1392 آبان 1، 8:43
میـدونی بن بسـتــــــ| زنـدگی کـجـاست ؟؟؟
جــایــی کـه ...
نـه حـــق خــواسـتن داری
نـه تــوانــایـی فـــرامــوش کـــردن
جــایــی کـه ...
نـه حـــق خــواسـتن داری
نـه تــوانــایـی فـــرامــوش کـــردن
1392 آبان 1، 8:43
1392 آبان 1، 10:19
زندگی به من آموخت؛ بودن با كسانی كه دوستشان دارم،
از همه چیز با ارزش تر است
از همه چیز با ارزش تر است
.gif "Khansariha (8)")
1392 آبان 3، 18:07
1392 آبان 3، 21:27
1392 آبان 3، 21:31
1392 آبان 5، 23:29
1392 آبان 7، 20:07
دلگیرم از مرغ هایی که دانه خوردنشان پیش ما بود ؛و حالا برای دیگران تخم می گذارند؛
ولی می دانم روزی؛
بوی کباب شدنشان به مشامم می رسد!
1392 آبان 8، 17:31
خدایا ....
خیلی ها دلمو شکستن،
دیگه تحمل ندارم !
شب بیا باهم بریم سراغشون ....
من نشونت میدم،
تو ببخششون ... !!!
خیلی ها دلمو شکستن،
دیگه تحمل ندارم !
شب بیا باهم بریم سراغشون ....
من نشونت میدم،
تو ببخششون ... !!!
1392 آبان 8، 21:12
1392 آبان 9، 14:00
1392 آبان 10، 22:06
سلام
چون آه من به راه کدورت مرو که اشک
پیک شفاعتی است که از پی دوانمت
تو گوهر سرشکی و دردانه صفا
مژگان فشانمت که به دامن نشانمت
سرو بلند من که به دادم نمی رسی
دستم اگر رسد به خدا می رسانمت
پیوند جان جدا شدنی نیست ماه من
تن نیستی که جان دهم و وارهانمت
ماتم سرای عشق به آتش چه می کشی
فردا به خاک سوختگان می کشانمت
تو ترک آبخورد محبت نمی کنی
اینقدر بی حقوق هم ای دل ندانمت
ای غنچه گلی که لب از خنده بسته ای
بازآ که چون صبا به دمی بشکفانمت
یک شب به رغم صبح به زندان من بتاب
تا من به رغم شمع سر و جان فشانمت
چوپان دشت عشقم و نای غزل به لب
دارم غزال چشم سیه می چرانمت
لبخند کن معاوضه با جان شهریار
نمیدونم اما بیت اول رو من اینطوری پسندیدم!
گاهی گر از ملال محبت بخوانمت
دوری چنان مکن که به شیون برانمت
دوری چنان مکن که به شیون برانمت
چون آه من به راه کدورت مرو که اشک
پیک شفاعتی است که از پی دوانمت
تو گوهر سرشکی و دردانه صفا
مژگان فشانمت که به دامن نشانمت
سرو بلند من که به دادم نمی رسی
دستم اگر رسد به خدا می رسانمت
پیوند جان جدا شدنی نیست ماه من
تن نیستی که جان دهم و وارهانمت
ماتم سرای عشق به آتش چه می کشی
فردا به خاک سوختگان می کشانمت
تو ترک آبخورد محبت نمی کنی
اینقدر بی حقوق هم ای دل ندانمت
ای غنچه گلی که لب از خنده بسته ای
بازآ که چون صبا به دمی بشکفانمت
یک شب به رغم صبح به زندان من بتاب
تا من به رغم شمع سر و جان فشانمت
چوپان دشت عشقم و نای غزل به لب
دارم غزال چشم سیه می چرانمت
لبخند کن معاوضه با جان شهریار
تا من به شوق این دهم و آن ستانمت
در پناه خدا..
یاعلی.
نمیدونم اما بیت اول رو من اینطوری پسندیدم!
گاهی گر از ملال محبت برانمت
دوری چنان مکن که به شیون بخوانمت
دوری چنان مکن که به شیون بخوانمت
یاعلی.
1392 آبان 11، 22:00
1392 آبان 13، 22:16
1392 آبان 15، 12:33
1392 آبان 15، 13:10
صفحه‌ها: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126