1392 آذر 3، 5:53
إِنَّما مَثَلُ الْحَیاةِ الدُّنْیا کَماءٍ أَنْزَلْناهُ مِنَ السَّماءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَباتُ الْأَرْضِ مِمَّا یَأْکُلُ النَّاسُ وَ الْأَنْعامُ حَتَّى إِذا أَخَذَتِ الْأَرْضُ زُخْرُفَها وَ ازَّیَّنَتْ وَ ظَنَّ أَهْلُها أَنَّهُمْ قادِرُونَ عَلَیْها أَتاها أَمْرُنا لَیْلاً أَوْ نَهاراً فَجَعَلْناها حَصیداً کَأَنْ لَمْ تَغْنَ بِالْأَمْسِ...
• برای ماهایی که داشتههای دنیا، از هر جنس و مدلش؛ کار و پول و مدرک و منصب و ... توی چشممان خیلی بزرگ است، خیلی شیرین و خواستنیست، درد دارد وقتی قرآن بگوید؛ «متاعُ الدّنیا قَلیل» (نساء/77) . بگوید دنیا کم است، دنیا در برابر آخرت، خیلی کم است، خیلی ناچیز است. (توبه/38)
• قرآن به دنیا میگوید «لهو» و «لعب». فکرش را بکنید! این مشغولیتهای دنیا، همین کارهای روزمره ما، اگر به هدفِ زندگیِ جاودانهمان نباشد، فقط یک بازی و سرگرمیِ بیخود است. فقط غفلت میآورد. «انّما الحیوه الدّنیا لعِبٌ و لَهو» (انعام/32) (عنکبوت/ 64) (محمد/36) (حدید/20)
• زندگی دنیا خاصیت اغفال و فریب دارد، میتواند آدم را فریب بدهد و به خودش مشغول کند. آخرت، هر کس بیشتر فریبِ دنیا را خورده باشد، حالش دردناکتر است؛ «غرّتهُم الحیوه الدّنیا» (انعام/70) (انعام/130) (اعراف/51) .
• دنیا راضیکننده نیست. قرآن یکجور هشداردهندهای سؤال میکند که؛ یعنی شماها واقعاً به همین زندگیِ دنیا راضی شدید؟(توبه/38) انگار خیلی عجیب باشد که کسی به همین زندگی دنیا راضی باشد. سرخوش باشد. «...و رضوا بالحیوه الدّنیا و اطمأنّوا بها.. »(یونس/7) .
با این اوصاف، انگار بهترین کار را همانهایی میکنند که زندگی دنیا را به آخرت میفروشند. جان و مال و عمر و جوانیشان را اینجا میدهند و آنجا هزار برابرش را پس میگیرند. فقط آنها هستند که برندهاند، که سود میکنند. «الّذین یَشرونَ الحیوه الدّنیا بالآخره» (نساء/74)
مَثَل زندگى دنیا، همانند آبى است که از آسمان نازل کردهایم که در پى آن، گیاهانِ زمین- که مردم و چهارپایان از آن میخورند- میروید تا زمانى که زمین، زیبایى خود را یافته و آراسته میگردد، و اهل آن مطمئن میشوند که میتوانند از آن بهرهمند گردند، (ناگهان) فرمان ما، شبهنگام یا در روز، فرامیرسد و آن چنان آن را درو میکنیم که گویى دیروز هرگز نبوده است .
• برای ماهایی که داشتههای دنیا، از هر جنس و مدلش؛ کار و پول و مدرک و منصب و ... توی چشممان خیلی بزرگ است، خیلی شیرین و خواستنیست، درد دارد وقتی قرآن بگوید؛ «متاعُ الدّنیا قَلیل» (نساء/77) . بگوید دنیا کم است، دنیا در برابر آخرت، خیلی کم است، خیلی ناچیز است. (توبه/38)
• قرآن به دنیا میگوید «لهو» و «لعب». فکرش را بکنید! این مشغولیتهای دنیا، همین کارهای روزمره ما، اگر به هدفِ زندگیِ جاودانهمان نباشد، فقط یک بازی و سرگرمیِ بیخود است. فقط غفلت میآورد. «انّما الحیوه الدّنیا لعِبٌ و لَهو» (انعام/32) (عنکبوت/ 64) (محمد/36) (حدید/20)
• زندگی دنیا خاصیت اغفال و فریب دارد، میتواند آدم را فریب بدهد و به خودش مشغول کند. آخرت، هر کس بیشتر فریبِ دنیا را خورده باشد، حالش دردناکتر است؛ «غرّتهُم الحیوه الدّنیا» (انعام/70) (انعام/130) (اعراف/51) .
• دنیا راضیکننده نیست. قرآن یکجور هشداردهندهای سؤال میکند که؛ یعنی شماها واقعاً به همین زندگیِ دنیا راضی شدید؟(توبه/38) انگار خیلی عجیب باشد که کسی به همین زندگی دنیا راضی باشد. سرخوش باشد. «...و رضوا بالحیوه الدّنیا و اطمأنّوا بها.. »(یونس/7) .
با این اوصاف، انگار بهترین کار را همانهایی میکنند که زندگی دنیا را به آخرت میفروشند. جان و مال و عمر و جوانیشان را اینجا میدهند و آنجا هزار برابرش را پس میگیرند. فقط آنها هستند که برندهاند، که سود میکنند. «الّذین یَشرونَ الحیوه الدّنیا بالآخره» (نساء/74)
مَثَل زندگى دنیا، همانند آبى است که از آسمان نازل کردهایم که در پى آن، گیاهانِ زمین- که مردم و چهارپایان از آن میخورند- میروید تا زمانى که زمین، زیبایى خود را یافته و آراسته میگردد، و اهل آن مطمئن میشوند که میتوانند از آن بهرهمند گردند، (ناگهان) فرمان ما، شبهنگام یا در روز، فرامیرسد و آن چنان آن را درو میکنیم که گویى دیروز هرگز نبوده است .