سلام
خوبین؟خوشین؟سلامتین؟
منم خوبم شکر خدا...انشاالله که شما هم خوب باشین..سازتون کوک و تنتون سلامت..
________________________________________________________
اول بابت اینکه خیلی پست نمیزنم معذرت میخوام...کمی گرفتارم...
دوم یه خبری رو به اطلاعتون میرسونم و اونم اینکه نظم گروهمون بیشتر میشه...حتما..
سوم خانمهای عزیزم..دوستای خوبم..
من
نظرات شخصیم رو میگم و انتظار دارم که شما هم هر چیزی رو که به ذهنتون میرسه در مورد حرفام بگین..
در واقعه منتظر انتقاداتون هستم..
دلم میخواد که دقیق بخونین و دقیق جواب بدین..در واقع دوست دارم با هم حرف بزنیم...
چهارم من خیلی حرف میزنم..اگه ناراحتتون میکنه بی تعارف بگین تا کوتاه کنم پستامو....
پنجم امیدوارم لحن جدی من اذیتتون نکنه..
**_____________________________________*_____________________________________**
ببینین دیدگاه کلی من از پروسه ترک اینه که
هر کس باید راه خودشو خودش پیدا کنه...
تمام راه کارها و روشهایی که اینجا و کلا هر جا مطرح میشه کلی هستن..
تصمیم گیرنده نهایی خود فرد هست..
پس تا وقتی خود فرد با تمام توانش تلاش نکنه و از ته دلش نخواد هر محرکی میتونه براش تهدید کننده باشه..
ما الان 5 یا احتمالا 6 نفریم که اینجا هستیم..
6 نفری که شاید تو تنها چیزی که مشترکن همین عادت باشه و آسیب هایی که ازش دیدن...
حالا ممکن هست که یه سری مشترکات دیگه هم باشه که بیشتر اتفاقی هستن...
پس
قطعا نمیشه از یه نسخه واسه همه استفاده کرد...
مامیتونیم اینجا راهکار بگیم که چه بکنین و چه نکنین...و فقط خودمونو به این محدود بکنیم..
اما این به نظر من خیلی موفق نخواهد بود..
ما تقریبا با توجه به مطالبی که توی کانون خودمون هست
آگاهی نسبی رو داریم از باید ها و نباید هامون...
اما انگیزه اصلی رو نه...(شاید هست اما قدرت نداره...)
من میگم
این گروه بندی میتونه فرصتی باشه برای پیدا کردن (یا قوی کردن ) انگیزه..
__________________________________________________________
ماها محدوده سنیمون 20 تا 25 هست...
هر کدوم به یه علتی گرفتار شدیم و دانشمون هم خیلی با هم متفاوت نیست...
میخوام بگم
برتری بینمون نیست...
پس به راحتی میتونیم با هم دوست باشیم و در کنار دوستیمون بر مشکلمون غلبه کنیم...
__________________________________________________________
ماها با وجود عادتمون گرفتار یه سری عوارض شدیم..
انزوا...بیحوصله گی..تنبلی و تا حدی هم عدم اعتماد به نفس....از مهمترین و بارز ترین هاش هستن..
(حالا عوارض جسمی رو که بهمون هدیه کرده کنار میذاریم....چون تا حدود زیادی بعد از ترک بر طرف میشن..)
این گروه و در راس اون خودِ کانون این فرصت رو بهمون میده که
در کنار کسایی که خودشون هم به این عادت مبتلا هستن یا بودن،
بر مشکلات ناشی از اون هم در کنار ترک خودش، غلبه کنیم...
من میگم
این کار اگر بیشتر از ترک نباشه کمتر هم نخواهد بود....
__________________________________________________________
ما باهم دوستیم..پس راحت با دوستاتون درد دل کنین
و هر پیشنهادی که به نظرتون میاد رو بگین..
منتظر
یه انتقاد..
یه پیشنهاد..
یه جواب ..
به حرفام هستم...
موفق باشین..یاعلی.
"رهرو آن نیست که گه تند و گهی خسته رود......رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود"