کانون

(1388 شهريور 22، 16:07)ravosh نوشته است: [ -> ]

روشهای غلبه بر وسوسه های شیطانی

شیطان و وسوسه هایش همواره بر سر راه هر فرد با ایمانی سبز شده و خودنمایی می کنند. او هر حیله و نیرنگی را سوار می کند تا معتقدین واقعی از راه راست دور شده و نتوانند فرمانبردار خالص و حقیقی باقی بمانند. هیچ کس در برابر وسوسه های شیطان در امان نیست و نمی توان گفت که همه در رویارویی با آنها صد در صد پیروز از میدان خارج می شوند. اما برخی افراد آنچنان با این وسوسه ها مقابله می کنند که شیطان در مقابل آنها سر فرود می آورد و کمتر اتفاق می افتد که بر آنها استیلا یابد. در عوض دسته دیگری نیز هستند که به راحتی در مقابل این وسوسه ها اغوا شده و هیچ امیدی به رهایی و نجات آنها وجود ندارد. یک چنین شرایط ناخوشایندی نشئت گرفته از حس نومیدی است. شخص دید وسیع خود را نسبت به تمام مسائل، از دست میدهد و دیگر قادر نیست قدرتی را که خداوند به او عطا کرده، ببیند.

اولین چیزی که این افراد باید به خاطر داشته باشند، این است که خداوند هیچ گاه آنها را به سمت ارتکاب گناه هدایت نمی کند. خداوند قصد دارد تا بندگانش را مورد آزمایش قرار دهد و این مراحل همه و همه برای پاک سازی و تقویت نیروی ایمان آنها طراحی شده. گناه درست زمانیکه اصلا انتظار آنرا ندارید به وقوع می پیوندد و هیچ کس مسئول آن نیست جز شخصی که مرتکب آن می شود.

اگر می خواهید مورد عفو و بخشش الهی قرار بگیرید، باید خود را سرزنش کرده و توبه نمایید. اما متاسفانه ما در عصری زندگی می کنیم که مردم چنین کارهایی را به دست فراموشی سپرده اند و معمولا گناه خود را به گردن جامعه، فشار روحی و یا هر موجود بی نام و نشان دیگری می اندازند. اگر کسی می خواهد که آمرزیده شود باید پیش از هر چیز قبول کند که "من مرتکب گناه شدم." تا زمانیکه به دنبال کسی یا چیزی دیگر باشد که گناه خود را به گردن آن بیندازد، در مقابل فریب ها و وسوسه های شیطانی خلع صلاح خواهد بود.

انسان ها باید به نقش پندهای آسمانی در زمینه فایق آمدن به وسوسه های شیطانی گوش فرا دهند. یک از آموزه های مقدس در این را به این قرار است: "من در قلب خود جهان را جای داده ام و موظفم که در برابر آن مرتکب گناهی نشوم" زمانی که دنیای خداوند به صورت جزء جدا نشدنی قلب شخص با ایمان در می آید، این امر سبب می شود تا سنگرهای فرد در مقابل وسوسه و فریب مستحکم تر گردیده و او برای مقابله با آنها آمادگی بیشتری پیدا کند. در عبارت بالا شاهد قدرت جهانی در مقایسه با قدرت وسوسه های شیطانی هستیم؛ مطالعه هدفمند و مقدس دست نوشته های مذهبی نیز این امر را ثابت می کند که این عامل از مهمترین پیش نیازهای مقابله با وسوسه و فریب است. قدرت جهانی نه تنها نسبت به تکنیک های مختلف شیطان به ما هشدار می دهد، ما را در مقابله با آنها نیز نیرومند می سازد.

یکی دیگر از راههای کامیابی و غلبه بر وسوسه ها این است که اصلا تا جایی که میتوانیم از آنها اجتناب کنیم. در جاهای مختلف دیده شده که پیامبران متفاوت پیروان خود را از خطر وسوسه آگاه ساخته و از آنها خواسته اند که در گودال چنین نیرنگ ها و فریب هایی نیفتند. برخی افراد با ایمان واقعی بالاخره به این نتیجه دست پیدا می کنند که وسوسه با گناه فرق دارد، و تنها در این صورت است که شخص قادر می شود بدون متحمل شدن هیچ گونه ضرر و زیانی، وسوسه های شیطانی را به دام انداخته و با آنها به مبارزه برخیزد. رفته رفته این کار به یک سرگرمی آشکار برایش تبدیل می شود؛ هر چه وسوسه ها بیشتر او را غلغلک می دهند او راحت تر آنها را به دام خواهد انداخت.

یکی از عبارات حیاتی در این باب به شرح زیر می باشد:

"هیچ وسوسه ای به اندازه فریب های رایجی که همه روزه برای تمام افراد بشر اتفاق می افتد، خطرناک نیست؛ خداوند عادل است و هیچ گاه شما را در وسوسه هایی که کنار آمدن با آنها در حد و اندازه هایتان نیست، درگیر نمی کند، راه نجات و رهایی هر یک از وسوسه ها کاملا مشخص است، فقط کافی است که در برابر آن طاقت بیاورید تا راه مناسب را بیاید."

این آیه به این معناست که خداوند هیچ گاه به شیطان آنقدر قدرت نمی دهد که بیش از اندازه عرض اندام کند. میزان وسوسه و راه فرار، به طور انحصاری مربوط به فردی است که در برابر آن قرار می گیرد و چیزی نیست که خارج از حد و اندازه های طبیعی او باشد.

این مطلب که راه فراری وجود دارد و از سوی دیگر نحوه استفاده از آن راه دو مقوله کاملا متفاوت را تشکیل می دهند. اگر کسی از دنیای خدا خارج شود دیگر قادر به مشاهده و تشخیص راه فرار نخواهد بود و به هیچ وجه راههای غیبی بر او آشکار نخواهند شد. اما فرد چه از این راهها استفاده کند، چه نکند، هیچ گاه نمی تواند ادعا کند که وسوسه آنقدر شدید بوده که به راحتی توانسته من را از پای در آورد.

نکته دیگر این است که هیچ دو نفری تحت تاثیر یک وسوسه مشابه قرار نمی گیرند. در حالیکه هیچ دو نفری شبیه به هم آفریده نشده اند، وسوسه ای که هر یک با آن مواجه می شوند، با دیگری متفاوت است. حتی پیامبران نیز در برابر وسوسه های بسیار شدید تری نسبت به ما قرار می گرفتند، اما نیروی ایمان آنها آنقدر قوی بود که با سربلندی هر چه تمام تر آنها را یکی پس از دیگر پشت سر می نهادند.

از سوی دیگر تمام وسوسه ها در هدایت فرد به سمت گناه با یکدیگر مشترک هستند، به همین دلیل می توان از فرمان های مذهبی در این زمینه بهره گرفت. به عنوان مثال اگر بدانیم یکی از افراد هم آیین ما توانسته بر حرص و طمع خود غلبه کند، شاید کسی دیگر نیز به این نتیجه برسد که خودش نیز به راحتی می تواند در زندگی بر آن غلبه کند و وقت آن رسیده که خود را آزمایش کند. انسان ها موضف هستند که به هم نوعان خود برای پیروزی در این راه کمک کنند، این امر صرفا به منزله پاداشی برای خود این افراد محسوب می شود.

برای کسانیکه از گمراهان هستند، هیچ تضمینی وجود ندارد که در مقابل وسوسه ها مورد حمایت قرار بگیرند؛ مگر اینکه از راهی که رفته اند توبه کنند و خداوند را به عنوان یگانه خالق هستی بپذیرند. اما در مقابل کسانیکه نجات پیدا کنند، نیروی آگاهی جهان به آنها اختصاص داده می شود و از نعمات بی شمار پروردگار برخوردار خواهند شد. بالطبع پیروزی در مقابل وسوسه های شیطانی از آن آنها خواهد شد، حتی در برابر ماهرانه ترین و هوس بر انگز ترین وسوسه ها

[/align][/align][/align]

(1388 شهريور 22، 17:27)Poorya نوشته است: [ -> ]براستي كه انسان براي راهيابي به سعادت و نجات از شقاوت ابدي راهي سخت در پيش رو دارد. اما دشمن انسان تنها ابليس و فرزندان او نيست بلكه خواطر نفساني فيزيكي ديگر از اعداء وجود بشرند.
با اين تفاوت كه نفس تنها از يك راه وارد مي شود و شيطان از راههاي مختلف بر انسان غلبه مي كند. از يك راه نشد از راه ديگر.
هواي نفساني بعد از گناهي كه انسان مرتكب مي شود به وجود مي آيد. عادت به گناه مي كند نفس لوامه تضعيف مي شود و وسوسه هاي شيطاني قبل از گناه وارد شده و معمولا شروع كننده گناه شيطان است.
شيطان كارش را گاهي به صورت تدريجي شروع مي كند و اگر از ابتداء جلو پيشروي او گرفته نشود به گامهاي بعدي مي رسد.
بايد اين را هميشه به ياد داشت كه او قسم ياد كرد كه انسان را اغوا كند همه نوع بشر را جز مخلصين كه شيطان بر آنان تسلطي ندارد. چنانچه پيامبر فرمودند: من شيطانم را مسلم و مطيع و منقاد خود كرده ام.
و يا حضرت سليمان شياطين را در قصر به كارهاي سخت مثل نظافت- غواصي- بنايي و غيره واداشت.
نامهاي شيطان و فرزندان او
به طور كلي مي توان شش نام براي شيطان گفت: اول: شيطان- دوم: ابليس- سوم :حارث يا حرث- چهارم: خناس- پنجم: ابامره- ششم: عزازيل (اين نام قبل از طرد شدن و رانده شدن از درگاه احديت جل و علا متعلق به او بوده است.)
فرزندان شيطان كه هر يك نامي دارند و هر يك گروه هاي خود را براي گمراهي نوع بشر هدايت و راهنمايي مي كنند به ترتيب زير هستند.
اول: زوال- براي شركت در نكاح و آميزش حرام
- قفندر: هر كس چهل روز در خانه اش طنبور نوازد و غيرت را از آن خانه ببرد.
- رها: مانع بيدار شدن براي نماز شب
- متكون: به صورتهاي مختلف ظاهر مي شود براي فريب انسانها
- مذهب: به هر شكلي در مي آيد جز پيامبران و امامان عليهم السلام
- ولهان: وسواس هنگام وضو برمي انگيزد
- اعوذ: صاحب زنا
- مبسوط: صاحب دروغ
- خناس: وعده مي دهد و آرزومند مي كند و استغفار را از ياد مي برد.
و خودابليس كه اعمال زشت انسان را در نظرش زيبا جلوه مي دهد.


اندرزهاي شيطان
در روايات آمده كه شيطان تا زمان حضرت يحيي بن زكريا عليهم السلام بر پيامبران وارد مي شده و با آنان سخن مي گفته است و بعد از آن نيامد.


بعد از طوفان نوح و نفرين حضرت نوح علي نبينا و آله و عليه السلام كه درخواست كرد هيچ دياري از ستمگران در روي زمين باقي نماند، شيطان به نزد نوح آمد گفت نوح تو حقي به گردن من داري كه در ازاي آن حق ترا نصيحتي مي كنم، نوح فرمود به خدا پناه مي برم كه حقي بر تو داشته باشم. شيطان گفت، براي مدتي كه اين مومنين فرزنداني بياورند من به استراحت مي پردازم.زيرا آنان مخلصين هستند و اكنون همه كفار هم از دنيا رفته اند. نوح فرمود نصيحتت چيست؟
شيطان گفت: مرا در سه جا ياد كن و بدان در اين سه جا من حتما حضور دارم.
اول: هنگامي كه مرد بيگانه اي با زني بيگانه با هم خلوت كرده اند من سومين آنها هستم.
دوم: هنگام خشم
سوم: به هنگام قضاوت
حضرت موسي علي نبينا و آله و عليه السلام به شيطان فرمود: مرا آگاه كن از گناهي كه چون آدميزاد مرتكب شود بر او مسلط شوي
شيطان گفت: هنگامي كه او از خودش خوشش بيايد و عملش را زياد شمارد و گناهش در نظرش كوچك افتد.
در داستانهايي كه در مورد اغواي شيطان و ياران او آمده است مي بينيم كه شيطان به هيچ عنوان از هلاكت انسان دست نمي كشد و خيلي مواقع بزرگان عابدي مانند برصيصاي عابد كه از راه شهوت و زن او را گمراه كرد. قارون عابد بني اسرائيل كه او را از راه توجه به دنيا و جمع مال گمراه نمود و سامري كه از راه شهرت و توجه مردم به خود، به ضلالت كشاند، و يا عابد بني اسراييل از راه توبه و تقرب بيشتر به حق تعالي او را از راه حق منحرف كرد همه نمايانگر اين مطلب است كه هميشه شيطانها راههايي را انتخاب مي كنند كه ضعف انسان در آن است.


كارهاي شيطان:
- وسوسه: فوسوس اليه الشيطان قال يا آدم هل ادلك علي شجره الخلد (طه 120) بعد از اخراج حضرت آدم از باغ بهشت خداوند از او سؤال مي كند چرا گول شيطان را خوردي آدم عرض مي كند چون او قسم به خدا ياد كرد گمان نمي كردم كسي به خدا قسم ياد كند و دروغ بگويد.
- زينت دادن گناه: لازينن لهم في الارض و لاغوينهم اجمعين (حجر 39)
- دزدي ايمان و خراب كردن عمل- نزغ و فسادانگيزي
- وعده دادن به انسان: «ما كان لي عليكم من سلطان الا ان دعوتكم فاستجبتم لي» (ابراهيم- 22)
- مشاركت در اموال و اولاد: «و مشاركهم في الاموال و الاولاد» (اسراء 65)
- نجواي شيطان كه حواس انسان را به سوي خود جلب مي كند «انما النجوي من الشيطان ليحزن الذين آمنوا (مجادله- 10)
- امر به فحشاء و منكر: دشمني بين مردم با قمار و شراب- هجوم در وقت احتضار
دامهاي شيطان:
شهوات نفساني- لذات دنيوي- عبادت، هواپرستي- زنان (جنسیت و جذابیت های زن ؛ نه خود وجود زن)- دام براي قضا كردن نماز- لذيذ نشان دادن خواب تا نماز فوت شود- تفرقه
گامهاي شيطان
گام اول: معاشرت و دوستي
با آلودگان
گام دوم: شركت در مجالس آنان
گام سوم: فكر گناه
گام چهارم: ارتكاب مصاديق مشكوك و شبهات
گام پنجم: انجام گناهان كوچك
گام ششم: مراحل ارتكاب كبائر و...
مي بينيم كه شيطان گام به گام و مرحله به مرحله پيش مي آيد تا جايي كه به قول حضرت امام محمد باقر عليه السلام هيچ نقطه سفيدي در لوح دل انسان باقي نماند.
راههاي مبارزه
- نماز و صبر: اي كساني كه ايمان داريد به وسيله صبر و نماز كمك بجوييد.
- توبه : مگر كسي كه توبه كند و ايمان آورد و عمل صالح به جاي آورد پس خدا بديهاي آنان را به نيكي تبديل كند كه خداوند آمرزنده مهربان است. (فرقان/ 7)
- انجام عمل نيك : بدرستي كه نيكي ها بديها را از بين مي برد.
- ذكر و ياد خدا «فاذكرواني اذكركم واشكروالي ولاتكفرون»
- توسلات: كه چه كسي مي تواند دستگير انسان شود جز همان هايي كه خداوند براي هدايت بشر و مبارزه با شيطان برايمان فرستاده آن گروه مخلص كه شياطين وجودشان را به تسخير خود درآورده اند.
- تفكر و تعقل: گروه هايي كه به دام شيطان افتاده اند همگي كساني بودند كه از قواي ادراكي خويش و عقل خداداد خود استفاده نكرده اند. «لهم آذان لايسمعون بها و لهم اعين لايبصرون بها و لهم قلوب لايفقهون بها»
در آخر از خداي مي خواهيم كه ما را از شر هواهاي نفساني و نواجس شيطاني در پناه خود ايمن دارد و دست ما را از توسل به ريسمان محكم ولايت، محبت اهل بيت جدا نكند و همواره ما را به ياد خود و با عنايت حضرتش از زمره ابرار و نيكان قرار داده، عاقبت ما را نيكو گرداند و در گروه صالحان و محبان حضرات معصومين عليهم السلام محشور گرداند.

لینک منبع

(1388 اسفند 24، 22:24)Poorya نوشته است: [ -> ]

دماغ!

این عضو حیاتی

اگه مثل کلنگه

مثل لوله تفنگه

با خوشگلی‌ت می‌جنگه

طبیعیه، قشنگه

نگو که این یه درده

دماغ عمل نکرده

اگر که مثل فیله

و یا از این قبیله

روی نوکش زیگیله

غصه نخور، اصیله

هی نرو پشت پرده

دماغ عمل نکرده

یکی می‌گه درازه

خیلی ولنگ و وازه

یکی می‌گه ترازه

غصه نخور که نازه

ببین خدا چه کرده

دماغ عمل نکرده

دماغ نگو جواهر

سوژه‌ی شعر شاعر

طویل فی‌المظاهر

پدیده‌ی معاصر

آهای تخم دو زرده

دماغ عمل نکرده

با اون دماغ همیشه

عکس تو پشت شیشه

تو سینما چی می‌شه

شکستن کلیشه

کاشکی بری رو پرده

دماغ عمل نکرده

کم باباتو کچل کن

یا خودتو مچل کن

کی بت می‌گه عمل کن

قصیده رو غزل کن

می‌شی له و لورده

دماغ عمل نکرده

چه‌قد دماغ دماغ شد

قافیه‌مون چلاق شد

هی، یکی- چل کلاغ شد

تصنیف کوچه باغ شد

بره که برنگرده

دماغ عمل نکرده!

شما حق ویزیت دادی یا نه؟
میشه 5000 تومن

صلوات یادت نره
برای خودت 100
برای بقیه "هر چه بیشتر، بهتر"
برای من هر چند تا دوست داشتی

(1389 فروردين 25، 17:15)ققنوس نوشته است: [ -> ]15450
+
100 (برای رضا که خودش رو باور کنه)
=
15550