کانون

به نظر من علاقه و اینا کشکه
ادم باید عاقلا نه رشته انتخاب کنه
وقتی یه رشته ای بخونی که بعدش ببینی تو جامعه کار نداری
رشتهات به درد نمی خوره
ارج و قرب اجتماعی اش از یه رشته ی دیگه کمتره
همه ی اینا از یاد ادم میره

ادم باید عاقلا نه انتخاب کنه بعدشم علا به دنبالش میاد
مثلا خودمن دبیرشتانی که بودم هر فصل به یه رشته علاقه مند می شدو
امروز ارتوپدی
فصل بعد ادبیات
فصل بعد روانپزشک
فصل بعد موسیقیدان بعدا فیزیکدان
یه روز دیگه فضانورد
. الی اخررررررر...
اخرشم رشته ای که انتخاب کردم فقط به خاطر مامان و بابام بود که دوست داشتن بچه شون رشته ای بخونه که خیلی ارج و قرب اجتماعی داره
خودم وقتی انتخابش کردم حالم ازش به هم میخورد اما الان واقعا عاشقش شدم
و دیگه حاظر نیستم تو هیچ رشته ی دیگه ای درس بخونم
هیچ رشته ای
دلیلش اینه که عاقلانه انتخاب کردم

مامان و بابا ها خیلی خوب صلاح بچه شونو میدونم من که اگه باشم میگم بذار هرچی اونا می کن بشه
چون اونا بهتر می فهمن
خیلی وقتا شده کاری رابه خاطر اونا برخلاف میلم کردم ولی بعد خدا رو شکر کردم که چه خوب شد کاری که خودم می خواستمو نکردم



در ضمن
به قول یه ادیب مشهور
برای دوست داشتن هیچ چیز اراده نکردم مگر انکه تمام مهر من فورا انرا در بر گرفت
البته حقوق و روانشناسی هردو به درد جامعه میخ وره
ادم تو هر رشته ای بره هدفش اگه خدمت باشه میتونه مفید باشه

یه حقوق دان همیشه تو بدترین شرایط میتونه یار و یاور مردم ی باشه که کارشون بدجوری گره خورده
میتونه مشکلشونو حل کنه
میتونه دردشونو تسکین بده
می تونه توی برقراری عدالت نقشی داشته باشه

ولی اگر ادم بد و خود خواهی باشه می تونه حقو ناحق کنه
و عدالت و منفجر کنه طوری که دیگه اثری از اثار عدالت باقی نمونه

یه روانشناس هم می تونه به درد مردم برسه ادم تو هر شغلی اگه هدفها ای بالا داشته باشه می تونه همه کاری بکنهحتی میتونه علم و توی اون رشته متحول کنه

ولی یه چیزیبگم
تفسیرش دیگه با خودتون
یه معلم فیزیک داشتیم که خیلی توپ بود.
یه بار بهمون گفت:
بچه ها من خودم وقتی کنکور دادم رتبه ام تک رقمی شد
اما گفتم نه من باید برم دنبال علاقه ام من عاشق فیزیکم
پس میرم رشته ی فیزیک بعد میشم مهندس ناسا !!!!!!!!!!!!
اونجا تو ناسا کار می کنم !!!!!!!!!
خلاصه فیزیکو انتخاب کردم
بعدش یه مشکلاتی پیش اومد که نشد حیت ادامه تحصیل بدم
لیسانس موندم
شدم یه معلم ساده(البته از نظر من معلم ساده نیست.یه اعجوبه است که کلی دکتر مهندس تحویل جامعه داده اما حرفش راست بود)بعضی از دوستام با رتبه های بدتر از من رفتن مهندس شدنو حالا برا خودشون دبدبه و کبکبه دارن

این حرف خیلی برا من جالب بود

این چیزا خیلی مهمه
ارج و قرب اجتماعی
بله درسته که مثلا انیشتین فیزیک خونده بوده و یه هو دنیا رو متحول کرده اما ایا همه انیشتین میشن
اگه بری حقوق حتی یه وکیل معمولی ام بشی برای خودت کسی هستی
اما اگه یه رشته ی پایینتر بری حتما باید توش گل کنی تا برا خودت کسی بشی

این نظر منه

حتی توی کتابداری هم آدم هایی بودن که تونستن کارهای بزرگی برای کشورشون انجام بدن ،

البته درصد این افراد موفق از رشته کتابداری بین خودشون خیلی کمه

اما مثلن توی رشته های تاپ معمولن افراد بیشتری (از همون رشته ) موفق تر میشن و به خواسته هاشون میرسن

ولی استثنا همیشه هست من کتابدار دیدم که به چه جاهایی که نرسیده و ، لیسانسه برق شریف هم دیدم که کارمند ساده آموزش پرورشه .
.........................................................................................................................................................

سلام دوستان گلم
دارم یواش یواش به نتایج خوبی میرسم
خدا رو شاکرم که شمارو به من هدیه داده
اگه شما نبودید با کی مشورت میکردم.هان؟
البته یه تذکر به (هدف مقدس) میدم چون حرفای بو دار میزنه
یه خواهشم از تمام دوستان دارم فضای قشنگه کانونو با بحثای سیاسی زشت نکنید
ممنون

من پست ها رو نخوندم،
مهم نیست چه رشته ای میخونی، فقط سعی کن بهترین باشی،
این مملکت به همه جورش احتیاج داره،هم دکتر هم مهندس هم موسیقی دان هم....

(1388 بهمن 4، 13:07)هدف مقدس نوشته است: [ -> ]یاد مرگ چیه؟ تا شقایق هست زندگی باید کرد... (کم بدبختی داریم کم افسرده ایم بشینیم به مرگ هم همش فکر کنیم! واقعا فکر کردن با یه مسئله ریاضی باعث میشه از وقتمون بهتر استفاده کنیم یا مرگ؟) وقت طلاست عزیز دل برادر!

به فرمایش پوریا خان من این موضوع رو از تاپیک یاد مرگ منتقلش کردم!
هدف عزیز
شما اگه دیدتو نسبت به این موضوع عوض کنی مسله حل می شه!
شما مرگ رو اینجوری تصور کردی که ما تو یه ماشینیم به نام جسم که بعد یه مدت می ریم ته دره!
ولی اگه تصور کنی که این ماشینه تازه از این فضای بسته و خفقان دنیا بیرون اومد اون وقت تازه اول خوشی و زندگی و اونجاست که همیشه شقایق هست و باید زندگی کرد.
نمی دونم اون فیلم جیم کری رو دیدی؟ اسمشو یادم رفته. ولی جیم کری تو یه دنیای ساختگی بود.......تو یه برنامه تلوزیونی بود..........زندگی روزانش از یه شبکه تلویزیونی مستقیم بخش می شد.........آخرشم فهمید و از اونجا فرار کرد.........وقتی از اون دنیای تلویزیونی پاشو گذاشت بیرون.......چه حس خوبی داش!........دقیقا این یعنی لحظه مرگ..........از این لحظه لذت بخش ترم وجود داره!
حالا بازم نظر خودته!

حرفای "هدف مقدس"کلا منو یاد ماتریالیست ها میندازه:s:
حالا اگه کسی خواست بدونه ماتریالیست یعنی چی میتونم توضیح بدم
چون میخام پستم زیاد نشه توضیح نمیدم
اینم بگم که حرف من انتقاد نه ....
با تشکر

anti_j باهات موافقم 100%
و اینکه هدف مقدس مرگ به طور طبیعی سراغ همه میاد اما شهامت زندگی کردن نه !

اینجا چند روز پیش خوندم یاد مرگ یکی از همون تفکر(اندیشه ،درنگ ، تامل)هاست که میگن از 70 سال عبادت یا شب زنده داری تا صبح بهتره :

کتاب کافی ج3
حسن صیقل می گوید :از امام صادق پرسیدم این که مردم روایت می کنند که یک ساعت تفکر از یک شب تمام قیام و عبادت بهتر است ، چگونه بیندیشند ؟

امام صادق (ع) فرمودند:

از ویرانه ای بگذرد و بگوید :
کجایند کسانی که در تو سکونت داشتند ؟ کجایند آنهایی که تو را ساختند ؟ چه شده است تو را که دیگر سخن نمیگویند ؟


بعدم کنجکاو شدم رفتم توی نهج البلاغه ، کجایند رو سرچ کردم خیلی جالب بود!! : اینجا:

---

میدونین من با یاد مرگ چه حسی پیدا میکنم ؟ وقتی میبینم فرصت هام از دست رفت و از کفم رفت و کلی اصراف و گناه توی کارم کردم ، یاد مرگ باعث میشه به خودم بیام ، یکم بیشتر بجنبم ؟ چرا ؟
چون خدا گفته من جابرالمنکسرینم ، من خودم شکسته ها رو جمعشون میکنم و جبرانشون میکنم ، اگه از حالا توبه کنیم اگه از حالا به قول هدف مقدس بیشتر به کسب علم و دانش بپردازیم اگه از حالا بیشتر نیکوکاری کنیم ، خدا قبلیهامون رو هم پاک میکنه و خودش به جای قبلی ها یه چیزی از همین جنس تلاش های جدید مینویسه .
شاید بگیم ما از "گذشته" مون هم با یاد مرگ غصه میخوریم ، اما حالا خدا خودش جبران کننده هست ، و اینی که توی امضای "احسان" جان هست ، رو من کاملش میکنم :
گذشته فقط به این درد میخوره که ما ازش درس بگیریم ، وگرنه ارزش غصه و حسرت رو نداره ،


آدم یاد مرگ که میفته شاید بگه : ولی دیگه شاید فرصتی برای استفاده از اون تجربه نباشه ،
ولی اگه خدا رو خوب بشناسیم میبینیم که اگه اون ببینه و واقعا از گذشته مون درس گرفتیم و نیت استفاده از این تجربه رو در دل خالصانه داریم (چه وقت استفادش رو پیدا کنیم چه نکینیم )، توی نامه عملمون (جای اون شکست )یه تجربه ی موفق مینویسه و اینطوری جبران میکنه

...همین باعث میشه نه به اینده بیش از حد امیدوار و خوش خیال به "خودمون" باشیم ، و نه حسرت گذشته رو بخوریم ، همین طور با شجاعت توی دل حوادث و مصیبت ها و آزمایش ها بریم و از شکست و تجربه تلخ هم نترسیم ،

یعنی
یاد مرگ ما رو به مقام "ولا خوف علیهم و لا هم لا یحزنون " (نه حسرت گذشته را میخورند و نه از آینده میترسند) که خاص اولیای خداست میرسونه

اینها همش بخشی از اثرات یاد مرگه.
یاد مرگ دلبستگی ها و وابستگی ها رو کم میکنه ، این خیلی غیر منطقیه که ما به یه سایه زود گذر زیر درخت که میدونیم و میبینیم که برای همه مدتش تموم میشه ، "دلخوش" کنیم .
..........................................................................................
آیا کسی که ،(نه حسرت گذشته را میخورند و نه از آینده میترسند) آدم افسرده ایه ؟
آدم افسرده ، دقیقا بیشتر از بقیه حسرت قبل رو میخوره و وسواس و ترس از آیند ه اش داره ، طوری که امیدش کور شده

آیا یاد مرگ امید رو بیشتر نمیکنه ؟ یاد این نمی افتیم که دنیا "برنامه" ای داره ؟ بیشتر به خدا و کمکش نیاز مند تر نمیشیم ؟، (وقتی میبینیم مهلتمون دست اونه و میتونیم ازش طلب فرصت های بیشتر و بهتر رو بکنیم ) بیشتر اراده و تاثیرش رو حس نمیکنیم ؟

(1388 بهمن 4، 17:51)hosein نوشته است: [ -> ]حرفای "هدف مقدس"کلا منو یاد ماتریالیست ها میندازه:s:
حالا اگه کسی خواست بدونه ماتریالیست یعنی چی میتونم توضیح بدم
چون میخام پستم زیاد نشه توضیح نمیدم
اینم بگم که حرف من انتقاد نه ....
با تشکر

حسین جان
لطفا به دیگران برچسب نزن!
حتی اگه واقعا همون جوری که تو می گی باشه.
حرف رو با حرف جواب می دن نه با برچسب زدن و زور و تهدید و ...........
به هر حال لطفا با دلیل و منطق صحبت کنید.
مرسی

دلیل مخوای؟

یه دلیل برات میارم در حد لالیگا

خلاصه میگم کارل مارکس و منتسکیو و جان لاک اساسا تو یه چیز باهم مشترکن

اون یه چیز چیه؟

این که بعد از مرگ انسانها وارد وادی فنا و نابودی میشن
یعنی اصلا دیگه وجود ندارن بعد مرگ

راهکاری که جان لاک میده یکیش اینه که اصلا به فکر مرگ نباشیم و فقط عشق و حال کنیم و الی آخر.....
حالا منم اینو گفتم که حرف "هدف مقدس"منو یاد ماتریالیست ها میندازه

نه اینکه "هدف مقدس" ماتریالیسته
البته یه چیز خارج از موضوع هم بگم:
بعضی ها فکر میکنن که غرب کلا مادیگری فکر قالب و غالبه
این فکر غلطه چون در نظریات افلاطون در یونان باستان و کانت در عصر معاصر این نظریه رو رد میکنه

امیدوارم مفید بوده باشه

نقل قول: حسین جان
لطفا به دیگران برچسب نزن!
حتی اگه واقعا همون جوری که تو می گی باشه.
حرف رو با حرف جواب می دن نه با برچسب زدن و زور و تهدید و ...........
به هر حال لطفا با دلیل و منطق صحبت کنید.
مرسی

ممنون دوست عزیزم چقدر قشنگ گفتی...

با اجازه سلام خان!!!
خیر جناب حسین من ماتریالیست نیستم و اگه بودم خیلی راحت میگفتم که هستم چون اصولا ترسی از بیان عقایدم ندارم و من همیشه سوالهایی که دارم بیان میکنم بچه ها هم کمکم میکنن (مجتبی و نیما مخصوصا خوب حرف میزنن) این از این... در ضمن من اگه الان یه ماتریالیست افراطی تو این فروم ببینم چه یه ایده آلیست افراطی به حرف هر دوشون احترام میذارم وبهشون گوش میدم تا ببینم واقعا تفکراتشون چیه و خودم و علامه دهر نمیدونم که هر چی اینا میگن اشتباست.... و به نظر من هر کی اینجوری فکر کنه که بدون شناخت یه مکتب رو رد کنه چه ماتریالیسم چه ایده آلیسم احمقه..
ولی چیزی که تعجب میکنم کجای حرفای من شبیه ماتریالیست ها بود که این حرف رو میزنین اون دلیل تیم ملیتون هم فقط کلمات قلنبه سلنبه داشت و تعریف ماتریالیسم بود و ربطی به من نداشت اصلا من کی گفتم بعد مرگ نابودیه؟ به نظرم خوب نیست آدم حرف طرف رو نفهمیده وارد بحث بشه....
من به دنیای روحانی اعتقاد دارم ولی خوب من با "جامعه ایدئولوژیک" مخالفم چون هر بد بختی ای که داریم تو کشور زیر سر همینه... (الان باز میگن حرف بو دار میزنی!!! یعنی خفقان باید در حد تیم ملی باشه همیشه )
راستی آنتی جی عزیز نه من مرگ رو پایان و فنا تصور نکردم... من اصلا بحثم چیز دیگه ای بود یعنی اینقدر مبهم گفتم؟

دوستان لطفا حرف در دهان مبارک ما نگذارید!!!!

تایرد خانم
شکسته نفسی می کنی!
شما کمتر حرف می زنی بیشتر عمل می کنی. شما یکی از ابجی های بزرگ کانونی!