کانون

هرگزم نقش تو از لوح دل و جان نرود

هرگز از یاد من آن سرو خرامان نرود

از دماغ من سرگشته خیال دهنت

به جفای فلک و غصه دوران نرود

در ازل بست دلم با سر زلفت پیوند

تا ابد سر نکشد وز سر پیمان نرود

هر چه جز بار غمت بر دل مسکین من است

برود از دل من وز دل من آن نرود

آن چنان مهر توام در دل و جان جای گرفت

که اگر سر برود از دل و از جان نرود

گر رود از پی خوبان دل من معذور است

درد دارد چه کند کز پی درمان نرود

هر که خواهد که چو حافظ نشود سرگردان

دل به خوبان ندهد وز پی ایشان نرود

هر روز می پرسی که : آیا دوستم داری ؟

بــاران بـهـانــه اي بــــود كـــــه زيـــر چــتــر مــــن تـــا انــتــهـــــاي كـوچـــــه ـبـيـايــي .........
كـــاش نــه كــوچـــــه انـتـهــــايـــي داشــتــــ و نــه

بـــاران بـنـد مـيـامـد ........!!!...

ای علی گو ای فدایت جان و دل

ای تو را دست خدا در آب و گل

ای علی گو قدر این دل را بدان

ون یکادو چار قل بر آن بخوان

چشم نا پاک از دل پاک تو دور

ای علی گو تا زمان نفخ صور

دل نه این دل نیست اندر سینه ات

عکسی از مولاست بر آیینه ات

هر دلی کان خانه ی مولا بود

خانه دارش حضرت زهرا بود

چون که زهرا خانه دار خانه شد

قصر آباد این دل ویرانه شد

باران را بهانه کردم و گریستم

تا

کس نداند که گرفتار کیستم

من درد تو را ز دست آسان ندهم
دل برنکنم ز دوست تا جان ندهم

آه باران باران
شیشه ی پنجره را باران شست
از دل من اما
چه کسی نقش تو را خواهد شست ؟!

ای خدا این وصل را هجران مکن

سرخوشان عشق را نالان مکن

باغ جان را تازه و سرسبز دار

قصد این بستان و این مستان مکن

چون خزان بر شاخ و برگ دل مزن

خلق را مسکین و سرگردان مکن

بر درختی کآشیان مرغ توست

شاخ مشکن مرغ را پران مکن

جمع و شمع خویش را برهم مزن

دشمنان را کور کن شادان مکن

گر چه دزدان خصم روز روشنند

آنچ می‌خواهد دل ایشان مکن

کعبه اقبال این حلقه است و بس

کعبه اومید را ویران مکن

این طناب خیمه را برهم مزن

خیمه توست آخر ای سلطان مکن

نیست در عالم ز هجران تلختر

هرچه خواهی کن ولیکن آن مکن

رستنی ها کم نیست
من و تو کم بودیم

گفتنی ها کم نیست
من و تو کم گفتیم

دیدنی ها کم نیست
من و تو کم دیدیم

چیدنی ها کم نیست
من و تو کم چیدیم

خواندنی ها کم نیست
من و تو کم خواندیم

من و تو کم بودیم
ما به اندازه ی ما میبینیم
ما به اندازه ی ما میچینیم
ما به اندازه ی ما میگوییم
ما به اندازه ی ما میروییم


من و تو
خم نه و درهم نه و کم هم نه که میباید با هم باشیم


من و تو
حق داریم که به اندازه ی ما هم که شده باهم باشیم

گفتنی ها کم نیست...