کانون

خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ وَقَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ

چشمهاشان از خجالت و ندامت فرو می‌افتد و ذلّت و خواری بر وجودشان مستولی می‌شود زیرا آنها در دنیا دعوت به سجده می‌شدند امّا آن وقت که سالم بودند و می‌توانستند، نمازگزار نبودند، حالا که می‌خواهند جبران کنند نمی‌توانند.

قلم (43)

یه وقتایی آدم حسرت میخوره میگه ایکاش یک سال پیش فلان وسیله رو میخریدم الان گرون شده ایکاش بیشتر درس میخوندم نمرم بهتر میشد ایکاش... ولی بزرگترین حسرت انسان زمانی هست که از این دنیا رفته و اون طرف بهتون میگن چی آوردی...

ما وقتی بچه بودیم به هممون واکسن زدن که چی بشه از بیماری ای که شاید در آینده ممکن باشه بگیریم جلوگیری بشه یعنی دفع خطر احتمالی.
قیامت و معاد یک رویداد هست که در رخ دادنش شکی نیست حالا ما برای یک امری که 100 درصد اتفاق می افته چرا کاری نمیکنیم؟

یکم در خلوت به این موضوعات فکر کنید چون تفکر بالاترین عبادت هاست به دلیل اینکه انسان رو از گمراهی نجات میده و سعادتمند میکنه.

یا حق