1398 فروردين 18، 20:52
(1398 فروردين 18، 17:20)عاشق فاطمه زهرا نوشته است: [ -> ](1398 فروردين 18، 4:11)berkedaron نوشته است: [ -> ]مرسیییی
تو این تلاش کردنه احیانن نمیخواید که رویکردهای متفاوت داشته باشید؟
بعد دیدن سایت یه جمله فقط اومد تو ذهنم
اینجا مثل یه زندانه
اینجا سیاست پیشنهادیش تو برخورد فرد با خودش سرکوبگریه
دیگهبعد فروید همه میدونند امر سرکوب شده همواره بر میگردد
نه واقعا این طور نیست.
سرکوب کردن توی بلند مدت جواب نمی ده.
بهترین راه ترک خودارضایی تغییر سبک زندگیه و سیاست کانون هم همینه.
با ورزش کردن، با مطالعه ی کتاب، با هدف داشتن توی زندگی و تلاش کردن برای اون
شغل خوب، دوستان خوب و البته جاهایی هم مبارزه با هوس ها و کنترل کردن غذا و نگاه و نت و ....
آدم تهش به جایی می رسه که دیگه اصلا تمایل به انجام خودارضایی نداره.
اکثر خودارضایی های ما به خاطر نیاز جنسی نیست، به خاطر نیاز روحیه.
دلیلش هم این سریالی شدنه که وجود داره. واقعا کسی که یک روز چند بار این کار رو تکرار می کنه و باز هم وسوسه می شه که انجامش بده، زمانی که بدن داره التماس می کنه این کار رو نکن دیگه بسه، نیاز جنسی نداره.
اما سوال ما این جا اینه که فرض کنیم کسی خیلی تلاش کرده و به هدفش نرسیده.
مثلا خ.ا رو نتونسته ترک کنه.
و خب جواب شما هم منطقیه.
شاید مشکل رویکردی هست که طرف داشته و رویکرد و روشش رو باید عوض کنه.
اما برای این که بحث پخته تر بشه، بذار فرض سوال رو کمی سخت تر بکنم.
فرض کن این انسان بخت برگشته، واقعا رویکردهای مختلف رو هم امتحان کرده.
بعضی ها میان کانون و ترک می کنن و می رن
ولی بعضی دیگه هستن که سالها اینجا درگیرن.
اونی که پنج سال تلاش کرده برای ترک خ.ا و نشده، حتما رویکردهای مختلفی رو امتحان کرده.
پیروزی های مقطعی هم داشته حتما.
شما به این فرد چی می گی؟
پ ن: داداش ببخشید اگر یه ذره چالشی بحث می کنم ها
کلا بحث هایی که توی میزگرد کانون شکل می گیره معمولا یه مقداری چالشی تره، برای این که بتونیم نتیجه ی خوب بگیریم.
و واقعا قصد من این نیست که حرف شما رو نقض کنم یا بگم که درست می گم.
هدفم اینه که واقعا به یه جواب برسم برای سوالی که توی ذهن من و شاید خیلی های دیگه هست.
تچکر به خاطر حضور
نه خیلی م عالی
اول که مورد سرکوب نیاز نیست بلکه میل ه
شرم مثل لوپ حماقت میمونه
شرم به معنای نپذیرفتن که به حتم تولید احساس میکنه
وقتی یکبار این اتفاق افتاد احساس شرمندگی و خجالت زدگی ایجاد میکنه
دفعات بعدی انتقامه)
وقتی هر روز سر میزنه اینجا
بعد 3ماه میاد اینجا اعلام پاکی میکنه من هیچ انتظاری ندارم که گذر کنه از این وسواس فکری
من فکر میکنم تمرکز انجمن باید این باشه که فرد اعتماد بنفس مواجهه با خودارضایی رو پیدا کنه
این باور که من میتونم تحت کنترل داشته باشمش
همین
و اینکه خودارضایی یه رفتار طبیعیه چرا غیر طبیعی برخورد میکنید
و اعتیاد رو هم باید تعریف کرد
من این میدونم که نبودش زندگی روزمره رو بهم بریزه
اینکه شخص میل داره انجامش بده به معنای اعتیاد نیست
باید معلوم بشه انجمن قصد ترک گناه داره یا ترک اعتیاد؟ این خیلی مهمه