کانون

نسخه‌ی کامل: میز گرد کانون
شما در حال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب بندی مناسب.
سلام به دوستان.
آقا داوود قضیه جبهه گیری نیست،به هر حال در موضوعات متفاوت افراد نظرات متفاوتی دارند و طبیعی هم هست که از اون دفاع کنند.
لطفا بیایید این طرز حرف زدن رو بذاریم کنار.
همه در حد خودشون منطقی و معقول اند و همه برای عقایدی که دارند دلیل دارند.
ببخشید که اینطور بدون رعایت کوچیک بزرگی اظهار نظر می کنم.
امیرعلی آقا گفتن که با این حرفا می خواین چی رو ثابت کنین؟
تقریبا میشه گفت چیزی ثابت نمیشه بلکه خیلی از اعتقاداتمون زیر سوال میره!
و مسئله چون مربوط به اعتقاداته حرف زدن درباره ش مشکله.
به نظر من که نظرات خیلی فرق نداره. فقط هر کسی یک جور بیان میکنه


حماسه ی کربلا بود، هست و خواهد بود.

آخوندها هم بعضی هاشون یک سری خالی می بندن تا مجلس رو گرم کنند!

همه هم اینا رو قبول دارند دیگه؟ نه؟
حماسه ی کربلا که هست بوده و خواهد بود اما
تفسیر و موضعگیری ما از اون چی بوده ؟
چی هست؟
و چی خواهد بود؟
در معتبرترین کتب ما مثل (من لا یحضره الفقیه) یا (بحارالانوار)و ... بسیاری از کارهایی را که امروزه ما تحت عنوان مراسم تاسوعا و عاشورا و .. انجام می دیم به شدت نفی شده اند!
ولی امروز هیچ کس به اینها نمی چردازد!
زشت ، می شه توضیح بدید؟
سلام آقا ایدریس.
گفتم چون در مورد اعتقادات حرف زدن دربارش سخته اما به هرحال به نظر من حقیقت مهمتره.
مثلا اینکه از حضرت رسول(ص) و ائمه ی اطهار هیچ نص صریحی درباره ی نوحه خوانی و پوشیدن لباس سیاه وجود ندارد.
مثلا شیخ صدوق می فرماید: ((در لفظ رسول الله(ص)که بر آن چیزی برتری ندارد، به این شکل آمده است که: «نوحه سرائی از اعمال جاهلیت می باشد» (من لایحضره الفقیه: ۴/۲۷۱-۲۷۲))
یا علامه مجلسی در بحارالانوار از پیامبر نقل می کند که: ((نوحه سرایی از جاهلیت است))(بحار الأنوار: ۸۲/۱۰۳)
آیت الله نوری و بروجردی به نقل از بحارالانوار(بحارالأنوار: ۸۲/۱۰۱)دکر کرده اند که دو صدا ملعونند و خداوند به آنها غضب می کند که یکی از آنها شیون در مصیبت است.
در مستدرک الوسایل و جامع احادیث و اصول کافی و وسائل الشیعه و الجواهر نیز پیامبر (ص)و حضرت علی (ع)و امام باقر (ع) و امام صادق(ع)و... نیز ازین کار نهی کرده اند آنرا مستلزم لعنت خدا دانسته اند!!
آنوقت امروز ما چه می کنیم!!
می شه بدونم از کجا فهمیدید این حدیث ها رو؟؟؟ به آدرسش کار ندارم، می خام ببینم از کی یا کجا شنیدید؟

فکر می کنم احادیث زیادی هم در مورد عزاداری امام حسین گفته شده، یعنی شما دارید یه بخش از احادیث رو نگاه می کنید و دید جامعی ندارید.

حسم اینه که این احادیث رو از جایی خوندید که قصدش کوبیدن این معنا بوده.
سلام
گريه تو نماز مبطل هست.. نه؟!
مگه تو دو تا حالت...يكي خوف خدا و يكي بر مصائب حسين(عليه السلام)!!!

حالا اين يكي...
امام رضا(ع) به یکی از یاران خود فرمود: اگر می خواهی بر چیزی گریه کنی، بر حسین(ع) گریه کن..(بحار، ج، 44، ص 283.)
و نیز فرمود: (فعلی مثل الحسین(ع) فلیبک الباکون) بر مانند حسین(ع) باید گریه کنندگان بگریند.(وسائل، ج 14، ص 504. )

كه در مورد اشك تو تاپيك مذهبي مفصل گفتم..

حالا يه سوال:
ايرادي كه ميگيرين به نحوه عزاداري هاست؟يا اصل عزاداري؟

ياعلي.
عن ابي عبد اللَّه عليه السّلام قال: انّ الجزع و البكاء مكروه للعبد في كلّ ما جزع ما خلا البكاء على الحسين بن عليّ (عليهما السّلام) فانّه فيه مأجور.

الفصول المهمة/ 544 البحار 44/ 291

از امام صادق (ع) نقل شده كه فرمود: گريه و بى‏تابى در هر چيزى كه جزع‏آور است براى بنده ناپسند است، مگر گريه بر حسين بن على عليهما السّلام كه بنده در آن پاداش خواهد داشت.
اصولا کارهایی که باید یک شیعه در ایام محرم انجام بده ، باید اعمالی معقولانه و در عین حال نشانگر عشق فرد به امام حسین باشه
اما امروز به تضاد بین عقل و عشق به امام حسین بر میخوریم! مگه ممکنه؟ پس کارهای ما کاملا درست نیست
مشکلی که من الان دارم بین حسینی ها می بینم کمبود آگاهیه
هنوز خیلی از ماها تو مسجد با نوحه سرایی مداح ها و آخوندهای عزیز در مورد چگونگی کشته شدن و آتش زدن خیمه ها و قطع دست ابوالفضل (ع) گریه می کنیم در حالی که بسیاری از جوونای ما زمان جنگ به شکل فجیع تری کشته شدن ، چرا واسه اونا اینطوری گریه نمی کنیم ، اصلا مگه هدف امام حسین این بوده؟
یه چیز رو باید بین خودمون روشن کنیم ، میخوایم تو محرم گریه کنیم یا یا عظمت واقعه ی کربلا رو درک کنیم؟
اگه میخوایم گریه کنیم انقدر مداح و آخوند هست که حرفایی میزنه که به سر و صورتت هم میزنی
اما مساجد و هیئت ها چقدر در روشن کردن شخصیت امام حسین موثر بودن؟به خدا نیم ساعت وقت گذاشتن رو کتاب هایی که علمای ما در مورد واقعه کربلا نوشتن به درک ما در این موضوع بسیار بیشتر کمک می کنه
حرف من منفی جلوه دادن هیئت های حسینی نیست اما واقعا اگه عاشق امام حسینیم بیایم کمی هم سطح اطلاعاتمون رو درباره شخصیت های فوق العاده واقعه کربلا افزایش بدیم
و این موضوعی هست که در مساجد ما گریه ها عزاداران به افزایش سطح اطلاعات اونها داره سنگینی می کنه
کدوم انسان سالم و با عاطفه و با ایمانی هست که واقعه کربلا رو درک کنه و گریه نکنه ؟؟؟

مگر این که دل سنگ داشته باشه !
آقا ادریس امروز دیگه دنیا،دنیای ارتباطاته! . هر چیزی رو بخوای میتونی گیر بیاری مخصوصا اگه در موردش کنجکاو باشی و برات جای شک باشه و رفتارها و اعمالی که هر روز می بینی این شک رو روز به روز زیادتر کنه.
مخصوصا کتابای الکترونیک دیگه همه جا پیدا میشن.
بهتره سرچی درباره ی این کتابا کرده و هر کدام را می خواهید نگه دارید،چون خیلی خوبه منابع دم دست آدم باشه.
اینکه فکر می کنید وجود داره دلیل نیست باید اونها رو با منبع ذکر کنید!
شما می گید که فقط یک بخش از احادیث رو خوندم و دید جامعی ندارم.!!!!بنابراین عملا اعتراف به این نکته است که کتب مشهور مذهبی ما پر از تناقض است.چون من مواردی را دکر کردم که برام جای سوال بود و مواردی را هم دیده ام که مخالف با این ها بوده اند!
بنا براین در این بین تکلیف چیست؟؟
قرآن راه درست را پیشنهاد می کند(که تنها کتابی ست که تحریف نشده و خالی از تناقض است) اینکه در مواردی از این قبیل حکم را از قرآن بگیریم.
من که هر چه در قرآن گشته ام آده ای دال بر تایید این کارها ندیده ام.!اگر شما سراغ دارید ممنون می شوم مرا نیز از این سردر گمی برهانید.
وانگهی هنگامی که با بحثی مواجه می شویم نباید فقط به خاطر اینکه حس می کنیم که قصد کوبیدن مارا دارند،از موضوع دور شویم چون ضعف ما را نشان میدهد
در مورد حرف سها جون هم باید بگم که اولا همانطور که ذکر کردم من هم دیده ام روایاتی که مخالف با روایاتی هستند که قبلا ذکر کردم!
و اینکه می خواهم نحوه ی عذلداری را محکوم کنم یا خود عذاداری را؟.........هیچ کدام را!!!!!
من شخصا به تمام عقایدم عمل می کنم و در این موارد که چیزی را درست بدانم دلایلش را عرضه می کنم بدون هیچ غرض ورزی و به قول آقا هادی بدون منظور به کرسی نشاندن حرفهایم.
مسئله این است که اگر عذاداری ها از مهمترین مسایل کسب صواب و پاداش ما هستند، از طرفی هم این روایات متناقض در کتب مذهبی امان یافت می شود و از طرفی هم در قرآن کوچکترین ذکری از این موضوع نشده است، تکلیف چیست؟
خودبه خود ذهن به سمت آن دسته از روایتهایی منعطف می شود که این عمل را حرام دانسته اند.
شما بگویید،
چاره چیست؟
سلام zesht !

شما جایی از قرآن رو به من نشون بده که نحوه ی نماز خوندن رو دقیقا گفته باشه ؟ (شما چرا به این شکل نماز میخونید؟)
چرا توی اذان بر حقانیت علی(ع) شهادت میدید ؟ مگه توی قرآن اومده یا پیامبر توی اذان میگفتند ؟
چرا موقع نماز خوندن از مهر استفاده میکنید ؟ مگر پیامبر از مهر استفاده میکردند ؟
شما جایی از قرآن رو به من نشون بده که اصلا گفته باشه که حسینی(ع) وجود داره ؟
شما جایی از قرآن رو به من نشون بده که گفته باشه که امام زمان(عج) واقعا وجود داره ؟
امیر علی جون اینا بخاطر تاریخ نزول قرآن و زمان وقوع چنین رویدادهایی است.اصولا قرآن بصورت مختصر به تمام رویدادها اشاره کرده و نمیتونسته تمام جزییات رو بیان بکنه که در اون صورت قرآن یک کتاب بسیار حجیم و خسته کننده میشد.هرچند که منم اطلاعات دقیقی ندارم
با مطالب آقا آرشان موافقم.
به اضافه ی اینکه مشخص کنیم که آیا چنین مراسمی اصلا مشروعیت دینی دارد یا نه؟
اگردارد حدو حدود و چگونگی اجرای آن؟
اگر ندارد، تکلیف چیست؟
اما در مورد حرف امیرعلی آقا منم موافقم.و فکر هم نمی کنم کسی مخالف باشه.ما که از حاثه ی مثلا اعدام خلافکاران و جانیان متاثر میشیم، به طریق اولی برای شهادت ان بزرگواران ناراحت شده و تاسف می خوریم و اصلا این ناراحت شدن از خصوصیات فطرت بشر است.
اما گریه کردن با این مراسمی که ما داریم خیلی فرق دارد.!مگه نه؟
نمونه ای دیگر از این روایات که عذاداری و نوحه را جایز نشمرده اند:
امیرالمومنین (ع)در نامه ای به رفاعة بن شداد نوشت((در سرزمینی که صاحب قدرت هستی تو را به نوحه برای مرده هشدار می دهم))مستدک الوسایل1/144
یا در جامع احادیث شیعه3/372 امده است که همانا شما را از نوحا و شیون نهی می کنم و هیچ استثنایی قائل نشده است!
یا شیخ کلینی در اصول کافی از امام صادق (ع) روایت می کند((که فریاد زدن بر مرده اصلاح نمی گرددو جایز نمی باشد و لی اکثر مردم درک نمی کنندکافی 3/226
یا درکافی 3/255 از امام صادق روایت شده است که فریاد زدن بر مرده جایز نیست و لباس پاره کردن نیز جایز نیست.
یا در بحارالانوار 82/101 امام علی (ع) می فرماید(( سه چیز از اعمال جاهلیت می باشد باران طلبیدن از ستارگان، توهین کرده به اقوام و نوحه سرایی در مرگ
در وسایل الشیعه 2/915 از نوحه سرایی و حتی شنیدن آن نیز منع شده است!!!
و عجیب اینکه شیخ طوسی و شهید اول با ادعای اجماع بودن این حکم عذاداری و نوحه را حرام کرده اند.یعنی ادعا کرده اند که مجموع علمای ما در این زمینه رای بر حرام بودن این امر داده اند!!!!!!!!
و موارد متعدد دیگری که نمی توان نادیده گرفتشان.
به نظر شما وظیفه ی ما چیست؟؟؟؟؟؟؟
بله، اگه شما به این می گید تناقص تناقص های زیادی هست، توی قرآن هم تناقض داریم حتا!!!!

درباره عصر ارتباطات هم بله، متاسفانه اطلاعات مغرضانه و غلط هم به راحتی در دست رسه!
وظیفه شما اگه خیلی اهل تحقیقید احصا کردن تمام احادیث در این رابطه و بعدش تصمیم گیریه، برید تمام علومی که باید رو یاد بگیرید و بعد نتیجه بگیرید.