کانون

---

سلام خدا جونم فقط مي تونم از گذشته خودم درس عبرت بگيرم و بگم الهي العفو خدايا بنده گناه كارو روسياهت رو ببخش .

الهي قدرتي به من عنايت كن تا بپذيرم آنچه را نمي توانم تغيير دهم
ايمانم را قوي گردان تا به تو نزديك تر شوم
اراده ام رو محكم و استوارتر گردان تا پيروز شوم بر دشمنانت و بدخواهان من

الهي العفو

به خداوند اعتماد كن راه را بگير ومستقيم جلو برو خداوند كه تو را تا اينجا آورده برايت برنامه ريزي دارد وتو را رها نمي كن .

الهي العفو


استغفر الله الذي لا اله الا هو الحي القيوم ذوالجلال والاكرام و اتوب اليه
استغفار مي كنم و توبه مي كنم به سوي خداوند متعال اوست صاحب كرم و جلال

سلام خدا خدای خوبم بخاطر همه خوبیهات مهربونیهات ازت ممنونم
بخاطر اینکه هر لحظه کنارم هستی شکرت خدا
شکرت می کنم که تا الان کمکم کردی
ازت کمک می خوام برای امشب و برای فردا بخواه که یک روز دیگر پاک باشم
دوست دارم خدا

بنام خدای با گذشت ، به نام خدای کریم و رحیم ، به نام خدای عیب بین و عیب پوش ، به نام خدایی که مظلوم است ، به نام آن خدایی که بارها و بارها دید و سکوت کرد ، به نام آن خدایی که منِ پست حرمتش را شکستم ، به نام آن خدایی که بی وفایی دید و وفا کرد ، خدایی که آفرید از روی لطف و پرورش داد از روی محبت . همان خدایی که تا گفتم غلط کردم بخشید بدون اینکه گذشته ام و بدی هایم و عهد شکنی هایم و . . . را به یادم بیاورد .فقط بخشید و آغوش محبت خود را به رویم گشود و فرمود : بخوان ما را منم پروردگارت خالقت از ذره ای ناچیزصدایم کن مرا آموزگار قادر خود را ، قلم را ، علم را ، من هدیه ات کردم . رها کن غیر از ما را ، سوی ما باز آی . منم پروردگار پاک بی همتا ، منم زیبا ، که زیبا بنده ام را دوست میدارم ، تو بگشا گوش دل ، پروردگارت با تو میگوید : تو را در بی کران دنیای تنهایان رهایت من نخواهم کرد ، بساط روزی خود را به من بسپار ، رها کن غصه ی یک لقمه آب و نان فردا را ، تو راه بندگی طی کن . عزیزا من خدایی خوب میدانم ، تو دعوت کن مرا بر خود ، به اشکی ، یا خدایی مهمانم کن ، که من چشمان اشک آلودت را دوست می دارم . طلب کن خالق خود را ، بجو ما را ، تو خواهی یافت که عاشق می شوی بر ما و عاشق می شوم بر تو ، که وصل عاشق و معشوق هم آهسته میگویم خدایی عالمی دارد . قسم بر عاشقان پاک با ایمان ، قسم بر اسب های خسته در میدان ، تو را در بهترین اوقات آوردم . قسم بر عصر روشن تکیه کن بر من ، قسم بر روز هنگامی که عالم را بگیرد نور ، قسم بر اختران روشن اما دور رهایت من نخواهم کرد .بخوان ما راکه میگوید که تو خواندن نمیدانی ؟ تو بگشا لب ، تو غیر از ما خدای دیگری داری ؟ رها کن غیر ما را ، آشتی کن با خدای خود،تو غیر از ما چه می جویی ؟تو با هر کس به غیر از ما چه میگویی ؟ و تو بی من چه داری ؟ هیچ. بگو با ما چه کم داری عزیزم ؟هیچ . هزاران کهکشان و کوه و دریا را و خورشید و گیاه و نور و هستی را برای جلوه خود آفریدم من . ولی وقتی تو را من آفریدم بر خود احسنت میگفتم. تویی والاترین مهمان دنیایم ؛ تویی زیباتر از خورشید زیبایم ،که دنیای تو چیزی چون تو را کم داشت .تو ای محبوبترین مهمان دنیایم ، نمی خواهی چرا ما را ؟؟؟ مگر آیا کسی هم با خدایش قهر میگردد ؟؟؟هزاران توبه ات را گر چه بشکستی ، ببینم؟ من تو را از درگهم راندم؟ اگر در روزگار سختیت خواندی مرا ، اما به روز شادیت یک لحظه هم یادم نمیکردی ، به رویت بنده ام هیچ آوردم ؟که می ترساندت از من ؟ رها کن آن خدای دور ، آن نامهربان معبود ، آن مخلوق خود را، این منم پروردگار مهربانت ، خالقت . اینک صدایم کن مرا، با قطره اشکی ، به پیش آور دو دست خالی خود را ، با زبان بسته ات کاری ندارم لیک غوغای دل بشکسته ات را من شنیدم ، غریب این زمین خاکی ام، آیا عزیزم حاجتی داری ؟ تو ای از ما ، کنون برگشته ای اما ؛ کلام آشتی را نمی دانی ؟؟ ببینم چشم های خیست آیا گفته ای داری ؟ بخوان ما را،بگردان قبله ات را سوی ما ، اینک وضویی کن ، خجالت میکشی از ما ؟؟ بگو جز من کسی دیگر نمی فهمد ، به نجوایی صدایم کن، بدان آغوش من باز است ،برای درک آغوشم شروع کن ، یک قدم با تو ، تمام گام های مانده اش با من . . . . . آخر چگونه میتوان به چنین خدایی امیدوار نبود و دل به بخشش او خوش نکرد . خدایا ! میترسم این بار هم با زبان توبه کنم . چرا که توبه شکنی برایم عادت شده . این بار میخواهم با دستانم توبه نامه را بنویسم و آن را بر روی دیوار اتاق بچسبانم تا همیشه در مقابل چشمانم باشد و دیگر توبه ام را نشکنم ، و دیگران بدانند که من توبه کرده ام ، و از این طریق بتوانم به عهد خود وفادار باشم .(والذین یوفون بعهدالله و لا ینقضون المیثاق)همانا تنها خالصانند که به عهد خود پایبندند.

خدایا
هیچکی فکرشم نمیتونه کنه
یعنی کسی هست؟
نمیدونم
یه کاری کن همچی آروم باشه
الان خیلی دلم آرامش میخواد
تو دلم
تو ذهنم
اطرافم..
آرامش

راهشو نشونم بده
کمکم کن راهشو برم
همچی درست بشه
مرسی

......

خدایا خدای مهربون
دلم گرفته خدا...ناراحتم
آرامش ندارم زندگیم به هم ریخته
خدایا به من قدرت بده تا نظم رو به زندگیم بیارم
خدایا به من صبر ودرک بده تا حقیقت رو بپذیرم
همه چی رو به اراده تو می سپارم
خدایا همه ی زشتیهارو از وجود من پاک کن
خدایا اخلاق زشت زود و نابجا قضاوت کردن و بدگمانی را از وجودم پاک کن
خدای بزرگ آرامش و به ذهنم وفکرم و لحظه لحظه زندگیم بیار
شکرت می کنم برای پاکیم تا این لحظه و کمک می خوام برای ادامه ی پاکی
خدایا کمک کن به من و همه ی دوستانم تا پاک بمونیم و لذت پاکی را به ما بچشان
آمین

خدایا ...
خداااااااااااااااااااااااااا
خداجونم ...

مشکلمو حل کن لطفا ، تو رو خدا

پروردگارا ....

میخوانمت در بلندی که خودت بلند ترینی/ میخوانمت به مهربانی که خود مهربان ترینی/ می دانمت به رحمتت که خودت رحیم ترینی/ می دانمت به بزرگی که خودت بزرگترینی/ همه این می خوانمت ها و می دانمت ها بهانه ای هست تا بگویم /
خدایا مرا دریاب

الهی، شب است و پیشانیِ سنگ خورده غفلتم را در پیشگاهِ حضورت بالا می‏برم . بارِ گریه بر پلک هایم سنگینی می‏کند و دامانم پر می‏شود از شکوفه‏های اشک .

شبی دیگر است . و چونان گذشته ، عظمتِ تو را در چشمانِ کوچکم مرور می‏کنم . و از تو می‏نویسم ، بر رویِ خطوطِ خسته خاطرم ؛ از تو که مفهومِ عظمتی و معنایِ شکوه. سراپا دریا می‏شوم ـ دریای شوق ـ و در قطره قطره یادت غرق می‏گردم .

الهی ، ای پایدار و ای یکتای جاویدان ! نام تو مرا به یاد بوی خوشِ محبت ، معنای دل‏انگیزِ اجابت و طعم شیرین رحمتت می‏اندازد ؛ به یاد آرامشِ هفت آسمان و ستارگانِ چشمک زن .

پروردگارا، ای بی پایان‏ترین سرآغاز ! تو را می‏ستایم .

خدایا ، درتنهائی ها ، نگاهت را ، در جاریِ لحظاتِ خویش می‏جویم و تو را می‏پویم در آرامشی شبیه شب .

الهی ، ای سایه رحمت همه‏گیر و ای آرامش فراگیر ! دلِ لرزانم را با یاد مقدست آرامش بده که آرامش همه در پناه توست .

خدایا ! سرایِ دلم را با صفایِ اشک مصفّا کن که یاد تو ، آرامشی است سیّال در رگ هایم . بگذار در پشتِ درهایِ استغاثه ، سربر دیوار عنایتت بگذارم و های‏ های بگریم .

« بر در بخشایش ات اشک پشیمانی فشانم ، تا شاید بشویم با اشک پشیمانی ، گناهم را »

مهربانا ، ای گشایشگر دستگیر ! اینک ، آهنگ تو را دارم و بی‏قرار اجابتت هستم .

پروردگارا ! مرا اسیر آفتاب کن و اسیر خاک نگردان .ای وسعتِ درک ناشدنی ! بگذار بند از بالِ وجودم بگشایم و به سویِ بی کرانه ات پر بگیرم .

من به توروکرده ام برآستانت سرنهادم .....دوست دارم بندگی را باهمه شرمندگی ها

ازدامِ خاک، پرگشوده و به حَرَمت گریخته‏ام؛ پناهم بده.


منبع : http://www.kindness.blogsky.com/1388/07/

خدای من
می دونی ازت چی می خوام ؟
خودت که بهتر می دونی

میدونی چی رو می خوام
اره خودتو
فقط خودتو می خوام

یو هو
هورا

چقدر خوبه که ادم فقط ب هیه چیز فکر کنه
فقط یه چیز
یعنی : خدا

این دعا رو خیلی دوست دارم...

خدایا !


ای آنکه به روی آورده ها ، تو روی آورده ای

و با پیوند بر آنها باز گردانده ای

و بخشیده ای .

ای انکه با غافل های از یادت

مهربانی و دوستدار

و برای جذبشان به سوی درگاه خویش

آماده ای و خواستار،

از تو می خواهم

که مرا که اگر روی نیاورده ام ،

غافلم نه کافر،

از آنهایی قرار بدهی

که بیشترین بهره از تو

و بالاترین جایگاه در نزد تو

و بزرگترین سهم از محبت تو

و بهترین نصیب از معرفت تو بدست آورده اند ،

که تمام همت من از تمامی هستی بریده است

و به سوی تو روی آورده

و تمامی خواسته ی من

، به سوی تو بازگشته است .

تو نه دیگری ،

مراد منی

و برای توست

نه جز تو

این بیداری من و این بی قراری من .

دیدار تو نور چشم من است .

پیوند تو آرزوی من است.

شوقم بسوی توست .

بیتابیم از عشق توست .

سر به هواییم هوای توست .

خواسته ی من رضای توست .

نیاز من دیدار توست .

طلب من کنار توست .

قرب تو نهایت سوال من است.

نجوای تو روح و راحت من است.

در نزد تو دوای درد من است

و درمان سوز من و آرامی آتش من

و برکناری رنج من ،

پس تو انیس من باش در وحشتم

و آزاد بخش لرزشم

و بخشنده ی گناهم

و پذیرنده ی بازگشتم

و جوابگوی دعوتم

و سرپرست نگهداریم

و بی نیاز کننده ی نیاز مندی ام

.تو مرا از خودت مبر ..

تو مرا از خودت دور نکن ..

ای نعمت من ..

ای بهشت من .

ای دنیای من و

ای آخرت من .

ای مهربان تر از تمامی مهربانی ها .

خدا جون هیچی نمیتونم بگم فقط میگم خیلی بزرگی
اینو راست میگم اگه اون موقع کمکم نکرده بود الان معلوم نبود کجا بودم