کانون

وقــتــﮯ مـهـربـانـیــﭟ از دور
اینـقدر نــزدیـــڪ اسـت


حس میــــڪـنــم


جــغــرافــیــا


یـــڪ 【 دروغ 】 تـاریـخـیـسـت . .

نخست ... دیر زمانی در او نگریستم
چندان که چون نظر از وی باز گرفتم
در پیرامون من
همه چیز
به هیات او
در آمده بود
آنگاه دانستم
که مرادیگر
از او
گریز نیست...

در فراسوی مرزهای تن ات تو را دوست می دارم
آینه ها و شب پره های مشتاق را به من بده
روشنی و شراب را

آسمان بلند و کمان گشاده پل
پرنده ها و قوس و قزح را به من بده
و راه اخرین را
در پرده ای که می زنی مکرر کن

در فراسوی مرز های تن ام تو را دوست دارم
در آن دور دست بعید 
که رسالت اندام ها پایان می پذیرد
و شعله و شور تپش ها و خواهش ها
به تمامی
فرو می نشیند
و هر معنا قالب لفظ را وا می گذارد
چنان چون روحی
که جسد را در پایان سفر

تا به هجوم کرکس های پایان اش وا نهد
در فراسوی عشق

تو را دوست دارم
در فراسوی پرده و رنگ
در فراسوی پیکرهایمان
با من وعده ی دیداری بده

خب راه می افتیم .. یعنی مادر نگفته ها را هم گفتنی می کند .. من که دلمم طاقتش را به گدایان کوچه صدقه داده است :

کوچه‏هایی که بوی دلواپسی می‏دهند

عابرانی که از درد بی‏دردی به خود می‏پیچند

شهری خاموش و ماتم‏زده... صدایش را هیچ کس نمی‏شنود، او میراث دار خاطرات محمّد صلی‏ الله‏ علیه ‏و‏آله‏ و سلم است.

... دست‏های بسته یک قهرمان!


کوچه‏ای که بغض تمام تاریخ را در سینه‏اش می‏شکند و کودکانی که رنج سال‏های بی‏مادری، بر شانه‏های کوچکشان سنگینی می‏کند.

... إنّی تَارِکٌ فِیکُمُ الثَّقَلیْن؛ کِتاب اللّه‏َ و عِترتِی

این‏ها عترت آخرین برگزیده خداوندند

این خانه قدمگاه امین وحی الهی است.

... فَاطِمَهُ بَضْعَهٌ مِنّی

فریاد لبیک یا ولایت، از سینه سوخته‏اش زبانه می‏کشد.

چادر خاکی‏اش، بیرق جاودان غربت دین خدا می‏شود. او پاره تن محمّد صلی‏ الله‏ علیه ‏و‏آله‏ و سلم است.

... إنَّ اللّه‏ لَیَغضَبُ لِغَضَبِ فاطِمَه وَ یَرْضی لِرِضاها

از خشم او نمی‏ترسند؟

دستی بلند می‏شود

شعله‏های آتش از چشمان نجیبش شرم نمی‏کنند؟!

وامحمّدا صلی‏ الله‏ علیه ‏و‏آله‏ و سلم !... تمام دردهای عالم، در سینه مجروحش جا گرفته است.

... فاطِمَهُ أَعَزُّ النّاسِ عَلَیَّ

فاطمه عزیزترین فرد در نزد رسول خدا بود

و امروز...


ای مردنمایان نامرد! پاره‏های جان محمّد صل الله علیه و اله و سلم رامیان شعله‏ها رها کردید؟

پهلوی شکسته و بازوان کبود... آه!...

لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرا إِلاّ الْمَوَدَّهَ فِی الْقُرْبی.

اما مجموعه ی گفته ها، اندیشه ها و کوشش ها . هنرمندی های همه در طول این قرن های بسیار ، به اندازه ی این یک کلمه نتوانستند عظمت های مریم را باز گویند که:

"مریم ،مادر عیسی است"

و من خواستم با چنین شیوه ای از فاطمه بگویم.باز درماندم:

خواستم بگویم که فاطمه دختر خدیجه ی بزرگ است.

دیدم که فاطمه نیست.

خواستم بگویم که فاطمه دختر محمد است.

دیدم که فاطمه نیست .

خواستم بگویم که فاطمه همسر علی است.

دیدم که فاطمه نیست.

خواستم بگویم که فاطمه مادر حسنین است.

دیدم که فاطمه نیست.

خواستم بگویم که فاطمه مادر زینب است.

دیدم که فاطمه نیست.

نه، این ها همه هست و این همه ، فاطمه نیست.

فاطمه،فاطمه است.


دکتر علی شریعتی
فاطمه فاطمه است

تقدیم به حضرت محمد(ص)
تو محمدی
من ميدانم
همان مردي كه قلبش
به وسعت دريا نه
به وسعت دنياست
همان كه دست هايش هميشه بذر مهرباني ميكاشت
همان كه هميشه در قلبش هزار نور رخشان داشت
تو آسماني
من ميدانم
و تو كه هستي؟
خدا ميداند !
عشق!؟
ايمان!؟
آرزو!؟
يا كه نه؟؟؟
 آری ؟؟ايماني!؟
همان ايماني كه آرزوي به عشق رسيدنم ميدهد!
تو همان عشقي؟!
يا كه دل داده ي عشق؟
نميدانم!
هان!
فهميدم
تو همان مهتابي
كه به من ميتابي
يا  كه يك عشق عجيب
به عضمت بيتابي
يا كه يك موج بلند از پس دريايي!
و منم قطره آب
منم و غمم و
 گم شدنم درین سراب
 وتو ای موج بلند
برسانم برهانم ازین دخمه ی تنگ
میبینی چیزی کنج دلم؟
هیچ ندارم جز یك دل سنگ نرم تنگ
اينو خودم نوشتم ميدونم خيلي مشكل داره

اينو يادم رفته بود بزارم طبق معمول تازه از لاي بلاي نوشته هام  ديدمش اينم خودم
تا كه چشم سفيدم به نام سفيدت اغشته ميشود
مرغان نگاهم به اسمان خيره ميشود
تا كه دستم ميرسد بر روي قلب
ميتكاند هر چه در اوست جز عشق حسين