کانون

می خوام یه جمع بندی از بحث ذهن داشته باشم...

انشالا بریم سراغ بحث بعدی...

(1391 شهريور 3، 23:36)nazi1991 نوشته است: [ -> ]

در ادامه ی بحث ذهن

.

شما چ کارهایی واسه انضباط ذهنتون انجام میدید؟؟و اینکار چطور رو انضباط فردی و عملیتون بازتاب پبدا میکنه؟؟میتونید اینو در مورد ترک هم بگید...

.

(1391 شهريور 6، 12:12)بارونی.... نوشته است: [ -> ]

دوست جونیا توصیه میکنم تنبلی نکنید و این تاپیک معرفه النفس رو در راستای این سوالی که مطرح کردین بخونین....

در این زمینه چی بهتر از استفاده از زندگیه افرادی که این راه ها رو طی کردن و به مراتبی رسیدن که ماها تازه داریم شروعشون میکنیم

(1391 شهريور 6، 21:51)رکســــانـا نوشته است: [ -> ]

من خیلی تصمیم جدید دارم و میخوام تو زندگیم تغییرات مهم مهم اجرا کنم

اما هـــــــــــی نمیشه

یعنی بعضیاش میشه بعضیاش نمیشه

هما یه پیشنهاداتی بهم داد مث استفاده از تقویم

خیلی خوووب بودد

(1391 شهريور 7، 8:32)Mobina نوشته است: [ -> ]هر کاری رو که میخوای انجام بدی و دوست داری که انجام بدی از


همین امروز برو دنبالش.مثلا همین ورزشو که گفتی برو ببین ورزشی که


دوست داری رو کدوم باشگاه داره و ساعتاشو با برنامه ات چک کن و زود برو.


فقط اگه تصمیمی گرفتی زود انجامش بده و نذار بین تصمیم و عملت تاخیری


بیفته.

سلام رکسانا جون خوش برگشتی! ( اینو کی میگفت؟؟!!!!! )


خدا رو شکر که پاکیتو حفظ کردی و وسوسه ها رو رد کردی


منم خودم بگی نگی این مشکلو دارم که دوست دارم کارهای زیادی رو انجام بدم


ولی بعضی وقتا میمونم توش و انجام نمیدم.یعنی تصمیمشو میگیرم ولی تو


انجام دادنش تنبلی میکنم.ولی وقتی شروع کنم به یه کاری فقط یه قدم کوچیک


بردارم اونموقع میتونم تصمیم رو عملی کنم.واسه من همین شروع مهمه و


کنار گذاشتن تنبلی.

(1391 شهريور 7، 12:31)رکســــانـا نوشته است: [ -> ]

خب من راهه هما رو بگم ...
یه تقویم کوچیک داشته باشید
و توش جملات امیدبخش بنویسید
جملاتی که شما رو یاده اون تصمیمتون بندازه
و هروقت حس ناامیدی پیدا کردید و خواستید دورش بزنید به اون دفتر نگاه کنید
جملات قبلیو بخونید یا این که یهی جمله جدید بنویسید و در برابره تنبلیتون مقاومت کنید
این کار برای تصمیمات فیزیکی خیلی خوبه
مثلا خوندن نماز یا درس خوندن
اما برای تصمیمات رفتاری سخته
مثلا من تصمیم دارم که زود عصبانی نشم
اما وقتی شرایطش ایجاد میشه حتی خوندن هزار تا جمله هم احساسمو خاموش نمیکنه
یا این که تو اون موقعیت اصلا به ذهنم نمیرسه که برم و دفترو بخونم
چون بسرعت وارد عمل میشم


خلاصه که اینجوریااا
این از مـــن

(1391 شهريور 7، 14:36)Alonegirl نوشته است: [ -> ]به نظرم برای عملی کردن برنامه های ذهنمون باید یه برنامه خوب داشته باشیم و خودمون هم مثل یک مدیر سفت و سخت موظف به اجرای برنامه بدونیم.من از امروز برای خودم برنامه ریزی کردم و دارم سعی میکنم اجراش کنم به نظرم اینطوری ذهنم مرتب تر میشه،درسته عمل کردن بهش یکم سخته ولی سعی میکنم کم کم برناممو کامل عملی کنم.اینجوری احساس پوچی و سردرگمی نمی کنم.برنامه ریزی خیلی مهمه،اما اجراش سخت .
شما هم برنامه ریزی دارید؟
برای اینکه خودتونو به انجام کارهاتون تشویق کنید چیکار میکنید؟
اگه یه روزی برناممون به خاطر یه مهمون یا بیرون رفتن خراب شه چیکار کنیم؟چون واقعا باعث اعصاب خوردی میشه!
فکر میکنم یه راهش اینه که برای خودمون جایزه یا تنبیه در نظر بگیریم.اگه طبق برنامممون عمل کردیم به خودمون جایزه بدیم و اگر نه خودمون رو تنبیه کنیم.

(1391 شهريور 7، 8:32)Mobina نوشته است: [ -> ]
این بعدا بد چیزیه نمیدونم چا هیچ وقت هم نمیرسه!!از فردا,از شنبه,از روز اول ماه و . . .


تاخیر انداختن کارا خیلی بده,اصلا انگار تنبلی فکری گرفتم حال فکر کردنم ندارم بعضی وقتا !


,والا من یه دفتری داشتم همیشه توش حرفای مثبت مینوشتم,از تصمیم هایی که میگرفتم مینوشتم و خیلی امید میدادم به خودم ولی تا یه جایی خوب بود ولی بعد اثرشو از دست داد چون اونا فقط در حد حرف موندن و تبدیل شدن به یه جور امید کاذب و این حسو در من ایجاد کردن که همیشه وقت هست.



من برنامه ریزی ذهنی دارم,البته یه نیمچه برنامه !!! مثلا اینکه فردا چیکار کنم و کجاها برم.ولی زیاد به یه برنامه ریزی با حزئیات ریز اعتقاد ندارم چون نمیدونم چی قراره پیش بیاد و اگه اتفاقی باعث بشه برنامه مون به هم بخوره خب تاثیر منفی میزاره رومون و ممکنه ادامه ندیم برنامه رو.من اصولا کار زیاد واسه خودم نمیچینم که نتونم انجام بدم,سعی میکنم چند تا کار مهم رو بذارم بعد اگه انجاموشن دادم برم سراغ بقیه و اینکه واسه اینکه برنامه و انجام بدم فقط باید خودم راضی کنم تنبلی رو بندازم کنار و باند شم بعدش دیگه حل میشه!این استارت کار خیلی واسم مهمه!

(1391 شهريور 8، 10:56)مونا نوشته است: [ -> ]سلااااام
پیشنهاددفتری که رکسانا داد خیلی خوبه منم از امروز حتما اینکارو میکنم امیدوارم جواب بده
الون گرل هم خیلی خوب گفته اینکه تشویق و تنبیه کنیم خودمونو
من قبلنا خیلی اینکارو میکردم مثلا اگه مطابق برنامم پیش نمیرفتم ساعت نت اومدنمو کم میکردم
خب برای همون دفتری که گفتین علاوه بر جملات روحیه بخش میتونیم یه سری سوال هم توش بنویسیم
مطالب پایین خلاصه ی بخشی از کتاب پرسش های کوانتومی از انتونی رابینزه نه تنها برای برنامه ریزی فیزیکی به قول رکسانا برای هر تصمیم حتی رفتاری میتونه مفید باشه
دفتری تهیه کنید و تاریخ روز و پاسخ پرسش هایی که میخواهیم در سی روز اینده هرروز از خود بکنید را یادداشت نمایید
پرسش نخست:چه چیز در رندگی من عالی و درخشان هست؟
اگر برای این پرسش پاسخی نیافتید ان گاه بپرسید:اگر میخواستم چه چیزی میتوانست در زندگی ام عالی و درخشان باشد؟
به مدت یک یا دو دقیقه هر پاسخی به ذهنتان میرسد بنویسید.هرچیزی که در ذهنتان عالی و درخشان هست :دوستانتان ..دوستان جدید که پیدا کردین کتاب هایی که خواندین و ...
پرسش دوم:چه کاری هنوز نا تمام مانده است؟چه چیزهایی هنوز کامل نشده اند؟
توجه داشته باشید که من گفتم چه چیزهایی هنوز کامل نشده اند؟ این پرسش دارای پیش فرض مثبت و خوب است زیرا به این نکته اشاره دارد که ممکن است چیزی کامل نشده باشد اما قرار است در اینده کامل شود.
پرسش سوم:برای مطلوب کردن زندگی ام قصد دارم چه کاری انجام دهم؟برای اینکه زندگی ام مطاب میلم پیش برود قصد دارم همین الان ،امروز،فردا ،این هفته و این ماه چه کاری انجام دهم؟
و اخرین پرسش:برای افزودن شگفتی نشاط و شادابی هر چه بیشتر به زندگی ام چه کارهای متفاوتی میتوانم انجام دهم تا از زندگی لذت بیشتری ببرم؟
در مورد کارهایی که امشب فردا یا هر زمان دیگری میتوانید انجام دهید بیاندیشید.هر چیز خود جوش یا هر کاری که وجودتان را شکوفا خواهد ساخت و امکاناتی تازه در اختیارتان قرار خواهد داد که قبلا فکرش را نکرده بودین.
ببخشید طولانی شد

(1391 شهريور 8، 15:45)گلی خانم نوشته است: [ -> ]

چگونه برنامه های ذهنی را عملی کنیم؟

کاری که من ی چند روزی هست دارم انجام میدم

.

.

فقط باید به برنامه های ذهنیمون عمل کنیم!

وسلام...

البته اون مطالبی که مونا گذاشت..بهترین و شاید تنها ترین راه حل باشه..ما فقط کافیه بر نتبلی خودمون غلبه کنیم و هر شب برنامه ای برای فردامون بنویسیم.توجه کنید! بنویسیم

(1391 شهريور 8، 19:00)nazi1991 نوشته است: [ -> ]

انضباط فردی خودمان را چگونه نهادینه کنیم....

.

.

همه مون می دونیم که از مهم ترین عوامل موفقیت داشتن انضباط فردیه و این انضباط یه چیزی فراتر از منظم بوودنه...
ممکنه خیلی از افراد خودشون رو آدم منظمی بدوونن اما اگه سوالایه دقیق تری ازشون پرسیده شه متوجه میشن که انضباط به این معنا نیست کهمیز کارم همیشه مرتب باشد...لباسم همیشه اتو داشته باشه....
.

و چنین خصوصیاتی برای منضبط بوودن شخص ملزم و کافی نیست...
.
یه تعریف از انضباط فردی:عبارت است از به کار بردن حس مسولیت و نیروی اراده برای انجام دادن کارها در جهت دستیابی به هدفی که به نظر خود شخص به جا و درست می آید باوجود هرگونه دردسرو مشکل که ممکن است سر راهش باشدو چه انجام دادن آنرا دووست داشته باشد چه دووست نداشته باشد
.

یا کاپ کاپمیر میگه که: انضباط فردی یعنی خودرا مجبور کنید که وظایفی را که بر عهده دارید در زمان مقررشان انجام دهید چه خوشتان بیاید چه خوشتان نیاید...
جمله ی آخر یکی از قانون های طلاییه انضباط فردی هستش...
.

اگه یه خورده به گذشته فکر کنیم..معمولا انجام کارهایی که مطابق میلمون بووده جتی با قبول ضررهایه بعدشون رو قبول کردیم... مثل انجام ندادن تکلیف مدرسه...پرخوری...ولخری و معمولا پیامدهاشونم دیدیم مثل چاقی...تنبیه...و... ولی عمل کردن به کارهاییی که تو مدت زمان کوتاه مارو در مضیقه قرار میده ولی تو طولانی مدت ما فوایدشو تو زندگیمون میبینیم و به قول معروف خستگی از تنمون در میاد!! معمولا تو انجام دادنشون کوتاهی می کنیم...

.
اما باید یادمون باشه که انضباط فردی به این معنی نیست که دیگه نباید تو زندگی از چیزی لذت ببریم..معنیش اینه که تفریحاتمون رو واسه موقعی بذاریم که کارهایه ضروریمون رو انجام دادیم.....یا به زبان ساده از لذات آنی و زودگذر بگذریم تا در آینده بتوونیم از نتایج عالی تری برخوردار شیم..مطمئنا گذشتن از لذت کار آسونی نیست ولی مسلما افراد موفق همیشه این راهو پیش گرفته و میگیرن...
.

یه قانون طلاییه دیگه که لرد تامس مکالی میگه که:
سنجش شخصیت واقعی فرد بسته به اعمالی است که انجام میدهد حتی وقتی بداند هرگز هیچ کس متوجه آنها نخواهد شد....
مثال این قضیه اینه که وقتی واسمون مهمون میاد خونه رو برق میندازیم ولی رووزایه عادی.....حتی وسایلمونم نمی تونیم پیدا کنیم!!!
.

یکی از بزرگان میگه که:همانگونه که وقتی در حضور جمعی هستید حرکات و رفتار خود را کنترل میکنید در خلوت هم خودتان را تنها نبینید و چنان رفتارکنید که تنها نیستید...
دراین صورت فرد خودشو ملزم میدونه که حتی کسی هم نباشه وسایلش رو در جایه معین بذاره..و رفتارشو کنترل کنه...
.
میتونیم اسم این 2 قانون رو قانون هایه حتی اگر بذاریم....
حتی اگر خوشمان نیاید....حتی اگر هیچ کس ما رانبیند...
ببخشید زیاد شد...
این مطلب ادامه داره ولی چون خیلی طولانی شد انشالا بعدا میام میگم...
و دووست دارم نظرات و راهکاراتون درمورد این بحث رو بازم بشنویم...

(1391 شهريور 9، 10:27)_narjes نوشته است: [ -> ]سلام به همگی
خوبین؟ خوشین ؟
در مورد موفقیت و اراده و کنترل ذهن هر چیزی مثل این ..........
من چند سال پیش یه کتاب خوندم به نظرم عالی بود از آنتونی رابینز
البته به نظرم کتابایی که آنتونی رابینز می نویسه عالی هستن ......(نظر شخصی منه)
بری برنامه ریزی و تداوم تویه کار چیزای جالبی گفته اگه کسی بتونه همراش پیش بره عالیه
من خودم تا یه جاهایی رفتم اما ولش کردم
حالا می خوام دوباره طبق این کتاب شروع کنم
اینم آدرس سایتی که یه مقدار از مطالب اصلی کتاب رو گذاشته ولی من پیشنهاد می کنم خود کتاب رو تهیه کنین و بخونین جالبتره

---

اینم لینک http://www.gonapa.ws/content/blogcategory/28/42

(1391 شهريور 9، 13:29)soozan نوشته است: [ -> ]سلام
در مورد موضوع مورد بحث:
به نظرمن سعينكنيم يه برنامه نجومي واسه ي بار هاي اول بنويسيم مثلا اگه خيلي درسخون نيستيم
و در روز مطالعه امون به سختي به 2 ساعت ميرسه
نيايم يه برنامه 10 ساعته تنظيم كنيم
با منطق برنامه ريزي كنيم و سعي كنيم كم كم برنامه مون رو به ايده ال برسانيم
اين طوري كمتر دل زده مي شيم و برامون قابل اجراست

(1391 شهريور 10، 19:09)سنا نوشته است: [ -> ]در رابطه با بحثمون من یکم مطالعه کردم . یه مقداریشو که فکر می کنم مفیده براتون میذارم:
راستش این مطلب در مورد تقویت اراده ست.همه ی ما برای اینکه موفق بشیم برنامه ریزی هامونو عملی کنیم باید ارادمونو تقویت کنیم
گام هایی برای تقویت اراده:
براى تقويت اراده بايد دانست كه: فرد با اراده كسى است كه داراى هدفى معقول بوده و تا موقعى كه به آن نرسيده است، از تعقيب آن باز نمى‏ايستد. مشكلات و موانع روانى يا مادى، به اراده و عزم او لطمه نزده و از پيشرفتش جلوگيرى نمى‏كند. بنابراين در اولين گام، براى رفع اضطراب و كسب روحيه قوى بايد هدف و يا اهداف دقيق و مشخص خود را از زندگى يا كارى كه مى‏خواهد انجام دهد،براى خويش ترسيم نمايد. طبيعى است اين هدف، بايد معقول، قابل دستيابى، بدون افراط و تفريط، مطابق توان و استعداد فرد و واقع بينانه باشد؛ نه آن كه آرمانى و بلند پروازانه و خارج از توانايى‏هاى وى باشد. در اين صورت در صحنه عمل وقتى با مشكلات و سختى‏هاى طاقت ‏فرسا و خارج از توان خود، رو به رو شد و با شكست‏هاى احتمالى به هدف مورد نظر خود دست نيافت؛ نااميد و دلسرد شده و از ادامه كار منصرف مى‏گردد. هم چنين از انجام كارهاى ديگر منصرف مى‏شود. و خود را ناتوان وبى اراده تلقّى مى‏كند.
دومين گام، شناخت توانايى‏ها و استعدادهاى نهفته در وجود خويش است. همه ما در وجود خود از استعدادهايى برخورداريم، كافى است اين نيروها را بشناسيم و براى رسيدن به هدف، آنها را به كار گيريم.
سومين گام، برنامه‏ريزى است. بايد براى تمام كارها و فعاليت‏هاى شبانه‏روزى، برنامه‏اى مدوّن و منظم داشته باشيد. بدين منظور از جدولى استفاده كنيد كه در ستون افقى آن، ساعات شبانه‏روز و در ستون عمودى، ايام هفته را يادداشت كرده و تمام كارهاى روزانه را در آن درج كنيد (از خواب و استراحت تا عبادت، ورزش، مطالعه و...). هر فعاليتى را در زمان خاص خود در جدول بنويسيد و هيچ زمانى را بدون كار خالى نگذاريد. هر روز صبح با نگاهى به آن برنامه، به اجراى دقيق آن بپردازيد و شبها قبل از خوابيدن، آن را محاسبه و ارزيابى كنيد؛ شايسته است همچون يك محاسبه‏گر جدى و قاطع، فعاليت‏هاى روزانه و ميزان موفقيت خود در انجام دادن كارها را بررسى كنيد. در صورت موفقيت خود را تشويق كنيد و در صورت تخلّف از برنامه و سهل‏انگارى در اجرا، خود را تنبيه نماييد.
چهارمين گام، تلقين است. تلقين به خود در تقويت اراده اثر قابل ملاحظه‏اى دارد. بنابراين هر روز جملاتى را به خود تلقين كنيد؛ مانند: «من اراده لازم براى انجام كارهايم را دارم» هيچ چيزى نمى‏تواند اراده‏ام را متزلزل كند»، «آنچه را كه به نظرم انجام دادنى است انجام مى‏دهم، هيچ قدرتى نمى‏تواند مرا از آن باز دارد»، «اراده من هر روز محكم‏تر مى‏شود»، «بر من لازم است كه موفق شوم؛ زيرا موفقيت از آنِ نيرومندان است» و...
پنجمين گام، توجه به تدريجى بودن تقويت اراده است. براى به دست آوردن اراده‏اى قوى و محكم، تدريجى بودن آن و نياز به تمرين و ممارست امرى لازم و ضرورى است. گمان نكنيد مى‏توانيد به طور دفعى و بدون هيچ تلاشى، به آن دست يابيد. بنابراين به راه كارهاى عملى زير توجّه نموده، به آنها عمل كنيد:
1. هر روز صبح حداقل 20 دقيقه به طور مرتب و در ساعتى معين ورزش كنيد.
2. سحرگاهان يا صبح گاهان، هرگاه كه بيدار شديد بى درنگ برخيزيد و از رختخواب بيرون رويد. حتّى اگر خواب آلودگى مزاحمتان است، از اتاق بيرون رويد و قدرى نرمش كنيد تا خواب آلودگى از بين برود.
3.در صورت امكان، چند دقيقه قبل از اذان صبح از خواب بيدار شده، نماز شب بخوانيد و اگر در آن وقت بيدار نشديد، قضاى آن را به جا آوريد.
4.مقيد باشيد هر روز تعداد آيات معينى را قرائت كنيد؛ مثلاً 10 تا 20 آيه و در صورت تمايل در هفته‏هاى بعد به ميزان آن بيفزاييد.
5. كارهايى را كه به عهده مى‏گيريد ناتمام رها نكنيد و آنها را به نحو احسن و تا رسيدن به نتيجه مطلوب ادامه دهيد. تلاش كنيد با قدمهاي كوچك شروع كنيد.
6.هرگز در كارها نااميد نشويد و با حالت تهاجمى براى پى‏گيرى و به انجام رساندن كارهاى ناقص و ناموفق، جديت به خرج دهيد.
7. نماز خود را در اول وقت و حتي المقدور به جماعت بخوانيد.
8.گاهي روزه بگيريد. روزه گرفتن در تقويت اراده اخلاقي بسيار موثر است.
9.از روش چله گيري استفاده كنيد، يعني چهل روز به طور مثال تصميم بگيريد كم خوري يا كم خوابي را تمرين كنيد و بعد با چله گيري هاي پي در پي رزايل خلقي و عادت هاي بد را از خود دور نماييد و صفات نيك و اعمال صالح را براي خود عادت نماييد.
10.از سيستم مراقبه استفاده كنيد، يعني در طول روز مراقب نفس خويش باشيد و شب هنگام محاسبه كنيد تا ببينيد به وظايف و برنامه خويش عمل كرده ايد يا نه و در صورتي كه عمل نكرده باشيد خويش را مورد عتاب و تنبيه قرار دهيد.
در جلد دوم طرائف الحكم، چاپ اول، ص 21 از حضرت اميرالمؤمنين(عليه السلام) روايت شده كه حضرت پيغمبرص) هر موقع كه اضطراب و اندوهى بر آن حضرت روى مى‏داد اين دعا را مى‏خواند: «يا حى يا قيوم، يا حيا لايموت، يا حى لا اله الا انت كاشف الهم مجيب دعوة المضطرين، اسألك بان لك الحمد لا اله اله الا انت، المنان، بديع السموات والارض، ذوالجلال والاكرام رحمان الدنيا والاخرة و رحيمها رب ارحمنى رحمة تغنيى بها عن رحمة من سواك يا ارحم الراحمين»، (داروخانه معنوى، رضا جاهد، انتشارات هاتف، چاپ دهم 1378، ص 67)

---

ببخشد دیگه اگه طولانی شد!

(1391 شهريور 10، 20:53)soozan نوشته است: [ -> ]سنا جون مطالب خيلي خوب بود
ولي من شنيدم ميگگن اگه مي خوايد در ابتداي روز سر حال باشيد
زماني كه از خواب بيدار شديد در رخت خواب زماني رو بمانيد
نه خيلي كه كسالت اور بشه ولي حدود حد اكثر 10 دقيقه
و بلافاصله بعد از بيدار شدن ورزش كردن به قلب اسيب ميرسونه
چون ضربان براي مدتي پايين بوده و اين تغيير ناگهاني مي تونه مضر باشه

(1391 شهريور 14، 23:33)nazi1991 نوشته است: [ -> ]
و اما ادامه ی بحث:

حالا به قسمت عملی بحثمون می رسیم...
.

برای اینکه به فرد منضبطی تبدیل بشیم همراه با تغییراتی که تو رفتارمون ایجاد می کیم باید فکرمون رو هم تغییر بدیم...و تا زمانی که ذهمون رو برای تغییر آما ده نکنیم نمی تونیم انتظارد اشته باشیم که تو عملکردمون تغییر ایجاد شه....[/size][/color]
.

.پس انضباط رو میشه با انضباط فکری و عملی تقسیم کرد:
.
انضباط فکری:باید افکارمون رو جهت دهی کنیم....
.
توماس ادیسون:سخت ترین شکل انضباط ،انضباط فکری است.[/size][/color]
.
برای انضباط فکری می تونیم این کارها رو انجام بدیم:
.
روزانه زمان هایی هرچند کوتاه رو صرف فکر کردن به تجربه هامون کنیم
.
برای نوشتن جزییات موانع و مشکلاتی که سر راه منضبط شدنمون هست یه دفترچه داشته باشیم
.
با افرادی که تو زمینه های مدنظرمون به عنوان شخصی منضبط شناخته میشن صحبت کنیم.
.
از خودمون بپرسیم:در اون وضعیت خاص عمل کردن به چه روش هایی درسته...و همیشه به دید باز به مساله نگاه کنیم...این احتمال رو بدیم که ممکنه عملکرد فعلی مان کاملا اشتباهه پس آماده تغییر باشیم...
.
از خودمون بپرسیم :هدف های اصلی زندگیمون چیه...باید سوال رو انقدر تکرار کنیم که به یه جواب درست برسیم...و فایده اش اینه که هدف اصلی مون قربانیه خواست ههای گذرا و بی ارزش نمیشه
.
از همه کارهایی که فکر میکنیم انجام دادنشون برامون ضروریه فهرست تهیه کنیم...هر روز از رو فهرستمون حداقل 3 مورد انتخاب کنیم و انجامش بدیم و بهترین زمان برای انجام این کار شب قبل هستش...[/size][/color]
.
اولویت اول:کارهایی که حتما باید انجام بشه و اگه به شکل کامل انجام نشه پیامدهای جدی در پی داره
.
اولویت دوم:کارهایی که باید انجام بگیرن اگه انجام نشن پیامدهایی رو در پی دارن
.
اولویت سوم:کارهایی که خوبه که انجام شن اگه به شکل کامل انجام نشن پیامدهایی نداره.
.
اولویت چهارم:کارهای دل بخواهی که انجام دادنشون به میلمون بستگی داره...
.
اولویت پنجم:کارهای حذفی کارهای غیر ضروری که حذف کردنشان در اولویته نه انجام ندادنشون.
.
اولین کاری که خودمون رو ملزرم کنیم که انجام بدیم و نیمه کاره رهاش نکنیم اولویت های بالاس هستن که بعد سراغ مرحله های بعدی بریم.
.
خوبه هر چندساعت از خودمون بپرسیم: که در حال حاضر ارزشمند ترین استفاده ای می تونیم از وقتون ببریم چی هستش....اگه حواسمون پرت شد..یاکسی در کارمون وقفه ایجا د کرد باید به خودمون نهیب بزنیم که برگرد سر کارت،برگرد سر کارت....[/size][/color]ادامه دارد......

(1391 شهريور 15، 15:47)nazi1991 نوشته است: [ -> ]بزرگترین مانع بر سر موفقیت ترس از شکسته....که خودشو به شکل :نمی توتنم...نمی توتنم...نشون میده....شجاعت عادتیه که با تمرین ایجاد میشه...
.
ازجمله هایی که ترس رو از بین میبره:از پس انجامش بر میام....و بارها و بارها تکرارش کنیم...تا به ما شجاعت و اعتماد به نفس بده...
تمرین نه گفتن با خواسته های غیر معقولمون...یعنی خومدمون رو طوری تربیت کنیم که اونچه که در ست و مناسبه باید انجام بدیم حتی اگه خوشمون نیاد....
.
از نقاط قوتمون یا عواملی که تو این مسیر به ما انگیزه و انرژی میده استفاده کنیم....برای مثال:معاشرت با افراد منضبط،الهام گرفتن از افراد موفق و مجسم کردن خودمون تو شرایطی که با اهدافمون رسیدیم....
.
انضباط عملی:
تحقیقات نشون داده که اگه بتونیم تو 3 حوزه از زندگیمون انضباط رو رعایت کنیم..تو همه حوزه های دیگه هم می تونیم:
امور مالی...مرتب بودن و تمیزی خونه...تناسب وزن
.
برای منضبط بوود لازمه که از گام های کوچیک شروع کنیم:چارلی چاپلین میگه که:آموخته ام که خدا همه چیز را در یک روز نیافریده...پس چه چیز باعث شد که من فکر کنم می توانم همه چیز را در یک روز بدس بیاورم....
هیچ کاری یک شبه انجام نمی شه...مثل ورزش کردن.. ...اگه بخوایم که ناگهانی از ورزشهای سنگین شروع کنیم ممکنه به خودمون آسیب بزنیم و از ادامه دادن به کار منصرف شیم...برای رعایت انضباط هم همینطوره که هر بار باید یک قدم برداریم تا به تدریج به فرد منضبط تبدیل سیم....