کانون

(1390 دي 13، 10:53)mahsa20 نوشته است: [ -> ]خدا شناسی
چه جور میشه بهش دست ، وقتی عاشقی و باز گناه میکنی
از نگاه شرم داری باز گناه میکنی
از کجا میشه فهمید که خدا را شناختی
میگم خداشناسی انسان شناسی . یعنی ما خودمون را نشناختیم که هنوز.........؟؟؟؟/

(1390 دي 13، 21:31)مجتبی نوشته است: [ -> ]
داشتم میگفتم .... آفرینش تولید نیست !

(1390 دي 13، 10:53)mahsa20 نوشته است: [ -> ]خدا شناسی
چه جور میشه بهش دست ، وقتی عاشقی و باز گناه میکنی
از نگاه شرم داری باز گناه میکنی
از کجا میشه فهمید که خدا را شناختی
میگم خداشناسی انسان شناسی . یعنی ما خودمون را نشناختیم که هنوز.........؟؟؟؟/

ااتفاقا ازد ید خود شناسی جالبه مثلن همین جمله که من دارم میگم که آفرینش تولید نیست ! رو با یه مثال از خودون راحت میشه فهمید .... مثلن الان یه حرکت جسمی از خودت ابداع کن ، 1 2 3 ابداع کردی ؟ مثلن دستت رو یه جر متفاوت و جدیدی تکون بده ، البته قبلش از بالا و از خیالت یه لحظه تصورش کردی و قبلش هم یه لحظه بش فکر کردی ، قبلترش عقلت تشخیص داد و تایید کرد که این کار رو بکنی و بالاترش این که اصلا تو وجود داشتی که تونستی همچین حرکت و نقشی رو بیافرینی .
.
اما اون حرکت یه جلوه ای از تو بود ، تو حرکتت نیستی ، تو هیچ وقت فقط جسم هم نیسی ، فقط خیالت هم نیستی ، جمع این دوتا یا جمع همه چیز هایی که در باره خودت فکر میکنی هم نیستی ، چون اول اومدی خود یا "من " رو بخش بخش کردی ، یه بخشی فکرت شد ، یه بخشی روحت شد ، یه بخشی جسمت شد ، یه بخشی خیالت شد ، پس اگه یخوای این ها رو باهم جمع کنی چیز درستی به دست نمید ، چون توی هر حالتی هر چیزی رو جدا میدیدی و بقیه را فیلتر میکردی ، مثل یه چند تا عینک با فیلتر های متفاوت که هر دفعه به خوای به یه چیز واحد نگاه کنی ، اون عینک فقط براشت و دید خودش رو به تو میده . مثلن عینک جسم فقط جسم رو باش میشه دید و بقیه رو از خودش رد نمیکنه ، میدونین یه مگس وقتی به تلوزیون نگاه میکنه یه نقطه رو بیشتر نمیبینه چون سرعت چشمش میتونه تا 5 صدم ثانیه رو هم تشخیص بده ، ولی ما چون چشممون اشتباه میکنه و سرعت چشمم کنده ، تصویر رو کامل میبینیم ! توی دنیای مگس تصویر یه نقطه هست که حرکت میکنه و به ما میگه اینها یه چیزیشون کمه که نشتسن پای تلوزیون و نقطه میبینن !!
.
.
یعنی هر چیزی واحدی رو اگه ما بش نگاه کنیم بستیگی به برداشت گیرنده اش داره ، و برای ذهن اون یه شکلی هست .... آفرینش خدا هم همینطوره ، یعنی همه چیز جلوه هایی از خود اون هستن ، و گیرنده های متفاوت جلوه ه های ی متفاوت برداشت میکنن ، گیرنده های پاک . عاشق ، کسایی که عینک روحشون رو تمیز میکنن ، مثلمن قشنگ ترین جلوه ها رو از خدا میبینن ، بیتشرین لذت و عشق رو توی زندگی میبرن ، و به بقیه صفا و عشق بیشتری میدن چون ازش پر میشن . ..........برگردیم سر بحث ، هر آفرینشی یه جلوه ای از خدا هست ، و حقیقتن هیچ چیزی وجود حقیقی نداره ، یعنی فقط خداست که وجود حقیقی داره و بقیه فقط تجلین ، یعنی یه سری عینک لازم داری که اگه باش به خدا نگاه کردی همین ها رو میبینی که الان داری میبینی ولی اینها خدا نیستن ، عیبه از عینکته ، که این جلوه ها رو میبینی ، هرچی عینکت صاف تر جلوه هه به خدا نزدیک تر !!

در پاسخ به msadra خانوم هم هیچ وقت نمیشه خدا رو شناخت ، ته شناختش اینه که بتونی از این وجود واحده یه جلوهی زیبا تر ، کاملتر ، قشنگ تز و کریم تر و علیم تر و .. ببینی ،
تازه اگه تونستی ببینی یعنی حد آخر دیدن این طوری شما ، محمد و آل محمد هستند ، یعنی کاملترین حد تجلی خداوند که میشه انسانیت اون رو اعتبار کنه نور حضرت محمد و آل محمد هست ،
حد آخر این اعتبار و این دید ، نور حضرت محمد هست ، امام ها میگن : اصلا خدا یه جلوه بیشتر نکرده و اون جلوه هم نور حضرت محمد هستن و بقیه ما جلوه های اون نور هستیم ، از همه هفت آسمان بگیر تا شیطان و فرشتگان ، همه .و همه جلوه هایی از مقام انسانیت حضرت محمد هست .
یعنی خدا گفتیم خلق کرد ، یعنی تجلی کرد ، ولی چی رو تجلی کرد ؟ مقام انسانیت و نور حضرت محمد رو تجلی کرد ، که همه این چیز ها که ما میبینیم جزوشن(اگه بخواییم اعتباری و بخش خش ببینیم ) ، علت اینکه شیطان سجده نکرد ، چون معرفت به مقام انسانیت نداشت ، و همینطور فرشته ها گفتن چرا؟ چون نمی تونستن بالاتر از خودشون رو درک کنن ، اولین باری که فرشته خلق شد ، وقتی نور حضرت محمد رو دید سعی کرد ون رو تسبیح و تنزیه کنه ولی وقتی متوجه تسبیح نور محمد و آل محمد شد خدا رو شناخت اینها توی حدیث ها پره ولی همشون نیاز به فکر و بررسی داره ....

ولی این وسط ما چیکاره ایم ، ما با این حرف ها شدیم جلوه خدا ، یه جلوه ی جلوه ! ! از محمد و آل محمد که همه وجودمون باش مرتبطه ، اصلن خود نور محمد هم یه اسمه و یه اعتبار و یا یه جلوه ، جلوه یعنی برداشتی که من از دیدنم میکنم ، ولی هدف من چیه ، من این وسط چیکاره ام ؟ گفتیم خدا از خداگیش تجلی و جلوه داره و این خصوصیتشه چون خداست ، برامون برنامه داره ، میخواد با جلوه هاش عشق رو تجربه کنن ، معرفت و شناخت پیدا کنن ، بالا برن و پایین برن ، عین طواف کعببه ، توی این آفرینش یه جلوه ای کاملش هست ، و جلو ه های اون جلوه به سمت اون جلوه کامله حرکت و میل میکنن ، و همه چیز سمت اون برمیگردن ، اون جلوه هم بازم خودش میره سمت خدا ، یعنی توی جلوه هاش هم اول یه چیز رو جلوه میکنه ، و هم آخر یه چیز رو جلوه میکنه و هم ظاهرش رو و هم باطنش رو ، اصلن جلوه هاش شبیه خدا هستن ، چون خود خدا ، اول و آخر و ظاهر و باطن هست.
.


...........................................ا
.
ما جلوه میره سمت خدا و برمیگرده ، اینجاش رو نمیشه توضیح داد ، چون در واقع اون جا فقط خدا هست که هست و چیزی جز اون نیست ، بلکه یکی میشه یعنی خدا میشه ، ولی بودنی صورت نگرفته هرچیزی به اصلش برگشته ولی از این تجربه و عشق چی قراره گیر ما بیاد و ما چیکاره ایمم ، ما همون مقال خلیفة الله یا نماینده ایم یا بنده ایم یا هر چی اسمش رو بذاری ، راه آخر این ستایش و بندگی ، یا اون درک عشقه ، راه آخر رسیدن به خدا گه قرار رسیدنی باشه چیه ؟ راه اینه که به خداا با همین جلوه هاش نزدیک بشیم ، با درک و توجه و عشق خالص به خدا ، بدونیم اینها جلوه های اون هستن و بدون اون نیستن ،
.
.
.
راه اینه که از این جلوه ها استفاده کنیم ، پله پله ، متناسب با ظرفیت خودمون ، و توی همه لحظه ها توجه کنیم که این خداست که ما توی جلوه هاشیم ، بریم بالاتر ، عینک هامون رو پاک تر ، با انصاف تر و عاشق تر کنیم و تمیز تر ، و زلال و پاک تا برسه به وجودمون هم صاف و پاک و بالابره ، مخصوصا توجه به کاملترین جلوه یلی کمکون میکنه ، تا یه وقتی که میگن طرف واصل شد ، یعنی از نظر وجودی ، وجودی براش نموند ، اون خدا بود که هست الان ! و خدا دوباره میتابه و تجلی میکنه ، توی این حالت ، تو جسم خودت رو داری فکر و خیال و جای خودت رو هم داری ، میشه کسی به خدا برسه و توی همین دنیا زنده باشه و حرف بزنه ،
.
.
در واقع به مقام "فنا " رسیده ، در حقیقت اون دیگه نیست بلکه خداست که جلوه کرده ، اون دیگه اون وقت هیچ وقت نمیتونه "خودش" رو ببینه ، هیچ وقت نمیتونه بگه من ، تموم کارهاش به اختیار خداست ، نه که اختیاری نداشته باشه ، بلکه اختیارش با اختیار خدا یکی شده و توش حل شده ...وجودی برای خودش قائل نیست ، نمیتونه بگه من خدام چون "من "ی این وسط نیست ، فعل و فکر و خیال و عقلش با خداست ....کسی چه میدونه چی میبینه و چی میشنوه ، اصلا ؟آیا شنیدن و دیدنی در کار هست ، ون اینه اکه همش وسیله بودن برای درک تجلیات ولی وقتی تجلی رفت اون جا چی هست ؟ ؟ ؟ ؟

(1390 دي 14، 8:52)Alireza 68 نوشته است: [ -> ]سسسسسسسسسسسلام

مجتبی جان ممنونم از متن زیابت درسته سنگین بود ولی اگه کسی حوصله کنه بخونه میتونه راحت بفهمه و هضم کنه


اشتیاق جان بله خدا به همه شانس رسیدن به خودشو داده

به طرق مختلف

اینکه شما میگین مثل اینه که من توی خانواده کافر به دنیا اومدم ولی این بهونه خوبی نیست همونطور که تو قران گفته شده

که کافرانو گفتن چرا این راه رو پیش گرفتین گفتن که ما ایین پدران و نیاکانمونو پیش رو گرفتیم

درسته راه های رسیدن به خدا کمی متفاوته ولی همه شانسشون یکیه


فریاد زدیم که چرخ گردون لیلا تو نداده ای به مجنون ............فریاد برامد انکه خاموش کم داد اگر نگیرد افزون

به هر کسی به اندازه چیزی که داده خدا پس میگیره و توقع داره که به همون اندازه بهش پس بدیم

موضوع خلقت ادمو اصلان دوست ندارم از دست بدم چون خیلی علاقه دارم به این موضوع

احسان جان فرمود

نقل قول:
چرا خدا انسان رو آفرید , مگر خدا بی نیاز نیست :

وَ إِذْ قَالَ رَبُّکَ لِلْمَلائِکَه إِنِّی جَاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلِیفَة قَالُوا أَتَجْعَلُ فِیهَا مَنْ یُفْسِدُ فِیهَا وَ یَسْفِکُ الدِّماءَ وَ نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِکَ وَ نُقَدِّسُ لَکَ قَالَ إِنِّی أَعْلَمُ مَا لا تَعْلَمُونَ

آن گاه که پروردگار فرشتگان را فرمود که من در زمین نایبی(خلیفه) خواهم گماشت گفتنند پروردگارا آیا کسانی خواهی گماشت که در زمین فساد کنند و خون ها ریزند حال آنکه ما خود تو را تقدیر و تسبیح می کنیم؟

خداوند فرمود من چیزی از اسرار خلقت بشر می دانم که شما نمی دانید

فرشته ها صداشون در اومد گفتن که خدایا مگه ما تورو تسبیح نمیکنیم مگه از ما کوتاهی دیدی؟

که میخوای موجودی بیاری که فساد کنه و خون و خون ریزی کنه؟
خدا گفت من چیزی میدونم که شما خبر ندارین

خدا از روح خودش به انسان دمید گفت همه بهش سجده کنین از جهت حرمت و عظمت روحی که توش دمیدم(حقیقت انسان روحشه)


و بعدش به خودش آفرین گفت : تبارک الله احسن الخالقین

همه سجده کردن الا شیطان که رانده شد از مقام قرب الهی و تو زمره کافران شدگفت به من مهلت بده تا روز قیامت خدا گفت از مهلت یافتگانی( عدالت خدا رو میشه خیلی واضح حس کرد) اما تا روز معلوم و مشخص(اللهم عجل لولیک الفرج)


قسم خورد که چون منو ناامید کردی همه انسانهارو گنارو تو نظرشون زیبا جلوه میدم و با خودم به گمراهی میکشونمشون مگر انها که بندگان با اخلاصت باشن

خدا هم گفت تو و همه قشون و سواران و پیادت همه و همه به سمتشون بتاز فقط و فقط میتونی افرادی رو به سمت خودت بکشونی که دلهاشون با تو باشه

وگرنه محاله افرادی رو که قلبشون برای من تپش کنه گول بخورن و دنباله رو تو باشن

گفت پیروان تو با خودت میرن جهنم و پیروان من جاشون بهشته

پرسید چی باعث شد که سجده نکنی و از فرمان من سر باز بزنی گفتش که من از اتش افریدی اونو از گل و لای کهنه و تغییر یافته آفریدی

هرگز به این بشر سجده نمیکنم گل هستش و بو میده خدا گفت از روح خودم توش دمیدم و گفت به خاطر عظمت روحش سجده کنین


میرسیم به اونجا که فرشته ها صداشون در اومده بود
خدا گفت خب من چیزی میدونم که شما نمیدونین اسماء رو به تمامی به ادم یاد داد و به فرشته ها گفت اگه راست میگین منو ازین نام ها خبر کنین!

فرشته ها گفتن که تو منزهی مارو به غیر اونچی که بهمون یاد دادی دانشی نیست تو حکیمی

بعدش به ادم گفت که بیا و اسماء رو بگو اومد گفت و همه فرشته ها دهنشون باز موند

گفت سجده کنین که همه سجده کردن الا ابلیس!
ادامه دارد...........
................
یا غنی