کانون

(1399 مهر 12، 0:13)عاشق فاطمه زهرا نوشته است: [ -> ]

(1399 مهر 12، 0:07)mahdimontazer نوشته است: [ -> ]کدوم؟

همون خلاصه نویسی و اینها

مخاطب مورد نظر در دسترس نمی باشد  
ببینم چیکار می تونم بکنم

سلام رفقای صراطی

الان ساعت و یک و نیم شبه و شنبه است و باهاتون کمی کار دارم.
به سبک مردمجاهد می نویسم.


پرده اول:

امروز آنلاین با بعضی بچه های گروه صحبت کردیم.
در مجموع برایند مثبت بود و قراره مهدی منتظر جمع بندی کنه صحبت ها رو اینجا بذاره.
اما یه چیزی رو فهمیدم، این که چقدر بچه ها خودشون رو توی کانون سانسور می کنن.

من هر وقت حالم بده میام اینجا می نویسم، بشکنم هم میام مینویسم، یا تهش می رم درد و دل می کنم.
این همه فضا و تاپیک و ... بیایید و از غصه ها و درد هاتون بگید.

شاید ما کانونی ها یاد نگرفتیم شنونده خوبی باشیم و سریع راه حل می دیم.
یه پشت بوم دو طرفه است، فقط شنونده بودن، یا فقط راه حل دادن. باید حد وسط رو گرفت.


پرده دوم:

بچه ها باید بدونید که کجایید.
اگر متوجه این موضوع نشید، پیشرفت نمی کنید.
شما و من توی میدون جهاد اکبر هستیم.
اگر این رو متوجه نشیم کار رو ساده می گیریم.
چه بزرگان و عرفا و عباد و زهادی که توی این میدون کم آوردن.

حالا این که دوست نداشتی توی این جنگ باشی، حرف دیگه است.
ما یا باید مثل بهائم بودیم یا ملائک.
یه زمینی زمینی، یا آسمانی آسمانی.
شق سومش می شه آدمیزاد که هم زمینیه هم آسمانی.

اگر خوب بجنگید، از ملائک بالاتر می رید، اگر خراب کنید از حیوان کمتر می شید.

پرده سوم:

ما هیچ راهی نداریم جز این که به خدا توکل کنیم.
تکیه واقعی به خدا.
ته به کلام که تاثیر نداره (یا کم تاثیر داره) چیزی از ته قلب.

بعدش شروع کنیم به عمل کردن،
عمل هم نباشه توکل فایده نداره، توکل هم نباشه عمل بی فایده است. لازم و ملزوم هم اند.

پرده چهارم:

خیلی از بچه هامون حالشون بده، این که نمیان این جا، دلیلش اینه که حال خوبی ندارن.
کم کاری من حامی هم بوده قطعا. پس یه حلالیت طلب من.

پرده پنجم:

وسط میدون جهاد اکبر، توی اون شلوغی و سر و صدا، جهت رو گم نکنیم.
خدا با ماست و شیطان علیه ما. (اگر این ادبیات رو نمی پسندید، جاش بذارید نیروی برتر و شهوت)
شیطون کارش رو حسابی بلده، ما هم باید با شمشیر عقل به جنگ شیطون بریم.

پرده ششم:

خدا خیلی ما رو دوست داره.
نعمت های خدا به ما بی شماره.
بدترین کار اینه که آدم به مادرش توهین کنه، یا ناشکری کنه.
مادر و پدر در برابر فرزند بی دفاع هستند. راحت می تونید پدرتون رو بشکونید، کافیه برید توی روش بگید:‌از این زندگی که برای من ساختی ناراحتم.اگر پدر شما بی نقص باشه و زندگی شما رو پر از نعمت کرده باشه که دیگه حرف شما نابود می کندش.

نه نعمت خدا قابل قیاسه با چیزه دیگه، نه محبت خدا.
دور خودتون رو نگاه کنید،
سلامتی: دست سالم، چشم سالم، گوش سالم، همین که کرونا نگرفتید تا الان، چقدر آدمای قوی و سالمی که این مدت افتادن روی تخت بیمارستان و رنج و درد زیادی رو تحمل کردن.
امنیت: همین بقل گوش ما بین دو تا کشور جنگ شده و همدیگر رو بمبارون می کنن. توی همین کشور ما سالای قبل سیل و زلزله و ... داشتیم، همین که شب آسوده سر روی بالشت می ذاری جای شکر داره.
خانواده و دوست و آشنا.
کانون،
غذای گرم و جای نرم.

ببینید، من نمی خوام بگم که وضع ما خیلی مطلوبه. یا بخوام حرف سیاسی بزنم یا از کسی یا چیزی دفاع کنم.
من حرفم اینه که نعمت های خدا رو ببینیم. بله اگر روزی این نعمت ها رو هم یکی یکی گرفت، بازم یا از در حکمتش بوده. یا امتحانه، یا بلائه آسمانیه، یا خودمون علتشیم و ...

شکر نعمت نعمتت افزون کند. این حرف ها رو قدمای ما از روی شکم سیری نزدن، قطعا اون وقت ها زندگی سخت تر بوده، پشتش کلی تجربه است.
وقتی نعمت ها رو تک تک دیدی و شکر کردی، وقتی یه لیوان آب گوارا که عطشت رو رفع کرد، سر حالت آورد، اون وقت هست که می بینی دنیا یه رنگ دیگه داره، کائنات اصلا جور دیگه با تو تا می کنه.

سلام

شکرگزاری یه اصل مهم و اساسی در پیمودن مسیر انسانیت هست.
و این در فطرت هر انسانی هست که از پروردگار خودش سپاس گزاری کنه.

وقتی انسان از اصل و فطرت خودش فاصله بگیره گرفتار گناه می شه.
و همین گناه یه نوع ناشکری و ناسپاسی محسوب می شه چون نافرمانی از دستور خداست.

پس برای این که بتونیم دوباره به راه درست برگردیم باید شکرگزاری کنیم.
و با پاک موندن نشون بدیم که شکر خدا رو به جا می آریم.

البته همین پاک موندن و توفیق توبه از نعمت های خداست که جای شکر داره.
و باید بدونیم غرور یه آفت و ترفند شیطانه تا انسان به راه درست برنگرده.

یا علی

کارما/28 تیر /76 روز خوب


در مورد شکر گزاری و اهمیتش زیاد گفتن من چیزی که خودم تجربه کردم اینه که همش نگم خدایا به خاطر همه نعمت هات شکر

گاهی یکی یکی نعمت ها رو نام میبرم میگم خدایا با خاطر فلان نعمت شکر
به خاطر فلان نعمت شکر 
و... 

این خیلی حس خوبی میده وقتی نعمت هات برا دوره میشن حس های بد و نا امیدی ازت دور میشه و میبینی اونقدر هم که فکر میکنی بد بخت نیستی

خب در ابتدا  از همه  دوستان خواهش می کنم که توجه کنن و شکرگزاری رو با ز بنویسن چون خانم یاقوت در کمین هستن تا غلط املایی شکار کنن.
شکرگزاری از نظر من یه مسئله سادست اما اینکه چطور شکر گزاری کنیم و با چه روشی پیچیدش  می کنه

سلام و درود به رفقای پا در رکاب و جنگنده

آسمان / 27 شهریور / 17 روز 

در پایان نماز سجده شکر داریم که فلسفه اش اینه :

شکر لله الحمد لله العفو

شکر برای توجه به تو - حمد بخاطر اینکه دلیل همون توجه اندک تو بودی - العفو بخاطر عدم توجه به تو در نماز

در شکر گزاری  فلسفه زیاده 

به قول شاعر میگه : شکر نعمت نعمتت افزون کند    --   کفر نعمت از کفت بیرون کند

امروز خیلی سخت گذشت خیلی خیلی سخت... 

قبلا از وسوسه ها میترسیدم خیلی زیاد میترسیدم که اورژانسی بشم و وسوسه ها بیان سراغم 

ولی حالا.... 



وسوسه ها باید از من بترسن 






کارما/28 تیر /77 روز خوب

(1399 مهر 13، 17:38)new Aseman نوشته است: [ -> ]سلام و درود به رفقای پا در رکاب و جنگنده

آسمان / 27 شهریور / 17 روز 

در پایان نماز سجده شکر داریم که فلسفه اش اینه :

شکر لله الحمد لله العفو

شکر برای توجه به تو - حمد بخاطر اینکه دلیل همون توجه اندک تو بودی - العفو بخاطر عدم توجه به تو در نماز

در شکر گزاری  فلسفه زیاده 

به قول شاعر میگه : شکر نعمت نعمتت افزون کند    --   کفر نعمت از کفت بیرون کند

سلام
ماشاءالله به شما داداش
و ممنونم از مشکارتت در موضوع هفتگی

(1399 مهر 13، 18:33)(◕‿◕) نوشته است: [ -> ]امروز خیلی سخت گذشت خیلی خیلی سخت... 

قبلا از وسوسه ها میترسیدم خیلی زیاد میترسیدم که اورژانسی بشم و وسوسه ها بیان سراغم 

ولی حالا.... 



وسوسه ها باید از من بترسن 






کارما/28 تیر /77 روز خوب

سلام
ماشاءالله داداش
با قدرت به راهت ادامه بده و خودت رو در مسیر پاکی قوی تر کن

موفق باشید دوستانم
یا علی

مهدی منتظر/۲۷مرداد/۴۷ روز خوب

اول اول اول

منم هستم