کانون

نسخه‌ی کامل: آیه های منتخب قرآنی
شما در حال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب بندی مناسب.
بسم الله الرحمن الرحیم


وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّـهِ الَّذِي صَدَقَنَا وَعْدَهُ وَأَوْرَ‌ثَنَا الْأَرْ‌ضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّةِ حَيْثُ نَشَاءُ ۖ فَنِعْمَ أَجْرُ‌ الْعَامِلِينَ ﴿٧٤

ترجمه الهی قمشه‌ای :

(مؤمنان به بهشت در آیند) و گویند: ستایش خدای را که وعده لطف و رحمتش را بر ما محقق فرمود و ما را وارث همه سرزمین بهشت گردانید که هر جای آن بخواهیم منزل گزینیم. (بلی آن روز) پاداش نیکوکاران بسیار نیکو خواهد بود.

...............
یا عی
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ وَمَن يَتَّبِعْ خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ فَإِنَّهُ يَأْمُرُ بِالْفَحْشَاء وَالْمُنكَرِ وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ مَا زَكَا مِنكُم مِّنْ أَحَدٍ أَبَدًا وَلَكِنَّ اللَّهَ يُزَكِّي مَن يَشَاءُ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ

اي كساني كه ايمان آورده‏ايد از گامهاي شيطان پيروي نكنيد هر كس قدم جاي قدمهاي شيطان بگذارد (گمراهش مي‏سازد)، چرا كه او امر به فحشاء و منكر مي‏كند، و اگر فضل و رحمت الهي به سراغ شما نمي‏آمد احدي از شما هرگز پاك نمي‏شد ولي خداوند هر كه را بخواهد تزكيه مي‏كند و خدا شنوا و دانا است.

آیه ی 21 سوره ی نور
[تصویر:  28120467647737287325.jpg]
[تصویر:  76448072164281603387.jpg]
[تصویر:  Big%5C1387%5C07%5C2251610364144371824924...611242.jpg]
تصویر فوق با آیه 19 از سوره مبارکه ملک همخوانی دارد که می فرماید: “آيا(انسانها) به پرندگانى که بالاى سرشان است، و گاه بالهاى خود را گسترده و گاه جمع مى‏کنند، نگاه نکردند؟! جز خداوند رحمان کسى آنها را بر فراز آسمان نگه نمى‏دارد، چرا که او به هر چيز بيناست!”
[تصویر:  Frame_WN0P6508.jpg]
فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ﴿سوره ی تکویر آیه ی۲۶﴾

پس به كجا مي‏رويد؟!

سوره 61. صف آيه 4


آيه

إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَ فِى سَبِيلِهِ صَفّاً كَأَنَّهُم بُنْيَانٌ مَّرْصُوصٌ‏


ترجمه
همانا خداوند كسانى را دوست دارد كه صف بسته در راه او پيكار كنند،چنانكه گويى بناى بسيار مستحكم سربى هستند.


نکته ها
«بنيان» به معناى ساختمان است. «مرصوص»، از «رصاص» به معناى سُرب است و «بنيان مرصوص» يعنى ساختمانى كه از فرط استحكام، گويى از سرب ساخته شده است.
شايد آيه قبل، انتقاد از كسانى باشد كه شعار جهاد و پيكار دادند، ولى به آن شعارها عمل نكردند، لذا خداوند فرمود: كسانى كه عمل نكردند مورد غضب هستند، «كَبُرَ مقتاً» امّا در اين آيه از كسانى كه به شعار و وعده خود عمل كردند، تمجيد كرده و محبوب خدا دانسته است. «ان اللّه يحبّ الّذين يقاتلون»
در تاريخ آمده است كه در جنگ صفين حضرت اميرعليه السلام براى بالا بردن انگيزه ياران خود، اين آيه را تلاوت فرمودند.(8)
8) تفسير روح المعانى.



پيام ها
1- در تربيت، قهر و مهر هر دو لازم است. . «انّ اللّه يحبّ...»
2- براى بازداشتن از كار ناپسند انذار لازم است، «لِمَ تقولون... كَبُر مقتاً» ولى واداشتن به كار نيك، تشويق لازم دارد. «يحبّ الّذين يقاتلون»
3- جلب رضايت و محبت خداوند، بالاترين تشويق براى مؤمنان است، حتّى برتر از بهشت و امثال آن. «انّ اللّه يحبّ...»
4- كارهاى سخت، انگيزه قوى لازم دارد و بالاترين انگيزه‏ها، محبوب خدا شدن است. «انّ اللّه يحبّ الّذين يقاتلون»
5 - مؤمنانِ مجاهد، دوستداران خداوند هستند و در راه او مى‏كنند، «يقاتلون فى سبيله» خداوند هم آنها را دوست دارد. «يحبّ الّذين يقاتلون»
6- در شرايط عادّى، وحدت و اتحاد و دورى از تفرقه لازم است ولى در برابر دشمن، صفوف مؤمنان بايد متّحدتر و نفوذناپذير و مستحكم‏تر باشد. «صفّاً كانّهم بنيان مرصوص»
أعوذ بالله من الشیطان الرجیم






و به سوى [قوم] ثمود برادرشان صالح را [فرستاديم] گفت اى قوم من خدا را بپرستيد براى شما هيچ معبودى جز او نيست او شما را از زمين پديد آورد و در آن شما را استقرار داد پس از او آمرزش بخواهيد آنگاه به درگاه او توبه كنيد كه پروردگارم نزديك [و] اجابت‏ كننده است (۶۱)

وَإِلَى ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَهٍ غَيْرُهُ هُوَ أَنشَأَكُم مِّنَ الأَرْضِ وَاسْتَعْمَرَكُمْ فِيهَا فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَيْهِ إِنَّ رَبِّي قَرِيبٌ مُّجِيبٌ ﴿۶۱﴾
هود 61
Khansariha (8)"اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
وَ مَن یَتّقِ اللهَ یَجعَل لَهُ مَخرَجاً وَ یَرزُقهُ مِن حَیثُ لَا یَحتَسِبُ وَ مَن یَتَوَکَّل عَلَی اللهِ فَهُوَ حَسبُهُ انَّ اللهَ بالِغُ
اَمرِهِ قَد جَعَلَ اللهُ لِکُلِّ شَیءٍ قَدراً.Khansariha (8)
طلاق قسمتی از 2و3


Khansariha (8)**و هر که تقوای الهی را پیشه کند خدا برای او راهی برای بیرون شدن قرار خواهد داد،و از جایی که گمانش را ندارد روزی اش میدهد و هر که بر خدا توکل کند خدا او را کافیست . خدا کار خود را به اجرا می رساند و هر چیز را اندازه ای قرار داده است.**Khansariha (8)
و من الله التوفیق.

وذا النون إذ ذهب مغاضبا فظن أن لن نقدر عليه فنادى في الظلمات أن لا إله إلا أنت سبحانك إني كنت من الظالمين فاستجبنا له ونجيناه من الغم وكذلك ننجي المؤمنين



ترجمه:


و ذو النّون (يونس) را [ياد كن‏]، آن‏گاه كه خشمگين [از ميان مردم خود] برفت و پنداشت كه ما هرگز بر او تنگ نمى‏گيريم، [كه ماهى او را بلعيد،] پس درون تاريكى‏ها ندا در داد كه معبودى جز تو نيست. منزّهى تو. به راستى كه من از ستمكاران بودم




برداشتم رو از تدبر توی این آیه میگم ، ولی اسمش تفسیر نیست ها نظر شخصیه انشاءالله که توی تامل و تدبر توی این ایه به شما کمک کنه :


رسول برای هدایت و اصلاح مردم میاد ، توی معرفة النفس رسول یا پیامبر در واقع وجه الهی فطرت ماست ، که دعوت کننده به نیکی ها و اطاعت خداست . دل مومن یه شهره ، که توش جهاد و جنگ و پیامبر ، کافر ، و منافق ، مورد سلام و مورد لعن هست ،

پس آیه بالا رو از این دید هم ببینین ، که رسول باطنی ما از اصلاح خودش دچار این مشکل بشه ، بعد میگه :

فظن أن لن نقدر

معنی دقیقش اینه که : گمان میکرد ما او را رها کرده ایم . یعنی فکر میکرد برای اصلاحش کاری نمیکنیم ، تنگ گرفتن که توی ترجمه اومده در واقع یه ضرب المثل هست (مثل آدم پیر که دنبال جمع کردن پول باشه بگیم فکر میکنه که هزارسال عمر میکنه . )


فنادى في الظلمات أن لا إله إلا أنت سبحانك إني كنت من الظالمين

ولی وقتی بخودش اومد ، در اون تاریکی که (که ناشی از همون گمانش بود ، ) ندا زد که حقیقتا جز تو الهی نیست ، انت وقتی گفته میشه که طرف مقابل خیلی نزدیک و روبرو یافت بشه ، ضمن این که اله یا خدا این جا معنی بالاتری میده . یعنی توجه به یکتایی منشاء هر وجودی .

سبحانک یعنی خدای توحیدی بالاتر از چیزی هست که من فکرش رو میکردم ، ولی این جا این سبحان الله بیشتر از جنبه اصلاح یا صلح هست ، یعنی ای خدا خیلی عالی تر و بالا تر از اون گمان نامناسبی که من دارم هستی و مطمئنم که این برای صلاحم و عالی ترین منافع برام بوده ، سبحان یعنی برو تابی نهایت و تا بینهایت این تسبیح و ستایش رو در نظر بگیری جوری که به شمار نیاد .

انی کنت من الظالمین ، وقتی وجود خدا رو یا اون سبحان زیباش روبروی خودت میبینی به محض این که یاد خودت کنی خودت رو جز ظلم و تاریکی نمی بینی ، اصلا لحظه ای که این وجود رو به علتی نبینی ، یعنی لحظه ای که از سبحان بودن یا یکتایی خدا غافل بشی ، همون لحظه ای هست که خودت رو دیدی ، این جا "من" بودن ظلم محض هست ،

گفتن این جمله "لااله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین " از این جهت یک جمله بسیار سازنده و زیباست که عشق الهی رو با گفتن توحید و سبحانش شعله ور میکنه و منیت رو با انی کنت من الظالمین میسوزونه ،

یه جمله فانی کننده و بسیار عاشقانه و زیباست ، مثل سجده هست که آدم هیچی خودش رو با توجه به عظمت خدا یاد آور میشه

و عامل و باعث صلح با خداست ، یعنی آشتی با خدا از همون جمله ی "فظن ان لن نقدر علیه " (یعنی گمان میکرد ما به فکر و صلاح او نیستیم ) هست ، همینطور از این جهت این نتیجه رو گرفتم که توی ایات دیگه قرآن میگه :

فستجبنا له و نجیناه من الغم و کذالک ننجی المومنین ،
یعنی میگه کسی که "ایمان داره و مومن هست رو این طوری نجات میدیم " ، یعنی نجات مومن عمل به حقیقت جمله " لاالهالاانت سبحانک انی کنت من الظالمین هست " یا حقیقت سجده
غم هم درگیری و گرفتار شدن توی همین بدگمانی "فظن ان لن نقدر علیه " هست ، غم حقیقی همینه که آدم از صلح یا آشتی با خداش فاصله حس کنه . ویا بخاطر ناکامی هاش این فکر رو بکنه و یا درگیری با ظلمت های دنیا به همین خاطر برای شخص مومن و کسی که ایمان داره غم بار هست .



ایه بعدی میخونیم :

فاصبر لحکم ربک ولا تکن کصاحب الحوت اذ نادی و هو مکظوم لولا ان تدارکه نعمة من ربه لنبذ بالعراء و هو مذموم فاجتبیه ربه فجعله من الصالحین»
ترجمه : بر تقدیر پروردگارت صابر باش! و بسان یونس مباش، آنگاه که خدا را ندا کرد در حالی که سخت غمگین بود، اگر رحمتی از خداوند او را درک نکرده بود، به بیابان پرت می شد در حالی که سرزنش شده بود خدا او را برگزید و از صالحانش قرار داد.

یعنی کسی که از مشکلات و گرفتاری هاش دچار غم و یا بدگمانی بشه راهش حقیقت جمله ی "لااله الاانت سبحانک انی کنت من الظالمین هست " و اگه حقیقت این جمله و نبینه و متوجه مصلحت و حکمت و کمک خدا نباشه و فکر کنه خدا اون رو رها کرده سرنوشتش رو قرآن میگه که " لنبذ بالعراء و هو مذموم یعنی در حال سرزنش زیاد او را رها میکردیم . ولی اگه متوجه این حقیقت باشه :

فاجتبیه ربه فجعله من الصالحین»

این جا خداوند معنی فکذالک ننجی المومنین رو گفته ، یعنی معنی نجات دادن مومن رو گفته ، یعنی وقتی بخواد مومن رو نجات بده باش چیکار میکنه ، گفته فاجتبیه ربه فجعله من الصالحین» یعنی دستش رو میگیریم و از مرحله ایمان به مرحله "صلح یا خدا " یا صالح شدن میبریم .

مومن ممکنه گناه کنه و یا خطا ولی مقام "صالح " در قرآن هدف انبیاست و بالاترین مقام مقالم "عبد صالح " شدن هست ، و لقب امام زمان مصلح هست ، یعنی کسی که این وسط مومن رو به صالح تبدیل میکنه مصلح هست ، قرآن میگه وارثین ملک خدا ، صالحین هستند ، و اصحاب حقیقی امام زمان هم صالحین هستند .




.

Khansariha (56)

نتایج این تحلیلم بگم :

1)نزدیک ترین راه کسب شادی درک نعمت های خداست :لولا ان تدارکه نعمة

امام صادق میگوید : تعجب میکنم از کسی که دچار غم است و لااله الاانت سبحانک انی کنت من الظالمین نمی گوید تا شاد شود . (چون مفهوم این جمله باعث درک نعمت ها میشه ، همینطور که قران گفته )

2)راه رسیدن ایمان به عمل صالح ، صلح با خداست . (یعمی عملی شدن ایمانی که در نظر هست تا عمل ) صلح هم از روش قرآن درک نعمت هاست ، که با توحید ، تسبیح و نفی خود رابطه مستقیم داره .


بِسمِ الله الرّحمنِ الرّحیمِ
اللّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُواْ یُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّوُرِ
آیه الکرسی را هر روز می‌خوانم تا به این فراز برسم.

«یخرج» فعل مضارع است و او هر روز دارد من را از همه این تاریکی‌های تو در تو نجات می دهد.

ذَلِکَ بِأَنَّ اللَّهَ مَوْلَى الَّذِینَ آمَنُوا وَأَنَّ الْکَافِرِینَ لَا مَوْلَى لَهُمْ


بِسمِ الله الرّحمنِ الرّحیمِ
وَ عَسَى أَن تَکْرَهُواْ شَیْئاً وَهُوَ خَیْرٌ لَّکُمْ
وَ عَسَى أَن تُحِبُّواْ شَیْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَّکُمْ

وَاللّهُ یَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ

چه بسا از چیزی خوش‌تان نیاید و خیرتان در آن باشد

و چه بسا چیزی را دوست داشته باشید و شرّ شما در آن باشد.

و خدا می‌داند و شما نمی‌دانید.

...

من از درمان و درد و وصل و هجران/ پسندم آن چه را جانان پسندد


بقره 216
بِسمِ الله الرّحمنِ الرّحیمِ
فَمَا بَکَتْ عَلَیْهِمُ السَّمَاء وَالْأَرْضُ
... و آسمان و زمین بر (مرگ) آن‌ها نگریستند.

...

آسمان و زمین برای مرگ خیلی‌ها گریه می‌کنند، عزادار می‌شوند.

باورت می‌شود؟!

پ.ن: اِنّ السَّماءِ بَکَت عَلَی الحُسَین اَربعینَ صَباحاً.


حجر 29
مگر كسانى كه توبه كردند و [خود را] اصلاح نمودند و [حقيقت را] آشكار كردند پس بر آنان خواهم بخشود

و من توبه‏پذير مهربانم -سوره بقره آیه160

و بترسيد از روزى كه هيچ كس چيزى [از عذاب خدا] را از كسى دفع نمى‏كند و نه از او شفاعتى پذيرفته و نه به جاى وى بدلى گرفته شود و نه يارى خواهند شد- سوره البقره آیه 48
صفحه‌ها: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41