سلام به محبین امام زمان
داداش حمید کینگ عزیز
ستاره سهیل خانم
و باد صبا خانم
ممنون از همراهیتون
ﺍَﻟﻠَّﻬُﻢَّ ﺍﻛﺸِف ﻫَﺬِﻩِ ﺍﻟﻐُﻤَّﺔَ ﻋَﻦ ﻫَﺬِﻩِ ﺍلأﻣَّﺔِ ﺑِﺤُﻀُﻮﺭِﻩِ ﻭَ ﻋَﺠِّﻞ ﻟَﻨَﺎ ﻇُﻬُﻮﺭَﻩُ...
ﺍﻯ ﺧﺪﺍ ﻏﻢ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺩﻭﺭﻯ ﺁﻥ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺭﺍ ﺑﻈﻬﻮﺭﺵ ﺍﺯ ﻗﻠﻮﺏ ﺍﻳﻦ ﺍﻣّﺖ ﺑﺮﻃﺮﻑ ﮔﺮﺩﺍن و ﺑﺮﺍﻯ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺩﻟﻬﺎﻯ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻇﻬﻮﺭﺵ ﺗﻌﺠﻴﻞ ﻓﺮﻣﺎ...
◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆--◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆
◆◆◆◆◆◆◆◆◆دعای عهد-جمعه 1اسفند◆◆◆◆◆◆◆◆◆
◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆--◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆
1. پارشان
2. هادی 94
3. خانوم لبخند
4. اسماء
5. سها
6. باران
7. قاصدک
8. حبیب
9. سنا
10. حمیدکینگ
11. ستاره سهیل
12. باد صبا
13. سورد
14.
اللهم عجل لولیک الفرج
...و نراه قریبا...
یا علی
سلام
خوش اومدین رها خانم
ان شاء الله دعای حضرت پشت سرتون باشه
ﺍَﻟﻠَّﻬُﻢَّ ﺍﻛﺸِف ﻫَﺬِﻩِ ﺍﻟﻐُﻤَّﺔَ ﻋَﻦ ﻫَﺬِﻩِ ﺍلأﻣَّﺔِ ﺑِﺤُﻀُﻮﺭِﻩِ ﻭَ ﻋَﺠِّﻞ ﻟَﻨَﺎ ﻇُﻬُﻮﺭَﻩُ...
ﺍﻯ ﺧﺪﺍ ﻏﻢ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺩﻭﺭﻯ ﺁﻥ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺭﺍ ﺑﻈﻬﻮﺭﺵ ﺍﺯ ﻗﻠﻮﺏ ﺍﻳﻦ ﺍﻣّﺖ ﺑﺮﻃﺮﻑ ﮔﺮﺩﺍن و ﺑﺮﺍﻯ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺩﻟﻬﺎﻯ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻇﻬﻮﺭﺵ ﺗﻌﺠﻴﻞ ﻓﺮﻣﺎ...
◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆--◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆
◆◆◆◆◆◆◆◆◆دعای عهد-جمعه 1اسفند◆◆◆◆◆◆◆◆◆
◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆--◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆
1. پارشان
2. هادی 94
3. خانوم لبخند
4. اسماء
5. سها
6. باران
7. قاصدک
8. حبیب
9. سنا
10. حمیدکینگ
11. ستاره سهیل
12. باد صبا
13. سورد
14. رها1361
15.
اللهم عجل لولیک الفرج
...و نراه قریبا...
یا علی
سلام
ممنون از حضور همگی
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
امام یعنی مقتدا و پیشوایی که مردم به او اقتداء نموده در گفتار و کردار از او پیروی کنند. امامت آخرین سیر تکاملی انسان است که به معنای رهبری همه جانبه مادی و معنوی ظاهری و باطنی، جسمی و روحی مردم است.
فرق نبوت و رسالت، با امامت اینست که پیامبران در مقام نبوت و رسالت، تنها فرمان حق را دریافت میکنند و از آن خبر میدهند و به مردم ابلاغ میکنند، ابلاغی توام با بشارت و انذار؛ و به اصطلاح هدایت تشریعی مردم را به عهده دارند. اما امام این برنامه های الهی را به اجرا در می آورد. در این مرحله امام مربی است و مجری احکام و برنامه ها.[sup]1[/sup]
مقام امامت مقام تحقق بخشیدن به تمام برنامه های الهی است، به تعبیر دیگر رساندن به هدف است و هدایت امام هدایت تکوینی و تشریعی (هردو) میباشد. در قرآن نیز هرگاه نامی از امامت آمده به دنبال آن از هدایت سخن میگوید. امامت با هدایت توصیف گشته، آن هم نه مطلق هدایت، بلکه هدایتی که به "امر الله" است.
در آیه ی 73سوره انبیاء داریم
وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ
بِأَمْرِنَا وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْرَاتِ وَإِقَامَ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءَ الزَّكَاةِ وَكَانُوا لَنَا عَابِدِينَ
ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﭘﻴﺸﻮﺍﻳﺎنی ﻛﺮﺩﻳﻢ ﻛﻪ [ﻣﺮﺩم ﺭﺍ] ﺑﻪ امر ما هدایت میﻛﺮﺩﻧﺪ، ﻭ ﺑﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺍﻧﺠﺎم ﺩﺍﺩﻥ ﻛﺎﺭﻫﺎی ﻧﻴﻚ ﻭ ﺑﺮپا ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻧﻤﺎﺯ ﻭ ﺍﺩﺍﻯ ﺯﻛﺎﺕ ﺭﺍ ﻭﺣﻰ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ پرستشگر ما ﺑﻮﺩﻧﺪ.
و در آیه ی 82 سوره یس داریم،
إِنَّمَا
أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَن يَقُولَ لَهُ كُن فَيَكُونُ
هماناامرخدا اين است كه چون چيزي را اراده كند، بگو بشو پس مي شود.
وقتي مي گويد امامان به
"امر" هدايت مي كنند يعني قدرتي به آن ها داده شده كه به هنگام هدايتِ افراد، وقتي اراده كنند شخصي هدايت بشود، مي شود.
اين نوع هدايت، مثل هدايت در نبوت نيست كه تشريعي باشد، بلكه يك نوع تصرف قلبي در هدايت افراد است،
امام، هدایت کننده ای است که با امر ملکوتی،هدایت میکند و گونه ای ولایت است. هدایت گری امام تنها راهنمایی و نصیحت نیست بلکه دست خلق را گرفته و به سوی حق میرساند.[sup]2[/sup] این مطلب از آیه 124 سوره بقره هم فهمیده میشود. که خطاب به ابراهیم (ع) فرمود: "
انی جاعلک للناس اماما.." اینمقام امامت هنگامی به حضرت ابراهیم عطا شد که سالها قبل به مقام نبوت رسیده بود و ابراهیم قبل از رسیدن به مقام امامت دارای هدایت تشریعی بوده است؛ لذا هدایتی که منصب خاص امام است نوعی تصرف تکوینی در نفوس میباشد.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
از کتاب جایگاه امام و امامت در تکوین و تشریع، استاد طاهر زاده با تصرف
1. تفسیر نمونه،ج13،ص455
2. تفسیر المیزان،ج1،ص411
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اللهم عجل لولیک الفرج
...و نراه قریبا...
یا علی
منم خوندم..
ممنون از داداش سورد عزیز بابت این نکته های خوبش
بخونید و جوابشو گوش کنید :
جهت دیدن شش گوشه دلم تاب ندارد
نگهم خواب ندارد
قلمم گوشه ی دفتر
غزل ناب ندارد
همه گویند به انگشت اشاره
مگر این عاشق دیوانه دلسوخته ارباب ندارد ؟
تو کجایی ؟
شده ام باز هوایی
چه شود جمعه ی این هفته بیایی ؟
به جمالت… به جلالت… دل ما را بربایی… :(
اللهم عجل الولیک الفرج
و اما
جواب امام زمان:
تو خودت!
مدعی دوستی و مهر شدیدی که به هر شعر جدیدی،
ز هجران و غمم ناله سرایی ، تو کجایی؟
تو که یک عمر سرودی «تو کجایی؟» تو کجایی؟
چه کسی قلب تو را سوی خدای تو کشانده؟
چه کسی در پی هر غصه ی تو اشک چکانده؟
چه خطرها به دعایم ز کنار تو گذر کرد
چه زمان ها که تو غافل شدی و یار به قلب تو نظر کرد...
و تو با چشم و دل بسته فقط گفتی...
تو کجایی!؟ و ای کاش بیایی!
هر زمان خواهش دل با نظر یار یکی بود، تو بودی...
هر زمان بود تفاوت ، تو رفتی ، تو نماندی!
خواهش نفس شده یار و خدایت …
و همین است که تاثیر نبخشند به دعایت …
و به آفاق نبردند صدایت…
و غریب است امامت!
من که هستم ،
تو کجایی؟
تو خودت کاش بیایی
به خودت کاش بیایی...