کانون

چیزی بلد نیستم بگم
تا تورو دلداری بدم

خدا به موقع میرسه

فقط به این معتقدم

خدایم را دوست دارم..

همان خدایی که:

دغدغه ای برای از دست دادنش را ندارم..

همان خدایی که مرا در آغوش گرفته..

و از مسیر گل ولای عبور می دهد..

خدایم را عاشقانه دوست دارم و می پرستم..

نه ترسی دارم برای نابودی اش و نه غمگینم در نبود حضورش..

او همیشه به من لبخند می زند و مرا عاشقانه دوست دارد...

خدا، همراه اول
خدا همراه اخر
با شارژ نا محدود،
واقعا دید ما اینگونه است و لی خدا همراه همیشگی، از برای همراهی، از انجا که خداوند است

کاش...
وقتی خدا در حشر بگوید:
چه داشتی؟
سر بر کند حسین، بگوید:
حساب شد...

---

شب خــــدا را دیدم...!!
که...!!
در آن گوشــــه می گریست...!!
مــــــن نیــــــز گریستم...!!
چون...!!
هــــر دو یک درد داشتیم...!!
آدمــــها...!!

خدایــــــــــــــــــــ♥ـــــــــــــــــــــــا . . .

وقتی همه چيز را به تو مي سپارم ،

نورِ بي كرانِ تو در من جريان مي یابد ؛

و دعايم به بهترين شيوه ی ممكن متجلی می شود . . .

پس هم اكنون خود را در آغوش تو رها مي كنم ،

تا تمام آشفتگی ها و سردرگمي هايم ،

در حضور امن و گرمِ تو ،

به آرامی ذوب شوند و از ميان بروند . . .

الهی رضایم به رضای تو

"ﺣﯿﺮﺕ "
ﻧﺎﻡ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ
ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺳﺘﻢ
ﺑﻪ ﺯﻧﮓ ﺧﺎﻧﻪ ﯼ ﺧﺪﺍ ﻧﻤﯽ ﺭﺳﺪ
ﻭ ﺭﻫﮕﺬﺭﯼ ﺯﻧﮓ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ
" ﺣﯿﺮﺕ "
ﻧﺎﻡ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ
ﻭﻗﺘﯽ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺗﺸﮑﺮ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ
ﺭﻫﮕﺬﺭ ﺧﻮﺩ ﺧﺪﺍﺳﺖ

به گریه گریه ترا خانه خانه می جویم
نشانه های ترا بی نشانه می جویم
ترا ز هر سر کویی گذشته می بینم
ترا به هر سر راهی فسانه می جویم
بهانه یاد عزیزان راه گمشده بود
بهانه جز تو ندارم ، بهانه می جویم
خیال خانه ات از آشیان برید مرا
شکسته بالیم و آشیانه می جویم
خدا خدا کنم و از خدا نمی ترسم
که ای یگانه ، ترا بی یگانه می جویم
غزل سرایی ما هم در این میان کاریست
و گر نه راه دگر زین میانه می جویم

خــــــــــــــــدایا :
بابت هر شبی که بی شکر سر بر بالین گذاشتم
بابت هر صبحی که بی سلام تو آغاز کردم
بابت لحظات شادی که به یادت نبودم
بابت هر گره ای که به دست تو با شد و من به شانس نسبت دادم
بابت هر کرده ای که به دست خودم کور شد و مقصر تو را دانستم
مرا ببخــــــــــــــــش
کــــــمکم کن که بفهمم، تو کـــنار منی نه روبروی مـــــن

.

 الهی ! 

 از نزدیک نشانت می دهند و برتر از آنی 

 و دورت پندارند و نزدیک تر از جانی 

 تو آنی که خود گفتی، و چنان که خود گفتی، آنی 

 موجود نفس های جوانمردانی 

 حاضر دل های ذاکرانی ... 



( خواجه عبدالله انصاری _ پیر هرات )

خدایا تو را عاشق دیدم و غریبانه عاشقت شدم
تو را بخشنده پنداشتم و گنه کار شدم
تو را وفادار دیدم و بی وفایی نمودم ولی هر کجا که رفتم سرشکسته بازگشتم
تو را گرم دیدم و در سردترین لحظات به سراغت آمدم


اما...


تو مرا چه دیدی که همچنان بخشنده و توبه پذیر و مشتاق بنده ات ماندی؟؟؟