کانون

تا حالا شده یک مسئله‌ی کوچیک باعث ناراحتیت بشه و با خودت بگی: «بس کن دیگه، چرا برای یه چیز بی ارزش خودت رو ناراحت میکنی.»؟ درواقع از اینکه بی دلیل ناراحت شدی ناراحت میشی و

حس ناراحتی رو سرکوب میکنی یا به عبارتی بهش میگی: «بشین سر جات! الان لازمت ندارم.»

یک مثال ساده تر: بین دوستات نشستی و یک لحظه بحث به غیبت کردن از یک همکلاسیت میرسه، یکی میگه و همه می خندن همینطور هم تو، می خندی و یک لحظه لبخندت از بین میره.

احساست رو سرکوب میکنی چون اشتباهه.

به این نکته دقت کردی که خب چرا تونستی؟ چرا تونستی شادی و ناراحتیت رو در اختیار داشته باشی و راحت بهشون امر و نهی کنی؟ چون میگی این احساس منه و تحت کنترل منه. به این فکر کردی

که میل جنسی هم یک احساس هست و تحت کنترل تو؟ چرا راحت بهش نمیگی برو الان لازمت ندارم!؟ برو نمی خوام الان باشی...

بچه‌ها هیچ چیز بیشتر از این جواب نمیده. چون این یک طرز فکر هست نه یک راه کار! دقت کردی وقتی نزدیک به خ.ا کردن هستی و سعی داری مقاومت کنی تفکراتت چیه؟

ضمیر خودآگاه: من می تونم، فقط باید نیم ساعت مقاومت کنم تا این احساس فروکش کنه و از دستش نجات پیدا کنم.

ضمیر ناخودآگاه: دارم حس میکنم، هر لحظه داره بیشتر وجودمو میگیره، می دونم بالاخره خ.ا می کنم. هردفعه قبلش همینجوری میشه و بعد میکنم.

چی داری میگی؟ داری با احساست(شهوت) مبارزه میکنی؟ اون احساس توئه! بهش دستور بده...احساس توئه...در اختیار تو...مجبور به اطاعت از تو...بگو الان نمی خوام! و تموم!

نظرات دوستامون در  مورد این جمله :

خودارضایی فقط ترکش فضیلت و امتیاز نیس
کـــم کـــردنش هم احــ ــسنت داره

(1394 شهريور 10، 22:30)می توانم نوشته است: [ -> ]باور ندارم

همون کمترش هم دلمو می شکنه
خیلی می شکنه
اکثر بچه ها کلی وقت که پاکن یه بار که روزشون بد می شه واقعا دنیاشون به هم می ریزه
می بینم که کاملا قاطی میکنن
کاملا واسم مشخصه از دید اونا هم کم کردنش اصلا کافی نیست

می دونی چی میگم؟
کافی نیست چه برسه که احسنت داشته باشه

(1394 شهريور 10، 23:33)خانوم لبخند نوشته است: [ -> ]منم موافقم باهاش...

چون یه کاری که استمرار داشته باشه و تو بتونی به حداقل برسونیش یه پوئن مثبت که به مرور بتونی قطعش کنی و دیگه انجامش ندی...

(1394 شهريور 11، 6:22)مرد مجاهد نوشته است: [ -> ]نمیدونم!
اما فکر میکنم اون برده ای که غالبا سازگار با میل اربابش عمل میکنه و  دیر به دیر خلاف میل اون عمل میکنه؛ ولی هر بار که خطا میکنه لا پوشونی میکنه و یا با گستاخی، خطاش رو توجیه میکنه و معذرت درست درمون نمیخواد یا اینکه خیلی شاکی میشه و اصلا کار رو ول میکنه.
عزیزتر نباشه 
از اون برده ای که گاه گاهی که خطا میکنه، با نگرانی و اضطراب و شرمندگی از اربابش عذر میخواد و خطاش رو به گردن میگیره و توجیه نمیکنه و واقعا تصمیم میگیره که دیگه تکرار خطا نکنه.

خصوصا اگه اربابه، مهربون باشه.

به نظرم اون اولیه با اینکه ظاهر کارش درست تره، اما نگاهش به خودشه؛ میخواد خودش بهترین باشه؛ خودش کار درست باشه؛ همه بگن چه تیز و فرزی.
ولی دومیه نگاهش به دست اربابشه و این عزیزترش میکنه و این از تکرار گستاخانه ی خطاش منعش میکنه.

---

4- عـمروبن جميع گويد: امام صادق عليه السلام فرمود: هر كه نزد ما آيد و فقه و قرآن و تـفـسـيـر آن را جـويـد از او دست بداريد (تا بيايد و فرا گيرد) و هر كه نزد ما آيد تا عيبى كـه خـدا پـوشانده اسـت فاش كند او را دور كنيد (و از آمدنش به نزد ما جلوگيرى كـنـيـد) يـكى از آن مردم (كه حاضر بود) عرض كرد: قربانت به خدا سوگند همانا من دير زمـانـى اسـت دچـار گـنـاهـى هـسـتـم و هرچه خواهم كه از آن گناه به سوى كار (نيك) ديگرى بـيرون روم و آن را وانهم نتوانم؟ حضرت به او فرمود: اگر راست گویى پس همانا خدا تو را دوسـت دارد و چـيـزى جـلوگـيـر او نـشـده كـه تـو را از آن به كـار (نـيـك) ديـگـرى نقل دهد جز اين كه (خواهد) كه تو از او در ترس باشى .

اصول كافى جلد 4 صفحه : 176 رواية : 4 

(1394 شهريور 11، 9:36)همساده نوشته است: [ -> ]راجع به فراخوان میتوانم خانم برای نظردهی برای این جمله
خودارضایی فقط ترکش فضیلت و امتیاز نیس
کـــم کـــردنش هم احــ ــسنت داره
مهمترین نکته اینه که همونطور که از اسم جایی که گذاشته شده مشخصه این جزء آجیل ترکه پس شاید به کار یکی بیاد و به مذاق یکی بخوره و به یکی نه
اما نظر من:
جمله درسته اگر که  منظور جمله این باشه  که:  همین که در راه هوشیاری هستیم و داریم تلاش میکنیم متوقف بشیم و لغزش میکنیم ولی بیخیال نمیشیم احسنت داره و عالیه. باید به اینکه تونستیم کمش کنیم هم خوشنود باشیم و بریم واسه قطع کردنش...

جمله اشتباه میتونه باشه اگه : هدف نهایی کم کردن تعداد  لغزش ها باشه.

نقل قول: razmjoo

کمش هم زیاده اصلا حتی راجع بهش هم نباید فکر کرد چه برسه به کم کردنش احسنت گفت

تجربه من :

یکی از عوامل اصلی تمرکز روی موضوع عکسه ، یعنی اگر وسوسه ها شروع شدن تا پاکی رو ازمون بگیرن ما دقیقا باید به خود پاکی و راه های پیش رومون فکر کنیم و متمرکز بشیم . 

من روزهای زیادی پاک نبودم ولی این تجربه رو بدست آوردم که :

1) برنامه ریزی خوب و اجرای مداومش به شدت به من کمک کرده 

2) نگاه نکردن به جنس مخالفم در هر شرایطی و تلاش برای کنترل چشم 

3) منظم بودن ، به موقع خوابیدن و درست خوابیدن (طوری نباشه که تو بستر بدتر انسان تحریک بشه )

4) خیلی مهمه یعنی فوق العاده مهم خواندن قرآن هر چند اندک ، قرآن نوری داره که شیطان رو از ما دور می کنه دل بدیم به قرآن 

5) فرار از سایتهای نامناسب + چت نکردن خصوصا با افرادی که حتی نمی شناسیمشون اما تو دنیای مجازی قربون هم می ریم .

6) فکر کردن به 50 سانت در 2 متر (خانه ی ابدی ) جایی که دیگه کاری ازمون بر نمیاد برای جبران و دیگه پرونده بسته شده 

7) ابراز پشیمونی چه در دل و چه در زبان به صوزت مداوم 

8) تلاش برای ارتقای شخصیت و رشد فردی و خودشناسی و مهیا شدن برای شروع زندگی مشترک و اقدام به ازدواج

9) همیشه شکرگذار خدا باشیم برای کانون ، کانون هدیه ای است برای من از جانب خداوند 

10) مراقبت از نفس و هدایتش به سمت نور 

یه توصیه به کسانی که رکورد زدنن و بعد از مدتی دجار اشتباه شدن..

معمولا سقوط از ارتفاع بالاتر صدمه بیشتری به همراه داره

این برای من هم پیش اومده ، علتها می تونه متفاوت باشه غرور ، غفلت ، استرس ، فشار عصبی و ...

من این سقوط را بعد از چهار ماه ترک داشتم ...

نباید ناامید شد.

توقف به هیچ وجه جایز نیست

باید به راهتون ادامه بدید ،  وقتی برای سرزنش کردن خودتون نگذارید

از تجربه تون استفاده کنید و این بار بیشتر مراقب باشید.

مطمئنا روند ترک اینبار خیلی راحت تره

شاد و پیروز باشید.

سلام
اگه حرفم تکراریه ببخشید.چون وقت نداشتم همه پستا رو بخونم و به نظرم مهم بود تجربم.
چیزی که خیلی به من تو ترک کمک کرد
1-نماز اول وقت


2-توسل به امام حسین(ع).بچه ها شاید باورتون نشه اما واقعا توسل به امام حسین برای ترک این گناه معجزه میکنه.



3-نامه نوشتن و صحبت با امام زمان (ع)

4-احساسی که بعد از انجام این گناه داشتید بنویسید و هر وقت خواستید مرتکب این گناه شید این احساس بد با خوندن اون نوشته یادتون میاد که باعث میشه ازش دور شید.

و این جمله از آقای عاشق فاطمه زهراست :

نقل قول: شهوت غول نیست. یک سوسکه که ما الکی ازش می ترسیم.

خیلی جالبه
خیلی از سوسک می ترسیم
برای از بین بردن سوسک ها هم یکی از مراحل از بین بردن منابع غذاییشونه،
دمپایی رو برداری چن دفعه بری دنبالش بزنیش می میره
بعضی وقتا فکر می کنیم زدیم کشتیمش
ولی یه سوسک رو اگه نکشی ، ناقص بکشی، حتی اگه سرشو هم جدا کنی تا یه مدت زنده می مونه و به آلوده کردن ادامه میده
برای از بین بردن سوسک ها هم یکی از مراحل از بین بردن منابع غذاییشونه
یعنی نسلشو منقرض کنیم

یک نکته طلایی و کلیدی که همین الان داغ داغ به ذهنم رسیده.
چه چیزی باعث می شد که من نرم سراغ ابزار؟

دلیلش فقط همین بوده که من خودم رو به بند می کشیدم.
منظورم چیه؟
منظورم اینه که مثلا به خودم می گفتم که:
"من حتما الان باید بخوابم و از رخت خواب بیرون نیام ،
چرا؟
چون مثلا امتیاز بگیرم تو کانون ، چون صبح زود بیدار شم به کار ها برسم. شب بتونم بیدار شم نماز شب بخونم.
ببینید هدف ها خوبه ، ولی همین هدف های خوب شدند یه بند ، که من الان مجبورم تو رخت خواب بمونم.

نتیجه چی می شه؟ این که اگر فکر های بد بیاد ، تو موقعیتت رو تغییر نمی دی و در مقابل شیطان بی دفاع می شی.
و نتیجه این می شه که اینقدر خیال بافی می کنی که به جایی می رسی که دیگه نمی تونی خودت رو نگه داری و
می ری سراغ کار هایی که گفتنش هم شرم آوره.

راه حل چیه؟
راه حل اینه که بگیم ، من الان باید بخوابم ، حتی اگر فیلم سینمایی داشت ، حتی اگر فوتبال داشت.
حتی اگر مهمون اومد و ...
ولی اگر وسوسه شدم ، پا می شم ، قدم می زنم ، تلویزیون روشن می کنم.
اگر شده تا صبح بیدار بمونم می مونم.

بند هایی که به دست و پاتون زده شده رو پیدا کنید.
پیشرفت کردن ، درس خوندن ، آرزو ها کوچیک و بزرگ
تمام این ها خوبند ولی در صورتی که خدا بالاتر باشه از این ها.
تا این بند ها رو باز نکنین ترک غیر ممکنه.
چون شیطان از همین ها استفاده می کنه.

اگر وسط درس وسوسه شدین ، بذارینش کنار.
تا وقتی که حالتون خوب بشه.
بگین : اشکال نداره که درس رو بیافتم ، اشکال نداره که مشروط بشم ، به جهنم ، پاکی من مهمتره.
اون وقت هست که کمک خدا رو و دست خدا رو حس می کنید و آرامش وجودتون رو فرا می گیره.

و این پست داداش مجتبی
و کلا تاپیک روش ها و علوم برنامه ریزی تاپیک فوق العاده ای هست.

تو پست قبل در این مورد گفتم که چی می شه ما گاهی اصلا سراغ ابزار نمی ریم.(دیدگاه خودم رو گفتم البته)
تو این پست به یه سوال دیگه جواب می دم. چرا گاهی کارمون رو ول می کنیم و سراغ ابزار می ریم و جواب نمی گیریم؟
(البته باز هم از دید خودم)
چند وقت پیش توی رهروان آقای مرد مجاهد پستی زدند.
خیلی روی من تاثیر داشت.
این :

نقل قول: اما اینجا یه هنگامه ای در درون برپا میشه:
که میخوام فیلم بازی نکنم یا نه؟
(آخه میدونی؟ گاهی اوقات تصمیم راسخ به پاکی نگرفتی... یه پارچه نایستادی...اما نفست گولت میزنه و این برنامه رو میچینه: یه نیم ساعت یه ساعتی مقاومت کن بعدش برو لجن خواری ... که بعدا که به مرحله ی فروشکست رسیدی مظلوم نمایی کنی و برای خدا شاخ و شونه بکشی که ببین! من مقاومت کرذما! گناه من چیه! چرا من انقدر میخوام و نمیتونم... این برنامه رو میچینه که عذاب وجدانت رو چاره کنه.)
میخوای پاک بشی یا دلت هنوز پیش کثافتاست؟
اینجاست که وقتی صادقانه
یه لحظه
میگی خدایا کمکم کن غلط کردم؛
و یکی دو بار محکمش میکنی
بوی واقعی کثافات معلوم میشن و شامه دوباره درست کار میکنه.

و این پست

نقل قول: به درون هم فکر کن
ریشه رو خشک کن.

به مسکن اکتفا نکن.

فرض کن تو میدون جنگی و یه دشمن زخم خورده ی نه چندان قوی داره ذره ذره جرات پیدا میکنه
یه غرش مجاهدانه و یه ضربه ی تمام کننده بزنه.

مطمئن باش وقتی منصرف بشی
کاملا از گناه
تا چند لحظه ی دیگه
زشتی و بدبویی این گناه برات واضح میشه.

ممنون آقای مرد مجاهد ، با اجازتون پست هاتون رو این جا گذاشتم.

..............

در مجموع ، با یکی دو قاعده ساده نمی شه نفس رو شکست داد.
اینقدر پیچیدگی می کنه که بالاخره ما رو شکست بده.
نباید فریب نفس رو خورد ، باید خیلی هوشیار بود.
و این به جز به فضل خدا ممکن نیست.

..............

یا علی

ممنون از برادر عاشق

در مورد دو تا قبلی ایشون،
منم به تجربه ی مشابهی رسیده بودم
که بیشتر از یه سالی میشه که توی یادداشتام ذخیره اش کردم:


خلاصه به دو اصل رسیدم که برام مهمن؛
یکی اینکه بی نظمی های موقتی رو تسری ندم به ادامه ی برنامه ی روزمره ام.
دومی اینکه گاهی اوقات لازمه آدم به طور موقت از نظمش دست بکشه برای یه اولویت بالاتر، و باز طبق اصل اول، نباید این بی نظمی اتفاقی و موقتی تسری پیدا کنه به ادامه.


این دو نکته مشابه همون دو رویکردیه که برادر عاشق گفت؛
در برنامه ریزیم پایداری داشته باشم و تکانه های گذرا و موقتی باعث نشه به وسواس بیفتم و بگم اه دیگه خراب شد ... زود درستش کنم.
اما از اون ور هم، انعطاف داشته باشم
و متوجه و متذکر اولویتهام باشم،
اینکه پاکی اولویت 1 منه. پس اگه لازم شد موقتا دست میکشم.

سلام

خیلی جسارته بعد تجربیات آدمای خیلی موفق و اسطوره های ترک منم بیام نظر بدم

اما اقای الون واریور پرسیدن که منظورم از بند اخر این نوشته چی بوده؟

نقل قول: به نظر من واقعا فیلتر شکن هم نباشه
بلاخره جوینده یابنده است
باید با خودمون رو راست باشیم
رفتن به اون سایتا یعنی شکست
پس کلا وقتی میایم نت اگر دیدیم مشکلی هست ، پا شیم بریم یه سایت دیگه
من گاهی جک سرچ می زنم
گاهی عکس حیوون
و ...
اگر دلمون جست و جو تو نت و سرگرم شدن
همین نت خیلی چیزای خوب خواهد داشت

رفتن به اون سایتا = شکست (بی تعارف باشیم با خودمون)

نگاه تنها کافی نیست
برای اینکه دز -doz- نگاهتون بالا بره تصویر رو بزرگ کنید تو مانیتور و بشینید نقاشی بکشید ازش
دفتر ارزون هزاری هست صفحاتش کمه اولش تصمیم بگیرید که کار خوبیه یا نه و اگر خوب بود یه دفتر حسابی بخرید
اینطوری شدید تصویر مورد نظرتون تو ذهنتون جایگزین می شه

بگم که

من و شما وقتی یه تصویر نباید رو از تو گوشی یا از تو کامپیوتر یا ماهواره یا هر جای دیگه نگاه می کنیم
خیلی بهش دل می دیم
با همه دقت براندازش می کنیم
انگار هر ثانیه قورتش می دیم

نه ؟

چیو دیگه انقدر با دقت نگاه می کنیم که نقش ببنده تو ذهنمون ؟
معمولا کمتر چیزیو این طوری نگاه می کنیم
مخصوصا یه مدت طولانی داریم اون تصویر نبایدی رو نگاه می کنیم و با دقت زیاد و تو یه وضعیت خاص که خیلی با روانمون اون تصویر مرتبط می شه


من می گم باید به یه چیزای دیگه نگاه کنیم
انقدر دقیق شیم انقدر جزیاتشونو بهش توجه کنیم که اثر این تصویرایی که نباید می دیدیم و دیدیم رو کم کنیم

مثلا نگاه به طبیعت
پا شیم بریم پارک برگای درختا و اون رنگای سبز رو خوب تماشا کنیم
اصلا تماشای رنگ سبز به آدم آرامش می ده اگر امتحان کنید فکر کنم شمام تاید کنید
تصور می کنیم حدیثم هست که نگاه به برگ های سبز نور چشم رو زیاد می کنه

می گن نگاه به چهره مادر و پدر هم ثواب داره

از بحث خارج نشم
واسه اینکه یه تصویر خیلی تو ذهنمون نقش ببنده و خیلی بهش دقت کنیم به عبارتی dooz نگاهمون به یه تصویر خوب بره بالا
که این کار برای جایگزین شدنش با تصویر بد لازمه ...

یه راه دیگه اینه که خیلی باهش درگیر شیم
مثلا نقاشیش کنیم
یه دفتر نقاشی هزار تومنی بخریم
یه مداد سیاه هم بخریم رو هم می شه 1500 قیمت یه بستنیه تقریبا که من خیلی بستنی می خورم

بعد یه نقاشی از یه اسب یا از یه درخت یا از یه بچه خیلی کوچیک دان کنیم بعد بشینیم بکشیمش

هی نگاه اون تصویر کنیم هی بهش دقت کنیم تا بشه تصویر اصلی ذهنمون


دیگه پرسیدن خیلی فکر و تصویر نباید تو ذهنشون هست آیا پاک می شه ؟
آره می شه

ادم اولش که تازه تصویرای نبایدی دیده خیلی تو ذهنشن از هر خط خطی و ترک دیواری یادشون می افته
ولی بعدا که چند روز نبینه یه کمی کمرنگ می شن
اگه خیلی وقت نبینه
خیلی وقت تصویر های دیگه ببینه
خیلی وقت بهشون فکر نکنه و یادآوری شون نکنه
...
کم کم اونا می رن خیلی پس پسای ذهنش

خدا بزرگه
نترسیم و شروع کنیم



ببخشید دیگه حرفای قلمبه سلمبه زدم
فقط خدا کنه خودمم خوب رعایت کنم

خانم Homaraha 


شک ندارم که تنها راه ترک این گناه

از بین بردن زمینه هاییه که باعث میشه ما بیشنر احساس نیاز کنیم


بگرد و زمینه های گناهتو پیدا کن تا بتونی مبارزه کنی.

اینو تو رهروان گذاشته بودم

نقل قول: چی؟!
چی شده؟
داشتی شبکه پویا نگاه میکردی؟  

منم داشتم عمو پورنگ میدیدم!!!!!!!!!!!!!!!!  
اخرین باری ک نشسته باشم تلویزیون ببینم درست و حسابی یادم نمیاد
ولی امروز نشسته بودم داشتم محله گل و بلبل میدیدم

درس اخلاقیش هم این بود:
تمرین گفتن "نه"  

راستشو بگین کی دیگه نگاش می کرد؟!  

یحتمل اول چیزی ک به ذهن میرسه اینه ک خب ربطش به اینجا چیه؟!

ربطش دقیقا تو همون جمله سه کلمه ایه!!!
این:
تمرین گفتن "نه"  
ما باید تمرین کنیم ک در برابر وسوسه ها بگیم نه
البته نه "نه" ی به این ریزی بلکه به این بزرگی:

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام و درود خدا بر بهترین بندگانش که انها را ائمه قرار داد . سلام و درود خدا بر بهترین خلقش .

من . عاشق امام رضا . خدمت شما عرض میکنم . دوستان من . مومنان . ای عزیزان . به والله العظیم از خود خدا بخواهید . او پاسخ میدهد. از او بخواید صدایش بزنید .

دو رکعت نماز به نیت توبه بخوانید . به این نیت که من دیگر به این گناه بر نمیگردم . خداوند رحمان بر عقل چهل لشکر عطا فرمود و جهل به این امر ابراز ناراحتی کرد . و گفت که خداوندا عدل تو برقرار نشده است . فلذا ان کریم رحیم هم بر جهل نیز چهل لشکر عطا کرد .

فلذا یکی از لشکر های جهل نا امیدی از رحمت خدا که در برابر لشکر امیدواری به خدا که از لشکر عق است میباشد . اما با همه ی این احوال دوستان من عزیزان

حال کسی که گناه انجام میدهد میدانید چیست ؟

به کلام مولا امام رضا گوش فرا دهید .

او میگوید که چنین کسی خداوند را خوار ترین بینندگان قرار داده است . میدانید یعنی چه ؟ یعنی من نوعی ان گناه کثیف  و حیوانی و شنیع را در مقابل مردم انجام نمیدهم ولی در مقابل خدا انجام میدهم .

غافل از انکه اگر این گناهان برملا نمیشود باز هم همان خداوندی است که ما نهایت وقاحت را از حد میگذرانیم و در مقابل اوی به گناه مینشینیم .

و اینگونه خداوند بر ما رحمت میکند . و گناهان ما را در نظر دیگران محو میکند .

من از شما سوال میکنم . در مقابل چنین خدایی چه میتوان کرد ؟ ایا سجده ی بیست و چهار ساعته هم میتواند . این بزرگواری  و این لطف او را جبران کند .

به والله العظیم من تا زنده هستم . و تا زمانی که او بر من توفیق دهد . من شکر گزارش خواهم بود . اما کدام شکر گزاری شکر گزاری ای که نصفش با یاد غیر میگذرد .

خداوند بزرگوار است .

برای بر پا شدن قیام ال علی . شما را به خدا قسم میدهم . باز هم میگویم شما را به خدا قسم میدهم . این گناه را ترک کنید . انجام ندهید.

به ذات مقدسش توسل بجویید و از خودش بدون هیچ واسطه ای کمک بخواهید .

خود را از شیطان ملعون نجات دهید .

او است که از چشمان شما مینگرد . ان زمانی که انسانی خداوندی شد . دیگر او نیست که با چشم به بیرون مینگرد . بلکه خداست . دیگر دست او دست خداست . دیگر پای او پای خداست .

خداست که دلهای ما را رهبری میکند .

الله الله الله

او را صدا بزنید . به والله العظیم پاسخ میگرید.

از امام و مولا و سرور من امام رضا نقل شده است که :روزی از ذکر خامل صحبت کردند. بنده نقل به مضمون میکنم . ذکر خامل ذکری است که فرشتگان نگهبان توانایی نگهبانی از انرا ندارد .

بلکه فقط خداوند خبر دارد . یعنی همان ذکر دلی . ذکری بدین مضمون که . شما زمانی که راه میروی در دلت به یاد خدا هستی . زمانی که میخوابی در دلت به یاد خدا هستی .

زمانی که صحبت میکنی در دلت به یاد خدا هستی .

چنین انسانی در هر کاری خدا را در نظر میگیرد . و کار را انجام میدهد. دوستان . عزیزان . سعی کنید در دل یاد خدا باشیم . زیارت عاشورا فراموش نشود . زیارت عاشورا بهترین عبادتی است که یک انسان میتواند انجام دهد .


بنده ای از بندگان خدا . عاشق امام رضا . بنده کوجیک همتون هستم . اگر هر از گاهی میام اینجا و یه سری صحبت میکنم . فقط به دلیل احساس وظیفه است . و الا دوستان بزرگوار عالم . در این بین هستند . و این بزرگواران هستند که سکوت میکنند تا افراد کوچکی مانند من لب به سخن بگشایند .

بنده پوزش میطلبم از اینکه پر حرفی کردم .