مشکل اینه که با اینکه سرکار میرم
و کلی کار دیگه
همچنان حوصلم سر میره
و حس بیکاری دارم
برای همین
....
مال من ربطی به نگاهو اینا نداره...
کنترل نگاه خیلی روی من تاثییر نداره
چون برام عادیه
با وسوسه ی هیجان اون قضیه مشکل دارم
چه چیزای دیگه ایی برات هیجان انگیزه هست آئورورا؟
امیدوارم فارسی اسمتو درست گفته باشم
من قبلا هیجانش منو تحت تاثیر قرار می‌داد و نمیتونستم از خیال پردازی و پورن دیدن دست بردارم. با چیزی دیگه جایگزین کردم و شروع کردم تو فیلیمو فیلم های ژانر مورد علاقه امو که هیجانی بود یا علمی تخیلی بود نگاه میکردم کم کم از سرم افتاد و هر وقت نزدیک بود خیال پردازی در زمینه خ ا یا جنسی داشته باشم خودمو تو خیال پردازی جایگزین به نقش از اون فیلم و سریالا میذاشتم و داستان پردازی میکردم و بعد اروم میشدم و سمت خ ا دیگه نمیرفتم
توام باید یه جیزی که بیشتر برات هیجان انگیز هست رو پیدا کنی
ورزش، فیلم دیدن، رقص، کتاب خوندن و.....
مهرخدا بانو
مرسی که به پست جواب دادی
تلفظ صحیح اسمم AWrura
آورورا واو وسطش مثل واو وسط عربیه لبا غنچه میشه
واقعیت اینه که من دقیقا میدونم چه چیزایی برام هیجان داره ولی الان به اون چیزا دسترسی ندارم و شرایطشون رو ندارم...
در کل همش اشفته ام نه درست میخوابم نه درست بیدارم خوابهای اشفته میبینم ... انگار که تحت فشار روانی ام ولی در ظاهر همه چیز گل و بلبه
همش به یه بهانه ای دعوا میکنم تو خونه و میرم تو اتاقم تا یک هفته بیرون نمیام ..
امروز از سر کار که اومدم مامانم اومد تو اتاقم شروع کرد باصدای بلند باهام صحبت کرد منم عصبی شدم و بعدشم که اعصاب خوردیو اینا...
دلیل شکست های کل مهرماهم که 2 تا بود .. این بود که انگار وقتی میرفتم سراغ اون سبک فیلما ( درواقع من اصلا فیلم پورن رو علاقه ای ندارم به سبک بدتر و مخرب تری از ویدیو اعتیاد دارم و ازونجایی که احتمال میدم بچه ها اسمشو نشنیده باشند تاحالا عنوان نکردم و راه رهایی از اون رو هم نمیدونم)
هیجان میده و انگار برای چند ساعت زندگی از یکنواختیه مزخرفش خارج میشه
از طرفی انگار دارن تو دلم رخت میشورن...
و از یه طرف دیگه از بس این مدت هی مامان بابام میگن نمازت ... نمازت .. نمازت.... ولایت و رهبرو فلان .... چرا بهشون کم توجهی
بدتر دلم نمیخواد اینکارا کنم...
خیلی الان اذیتم..
انگار هی لجبازی میخوام بکنم به صورت ناخوداگاه
متاسفانه سر یکسری موارد خانواده ام خیلیییییییییییییییییییییییی گیر میدن . . .
البته من واقعا محل حرف کسی نمیزارم ولی.. انگار در دراز مدت همه ی اینا باعث اشفتگیم شده
و همه چیو یکنواخت کرده و اینطوری با دیدن اونا میتونم هیجان بدم به این ریتم زندگی
سلام به همه
رضوانه جان لطفا اسم من رو هم به مسابقه اضافه کن
خداروشکر پاکم
این هفته خیلی واسم سخت گذشت
همه چی قاطی پاتی شد
خیلی تحت فشار بودم
حتی دو روز آخر هفته هم تا آخر وقت سر کار بودم
به شدت خسته ام
فعلا همین
آورورا عزیز
نمیدونم این حرفهایی که میخوام بگم چقدر کمک کننده است ولی این چیزی هست که من دنبالش رفتم و به این نتایج رسیدم و به من کمک کرده تا بتونم علت این مشکل رو ریشه یابی کنم. نمیگم صددر صد الان همه چی اوکی هست و به پاکی کامل رسیدم ولی به من تاحدی کمک کرد.
هیجان رو در این میدونم که چیزی منو به وجد بیاره و از دیدن یا انجام اون کار منو خیلی خوشحال کنه تا بتونم از انچه راضی نیستم در زندگیم فرار کنم. وقتی این حسای شادی - خوشحالی - رضایتمندی به من دست میده با استفاده از انجام اون کار مربوطه (که متاسفانه در اینجا بحثمون خ ا هست) باعث میشه از این کار لذت ببریم حتی اگر عذاب وجدان بعد اون کار ما رو خیلی اذیت کنه ولی چون انسان ذاتا در لحظه زندگی میکنه و حس الانش رو اکثر اوقات در نظر میگیره به سمت اون لذت خ ا کشیده میشه. لذت همونطور گفتم از احساساتمون سرچشمه میگیره و میشه گفت یه تجربه ذهنی هستش که خودش از چند فعالیت انسان نشات میگیره. اگر به چیزی علاقه ایی نشان بدی و تمایل به اون داشته باشی میری دنبال یادگیری اون تا خودت اونو انجام بدی و لذت ببری. حال هر کسی شرایط خاص خودشو داره و این علاقه - تمایل و میل به یادگیری خواسته یا ناخواسته در ما نهادینه میشه و به سمت خ ا کشیده میشیم.
صحبت از روابط جنسی و فکر کردن به اون دلایل جسمی و ذهنی متعددی میتونه داشته باشه که اینقدر زیاد هست و برای هرکس متفاوت هست. برای شرایط خودت باید خودت اون دلیل اینکارت رو پیدا کنی.
خیلی خوبه که فهمیدی نسبت به حرفهای والدینت حساس شدی و ناخواسته لج میکنی و به اون کارها عمل نمیکنی. مطمئنا این حال تو لجبازی با خانواده ات نیست. لجبازی با خودت هست. خودت خوب میدونی والدینمون وقتی حرفی رو بهمون میگن علت قرص و محکمی پشتشه ولی وقتی از خودمون ناراضی باشیم هر انچه به صلاحمون باشه رو نادیده میگیرم چون عذاب وجدان داریم که نباید فلان کار رو انجام میدادم ولی انجام میدادم پس حقمه بدنم - روحم - ذهنم رو تنبیه کنم بهش اسیب بزنم و با خودم لج کنم و خودمو دوست نداشته باشم. همه ما دوست داریم بهترین باشیم هر چقدر تلاش کنیم باز هم نمیتونیم به اون نهایت خوبی و بهترین بودن برسیم پس دو کار مغز میگه میتونی انجام بدی. یا بیخیالش بشی و گارد بگیری به همه چیزهای مثبت چون نمیتونی بهترین باشی و هیچ تلاشی نمیکنی و میری سمت خ ا و اسیب زدن به خودت و یا اینکه میگی اوکی من همینم که هستم میتونم لااقل تلاش کنم از دیروز خودم بهتر باشم و شروع میکنی به ترک عادتهایی که یه عمر همراهت بوده و با صبوری تلاش میکنی پیوسته و آهسته بتونی اونو ترک کنی و کارهای مثبت رو جایگزینش کنی. این راه دوم فقط به این بستگی داره که بتونی خودتو ببخشی و خودتو همونطور که هستی بپذیری و خودتو دوست داشته باشی.
حدس میزنم در چه موردی فیلم میبینی و اگر بخوام موضوعات فیلم هایی که پ هستند و میبینم یعنی میدیدم رو بگم هیچ کدومتون دلتون نمیخواد باهام حرف بزنید ولی اینو پذیرفتم به مرحله سقوط رسیده بودم و یا شاید سقوط هم کردم ولی اینقدر خدا دوستم داشته که وسط راه سقوط به شاخه ایی گیر کنم و نابود نشم پس وقتی خدا اینقدر بخشنده است که منو میبخشه و اگر بر تو ببندد همه ره ها و گذرها، ره دیگر بنماید که کس آن راه نداند...
پس چرا من باید به خودم سخت بگیرم بهتر نیست از شیوه خدا این مسیرو رو طی کنم؟ خب اولین قدم خدا گفته توبه ...به نطرت توبه چیه؟ من کاری به فلسفه و انچه دین میگه ندارم به زبون خودم میگم غیر از اینه که باید از خدا عذرخواهی کنیم برای کاری که کردیم و بعد از خدا طلب بخشش کنیم؟ بعدش چی؟ اوکی تا اینجا خدا بخشید ولی چرا ما همیشه توبه میکنیم و دوباره توبه امونو میشکنیم؟ برای این قسمتش که به شخصه خودم بهش پی بردم و حتی نمیدونم درسته یا نه. به این رسیدم خدا بخشید حالا نوبت منه که همونطور که با خدا خلوت کردم ازش عذرخواهی کردم و طلب بخشش کردم با خودمم خلوت کنم عذرخواهی کنم از خودم به حرفهای دل خودم گوش بدم و از خودم طلب بخشش کنم. اینکار رو با خودم انجام ندم میدونم دوباره بعد یک هفته میرم سراغ همون کاری که بخاطرش توبه کردم وقتی خودتو ببخشی... دیگه حس دشمن بودن متنفر بودن از خودت رو نداری و سعی میکنی با خودت بیشتر آشنا شی و دوست بشی و هر چی با خودت بیشتر ارتباط برقرارکنی و با خودت با مهربونی رفتار کنی بهتر میتونی عاقلانه تصمیمات درست رو بگیری که میتونن بهت کمک کنند میتونی رفتارهای نامناسبت رو راحت تر تحمل کنی و با صبوری سعی کنی ترکشون کنی و عادات خوب رو جایگزینشون کنی
ببخشید اینقدر پرحرفی کردم
سلام دوستان
مهرخدا جان
ممنون بابت مشارکت و راهنمایی هات . استفاده کردم .ممنون
اهو جان
بنظرت غیر از اون مواردی که میدونی برات هیجان انگیزه اما الان در دسترس نیست ،
کار دیگه ای هست که بتونه برات هیجان داشته باشه ؟ یه کاری که دوست داری و در دسترسه و تا حالا تجربه نکردی . خوب فکر کن . حتما یه کاری هست
گفته بودی تنوع رو دوست داری . تنوع ایجاد کن
نگاه رو میگی برات عادی شده ولی شاید تو ناخوداگاهت تاثیر بذاره و خودت متوجه نباشی
عطر رهایی جان
اسمت رفت تو لیست
.gif "Khansariha (69)")
خسته نباشی و خداقوت
سعی کن بیشتر بهمون سر بزنی
لئا جان
مرسیییی انرژیییییی
باریکلاا که برای روزهات برنامه داری
چه برنامه های خوبی هم داری . باریکلا
منم واسه مسابقه ورزش قران مطالعه رو انجام میدم
ورزش رو باز یه چند روزی گذاشته بودم کنار
ورزش طفلکی چه گناهی کرده که همش نادیده اش میگیرم ؟
ولی امروز ورزش کردم و ان شاءالله ادامه میدم
کسی پایه هست با هم ورزش کنیم ؟ یعنی قرار بذاریم هر طور شده هرروز ورزش کنیم و همدیگه رو تشویق کنیم؟
سلام دخترا
.gif "Khansariha (48)")
(1399 مهر 20، 1:56)rezvaneh نوشته است: [ -> ]عطر رهایی جان
اسمت رفت تو لیست
خسته نباشی و خداقوت
سعی کن بیشتر بهمون سر بزنی
کسی پایه هست با هم ورزش کنیم ؟ یعنی قرار بذاریم هر طور شده هرروز ورزش کنیم و همدیگه رو تشویق کنیم؟
مرسی عزیزم
من که دوست دارم سر بزنم گاهی شرایط کاریم نمیزاره
به تلافی 5 شنبه و جمعه که مجبورم کردن برم سر کار، دیروز و امروز مرخصی گرفتم
گوشیمو خاموش کرده بودم، یه لحظه روشن کردم دیدم 16 تماس بی پاسخ اومد...
گفتم ولم کنید بابا
کشتین منو
باز خاموشش کردم
یکی از مشکلات اساسیم اینه که کار، زندگی شخصیمو ازم گرفته... نمیدونم چطوری میشه بینشون تعادل ایجاد کنم؟
این دو روز فقط خوابیدم
هنوزم حس میکنم یه کامیون از روم رد شده
-----------------------
کاش یه کم در مورد روش ورزش کردنتون توضیح میدادید... باشگاه میرید؟ ورزشگاه؟ چی؟
اگه تو خونه ورزش میکنید، چه ورزشی؟ چه طوری؟
من هیچ وقت ورزش نمیکنم
ولی خیلی دوست دارم که برم سمت ورزش
ولی نمیدونم چه طوری؟
-----------------------
عطر رهایی / 117 روز
من از عصر حالم بد شده، نیم ساعتی میشه حالم یکمی بهتر شده و تونستم گوشی دستم بگیرم.
دلم گریه میخواد. دیگه کم اوردم
همه چی مثل قبله و پایدار و این حالم طبیعیه
میدونم این کم اوردن بیشتر نشات میگیره از حال و هوای این روزای فامیل که از دست رفته زیاد داشتیم و فضای مشهد و غمی که همیشه رو قلبمون حسش میکنیم
خدا خودش به دادمون برسه
دستام زیاد جون نوشتن نداره از درد احساس ضعف میکنم
چه سکوت دل انگیزی
بیاید فردا هم راجع به موضوع دیگه ای سکوت کنیم
.gif "Khansariha (49)")
حالا که اینقدر خلوته من یه ذره سوت زدن تمرین کنم با اجازه تون
مهرخدا جان امروز بهتری؟؟
.gif "Khansariha (96)")
(1399 مهر 21، 18:08)لئا نوشته است: [ -> ]چه سکوت دل انگیزی
بیاید فردا هم راجع به موضوع دیگه ای سکوت کنیم
حالا که اینقدر خلوته من یه ذره سوت زدن تمرین کنم با اجازه تون
مهرخدا جان امروز بهتری؟؟
فکر کنم شلوغ جمع فقط خودمم
موضوع سکوت فردا غیبت در مورد یاقوت و حامی رضوانه باشه. خوبه؟
لئا جان راستش.... نه متاسفانه. فردا میرم پیش دکترم فکر کنم یسری از داروهامو عوض کنه یا دزشو بالا ببره
از شانس بدم امروز از راه پله های خونه افتادم و ساق پام ضرب دید و بد ورم کرده و درد میکنه.
سردرد و سرگیجه کم بود که پادردم اضافه شد.
.gif "Khansariha (56)")