و موضوعی که در ادامه میخوام روی اون تأکید کنم اینه که فعالیتهای اول تا سوم رو همهمون جدی بگیریم:
1- برنامه روزانه گروههای پاکی
2- اعلام وضعیتها
3- برنامههای گروهی کتاب، قرآن و پادکست
من تو پست اول از 22 نفر اسم بردم.
و این هم یه لیست 18 نفره دیگه هست:
نقل قول: sanctity
Reza4030
ahmad862
سراب
"Lover"
[علی]
^علی^
بازگشت به خاک
Hossain
.پارادوکس.
New fighter
آقای اراده
سارا-1
Abc
Mr Degaresh
حامدحامد
بهاران
فرید
سورنا
کانون امروز با دو سه هفته پیش خیلی فرق داره. این به خاطر وجود شما و فعالیتهایی هست که انجام میدید.
اما واقعاً تو این سه دسته فعالیتی که گفتم چند نفر مشارکت پیوسته و فعالانه دارن؟
و
سوال من اینه مگه هر کدوم از این فعالیتها چقدر وقت میبره؟
هفتهای یه بار یه جمله درباره پاکی نوشتن چقدر وقت میبره؟ نقل قول کردن یه تجربه از انجمن تجربیات چقدر وقت میبره؟ که یه بهانه است حداقل هفتهای یه بار ذهنمون رو با امواج پاکی تنظیم کنیم.
هفتهای یه بار دو بیت شعر نوشتن، یه عکس، یه موسیقی، یه نقاشی و ... چقدر وقت میبره؟ که یه بهانه است یادمون نره چقدر به تغییر فضای ذهنیمون با هنر احتیاج داریم.
هفتهای یه بار یه جمله از یه کتاب نوشتن چقدر وقت میبره؟ که یه بهانه است نسبت به مطالعه روزانه کتاب حتی اگه شده روزی 5 دقیقه متعهد باقی بمونیم.
هفتهای یه بار یه جمله نوشتن در مورد موضوعی که مطرح شده چقدر وقت میبره؟ که یه فرصته برای حل مشکلاتی داریم و تعاملی که به اون نیاز داریم.
هفتهای یه بار یه لطیفه نوشتن چقدر وقت میبره؟ تعریف کردن یه چیز بامزه؟ یه معما؟ که یه بهانه است هر هفته یادمون بندازه چند دقیقهای بخندیم و تفریح کنیم و شاد باشیم.
هفتهای یه بار مشارکت آزاد در مورد هر چی که دوست داریم، تجربه نوشتن در مورد هر چی که بهش رسیدیم چقدر وقت میبره؟ که یه بهانه است برای اینکه به همدیگه نزدیکونزدیکتر بشیم.
و
هفتهای یه بار ارزیابی کردن از هفتهای که پشت سر گذروندیم، چقدر وقت میبره؟
اعلام وضعیتها قبلا تو تاپیکهای مختلف بود و برای اعضا سخت بود. الان که دیگه همه یکجا شده. کپی کردن اعلام وضعیت قبل و یه عدد اضافه کردن به اونها چقدر وقت میبره؟
ما هفتهای یه سوره کوتاه از قرآن رو میخونیم. یه فصل کوتاه از یه کتاب. یه قسمت از یه پادکست. چقدر وقت میبره؟
انتظار این نیست که تو همه این فعالیتها شرکت کنید. کاملاً واضحه که هر کس علایقی داره و ترجیحاتی داره.
اما دیگه میشه بالاخره تو یه سری از اونها فعالیت داشت.
اگه قرار باشه آرمین پیش خودش بگه من سرم شلوغه، مهدوی فعالیت کنه. مهدوی هم بگه من وقت نمیکنم. تاج فعالیت کنه. تاج هم بگه به من چه، سنکتیتی فعالیت کنه. سنکتیتی بگه سرباز گمنام. سرباز گمنام بگه امیرعلی. امیرعلی بگه...
خب این مدلی میبینیم دهها نفر هر روز کانون میان ولی فعالیت آنچنانی هم انجام نمیشه.
تا الان بهانه این بود که مدیر کل نیست که خب الان هست.
بهانه این بود که برنامه نیست که الان برنامهها هست.
بهانه این بود اعلام وضعیت سخته که دیگه آسون شد.
دیگه چه مشکلی وجود داره؟
این فعالیتها همهاش برای خودمونه. نتیجهاش هم برای خودمونه.
شما پیش مشاور افسردگی برید چی میگه؟
میگه یه ذره ورزش کن. یه ذره با خدا خلوت کن. یه ذره کتاب بخون. یه کار هنری انجام بده. یه ذره قرآن بخون. برای روزهات برنامه بریز و اجرا کن. در طول روز یه زمانی برای خندیدن بذار. در روز چند دقیقهای با افراد دیگه معاشرت کن. یه آموزش رو دنبال کن. حل یکی از مشکلاتت رو دنبال کن.
شما پیش مشاور ترک خ.ا برید چی میگه؟
باز همینها رو میگه. فضای ذهنیت رو با چیزهای مختلف تغییر بده تا روزهای پاکی رو سپری کنی. خودتو مشغول کن، خ.ا از یادت بره.
حالا تو کانون بستر و فرصتی مهیا شده که حتی اگه خودمون حالش رو نداریم اما به خاطر روحیه جمعی این رغبت در ما ایجاد بشه و این فعالیتها رو انجام بدیم.
این فرصت رو از خودمون سلب نکنیم.
و
توجه داشته باشیم اثر جانبی این فرصت، کانون رو حرکت میده.
همون ارزیابی هفتگی که داریم واقعا اتفاق مبارکیه اگه که هر کانونی متعهد به انجامش بشه. ممکنه ما هر هفته انجامش بدیم و در طول ماه و سال هیچ اثری ازش نبینیم؟ چه در پاکی، چه در هر زمینه دیگه از زندگیمون؟
روز جمعه وقت نمیکنیم این ارزیابی رو بنویسیم. روز شنبه انجام بدیم. روز یکشنبه انجام بدیم. ولی انجامش بدیم.
و سوالی که باید از خودمون بپرسیم اینه:
کانون برامون ارزش داره که در اون فعالیت کنیم؟
اگه نه، اصلا بحثی نیست. و اگه آره، جوری فعالیت کنیم که کانون رو نگه داریم. ما تو عملکردمون نشون میدیم یه چیزی چقدر برامون ارزش داره.
نگیم:
دانشآموزم درس دارم. وقت نمیکنم.
دانشجویم درس دارم. وقت نمیکنم.
شاغلم. وقت نمیکنم.
در حال طی کردن دورههای آموزشی برای ورود به بازار کارم. وقت نمیکنم.
از مادر و پدرم نگهداری میکنم. وقت نمیکنم.
از برادر و خواهرم نگهداری میکنم. وقت نمیکنم.
دیگه همسر و بچه و ... که جای خود.
خب این مدلی بخوایم نگاه کنیم، هیچکس وقت نمیکنه.
الان فرض کنید یه تازهوارد بیاد کانون. اونم دقیقاً همین شرایط شما رو داره. مگه ما چند تا تازهوارد داریم که دانشآموز نباشه، دانشجو نباشه، شاغل نباشه، دورههای آموزشی نبینه و پدر و مادر و برادر و خواهر و زن و بچه هم نداشته باشه؟
بعد چطور انتظار داریم اون تازهوارد فعالیت کنه وقتی ما خودمون حاضر به فعالیت نباشیم؟
تازهواردی که میاد کانون کدوم یک از افراد کانون رو باید ببینه و اون رو الگوی خودش قرار بده؟
تازهواردی که میاد وارد گروه میشه، کسی هست بهش خوشآمد بگه؟ تو گروهه که دردش رو فریاد میزنه. خستگیهاش رو میگه. سوالهاش رو میپرسه. کسی تو گروه هست که همراهش بشه و بهش پاسخ بده؟
من خودم تو فعالیت گروهی قرآن شرکت میکنم. تو فعالیت گروهی کتاب شرکت میکنم. تو فعالیت گروهی پادکست شرکت میکنم.
صندلی داغ باشه من هستم. بازی و سرگرمی باشه هم پایهام. اما یادم نمیره که اصالت وجود کانون و هدف وجود کانون، کمک به اشخاصی هست که درگیر خ.ا بودن. اشخاصی که وارد گروه میشن و انتظار دارن اونجا بهشون کمک بشه.
درسته مسابقه عکاسی که بشه، من نفر اولی هستم که تو مسابقه ثبت نام میکنم. من نفر اولی هستم که عکسم رو قرار میدم. من نفر اولی هستم که تبلیغات عکسم رو شروع میکنم. من با همه اینها حواسم هست که یه
گروه پاکی هم وجود داره و اونجاست که فریادهای شادی و غم پاکی سر میگیره. به واسطه اونجاست که کانون شکل گرفته. و اونجاست که اگه فردی ناامید بشه از پاکی، از کانون میذاره و میره.
گروههای پاکی رو که حذف کنیم، دیگه کانون با یه سایت اجتماعی و سرگرمی که در اون فعالیتهای کتابخوانی و قرآنخوانی و ... انجام میشه فرقی نداره.
باور کنید با روزی 15 دقیقه وقت گذاشتن برای کانون خیلی از فعالیتهای بالا رو میشه انجام داد.
اما آیا برامون مهمه؟
من تأکید میکنم انتظاری نیست تو همه این فعالیتها شرکت کنیم. قرار نیست کارهای غیرعاقلانه انجام بدیم. اگه یکشنبه تا سهشنبه ساعت 5 صبح تا 11 شب دانشگاهیم، انتظار نیست که ساعت 11 شب بیایم فعالیت اون روز گروه رو انجام بدیم. 4 روز دیگه که میتونیم. اون 4 روز رو انجام بدیم.
گروهها رو خالی نکنیم.
من باور نمیکنم کسی بگه روزی 5 دقیقه وقت کتاب خوندن نداره. روزی 5 دقیقه وقت ورزش نداره. روزی 5 دقیقه وقت قرآن خوندن نداره. ولی بازم میگم باشه. دیگه ساعت درسیت رو که داری؟ اعلام وضعیت ساعت درسیت رو تو گروه قرار بده. بذار بقیه ببینن چقدر درس میخونی و اونها هم ترغیب بشن ساعت مطالعهشون رو بذارن و تشویق بشن وقت بیشتری برای درسهاشون بذارن.
برنامههایی که در حال اجرا هست فقط برای شروع اولیه هست.
همونطور که قبلاً گفتم ما میتونیم هر هفته با هم یه فیلم ببینیم. هر هفته روی یه بخش از یه موضوع روانشناسی کار کنیم. هر هفته باهم دعا بخونیم. هفتهای یه صفحه نهجالبلاغه بخونیم. هر ماه میز گرد راجع به یه موضوع داشته باشیم و ...
ما داریم تدارک برنامههای بعدی رو میچینیم.
تو نظرسنجی موضوع عزت نفس و اعتماد به نفس بیشترین رأی رو آورده بود. خانم عارفه با عشق و علاقه رفتن کتابهایی تهیه کردن. تو این مدت، وقت گذاشتن و پستها رو دارن آماده میکنن که به زودی این برنامه هم اجرا بشه.
اما توجه داشته باشیم:
اگه این برنامهها که هیچ، دهها برنامه دیگه هم اجرا بشه ولی همه ما فقط تماشاگر باشیم، نه اتفاق مثبتی به واسطه کانون تو زندگیمون میافته و نه اتفاق مثبتی برای کانون.
تا حالا به این فکر کردید که این
ارتباط دوستی و همراهی که بین ما تو کانون جریان داره، چقدر ارزش داره؟ چقدر مهمه؟
اگه ارزش داشته باشه و واقعاً مهم باشه حاضر میشیم به خاطرش خیلی کارها انجام بدیم.
امروز آرمین هست و کانون هم برقراره. اما فردا روزی که آرمین نیست و کانون هم برقرار نیست، لطفاً راستش رو به هم بگید.
بگید هر روز تشکیلشده از 24 ساعت بود. هر ساعت هم از 4 تا 15 دقیقه تشکیل شده بود. یعنی 96 تا قسمت 15 دقیقهای. کانون برامون به اندازه یک سهم از این 96 قسمت هم ارزش نداشت. کانون یک درصد زندگیمون هم نبود. هیچ کدوم از ما با گذاشتن 15 دقیقه وقت زندگیمون تباه نمیشد که اتفاقا بالعکس باعث میشد کلی چیزهای دیگه به دست بیاریم. کلی انگیزه ایجاد میکرد که برای زندگیمون بهتر تلاش کنیم. کلی دورهمی روزانه و جذاب برامون رقم میزد.
کانون نیاز به روشنایی داشت. نیاز به نور داشت. کانون نیاز به چلچراغ داشت. هر کدوم از ما کافی بود فقط یه چراغ روشن کنه، کانون چلچراغ میشد. اما چلچراغ شدن کانون، دغدغه ما نبود.
سوال: آرمین. ما اگه کارهایی که گفتی رو تو زندگی شخصیمون انجام بدیم، بعد متناسب با اونها روزی 15 دقیقه هم وقت برای کانون بذاریم چی به تو میرسه؟
جواب: طبق توافقات انجامشده، یه ویلا تو کیش
سفر یک ماهه به جزایر قناری
و یک دستگاه ماشین رولزرویس
اما اگه این فعالیتها تو حال خوب شما و پاکی شما موثر باشه، حاضرم همهشون رو تقدیم شما کنم.