى گناهان را زينت مى‏دهد، گناهان بزرگ را کوچک مى‏شمارد، و آرام آرام دوستان خود را فريب داده، راه رستگارى را بر روى دربند شدگانش مى‏بندد، و در روز قيامت آنچه را که زينت داده انکار مى‏کند، و آنچه را که آسان نموده، بزرگ مى‏شمارد، و از آن چه که پيروان خود را ايمن داشته بود سخت مى‏ترساند.

13)

حضرت علی (ع) :
که درور خدا بر او باد فرمودند :

وصف چگونگى مرگ و مردن
سختى جان کندن و حسرت از دست دادن دنيا به دنياپرستان هجوم آورد، بدنها در سختى جان کندن سست‏شده و رنگ باختند، مرگ آرام آرام همه اندامشان را فرا گرفته، زبان را از سخن گفتن باز مى‏دارد، و او در ميان خانواده‏اش افتاده با چشم خود مى‏بيند و با گوش مى‏شنود و با عقل درست مى‏انديشد که عمرش را در پى چه کارهايى تباه کرده؟ و روزگارش را چگونه سپرى نمود؟ به ياد ثروتهايى که جمع کرده مى‏افتد، همان ثروتهايى که در جمع‏آورى آنها چشم بر هم گذاشته و از حلال و حرام و شبهه‏ناک گرد آورده و اکنون گناه جمع‏آورى آن همه بر دوش اوست که هنگام جدايى با آنها فرا رسيد، و براى وارثان باقيمانده است تا از آن بهره‏مند گردند، و روزگار خود گذرانند، راحتى و خوشى آن براى ديگرى و کيفر آن بر دوش اوست، و او در گرو اين اموال است که دست خود را از پشيمانى مى‏گزد.

به خاطر واقعيتهايى که هنگام مرگ مشاهده کرده است. در اين حالت از آنچه که در زندگى دنيا به آن علاقمند بود بى‏اعتناشده آرزو مى‏کند، اى کاش آن کسى که در گذشته بر ثروت او رشک مى‏برد، اين اموال را جمع کرده بود،
اما مرگ همچنان بر اعضا بدن او چيره مى‏شود، تا آنکه گوش او مانند زبانش از کار مى‏افتد، پس در ميان خانواده‏اش افتاده نه مى‏تواند با زبان سخن بگويد و نه با گوش بشنود، پيوسته به صورت آنان نگاه مى‏کند، و حرکات زبانشان را مى‏نگرد اما صداى کلمات آنان را نمى‏شنود،
سپس چنگال مرگ تمام وجودش را فرا مى‏گيرد، و چشم او نيز مانند گوشش از کار مى‏افتد، و روح از بدن او خارج مى‏شود، و چون مردارى در بين خانواده خويش بر زمين مى‏ماند که از نشستن در کنار او وحشت دارند، و از او دور مى‏شوند.
نه سوگواران را يارى مى‏کند و نه خواننده‏اى را پاسخ مى‏دهد، سپس او را به سوى منزلگاهش در درون زمين مى‏برند، و به دست عملش مى‏سپارند و براى هميشه از ديدارش چشم مى‏پوشند.
 

مجتبی:خدا ما را از این دسته قرار نده! به خدا پناه می بریم .

16)


حضرت علی (ع) :
که درور خدا بر او باد فرمودند :

روش برخورد با دنيا
در زاد و توشه آن جز تقوا خبرى نيست، کسى که به قدر کفايت از آن بردارد در آرامش به سر مى‏برد، و آن کس که در پى به دست آوردن متاع بيشترى از دنيا باشد وسائل نابودى خود را فراهم کرده، و به زودى از دست مى‏رود،
بسا افرادى که به دنيا اعتماد کردند، ناگهان مزه تلخ مصيبت را بدانها چشاند و بسا صاحب اطمينانى که به خاک و خونش کشيد، چه انسانهاى باعظمتى را که خوار و کوچک ساخت، و بسا فخرفروشانى را که به خاک ذلت افکند .
حکومت دنيا ناپايدار، عيش و زندگانى آن تيره و تار، گواراى آن شور، و شيرينى آن تلخ، غذاى آن زهر، و اسباب و وسائل آن پوشيده است، زنده آن در معرض مردن، و تندرست آن گرفتار بيمارى است، حکومت آن بر باد رفته، و عزيزان آن شکست خورده متاع آن نکبت‏آلود و پناه‏آورنده آن غارت زده خواهد بود.

وصف رستاخيز و زنده شدن دوباره
تا آن زمان که پرونده اين جهان بسته شود، و خواست الهى فرا رسد، و آخر آفريدگان به آغاز آن بپيوندد، و فرمان خدا در آفرينش دوباره دررسد. آنگاه آسمان را به حرکت آورد و از هم بشکافد، و زمين را به شدت بلرزاند، و تکان سخت دهد، که کوهها از جا کنده‏شده و در برابر هيبت و جلال پروردگارى بر يکديگر کوبيده و متلاشى‏شده و با خاک يکسان گردد.

سپس هر کس را که در زمين به خاک سپرده‏شده، درآورد، و پس از فرسودگى تازه‏شان گرداند، و پس از پراکنده شدن، همه را گردآورد، سپس براى حسابرسى و روشن شدن اعمال از هم جدا سازد، آنها را به دو دسته تقسيم فرمايد، به گروهى نعمتها دهد و از گروه ديگر انتقام گيرد،
اما فرمانبرداران را در جوار رحمت خود جاى دهد و در بهشت جاويدان قرار دهد، خانه‏اى که مسکن‏گزيدگان آن هرگز کوچ نکنند و حالات زندگى آنان تغيير نپذيرد، در آنجا دچار ترس و وحشت نشوند، و بيماريها در آنها نفوذ نخواهد کرد، خطراتى دامنگيرشان نمى‏شود، و سفرى در پيش ندارند تا از منزلى به منزل ديگر کوچ کنند.
و اما گنهکاران را در بدترين منزلگاه درآورد، و دست و پاى آنها را با غل و زنجير به گردنشان درآويزد، چنانکه سرهايشان به پاها نزديک گردد، جامه‏هاى آتشين بر بدنشان پوشاند، و در عذابى که حرارت آتش آن بسيار شديد و بر روى آنها بسته، و صداى شعله‏ها هراس‏انگيز است قرار دهد. جايگاهى که هرگز از آن خارج نگردند، و براى اسيران آن غرامتى نپذيرند، و زنجيرهاى آن گسسته نمى‏شود، مدتى براى عذاب آن تعيين‏نشده تا پايان پذيرد و نه سرآمدى تا فرا رسد.

روش برخورد با دنيا  حرام
اى مردم بايد دنياى حرام در چشمانتان از پر کاه خشکيده، و تفاله‏هاى قيچى‏شده دامداران، بى‏ارزشتر باشد، از پيشينيان خود پند گيريد، پيش از آنکه آيندگان از شما پند گيرند، اين دنياى فاسد نکوهش‏شده را رها کنيد، زيرا مشتاقان شيفته‏تر از شما را رها کرد.

17)



حضرت علی (ع) :
که درور خدا بر او باد فرمودند :

سفارش به پرهيزگارى و ياد مرگ
پس به تقوا و ترس از خدا، روى آوريد، که رشته آن استوار، و دستگيره آن محکم، قله بلند آن پناهگاهى مطمئن مى‏باشد، قبل از فرا رسيدن مرگ، خود را براى پيش‏آمدهاى آن آماده سازيد، پيش از آنکه مرگ شما را دريابد آنچه لازمه ملاقات است فراهم آوريد، زيرا مرگ پايان زندگى است و هدف نهايى قيامت است، مرگ براى خردمندان پند و اندرز، و براى جاهلان وسيله عبرت‏آموزى است. پيش از فرا رسيدن مرگ، از تنگى قبرها، و شدت غم و اندوه، و ترس از قيامت، و درهم ريختن استخوانها، و کر شدن گوشها، و تاريکى لحد، و وحشت از آينده، و غم و اندوه فراوان در تنگناى گور، و پوشانده شدن آن با سنگ و خاک، چه مى‏دانيد؟
پس اى بندگان! خدا را! خدا را! پروا کنيد، که دنيا با قانونمندى خاصى مى‏گذرد، شما با قيامت به رشته‏اى اتصال داريد، گويا نشانه‏هاى قيامت، آشکار مى‏شود، و شما را در راه خود متوقف نموده، با زلزله‏هايش سررسيده است، سنگينى بار آن را بر دوش شما نهاده، و رشته پيوند مردم با دنيا را قطع کرده، همه را از آغوش گرم دنيا خارج ساخته است. گويى دنيا يک روز بود و گذشت، يا ماهى بود و سپرى شد، تازه‏هاى دنيا کهنه‏شده، و فربه‏هايش لاغر گرديدند، در جايگاهى تنگ، در ميان مشکلاتى بزرگ، و آتشى پرشراره که صداى زبانه‏هايش وحشتزا، شعله‏هايش بلند، غرشش پرهيجان، پرنور و گدازنده، خاموشى شعله‏هايش غيرممکن، شعله‏هايش در فوران. تهديدهايش هراس‏انگيز، ژرفايش ناپيدا، پيرامونش تاريک و سياه، ديگهايش در جوشش، و اوضاعش سخت وحشتناک است

در مورد پست خوف آور قبلی این رو بگم که خوف الهی به گفته ی امام سجاد مثل حرم میمونه و مومن رو از گناه حفظ میکنه 

ولی رجا و عشق مثل کعبه میمونه و با عث میشه مومن با عشق دور خدا طواف کنه و بچرخه ، ولی رحمت و رجا بر غضب خدا  احاطه داره و بیشتره 

بنابر این باید اندازه احادیث و حرف های خوفی ، زیبایی ها و قشنگی ها و امید ها و تقوا ها و عشق های خدا رو بیشتر از  هراس های بی خدایی  یاد کرد . 

پس حواستون باشه یه طرفه نیاین که ضرر داره . 
................................
...................................

گفتیم منظور از هول ها و هراس ها و آتش ها بی خداییه ، 

چون نظام هستی از  اسمای الهی تشکیل شده ، اون نیست ها و تاریکی ها و بی اسمی ها و سراب ها ، همون بی خدایی ها یا وجه فانی اشیاء هست ، 

مخصوصا بی خدایی توی همین دنیا ، خودش آتیش و عذابی میشه ، گرفتاری ، در گیر شدن ، مثل پشه بی بن شدن و پی هر مسیری رفتن ، استرس و بی آرامشی و نگرانی و بی تکیه گاهی و هزار تا درد های دیگه 

اما این درد ها درد های ظاهری نیستند ، ممکنه طرف در ظاهر معیشت خوبی داشته باشه ، ولی منظور از اینکه خدا میگه : من اعرض عن ذکری معیشة صنکا ، منظور معیشتا صنکا حقیقت معیشت و زندگی هست و نه ظاهرش ، یعنی حقیقت بی تقوایی ، حقیقتش میشه هیچ و پوج شدن و توی انواع مشکلات و بلاهای درونی غرق شدن . 


و بدتر از اون بعد از دنیا هم بی خدایی اگه آدم داشته باشه ، مثل یه موج و یا طناب که آخرش موج هرچی جلو تر بری بزرگتر بشه ، انقدر زیاد میشه و یا انقدر جهان و اسمای الهی خوب رشد میکنن و ما عقب میمونیم که توی اون تاریکی ها شدید تر و تضاد های شدید تر ، عذاب و آتشمو هم شدید تر هست . 

.........................................
.......................

اما با خدایی و فنا در اسمای الهی و صفات الهی و ذات الهی ، همش یکپارچه شادی ، و آرامش و نشاظ و امنیت و صفا و بهشت و سبزی و خرمی هست . 

و ما توی این دنیا برای تمام کارهامون مختاریم این دو رو یکیش رو انتخاب کنیم ، 

نه این که نتیجه اش رو از بعد ببینیم ، 

شما تو خودتون رو نگاه کنین ، 

چقدر وقتی کار خوبی میکنین ،خدا رو حس میکنین 

و چقدر وقتی نماز میخونین و کار انجام میدین و درس میخونین ، برای حقیقت هاش میخونین ، و چقدر توش اسما و صفات و خدا رو و حقیقتش رو حس میکنین ؟؟ 

اندازه همون لحظه حس کردن اگه شادی و آرامش و صفا و عشقی بیاد ، توجه به وجه باقی خداست ، و بهشت از همین الان شروع شده و هر چی جلوتر بره دامنه و نور و حقیقتش شدید تر میشه و تا برسه به اسمون ها و بهشت ها و تا روز قیامت 

و اندازه همون چقدر ما بعد گناه گیر میکنیم و کوبیده میشیم و حال رنج و عذاب میچشیم و چه بی خدایی های بعدی و اتیش های بعدی رو خواهیم چشید ، ولی راه توبه هنوز برای این ور هست و میشه سریع این آثار رو خاموش کرد . وگرنه بذاریم پیش بره ، گناه گناه و بی خدایی بی خدایی و فاصله و جهل و عقب موندگی های بعدی برای ما داره 

این همون نهایت بدبختی توی بی خدایی هست که حضرت علی ما رو از اون میترسونه . 


یا علی .