کانون

(1397 آذر 28، 1:16)BlueBoy نوشته است: [ -> ]سلام خدمت دوستای گل  
در راستای گرد و غبار تکونی علی ناشناخته بگم براتون که :
میخواستم اینجا درباره یه موضوع جذاب باهم گپ بزنیم
"سوشال نتورک اند مدیا" 
مثل اینستاگرام ، تلگرام ، توییتر ، فیسبوک خدا بیامرز  ، واتساپ و ...

خیلی وقته که به زمانی که صرف این موجودات میکنم ، فکر میکنم. از اینکه اصلا فایده ای داشتن؟ چطور میشه این جاروبرقی های زمان رو کنترل کرد؟ هر کدوم ما چقدر وقت میذاریم براشون ؟ و سوال اصلی اینکه :
 
چطور کنترلشون میکنیم؟ از همه نظر. کنترل محتوا و زمان
 
مثلا اینستاگرام پر از محتواهای جورواجوره که ممکنه برای ما مضر باشن. یا حتی مفید. زمان رو هم که تا بخوای میگیره
 
لطفا راهکار عملی بدین و از تجربه هاتون بگید. لطفا جمله ها با "ما باید" یا "من باید" شروع نشوند.  سپاس 

 به عنوان جمع بندی بحث "سوشال نتورک اند مدیا" اول بخش های جذابی از حرف های دوستانی که شرکت کردند رو میذارم:

aliunkown :
*انقدر که از خوندن پست های توییتر دوست هام افسرده شدم از زل زدن به دیوار افسرده نشدم 
*البته هیچوقت اینستاگرام نداشتم و ندارم و نخواهم داشت. چون خیلی اعتیاد آوره. خیلی.
 
Alone WarrioR :
*نکته ی بسیار مهم توی دنیای اینترنت این هست که اون چیزی که شما میبینید اتفاقی نیست!
*دنیای مجازی پره از سیاست های تجاری و تبلیغاتی و رسانه ای و این خودش دلیل بسیاری از سردرگمی ها و وابستگی های ما هستش
*کسایی هستیم که میریم تو یه شبکه و بی رویه شروع میکنیم گشتن 
تفریحمون اینترنته ، درسمون اینترنته ، خندمون اینترنته ، ناراحتیمون اینترنته و خیلی چیزای دیگه
*فضای بینهایت ، اطالاعات بینهایت ، تنوع در موضوعات و خلاصه هر چی دیگه که فکرشو بکنید و یهویی به خودمون که میایم میبینیم با افراد و اطلاعات زیادی رو برو هستیم که هر روز باید چکشون کنیم و در واقع خودمونو گرفتار کردیم و انگار اعتیاد داریم  
شادن :
*تجربه بهم نشون داد هر وقت بی هدف تو فضای مجازی خصوصا شبکه های اجتماعی چرخیدم ضریب خطای رفتارم رفت بالا
قاصدک :
*تنها راهی که برام جواب داده استفاده از برنامه های محدود کننده اندرویدی بود. یک زمان مشخص به برنامه میدی و در اون زمان ها برنامه های مشخص شده رو بلاک میکنه و نمیتونید ازش استفاده کنید. 
*توی این لینک برید . مطالب خوبی در رابطه با بلاک کننده ها گفته شده . 
nahj :
*در هر برنامه کار مربوط به اون رو انجام بدین 
اینستا گرام = البوم کارهای روزانه (در اینستا تبلیغات یا کارهای سیاسی و فرهنگی نکنین چون احمقانه تر از هر کاریه که احمق ترین ادم انجام بده   )
تلگرام = چت دوستانه و رد کردن فایل ها (کانال های فرهنگی و سیاسی و تبلیغات رو کنار بزارید)
سایت ها = مکان درست فعالیت سیاسی و فرهنگی و تبلیغاتی(در این مکان اکیدا چت نکنید چون تمام دنیا شاهد پیام های شما هستند  )
یوتوب = اموزشی , فرهنگی , تفریحی , تبلیغات(این مکان دزدی نیست  )
واتس اپ= فقط توان چت دارید
 
عاشق فاطمه زهرا :
*حریم خصوصی افراد رو بزرگ و بزرگ تر کردیم و در نتیجه، تنها و تنهاتر شدیم.
پدر و با فرزنداش حرف نمی زنه، زن و شوهر، برادر و خواهر
هیچکس با کسی کار نداره
*از اون طرف این فضا اون قدر جذابیت داره و بزرگ هست که بتونه ساعت ها سر آدم رو گرم کنه و زمان رو بخوره و تهش هم هیچی عاید انسان نشه
*تا می تونید برای وقتتون ارزش قائل باشید حتی یک ثانیه هم یک ثانیه هست.

در ادامه باید بگم چیزی که مشترکه اینه که همه این رو قبول دارن که استفاده اعتیاد گونه از شبکه های اجتماعی یک آسیبه. آسیبی که میتونه باعث افسردگی هم بشه. راه حل های جالبی هم ارائه شد. مثل استفاده از نرم افزارهای محدود کننده. اما به نظر خودم بهترین راه حل اینه که مشغول کارهای دیگه بشیم. با خودمون فکر کنیم و برای جایگاه این پدیده تو زندگی خودمون تصمیم بگیریم. جایگاهی که قطعا باید پایین تر از کتاب خوندن ، ورزش کردن و تلاش برای اهداف کاری و غیرکاری و درسی باشه. اینجاست که خود به خود کمتر براشون وقت میذاریم.
امیدوارم از این بحث استفاده کرده باشین  : 
و تشکر از دوستانی که شرکت کردن

خب دور بودن مسئله نیست
حرکت کردن به سمت‌‌ش مهمه

(1398 فروردين 17، 20:34)berkedaron نوشته است: [ -> ]خب دور بودن مسئله نیست
حرکت کردن به سمت‌‌ش مهمه

صحیح.
توی طول راه ( حرکت به سمت هدف ) کلی موفقیت هم کسب میکنیم
اما بازم که خودمون رو ارزیابی میکنیم میبینیم هنوز به هدف اصلی نزدیک نشدیم
بلکه اون اهداف فرعی رو بیشتر بهشون دست پیدا کردیم....
اینطور مواقع باید چیکار کرد؟
باید توی هدف تجدید نظر کرد؟
توانایی ها و استعدادهامون رو دوباره بررسی کنیم؟
و.... سوال هایی از این دست که ممکنه شکل بگیره 

(1398 فروردين 17، 20:38)aliunknown نوشته است: [ -> ]

(1398 فروردين 17، 20:34)berkedaron نوشته است: [ -> ]خب دور بودن مسئله نیست
حرکت کردن به سمت‌‌ش مهمه

صحیح.
توی طول راه ( حرکت به سمت هدف ) کلی موفقیت هم کسب میکنیم
اما بازم که خودمون رو ارزیابی میکنیم میبینیم هنوز به هدف اصلی نزدیک نشدیم
بلکه اون اهداف فرعی رو بیشتر بهشون دست پیدا کردیم....
اینطور مواقع باید چیکار کرد؟
باید توی هدف تجدید نظر کرد؟
توانایی ها و استعدادهامون رو دوباره بررسی کنیم؟
و.... سوال هایی از این دست که ممکنه شکل بگیره 

همه اینا بستگی داره چقدر بخوای اون هدفو
چیزی که بنظرم باید یاد ادم بمونه اینه که خودشو نه وقتی که به هدف میرسه یا بخاطر هدف‌ش دوست داشته باشه بلکه همیشه و جدای از همه چیز

هدف باید روشن باشه و من نمی دونم چه باید کرد که اگر بلد بودم حال و روز خودم رو اصلاح می کردم 
امیدوارم خدا هر طور که شده کمک کنه ما ها در مسیر هدف درست قرار بگیریم و از این سرگردانی نجات پیدا کنیم ...

(1398 فروردين 17، 3:31)aliunknown نوشته است: [ -> ]

بچه ها نظرتون راجب به این جمله چیه...

شما وقتی توی این شرایط قرار میگیرین چه کاری میکنین؟

نقل قول: من از هدفم دورم
با وجود اینکه کلی تلاش میکنم
اما هنوزم از هدفم دورم
و این ناراحتم میکنه.

منتظرتونیم 

پ.ن : ایده ی اصلی از سمت عاشق جان هست

خوب اول از علی اقا تشکر میکنم که ازم خواست نظرمو بگم 

همه انسان ها تو وجودشون یه ایده ال گرایی دارن میل به عالی بودن تو همه چیزبهترین بودن. خوب من این چیزایی که میگم رو بخشی ازشو از کتاب حافظه نامحدود کویین هرسلی و تجربیات خودم میگم ..........




من امکان داذه تو حرفام مثال درسی بزنم اونم واسه اینکه این مدت بیشتر باهاش درگیرم همین 


تجربه ادما ثابت کرده که امکان نداره شما تلاش بکنی و پیشرفتی نداشته باشی این دقیقا برمیگرده به همون بحث ایده ال گرایی چون شما میخوای بهترین باشی و خودت رو با بهترین ها مقایسه میکنی و وقتی بهش نمیرسی میگی من که تلاش میکنم چرا پس نمیشه فلانی هم مثه من درس میخونه ساعت های مطالعمون  که یکیه خوب چرا پس فرق ترازا انقد........  کسی که این طرز فکرو داره همون اول اشتباه کرده چون خودشو با دیگران مقایسه کرده و کارش و به این جمله میرسه؛ من با اینکه تلاش میکنم اما موفق نمیشوم .....

موفقیت یعنی نسبت به قبلت خودت یه اپسیلون پیشرفت کرده باشی.. خیلی از ما یاد گرفتیم که هدفمون، مثله اقای x شدن باشه باشه ولیی اینو بدونیم که خود اقای x که فرد موفقی هستش تو جامعه هیچ وقت نمیخواست  از همون اول مثله اقای y که اونم تو دوران خودش ادم موفقی بود بشه درسته که جفتشون ادمای موفقین اما شرایظشون زمین تا اسمون فرق میکنه با هم پس این که معیار های پیشرفت رو ،مثله فلانی شدن بدونیم سخت در اشتباهیم چون هیچ وقت نمیتونیم اون بشیم و هی خودمونو سرزنش میکنیم و میرسیم به این جمله من که تلاش میکنم پس چرا به هدفم نمی رسم........ 

کسی که این جمله رو به زبونش بیاره از پیش باختس خیلی جمله منفی هستش از هدفم دورم یعنی چی اصلا  
 
یارو تا الان به زور دیپلمشو گرفته میاد میگه میخوام پزشکی تهران یا مثلا برق شریف بخونم خوب معلومه فقط داری حرف میزنی و بعد یه مدت به این جمله منفی با اینکه تلاش میکنم از هدفم دورم میرسی......
نه اقا شما اصن حق نداری بهش فکر کنی و هدف قرارش بدی هدف ها بایست کوتاه مدت باشه و زودم بهش دست پیدا کنی مثلا هدفت این باشه 

امروز باید 7 ساعت مطالعه مفید داشته باشم 
امروز باید نصف وقتم را به مطالعه دروس عمومی اختصاص دهم  
باید حداکثر 8 ساعت در روز بخوابم
این هفته باید بالای 50 ساعت درس بخوانم 
باید کل تست های کنکور 95 رو بررسی کنم
باید در این ازمون 100 نمره ترازم رشد کنه
 
هدف های کوتاه مدت که روز به روز بزرگ تر میشوند اونووقت که به جایی میرسی که حق فکر کردن به اون رشته یا اون دانشگاه داری یعنی میتونی هدف قرارشون بدی......
پس یاد بگیریم هدف های کوتاه داشته باشیم 
عین همین سایت که میاد دوران پاکی 10 روزه میزاره واسه تازه وارد نمیگه خوب اقا یا علی  بیا از الان به این فکر کن که 1 سال خودارضایی نکنی نمیشه که
پس هدف های کوچیک و دست یافتنی که با رسیدن بهشون کلی انرژی میگریم واسه هدف های یکم بزرگ تر و دیگه ازین جمله های منفی تلاش میکنم نمیشه و نمیتونم اینا نمیزنیم

(1398 فروردين 17، 20:52)berkedaron نوشته است: [ -> ]

(1398 فروردين 17، 20:38)aliunknown نوشته است: [ -> ]

(1398 فروردين 17، 20:34)berkedaron نوشته است: [ -> ]خب دور بودن مسئله نیست
حرکت کردن به سمت‌‌ش مهمه

صحیح.
توی طول راه ( حرکت به سمت هدف ) کلی موفقیت هم کسب میکنیم
....

همه اینا بستگی داره چقدر بخوای اون هدفو
چیزی که بنظرم باید یاد ادم بمونه اینه که خودشو نه وقتی که به هدف میرسه یا بخاطر هدف‌ش دوست داشته باشه بلکه همیشه و جدای از همه چیز

داداش قضیه به این سادگی نیست.
چرا این سوال به ذهن من رسید.

از اون جایی این سوال به ذهن من رسیده که می بینم
خیلی ها هستن که سال ها دارن تلاش می کنن برای ترک خ.ا
اما وقتی به خودشون نگاه می کنن، خیلی از هدفشون که ترک باشه فاصله دارن

خ.ا یک مثال بود. مثال های خیلی زیاد دیگه می شه پیدا کرد.
کسایی که سال ها پشت کنکور هستن مثال دیگه هست.

ببین عزیز دل جان
مسئله فقط این نیست که شما هدفی در دوردست ها داشته باشی برای خودت
مسئله اینه که هدفی رو انتخاب کردی
و براش داری سال ها تلاش می کنی
به موفقیت هایی هم رسیده ای (مثلا توی ترک تونستی رکورد بزنی، یک ماه، دو ماه و ...)
اما وقتی که به خودت نگاه می کنی بعد از چند سال هنوز خیلی از اون هدف دوری
چند سالی که تو هزینه دادی برای اون هدف
وقت گذاشتی و درگیر بودی


تو حرف درستی می زنیا اما
تو نمی تونی به طرف بگی، خودت رو دوست داشته باش
و اون هم دیگه همه چی رو فراموش کنه و خودش رو دوست داشته باشه
و همه چی گل و بلبل بشه

بعضی وقت ها اهداف ما خیلی حیاتی هستن
مثل همین خ.ا، که اگر ترک نشه، باهاش نمی شه زندگی کرد

از اون طرف نمی تونی به طرف بگی که خب بازم تلاش کن، ۹۹ بار شکست خوردی، یه بار دیگه تلاش کن شاید پیروز بشی
حرفت درسته، اما تجربه ی ۹۹ بار شکست چیز کمی نیست.
انگار نود و نه نفر آدم شبانه روز تو مغز آدم فریاد کنن توی نمی تونی ...


من دنبال یه چیز محکم تری هستم.
تا اون رو بسته بندی کنم و هدیه اش بدم به تمام کسایی که سال ها توی کانون تلاش کردن و ترک نکردن
و هنوز سر خونه ی اول هستن

تا که اون ها هم مثل اول با انگیزه بشن و شروع کردن به تلاش کردن

(1398 فروردين 17، 23:48)عاشق فاطمه زهرا نوشته است: [ -> ]

(1398 فروردين 17، 20:52)berkedaron نوشته است: [ -> ]

(1398 فروردين 17، 20:38)aliunknown نوشته است: [ -> ]

(1398 فروردين 17، 20:34)berkedaron نوشته است: [ -> ]خب دور بودن مسئله نیست
حرکت کردن به سمت‌‌ش مهمه

صحیح.
توی طول راه ( حرکت به سمت هدف ) کلی موفقیت هم کسب میکنیم
....

همه اینا بستگی داره چقدر بخوای اون هدفو
چیزی که بنظرم باید یاد ادم بمونه اینه که خودشو نه وقتی که به هدف میرسه یا بخاطر هدف‌ش دوست داشته باشه بلکه همیشه و جدای از همه چیز

داداش قضیه به این سادگی نیست.
چرا این سوال به ذهن من رسید.

از اون جایی این سوال به ذهن من رسیده که می بینم
خیلی ها هستن که سال ها دارن تلاش می کنن برای ترک خ.ا
اما وقتی به خودشون نگاه می کنن، خیلی از هدفشون که ترک باشه فاصله دارن

خ.ا یک مثال بود. مثال های خیلی زیاد دیگه می شه پیدا کرد.
کسایی که سال ها پشت کنکور هستن مثال دیگه هست.

ببین عزیز دل جان
مسئله فقط این نیست که شما هدفی در دوردست ها داشته باشی برای خودت
مسئله اینه که هدفی رو انتخاب کردی
و براش داری سال ها تلاش می کنی
به موفقیت هایی هم رسیده ای (مثلا توی ترک تونستی رکورد بزنی، یک ماه، دو ماه و ...)
اما وقتی که به خودت نگاه می کنی بعد از چند سال هنوز خیلی از اون هدف دوری
چند سالی که تو هزینه دادی برای اون هدف
وقت گذاشتی و درگیر بودی


تو حرف درستی می زنیا اما
تو نمی تونی به طرف بگی، خودت رو دوست داشته باش
و اون هم دیگه همه چی رو فراموش کنه و خودش رو دوست داشته باشه
و همه چی گل و بلبل بشه

بعضی وقت ها اهداف ما خیلی حیاتی هستن
مثل همین خ.ا، که اگر ترک نشه، باهاش نمی شه زندگی کرد

از اون طرف نمی تونی به طرف بگی که خب بازم تلاش کن، ۹۹ بار شکست خوردی، یه بار دیگه تلاش کن شاید پیروز بشی
حرفت درسته، اما تجربه ی ۹۹ بار شکست چیز کمی نیست.
انگار نود و نه نفر آدم شبانه روز تو مغز آدم فریاد کنن توی نمی تونی ...


من دنبال یه چیز محکم تری هستم.
تا اون رو بسته بندی کنم و هدیه اش بدم به تمام کسایی که سال ها توی کانون تلاش کردن و ترک نکردن
و هنوز سر خونه ی اول هستن

تا که اون ها هم مثل اول با انگیزه بشن و شروع کردن به تلاش کردن

مرسیییی
تو این تلاش کردنه احیانن نمیخواید که رویکردهای متفاوت داشته باشید؟
بعد دیدن سایت یه جمله فقط اومد تو ذهنم
اینجا مثل یه زندانه
اینجا سیاست پیشنهادیش تو برخورد فرد با خودش سرکوبگریه
دیگه‌بعد فروید همه میدونند امر سرکوب شده همواره بر میگردد

اتفاقن چیزی که خیلی بدرد بچه های اینجا میخوره همون دوست داشتن خوده 
دوست داشتن منجر به این میشه واقعیت رو قبول کنند بجای سرکوب

(1398 فروردين 17، 3:31)aliunknown نوشته است: [ -> ]

بچه ها نظرتون راجب به این جمله چیه...

شما وقتی توی این شرایط قرار میگیرین چه کاری میکنین؟

نقل قول: من از هدفم دورم
با وجود اینکه کلی تلاش میکنم
اما هنوزم از هدفم دورم
و این ناراحتم میکنه.

منتظرتونیم 

پ.ن : ایده ی اصلی از سمت عاشق جان هست

برای من پیش نیومده تلاش کنم به هدفم نرسم و به نظرم مطمئنا کسی که  درست تلاش کنه قطعا به هدفش میرسه 

صحیح تلاش کردن با کلی تلاش کردن خیلی فرق داره

(1397 دي 4، 16:09)BlueBoy نوشته است: [ -> ]

(1397 آذر 28، 1:16)BlueBoy نوشته است: [ -> ]سلام خدمت دوستای گل  
در راستای گرد و غبار تکونی علی ناشناخته بگم براتون که :
میخواستم اینجا درباره یه موضوع جذاب باهم گپ بزنیم
"سوشال نتورک اند مدیا" 
مثل اینستاگرام ، تلگرام ، توییتر ، فیسبوک خدا بیامرز  ، واتساپ و ...

خیلی وقته که به زمانی که صرف این موجودات میکنم ، فکر میکنم. از اینکه اصلا فایده ای داشتن؟ چطور میشه این جاروبرقی های زمان رو کنترل کرد؟ هر کدوم ما چقدر وقت میذاریم براشون ؟ و سوال اصلی اینکه :
 
چطور کنترلشون میکنیم؟ از همه نظر. کنترل محتوا و زمان
 
مثلا اینستاگرام پر از محتواهای جورواجوره که ممکنه برای ما مضر باشن. یا حتی مفید. زمان رو هم که تا بخوای میگیره
 
لطفا راهکار عملی بدین و از تجربه هاتون بگید. لطفا جمله ها با "ما باید" یا "من باید" شروع نشوند.  سپاس 

 به عنوان جمع بندی بحث "سوشال نتورک اند مدیا" اول بخش های جذابی از حرف های دوستانی که شرکت کردند رو میذارم:

aliunkown :
*انقدر که از خوندن پست های توییتر دوست هام افسرده شدم از زل زدن به دیوار افسرده نشدم 
*البته هیچوقت اینستاگرام نداشتم و ندارم و نخواهم داشت. چون خیلی اعتیاد آوره. خیلی.
 
Alone WarrioR :
*نکته ی بسیار مهم توی دنیای اینترنت این هست که اون چیزی که شما میبینید اتفاقی نیست!
*دنیای مجازی پره از سیاست های تجاری و تبلیغاتی و رسانه ای و این خودش دلیل بسیاری از سردرگمی ها و وابستگی های ما هستش
*کسایی هستیم که میریم تو یه شبکه و بی رویه شروع میکنیم گشتن 
تفریحمون اینترنته ، درسمون اینترنته ، خندمون اینترنته ، ناراحتیمون اینترنته و خیلی چیزای دیگه
*فضای بینهایت ، اطالاعات بینهایت ، تنوع در موضوعات و خلاصه هر چی دیگه که فکرشو بکنید و یهویی به خودمون که میایم میبینیم با افراد و اطلاعات زیادی رو برو هستیم که هر روز باید چکشون کنیم و در واقع خودمونو گرفتار کردیم و انگار اعتیاد داریم  
شادن :
*تجربه بهم نشون داد هر وقت بی هدف تو فضای مجازی خصوصا شبکه های اجتماعی چرخیدم ضریب خطای رفتارم رفت بالا
قاصدک :
*تنها راهی که برام جواب داده استفاده از برنامه های محدود کننده اندرویدی بود. یک زمان مشخص به برنامه میدی و در اون زمان ها برنامه های مشخص شده رو بلاک میکنه و نمیتونید ازش استفاده کنید. 
*توی این لینک برید . مطالب خوبی در رابطه با بلاک کننده ها گفته شده . 
nahj :
*در هر برنامه کار مربوط به اون رو انجام بدین 
اینستا گرام = البوم کارهای روزانه (در اینستا تبلیغات یا کارهای سیاسی و فرهنگی نکنین چون احمقانه تر از هر کاریه که احمق ترین ادم انجام بده   )
تلگرام = چت دوستانه و رد کردن فایل ها (کانال های فرهنگی و سیاسی و تبلیغات رو کنار بزارید)
سایت ها = مکان درست فعالیت سیاسی و فرهنگی و تبلیغاتی(در این مکان اکیدا چت نکنید چون تمام دنیا شاهد پیام های شما هستند  )
یوتوب = اموزشی , فرهنگی , تفریحی , تبلیغات(این مکان دزدی نیست  )
واتس اپ= فقط توان چت دارید
 
عاشق فاطمه زهرا :
*حریم خصوصی افراد رو بزرگ و بزرگ تر کردیم و در نتیجه، تنها و تنهاتر شدیم.
پدر و با فرزنداش حرف نمی زنه، زن و شوهر، برادر و خواهر
هیچکس با کسی کار نداره
*از اون طرف این فضا اون قدر جذابیت داره و بزرگ هست که بتونه ساعت ها سر آدم رو گرم کنه و زمان رو بخوره و تهش هم هیچی عاید انسان نشه
*تا می تونید برای وقتتون ارزش قائل باشید حتی یک ثانیه هم یک ثانیه هست.

در ادامه باید بگم چیزی که مشترکه اینه که همه این رو قبول دارن که استفاده اعتیاد گونه از شبکه های اجتماعی یک آسیبه. آسیبی که میتونه باعث افسردگی هم بشه. راه حل های جالبی هم ارائه شد. مثل استفاده از نرم افزارهای محدود کننده. اما به نظر خودم بهترین راه حل اینه که مشغول کارهای دیگه بشیم. با خودمون فکر کنیم و برای جایگاه این پدیده تو زندگی خودمون تصمیم بگیریم. جایگاهی که قطعا باید پایین تر از کتاب خوندن ، ورزش کردن و تلاش برای اهداف کاری و غیرکاری و درسی باشه. اینجاست که خود به خود کمتر براشون وقت میذاریم.
امیدوارم از این بحث استفاده کرده باشین  : 
و تشکر از دوستانی که شرکت کردن

سلام
اتفاقا من حدود یک هفته ای هست از این به اصطلاح سوشال نتورک اند مدیا ? کلا دلیت اکانت زدم و اومدم بیرون
و خوب بستگی به خود شخص داره که چجور بتونه کنترل کنه من به شخصه هیچ جوری نمیتونم کنترلی روی برنامش داشته باشم یعنی تفکیک چیزای خوب و بدش برای یه دوره کوتاه مدت جواب میده برام برای همین تصمیم بر دلیت اکانت زدن گرفتم ولی خوب میگم اگه میشد که این موتور گوگل کلا هرچیزی که منتهی به یه چیز تحریک کننده میشد قطع میکرد که نور علی نور بود در این راستا دارم سعی میکنم ببینم میشه راه حلی پیدا کرد؟
یا اگه راه حلی دارید بگید ممنون میشم

(1398 فروردين 18، 4:11)berkedaron نوشته است: [ -> ]مرسیییی
تو این تلاش کردنه احیانن نمیخواید که رویکردهای متفاوت داشته باشید؟
بعد دیدن سایت یه جمله فقط اومد تو ذهنم
اینجا مثل یه زندانه
اینجا سیاست پیشنهادیش تو برخورد فرد با خودش سرکوبگریه
دیگه‌بعد فروید همه میدونند امر سرکوب شده همواره بر میگردد

نه واقعا این طور نیست.
سرکوب کردن توی بلند مدت جواب نمی ده.

بهترین راه ترک خودارضایی تغییر سبک زندگیه و سیاست کانون هم همینه.
با ورزش کردن، با مطالعه ی کتاب، با هدف داشتن توی زندگی و تلاش کردن برای اون
شغل خوب، دوستان خوب و البته جاهایی هم مبارزه با هوس ها و کنترل کردن غذا و نگاه و نت و ....

آدم تهش به جایی می رسه که دیگه اصلا تمایل به انجام خودارضایی نداره.

اکثر خودارضایی های ما به خاطر نیاز جنسی نیست، به خاطر نیاز روحیه.
دلیلش هم این سریالی شدنه که وجود داره. واقعا کسی که یک روز چند بار این کار رو تکرار می کنه و باز هم وسوسه می شه که انجامش بده، زمانی که بدن داره التماس می کنه این کار رو نکن دیگه بسه، نیاز جنسی نداره.

اما سوال ما این جا اینه که فرض کنیم کسی خیلی تلاش کرده و به هدفش نرسیده.
مثلا خ.ا رو نتونسته ترک کنه.
و خب جواب شما هم منطقیه.
شاید مشکل رویکردی هست که طرف داشته و رویکرد و روشش رو باید عوض کنه.
اما برای این که بحث پخته تر بشه، بذار فرض سوال رو کمی سخت تر بکنم.

فرض کن این انسان بخت برگشته، واقعا رویکردهای مختلف رو هم امتحان کرده.
بعضی ها میان کانون و ترک می کنن و می رن
ولی بعضی دیگه هستن که سالها اینجا درگیرن.
اونی که پنج سال تلاش کرده برای ترک خ.ا و نشده، حتما رویکردهای مختلفی رو امتحان کرده.
پیروزی های مقطعی هم داشته حتما.

شما به این فرد چی می گی؟

پ ن: داداش ببخشید اگر یه ذره چالشی بحث می کنم ها  

کلا بحث هایی که توی میزگرد کانون شکل می گیره معمولا یه مقداری چالشی تره، برای این که بتونیم نتیجه ی خوب بگیریم.
و واقعا قصد من این نیست که حرف شما رو نقض کنم یا بگم که درست می گم.
هدفم اینه که واقعا به یه جواب برسم برای سوالی که توی ذهن من و شاید خیلی های دیگه هست.

تچکر به خاطر حضور