کانون

سی ایده روزانه برای برای پاکی در یک روز:
1. اعلام وضعیت در کانون
2. نوشتن روزی ده ایده برای پاکی و قرار دادن در کانون 
3. رفتن سر کار . در صورت تعطیلی یافتن جایگزین
4. ۳۰ دقیقه ورزش
5. غسل توبه - ترجیحا در پایان روز
4. توجه نداشتن به افکار مخرب - و توجه نداشتن به این توجه نداشتن.
5. دیدن یک کلیپ الهام بخش.
6. خواندن نماز اول وقت
7. با وضو بودن
8. خواندن یک کتاب
9. یاد گرفتن یک چیز هر چند کوچک
10. خوردن صبحانه
11. شستن جورابها
12. فکر کردن . به خود به اطراف به ابر و باد و مه و خورشید و فلک.
13. گوش کردن به یک سخنرانی الهام بخش یا اخلاقی یا اعتقادی. یا خواندن یک مطلب در این مورد
14. ۱۵ دقیقه گریه کردن
15. ۱۵ دقیقه خندیدن
16. تماشای یک مستند
17. خواندن یک پاراگراف انگلیسی
18. انداختن روزی یک عکس - از خودت از کوچه از خیابان از پارک از طبیعت از آنچه که می بینی و خوشت می آید.
19. کشیدن نخ دندان
20. خواندن قرآن قبل خواب
21. انجام کاری که دوست داری و از آن لذت می بری - لذت جایگزین
22. خواندن یک مطلب از تجربیات دوستان در کانون
23. کنترل نگاه از هر چه که مانع پاکی است. 
24. خوردن یک لیوان آب میوه
25. کنترل احساسات و عواطف در آنچه به مزاجمان خوش نیست.
26. رفتن به پارک
27. صحبت با یک نفر
28. لیست جایگزین خودت را بنویس
....

از تجربیات من اینه که برای پاکی روزی ده ایده بنویسی.

ده ایده برای نوشتن روزی ده ایده برای پاکی:
1. ده ایده برای پاکی در یک روز
2. ده ایده برای پاکی در 10 روز
3. ده ایده برای پاکی در 30 روز
4. ده ایده برای پاکی در 100 روز
5. ده ایده برای پاکی بعد از 100 روز
6. ده ایده برای خروج از حالات اورژانسی
7. ده ایده برای کنترل ذهن
8. ده ایده برای حذف آثار بعد از ترک خ.ا
9. ده ایده برای لذت جایگزین برای خ.ا
10. ده ایده برای مدیریت شکست 
11. ده ایده برای بالا بردن روحیه در ترک خ.ا
12. ده ایده برای استفاده بهتر از کانون

روزهای اول نوشتن این ایده ها دشواره و فشار زیادی به مغز میاره. اما کم کم به کاری لذت بخش تبدیل میشه و هر ایده ای که برای خود می نویسید به شما کمک می کنه تا پتانسیل خود برای پاکی رو آزاد کنید.
هر ایده ای مانند بذری است که در خودت می کاری . آبیاری اش می کنی . رشدش می دهی. مواظبتش می کنی.
بعضی ایده ها هم مانند سمی است که به زمین خودت می پاشی تا آفت نزند. و سالم بماند.

هر ایده ای که از ضمیر خودآگاه و ناخودآگاه شما میاد راه حلی برای شماست که منشا اون درون خود شماست. یعنی خودت خودت را با ایده هایت می سازی و رشد می دهی. یک جور مربیگری درونی.
ایده های شما با ایده های دیگران با هم پیوند میخورند و ترکیب میشوند و ایده ای نو متولد و خلق میشه. 
موفق باشید.

سیم آخر

بهترین راه ترک- حداقل برای یک شروع موفق- اینه که بزنی به سیم آخر. یعنی برسی به این نقطه.
به نقطه ای برسی که احساس کنی دیگه بسه. 
نتیجه اش این که یه حرارتی در شما ایجاد می شه که همه چیز را به آتش می کشه. فکر خ.ا را نابود می کنه.
اصلا چیزی از خود شما باقی نمی گذاره. له می شوی. خودت را از نگاه دیگری می بینی. یک جور خودآگاهی.یک نوع جنون.

به گذشته نگاه می کنی می بینی نه این زندگی نشد. می بینی که باید تغییر کنی. باید آغاز کنی و دوباره آغاز کنی.

تمام این اتفاقات در یک لحظه اتفاق می افته. در یک آن و در کمتر از هزارم ثانیه .
رسیدن به نقطه ی سیم آخر به حرف نیست - همانطور که من هم دارم حرفشو می زنم- 
باید در عمل پیاده بشه. منتها انرژی خیلی زیادی را می طلبه و خود را برای مشکلات اولیه باید آماده کرد.

اقای Milad+


از چیزی که بترسی اون رو به سمت خودت می کشی

خانم گل سرخ از این ارسال

 قبل از انجام هر کاری بگیم : بسم الله الرحمن الرحیم

حتی واسه کارهای کوچولو : مثلا باز کردن یه در - نشستن و بلند شدن و ....

  در همین حدش هم تاثیر داشت. امتحان کنید

آناتومی یک آغازگری دوباره - 10 درسی که از خودم گرفتم

بعد از 60 روز متاسفانه افتادم. به خودم قول دادم به روزهای خودم برگردم. و ادامه ماجرا .

ده اثر احتمالی بعد از چهل روز پاکی:

1. احساس می کنی قله را فتح کرده ای. ملال و خستگی راه تبدیل شده به لذت تماشای مسیری که آمده ای. طلوع را در خودت حس می کنی.

2. آره درسته. تعجب نکن . تمرکزت را دوباره بدست آورده ای.

3. قلبت منظم تر می تپد. مغزت به کار افتاده. چشمانت بهتر می بیند. گوشهایت بهتر میشنود . بهتر بو می کشی. بدنت جشن گرفته.

4. اگر خوب به درون خودت بروی و دقت کنی جوانه ای را در خودت می بینی. آره.تبریک میگم. دانه پاکی در تو جوانه زده. یادت باشه از این به بعد نیاز به مراقبت دارد.

5. بدنت تا حد قابل قبولی بازسازی شده . دیگر می توانی بدون احساس ضعف و خستگی به فعالیت های بدنی و ورزشی بپردازی.

6. اکسیژن موجود در خون و رگهایت - یا خارج از آن - زیاد شده و دیگر احساس خفگی نداری.

7. ایده ها و فکرهای جدیدی به ذهنت می رسد که قبلا حتی فکرش را هم نمی کردی.

8. آزادی. این دقیقا چیزی است که درکش می کنی. و می فهمی معنی واقعی آزادی یعنی چی.

9.دیگر حالت از خودت به هم نمی خورد. با این کارت عملا خودت را بخشیده ای. بیشتر خودت را دوست می داری. به خودت افتخار می کنی.

10. تردید برای بازگشت به گذشته و نگرانی از ادامه راه. این دغدغه ذهنی تو خواهد بود که باید به سلامت از آن گذر کنی.
و ده ایده برای ادامه راه بنویسی.

11. آثار پاکی ، از قلبت بر زبانت جاری می گردد.

ده تا یک لحظه که ممکن است منجر به خودارضایی شود:

1. یک لحظه کلیک روی یک لینک بی ربط در یک سایت - از نوع تبلیغاتی یا اخبار یا ...
2. یک لحظه کنجکاوی بیخود در اینترنت مثلا زندگی بازیگران یا ...
3. یک لحظه شوخی با نامحرم - هر چه حقیقی تر مستعدتر.
4. یک لحظه ناامیدی
5. یک لحظه نگاه کج
6. یک لحظه صدا یا لفظ نامربوط
7. یک لحظه فکر بیخود
8. یک لحظه تجسم لذت
9. یک لحظه بیکاری
10. یک لحظه فراموشی خود

و فهمیدم جرقه و استارت خ.ا در یک لحظه اتفاق می افتد. آن لحظه را دریاب.

درسی که یک ملخ به من داد

پوست‌اندازی فرایندی است که در طی آن یک جانور به طور منظم یک لایهٔ بیرونی یا پوشش بدنش را دور می‌اندازد که این فرایند می‌تواند در زمان خاصی از سال یا در دوره‌های خاصی از زندگی او اتفاق افتد. - نقل از ویکی پدیا.


من فکر می کنم شرط لازم و نه کافی برای ترک - حداقل برای شروع - این است که خودت و جایگاهت را بکاوی، بشناسی و دریابی. و بعد سعی کنی حرکت کنی.
یه جور خروج از عادت. یه جور حس تشنگی برای خارج شدن از پوستی که سال ها در آن گرفتار هستی.
پوستی که مدتهاست با آن انس گرفته ای . خو کرده ای. از آن لذت می بری. و هستی را از داخل این پوست می بینی. می شنوی و لمس می کنی. و گاهی اصلا نمی دانی چنین پوستی هست. یا اینکه بی خیالش شده ای.
 
در شما خودی هست که نیاز دارد پوست اندازی کند . به تعبیری این خود بمیرد و خود دیگری متولد بشود تا بتواند از یک زندگی عمیق و با معنا لذت ببرد.

با خودم هستم. آیا هنوز زمان پوست اندازی فرا نرسیده؟

قطعا پاک موندن 
■ یه سری فاکتورها کنارهمدیگه
■ یه سری مراقبت ها
■ یه سری تکنیک ها
■ یه سری خارج شدن از انزواها
■ یه سری تفریحات سالم
■ انس بیشتر با خدا میخواد 
و
 همه اینها به شرطی پاسخگویه که
■ پیش شرطش رو رعایت کنیم
پیش شرطش
 ادامه دارد... 

پیش شرطش اینه که:
□ ذهنمونو تغییر داده باشیم 

□ اگه ترک کردن تو ذهنم، اون جایگاه ارزشمندی رو که باید داشته باشه، نداشته باشه.. 

□ اگه من همش درگیر گذشته باشم و در

 ناامیدی به سر ببرم...

□ اگه من ترک رو یه کار نشد و غیر ممکن بدونم...

□ اگه من فکر کنم بقیه آدما قوی هستن ولی من یه آدم ضعیف و ناتوانم...

□ اگه من خودم و توانایی هام رو باور نداشته باشم...

.

.

.

خب ترک هم حاصل نمیشه... هر چقدر هم که اون فاکتورها رو ما رعایت کنیم...

چرا؟

قبلا گفته بودم ، یه سری زنجیر هایی جلو ی پیشرفت ما رو توی ترک می گیره و نمی ذاره ما به ابزار مراجعه کنیم.
رائفی پور می گفت ، از ما یه سری بند و بیل آویزونه، شیطون هر دفعه یکیش رو می گیره.
منطقیش می شه ، شما اگر یه خواسته ای برات خیلی مهم باشه، دچار استرس و اضطراب می شی در این صورت دیگه نمی تونی ترک کنی،

امشب می گم : به نفست بهونه نده. این که شما یه هدفی داشته باشی و حتما بخوای بهش برسی می شه آتو برای نفست.
شما دوست داری موسیقی دان بزرگ شی، می خوای برای خدا جهادگونه درس بخونی و حتما صبحا ساعت شیش بلند شی برای درس. می خوای صبح زود بیدار شی سحر خیز باشی. می خوای بزرگترین دانشمند دنیا بشی ، می خوای ثروتمند بشی ، می خوای یه فیلم عالی بسازی ، می خوای یه کار آفرین بزرگ بشی ، می خوای یه پزشک کار درست بشی. 
همه ی اینا خیلی خوبه ، ولی حواست باشه که هدفت برات نشه زنجیر دور بال پروازت ، نشه بند و بیل شیطان ، نشه آتو برای نفست.
وسوسه می شی می خوای بری بیرون از خونه ، نفست می گه ، نرو بشین سر درست ، مگه نمی خوای دانشمند شی؟ نتیچه این می شه که نه درس می خونی ، نه می ری بیرون ، کلی وقت می ذاری برای خ.ارضایه و افسردگیه بعدش.
خ.ا می کنی ، بعدش می خوای خودت رو تنبیه کنی نفست آدم شه ، نفست می گه اگر تنبیه کنی منم موقع درس خوندن اذیتت می کنم.
یه وقت می بینی این درس شده یه وسیله ای برای نفس ، یه نقطه ضعف که هر وقت خواست اذیتت کنه اونجا رو فشار میده.

♢ چون من قبل از اینکه در عمل و عالم واقعیت متوقف شده باشم، در ذهنم متوقف شدم...



و



♢ توقفی که در ذهن حاصل بشه، قطعا به واقعیت هم نخواهد پیوست