1.بازگشت: با هر سابقهای و با هر گناهی باز هم به سوی خداوند باز گردیم و از توبه کنندگان باشیم و بدانیم فرصت زیادی نداریم. 2.امیدواری: ناامیدی از بخشش گناهان از آن دست عناصر مخرب رابطه عابد و معبودیست که بسیاری از ما به دلیل ناآگاهی از دستور صریح قرآن دچار آن میشویم.پس خوب است بدانیم خداوند در چندین مورد بندگان را تشویق به توبه و امیدواری به رحمت خود میکند.
با این همه گناه چه کنم؟ مگر میشود بازگشت؟
مگر نمیدانید خداست که توبه را از بندگانش قبول میکند؟! (توبه/۱۰۴ )
دیگر روی توبه ندارم. چگونه با این همه شرمساری و گناه توبه کنم؟
(ولی) خداوند عزیزو داناست، او آمرزندهٔ گناه است و پذیرندهٔ توبه (غافر/۲-۳ )
برای کدام گناهم توبه کنم؟
خداوند همه گناهان را میبخشد (زمر/۵۳ )
مگر میشود با وجود شکستن توبه باز هم مرا ببخشد؟
به جز خداوند کیست که گناهان تو را ببخشد؟ (آل عمران/۱)
خوشا به حال آن کس که زمان حضرتش را دریابد و در جمع یاوران او باشد،
و بدا و بسیار بدا به حال کسی که با او مخالفت و ستیزه کند و از حضرتش فرمان نبرد و در زمرة دشمنانش درآید.