کانون

سلام به استوایی ها
ان شاء الله که خوب و سلامت باشید.

داداش تاج، از همراهی ها و راهنمایی های خوبت، خیلی ممنونم ازت
خوت در چه حالی؟ اوضاع رو به راهه؟

داداش محسنین، خدا رو شکر که امتحاناتت رو با نتایج عالی، پشت سر گذاشتی
کوهستان حال و هوای خیلی خوبی داره. خوش به حالت که موقعیتش فراهم بود و رفتی و انرژی های منفی رو تخلیه کردی و با انرژی های مثبت برگشتی

خیلی خوبه که برای درس و کنکور هم داری سخت تلاش می کنی.
از محسنین، غیر از این هم انتظار نمیره. یکی از پر تلاش ترین و مودب ترین و مومنین ترین نوجوون های این دوره هستی
فقط داداش جان، حتماً برای خودت و ذهنت، استراحت و فراغت هم در نظر بگیر و با برنامه ریزی درست که واجبات و عبادات و کارهای متفرقه رو هم پوشش بده، پیش برو تا با نیروی کارآمدتری به تلاشت ادامه بدی
ان شاء الله که خیرترین و بهترین نتایج رو کسب کنی

و
بابت نکته مهم و توضیحات مفیدی که مطرح کردی، خیلی ممنونم ازت.
واقعاً هم خیلی وقت ها چه قدر از این نکته مهم غافلیم که برای کسب دانش و مهارت، باید تلاش بیشتری انجام بدیم.
و فراموش می کنیم که فرصت ها و توانایی ها و همچنین عمرمون محدود هست و عمرمون رو به بطالت می گذرونیم.

متاسفانه امروزه در جامعه، این نکته مهم در مورد ارزش دانایی، به عنوان یک ارزش محسوب نمیشه.
و چیزهای بسیار بی ارزش و ضد ارزش، تبدیل به ارزش شده و ارزش ها در جامعه امروز وارونه شده
خدا رو شکر که نوجوونی مثل شما رو در بین خودمون داریم که این ارزش ها رو درک می کنه و بقیه رو هم به این راه دعوت می کنه
خدا خیرت بده ان شاء الله.

مرد مقاومت جان، داداش خوبم، من واقعاً درک می کنم که به خاطر لغزش هایی که داری، چه قدر ناراحت هستی و اوضاع روحی خوبی نداری.
ولی داداش عزیزم، با غصه خوردن و اعلام لغزش های پیاپی درست میشه؟

باید برای خودت کاری انجام بدی. اگه نتونی همین الان خودت رو از این وضعیت نجات بدی، چند سال دیگه هم نمی تونی.
چرا؟
چون گناه برات عادی میشه.
چون ترک گناه رو برای خودت ارزشمند نخواهی دونست و رغبتی برای ترک نخواهی داشت.
چون انرژی الان رو نداری.
چون چشم و ذهنت و همین طور فکر و اعتقاداتت، به انواع و اقسام گناهان و مفاسد پیچیده تر آلوده شده.

داداش جان، کانون و گروه برای چی درست شده؟ برای این نیست که با فعالیت سازنده و مفید، هم خودت به پاکی و زندگی بهتر برسی و هم به دیگران کمک کنی تا در مسیر پاکی، محکم و استوار ادامه بدن؟

خدا رو شکر کانون تاپیک های مفید و ارزشمند زیادی داره که می تونه بهت کمک کنه.
وقتی شما زندگیت رو بهتر کنی و فعالیت های مفید و مثبتت رو در کانون اعلام کنی، سایر دوستان هم می بینند که مرد مقاومت داره تلاش می کنه و اون ها هم علاقه‌مند میشن که زندگیشون رو بهتر کنند

نه فقط اعضای کانون، بلکه کسانی که به عنوان مهمان سر می زنند هم وقتی ببینند مرد مقاومت هایی در کانون و در این جامعه حضور دارند، که با وجود تمام سختی ها و چالش هایی که بر سر راه نوجوون ها و جوون ها قرار داره، دارند پاک زندگی می کنند و با اعلام فعالیت های خوب و مفیدشون بقیه رو هم به این مسیر علاقه مند می کنند، اون مهمان ها هم به این محیط علاقه مند میشن و عضو کانون میشن

به نظرت این تلاش و اعلام فعالیت های خوب از سوی شما و سایر اعضا باعث نمیشه روی افراد دیگه تاثیر مثبت داشته باشه و تعداد این افراد در جامعه مون زیادتر بشه؟

برعکسش هم هست. یعنی فعالیت مفیدی از سوی اعضا انجام نشه و در کانون اعلام نشه و به جاش فقط از لغزش ها و ناامیدی گفته بشه.
این طوری باعث میشه حتی کسانی که انگیزه دارند هم پیش خودشون بگن، چه اشکالی داره منم لغزش کنم؟
وقتی بقیه لغزش می کنند بذار منم لغزش کنم. چرا اصلاً دارم خودم رو محدود می کنم؟
اونی هم که به صورت مهمان میاد، میگه: «ای بابا اینا وضعیتشون از منم بدتره که. ما رو باش به کیا دلخوش کردیم و می خواستم باهاشون در مسیر پاکی همراه بشم.»
همینه دیگه. غیر از اینه؟

داداش جان، باز هم ازت می خوام سعی کنی از این دور باطل عادی شدن گناهان، خارج بشی و به سمت انجام کارهای مفید که می تونه بهت کمک کنه، حرکت کنی
فقط کافیه حرکت کنی. از اعلام لغزش و غصه خوردن چیزی درسته نمیشه

داداش جان، لطفاً لیستی از کارهایی که به پاکیت کمک می کنه تهیه کن و سعی کن انجامشون بدی.
ببین توی چه مواردی، ضعف داری؟
توی چه زمینه هایی استعداد داری و می تونی پیشرفت کنی؟
و چه مواردی رو نباید انجام بدی تا به گناه منجر نشه؟

منتظر فعالیت های خوب و مفیدت در گروه و در تاپیک های مفید کانون هستم

تاگون جان، خیلی ممنونم از اینکه گروه رو فراموش نکردی
این یعنی هنوز هم بخشی از وجودت خواهان ترک خودارضایی و پاک شدن از آلودگی هاست.

داداش جان، صحبت هات رو درک می کنم.
اون بخش از وجودت که شما رو به انجام خودارضایی ترغیب می کنه، نفس اماره هست.
یعنی همواره سعی می کنه کارهای زشت و گناهان جنسی رو برای انسان توجیه کنه و مثلاً میگه چرا داری خودت رو محروم می کنی؟
از این دوپامین مفید لذت ببر.

بخشی از وجودت هم که به خودارضایی راضی نیست و همچنان داره شما رو به خاطر خودارضایی سرزنش می کنه و میگه باید ترک بشه، نفس لوامه هست.
این فقط مختص درون شما نیست. درون همه انسان ها هست.

منتها داداش جان، نفس لوامه تا یه موقعی آدم رو سرزنش می کنه و به خوبی ها ترغیب می کنه.
ولی کسی هر روز غرق آلودگی های بیشتر بشه، دیگه این نفس لوامه جوابگو نیست.
چون وجود انسان، هر روز تاریک‌تر میشه.

فرض کن توی یه اتاق تمیز و زیبا نشستیم. حالا وسط اون اتاق، آتیش روشن کنیم، چی میشه؟
اون اتاق زیبا تبدیل به یه اتاق تاریک و ترسناک میشه.

حالا اگه هر چه قدر زودتر اون آتیش رو خاموش کنیم، خسارت کمتری وارد میشه و جا برای جبران، بیشتر وجود داره.
ولی اگه هر چه قدر وقت رو تلف کنیم و بذاریم اون آتیش روشن بمونه، خسارات بیشتر و حتی جبران ناپذیری وارد می کنه

وجود ما هم همین طوره.
کسی که اولین بار می خواد کار اشتباهی انجام بده براش خیلی سخت و عذاب آوره.
ولی برای دفعات بعدی وقتی براش عادی شد، دیگه نه تنها براش سخت نیست بلکه دیگه اون کار، براش کار اشتباه و زشت هم محسوب نمیشه.

پس داداش عزیزم، سعی کن اون بخش از وجودت که شما رو به گناه امر می کنه رو هر روز ضعیف تر کنی، نه اینکه تقویتش کنی.
الان هنوز بخشی از وجودت که راضی به گناه نیست در وجودت نقش داره. پس قدرش رو بدون و سعی کن بخش پاک وجودت رو تقویت کنی

در مورد اینکه گفتی قانعم کنید که خودارضایی سراب هست و باید ترک بشه، داداش جان داداش آرمین بزرگوار محبت کرده بودند و قبلاً این پست رو در مورد آسیب های خودارضایی برای شما ارسال کرده بودند. ازت می خوام مجدداً اون رو مرور کنی و روی اون فکر کنی:

(1402 ارديبهشت 21، 22:45)آرمین نوشته است: [ -> ]سلام تاگون جان
در مورد آسیب‌ها صحبت کردی. من 3 حالت مختلف که به ذهنم میاد رو مطرح می‌کنم.

حالت اول
اگه از منظر دینی بخوایم نگاه کنیم خ.ا گناه هست و چیزی که گناه هست، قطعا آسیب‌زننده است و اتفاقا به‌خاطر همین‌ آسیب‌زننده بودن گناه در نظر گرفته شده وگرنه اگه هیچ آسیبی به همراه نداشته باشه، چرا گناه باشه؟
تازه، خ.ا نه تنها گناه هست، بلکه گناه کبیره هست. یعنی اون‌قدر درجه آسیب‌زنندگیش بالاست که جزء گناهان کبیره به‌شمار اومده.
طبعاً در چنین شرایطی عقل آدم حکم می‌کنه کاری که تا این حد آسیب‌زننده هست رو ترک کنه.

اما من فرض می‌کنم از منظر دینی شخصی نمی‌خواد به این قضیه نگاه کنه و اعتقادات مذهبی هم نداره. لذا به صرف گناه اعلام شدن خ.ا نمی‌خواد خ.ا رو ترک کنه.
در نهایت هم تصمیم می‌گیره که خ.ا رو ادامه بده.

حالا این‌جا باز دو حالت پیش میاد.

حالت دوم
یا شخص این کار رو با درجه تکرار زیاد انجام میده. مثلا هر روز یا یک روز در میان.
که در این حالت شخصاً فکر می‌کنم آسیب‌های زیادی می‌بینه. چنین فردی حتما به خاطر زیاد انجام دادن خ.ا دچار بی‌حالی و بی‌انرژی بودن میشه. مدام باید این عادتش رو قایم کنه و استرس زیادی رو بابت این کار تجربه می‌کنه. وقت زیادی از روزش رو هدر میده (موضوع فقط زمان انجامش نیست. بلکه زمان بعدش هست که بدن آدم سست میشه و حال و حوصله هیچی نداره). با این کار باعث میشه تمرکزش از روی اهدافش برداشته بشه و تمرکزش روی مسائل جنسی بره. دیر یا زود درگیر فیلم‌های مستهجن میشه که روح و روان آدم رو نابود می‌کنه. چنین شخصی با انجام زیاد خ.ا روح و روانش وابسته به این کار میشه و شخص به جای حل کردن مسائل زندگیش، با هر مشکلی فقط به این کار روی میاره؛ بدون اینکه نتیجه‌ای حاصل بشه. و البته چه تو خانم‌ها و چه تو آقایون افراد دچار مشکلاتی میشن که روابط جنسی بعد از ازدواج‌شون رو تحت‌الشعاع قرار میده و ...

حالت سوم
یا این‌که شخص این کار رو با با درجه تکرار کم انجام میده. مثلا هر دو هفته یک بار.
که شخصاً فکر می‌کنم هرچند آسیب‌هاش کمتر میشه اما باز هم فی‌نفسه آسیب‌زا هست و به هیچ کس چنین پیشنهادی نمیدم.

1) فرد برای هر بار انجام خ.ا تصورات و فانتزی‌های جنسی رو تصور می‌کنه. این فکرها و تصورات ذهن آدم رو مریض می‌کنن. من شخصاً فکر می‌کنم مغزی که خدا بهم داده و قوای فکری که بهم عطا داده خیلی حیفه که صرف این چیزها بشه. وجود من ارزشش خیلی بیشتر از این هست که چنین تفکراتی بهش راه بدم. برای من کسر شأن هست چنین تصوراتی. اصلا برام پذیرفته‌شده نیست.

2) به شدت پتانسیل بالایی وجود داره که فرد حتی اگه هر دو هفته یک بار این کار رو انجام میده، در نهایت به تصاویر و فیلم‌های مستهجن روی بیاره. باز هم شخصاً فکر می‌کنم خدا چشم‌های من رو بابت چیزهای دیگه‌ای عطا کرده. دور از انصاف هست که در چنین راهی صرف بشن. همین نگاه‌ها هم هست که فکر آدم رو آلوده می‌کنه. این مورد هم اصلا برام پذیرفته‌شده نیست.

3) من کسی رو نمی‌شناسم که تونسته باشه خودش رو کنترل کنه و به‌صورت منظم مثلا هر دو هفته یک بار این کار رو انجام بده. لذا در نهایت همین برنامه هر دو هفته یک بار هم دیر یا زود به‌هم می‌خوره و شخص با درجه تکرار زیاد به این کار روی میاره.
یه فامیل داریم روزی ۱۲ پاکت سیگار می‌کشه. از روز اول که این‌جوری نبوده. اول روزی یک نخ می‌کشیده. بعد شده روزی یک پاکت. بعد به این حال‌وروز افتاده.
کی می‌تونه قاطعانه اعلام کنه من آدم بااراده‌ای هستم و می‌تونم با یه برنامه منظم به خ.ا ادامه بدم و هیچ‌وقت در آینده به اون اعتیاد پیدا نمی‌کنم؟

4) آدم وقتی آتیش شهوت رو بیدار کنه دیگه معلوم نیست تا کجا این آتیش امتداد پیدا کنه. آدم اولش فکر می‌کنه که فقط خ.ا هست و چیز دیگه‌ای نیست. بعد تصورات مختلف جنسی به سراغ آدم میاد. بعد شخص کنترل خودش رو برای مشاهده فیلم‌های مستهجن از دست میده و سراغ اون‌ها میره. بعد کم‌کم به جاهای دیگه کشیده میشه و سراغ چیزهای دیگه میره که نمی‌خوام واردش بشم.
کی می‌تونه قاطعانه اعلام کنه در همین سطح از خ.ا باقی می‌مونه و بعدا نفسش اون رو فریب نمیده و به سراغ کارهای بدتر و زشت‌تر کشیده نمیشه؟

5) من جلسات حضوری اشخاصی که درگیر این کار هستن رو هم شرکت کردم. اکثرشون تو این جلسات بالای 35 40 سال بودن. متاهل بودن. خیلی‌هاشون بچه هم داشتن. اما با این همه اعتیادشون رو نمی‌تونستن ترک کنن. به جای رابطه با همسرشون، سراغ این کار می‌رفتن. کاری که سال‌های سال انجام دادن و مثل یه اعتیاد براشون می‌مونه؛ هرچند می‌دونن اشتباهه ولی نمی‌تونن ترکش کنن. اون‌هایی که اعتیاد به فیلم‌های مستهجن هم دارن که دیگه هیچی.
کی می‌تونه قاطعانه اعلام کنه بعد از ازدواج این اعتیاد از بین میره و زندگی زناشویی‌شون رو تحت‌الشعاع قرار نمیده؟

6) کسی که راهی برای ارضای جنسی خودش پیدا کنه، دیرتر به مسئله ازدواج می‌کنه و چه بسا کلا بی‌خیالش بشه. چیزی که الان خیلی تو جامعه می‌بینیم. اما اونی که این نیاز رو برای خودش نگه داره، نه تنها به ازدواج که به شغل مناسب، افزایش مهارت‌ها، رشد اخلاقی و خیلی چیزهای دیگه فکر می‌کنه و براشون کاری انجام میده. حیف نیست آدم خودش رو از مسیر درست زندگی خارج کنه و به مسیری که تهش پوچه روی بیاره؟

تاگون جان من 3 حالت مختلف رو گفتم. نظر شخصی خودم رو هم لابه‌لای نوشته‌هام گفتم.
نظر تو در مورد این 3 حالت چیه؟

تاگون جان منتظر تلاشت برای ترک خودارضایی و ساختن یک زندگی جدید و پاک هستم

(1402 خرداد 30، 14:57)ahmad862 نوشته است: [ -> ]

(1402 خرداد 30، 0:08)تاج نوشته است: [ -> ]سلام  داداش احمد   درود بهت
اهداف از ترک توی تاپیک ارسال کن
اینطور اعلام وضعیت کن:
نام کاربری/اخرین روز بد/تعداد روز پاک

سلام چطوری داداش خوبی؟
اهداف من از ترک فقط اینه که به خدا نزدیک تر بشم و اینکه خودم رو شایسته همچین چیزی نمیدونم وقتی چیز های بهتری وجود داره
باشه پس [b]ahmad862/28 خرداد ماه/2 روز خوب[/b]

احمد جان، ماشاءالله به شما که این اهداف فوق العاده رو برای خودت تعیین کردی
واقعاً هم خودارضایی در شأن ما نیست و چه قدر خوبه از همین سن الان، به این نتیجه رسیدی
آدم لذت می بره که نوجوون هایی با این سطح فکر در بین خودمون داریم که ارزش وجودی خودشون رو می دونند
ان شاء الله همواره در مسیر پاکی موفق باشی و خدا خودت و خوبی‌ها و ارزش‌های وجودیت رو حفظ کنه

همگی دوستان خوبم، موفق و پاک و عاقبت به خیر باشید
یا علی

سلام 


برادرصادقین خسته نباشید

نمیدونم از اوضاع چی بگم، اما خوبه.

نقل قول: ولی از طرفی بخشی از وجودم ،هرچند کوچیک میگه که نمیشه با خ.ا زندگی کرد و میشه زندگی بهتری داشت .
یه جنگیه اصلا 
بیاین قانعم کنین باید ترک کنم همش سرابه

چی بگیم تا قانع بشی؟

بچه ها سلام
من ۳ تیر/صفر روز خوب
ولی این دفعه دوباره تصمیم گرفتم که ترکم رو انجام بدم و مثل دفعه قبل که ۱۵ روز شد ایندفعه تا ۲۵ روز یا حتی بیشتر ترک کنم
شما هم برام دعا کنین
فقط بچه ها من توی انجمن می‌گشتم دیدم بعضی ها میگن بعد ۴۰ روز دیگه سادس ولی بعضیا هم دیدم که با ۱۰۰ روز یا حتی بیشتر باز هم لغزش کردن
از افرادی که توی این تاپیک هستن و بیشتر از ۴۰ روز ترک کردن میتونم بدونم بعد ۴۰ روز چه اتفاقی میافته؟

---

خب همچنان من نابودم .
وارد دوره ی لغزش های سریالی شدم .
واقعا هنگ هنگم

اصلأ نمی‌دونم دارم با خودم چکار میکنم .
نمیدونم چرا انگیزه ندارم 
اصلا انگار هیچی ندارم هیچی

(1402 تير 6، 12:19)مرد مقاومت نوشته است: [ -> ]اصلأ نمی‌دونم دارم با خودم چکار میکنم .
نمیدونم چرا انگیزه ندارم 
اصلا انگار هیچی ندارم هیچی

سلام داداش جان چطوری؟
ببین منم مثل توعم و به خاطر اینکه اگر خ.ا نکنم حالم بد(مثلاً افسردگی و اضطراب) میشه این کارو میکنم
ولی من تحقیق کردم فهمیدم که اینها باید همش ورزش کنی تا خوب بشه مخصوصا ورزش هایی مثل فوتبال و دو.
من خودم انشالله چند روز دیگه می‌خوام ورزش رو شروع کنم و به توهم پیشنهاد میکنم که ورزش رو شروع کنی
و اینکه به نظرم نمازت رو هم بخون

سلام به داداشای استوایی من  
حالتون چطوره؟ اوضاع رو به راهه؟ زندگی رواله؟ وسوسه ها خرد و خاکشیره؟  
نبینم کسی این حوالی دلش گرفته باشه ها.
وگرنه عامل دلگیریشو با تبرم، خلالی خرد میکنم  


داشتم رد میشدم گفتم یه کم بشینم آفتاب استوا بهم بخوره رنگ و روی چهره ام عوض شه


احمد جان
داداش احمد عزیز سلام  
با تأخیر، پیوستنت به گروه استوا رو تبریک میگم
خوش اومدی عزیز  
اعتراف میکنم توی دوره بچگی همیشه دوست داشتم اسمم احمد میبود  
دیدم درباره مدت پاکی و حس و حال بعد از 40 روز پرسیدی.
داداش گل، انسان پاک آفریده شده و حالت پایه اش پاکی هست؛ اما وقتی آلودگی وارد وجود انسان میشه، زندگیشو مختل میکنه. اینجاست که آدم احساس سنگینی میکنه، به دست و پا زدن میفته و به هر دری میزنه تا به حالت پایه خودش برگرده.
و این بازگشت، یه لذت بزرگ هست.
برای همینه که میبینی فرد به گناه جاخالی داده، کیفشو نبرده، لذتشو نچشیده اما از ته دلش خوشحاله بابت این کار.
ما همیشه دنبال اینیم که به پاکی برسیم، اما نمیدونیم که پاکی از چه عددی به بعده.
غافل از اینکه ما از لحظه ای که گناه رو گذاشتیم کنار و راه پاکی رو پیش گرفتیم، انسان پاکی به حساب میاییم و رسماً به پاکی رسیدیم  
اما قطعاً هر مسیری سختی های خودش رو داره.
ما وقتی تازه از منطقه خطر خارج شده باشیم، از هر زمان دیگری برای بازگشت به این گناه آماده تر هستیم!
این میشه که میبینی نفست به خواهش و تمنا میفته برای چند دقیقه گناه بیشتر!
و با چه وعده ها و قول و قرارهایی!
این دفعه آخره!
بعدش دیگه بیخیالش میشم!
حالا بذار یه بار دیگه انجامش بدم، همین یک باره!
و
و
و
جداً این حرفا رو چقدر توی ذهنمون تکرار کردیم؟!
اما ما که میدونیم راه کدومه و چاه کدوم. ما میدونیم که اگه برگردیم دوباره همین آشه و همین کاسه ست.
پس باید گذر کنیم از این وعده ها. پا بذاریم روی این خواهش ها و تمناهای خانمانسوز.
کم کم که میریم جلو تازه متوجه میشیم که چقدر دنیا فرق داره؛ چقدر زیبایی ها انتظارمونو کشیدن برای تماشا کردن. چقدر خودمو دست کم گرفتم و چه‌ها که حقم بود و ضایعشون کردم.
اینجاست که دیگه خواهش ها و تمناها کمتر میشه، چون تو ازشون گذر کردی و چیزایی رو دیدی که ارزششون خیلی بالاتره.
این میشه که میبینی، هر چی فرد میره جلوتر و پاکیش مستحکم‌تر میشه.
گاهی ناملایماتی به وجود میاد، ناپرهیزی‌هایی شکل میگیره و گره در کارمون ایجاد میکنه و میبینی که فرد بعد از 100 روز پاک دوباره از نو شروع میکنه.
اما سؤال اینکه، لغزش ها برای چه کسانی بیشتر اتفاق میفته؟ منی که پاکیم به 10 روز نمیرسه یا اون عزیزی که چند ده روز پاک داره؟
و سؤال مهم تر اینکه، این 100 روز ارزشش رو نداره که به خاطرش پا روی این خواهش ها و تمناهای بذاریم؟  

فرق روز اول، به روز 15 پاکی برای شما چی بوده، احمد جان؟ دوست داری تفاوتشون رو با ما به اشتراک بذاری؟  

خودتو دست کم نگیر، تو مثل ستاره ها درخشانی



مرد مقاومت جان
کی گفته تو هیچی نداری؟
تو خدا رو داری، تو خودت رو داری، تو ما رو داری

مرد مقاومت جان، چی میشه که ما حاضر میشیم ارزشمند‌ترین داریی هامون رو برای لحظاتی خوشی گذرا از دست بدیم؟
دقت کردی پاکیهامون دست از سرمون برنمیدارن؟!
هر جا ناپرهیزی کردیم، شیطنت به خرج دادیم، لغزش کردیم، باز هم دلمونو قلقلک میدن برای رسیدن؟
انگار موجودی هستن که مشتاق وصالمونن  
ولی ما چه تعهدی نسبت به این پاکی خاطرخواه داریم؟
یه لحظه به صداش گوش بده؛ میشنوی چی داره میگه:


مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم



قدر پاکیتو بدون

سلام وقت بخیر 

داداشای گل حال و احوالتون چطوره ؟ 

آقا من امروز خراب کردم .
به لغزش و انجام خ.ا  نرسید خداروشکر  ، ولی  از عمد و از روی وسوسه ای که سراغم اومد به یکی از کانالای طنز  وارد شدم که محتوای بد داشت و جنتاشون رو دیدیم و دنبال کردم متاسفانه ... تا لغزش فاصله ای نبود ؛

بخاطر کلاس ها و کانال های درسی داخل تلگرام مجبورم مدام سر بزنم  چک کنم ، برا همین باید یه استراتژی استفاده هدفمندتر براش بریزم .

به هرحال کنترل نگاه و ذهن  رو از دست دادم و عامدانه دنبال کردم اون محتوا ها رو پس   بخش زیادی  از مسیر لغزش رو طی کردم و دوباره باید صفر کنم روزشمارو. 

البته تلنگری بود برای جدی تر گرفتن پاکی . واقعا فاصله گرفتن از کانون کار آدمو سخت تر میکنه . هیچی بهتر از اعلام وضعیت و گزارش پاکی آدم رو هوشیار نگه نمیداره .از امروز به بعد ، یه هشدار صبحگاهی داخل گروه مینویسم برا خودم ، و آخر شب هم اعلام وضعیت و گزارش روزم 



محسنین / ۶ تیر ۱۴۰۲ / شروع روزهای خوب  

(1402 تير 6، 19:01)محسنین نوشته است: [ -> ]سلام وقت بخیر 

داداشای گل حال و احوالتون چطوره ؟ 

آقا من امروز خراب کردم .
به لغزش و انجام خ.ا  نرسید خداروشکر  ، ولی  از عمد و از روی وسوسه ای که سراغم اومد به یکی از کانالای طنز  وارد شدم که محتوای بد داشت و جنتاشون رو دیدیم و دنبال کردم متاسفانه ... تا لغزش فاصله ای نبود ؛

بخاطر کلاس ها و کانال های درسی داخل تلگرام مجبورم مدام سر بزنم  چک کنم ، برا همین باید یه استراتژی استفاده هدفمندتر براش بریزم .

به هرحال کنترل نگاه و ذهن  رو از دست دادم و عامدانه دنبال کردم اون محتوا ها رو پس   بخش زیادی  از مسیر لغزش رو طی کردم و دوباره باید صفر کنم روزشمارو. 

البته تلنگری بود برای جدی تر گرفتن پاکی . واقعا فاصله گرفتن از کانون کار آدمو سخت تر میکنه . هیچی بهتر از اعلام وضعیت و گزارش پاکی آدم رو هوشیار نگه نمیداره .از امروز به بعد ، یه هشدار صبحگاهی داخل گروه مینویسم برا خودم ، و آخر شب هم اعلام وضعیت و گزارش روزم 



محسنین / ۶ تیر ۱۴۰۲ / شروع روزهای خوب  

سلام داداش محسنین
چطوری؟
امتحانات رو چیکار کردی؟
مگه کسی اگر لغزش نکنه ولی محتوای بد ببینه باید روز شمارشو صفر کنه؟
ولی عجب وضعیتی داشتی درست شبیه من
ولی من لغزش کردم و تو نکردی

(1402 تير 6، 16:23)مهدوی نوشته است: [ -> ]احمد جان
داداش احمد عزیز سلام  
با تأخیر، پیوستنت به گروه استوا رو تبریک میگم
خوش اومدی عزیز  
اعتراف میکنم توی دوره بچگی همیشه دوست داشتم اسمم احمد میبود  
دیدم درباره مدت پاکی و حس و حال بعد از 40 روز پرسیدی.
داداش گل، انسان پاک آفریده شده و حالت پایه اش پاکی هست؛ اما وقتی آلودگی وارد وجود انسان میشه، زندگیشو مختل میکنه. اینجاست که آدم احساس سنگینی میکنه، به دست و پا زدن میفته و به هر دری میزنه تا به حالت پایه خودش برگرده.
و این بازگشت، یه لذت بزرگ هست.
برای همینه که میبینی فرد به گناه جاخالی داده، کیفشو نبرده، لذتشو نچشیده اما از ته دلش خوشحاله بابت این کار.
ما همیشه دنبال اینیم که به پاکی برسیم، اما نمیدونیم که پاکی از چه عددی به بعده.
غافل از اینکه ما از لحظه ای که گناه رو گذاشتیم کنار و راه پاکی رو پیش گرفتیم، انسان پاکی به حساب میاییم و رسماً به پاکی رسیدیم  
اما قطعاً هر مسیری سختی های خودش رو داره.
ما وقتی تازه از منطقه خطر خارج شده باشیم، از هر زمان دیگری برای بازگشت به این گناه آماده تر هستیم!
این میشه که میبینی نفست به خواهش و تمنا میفته برای چند دقیقه گناه بیشتر!
و با چه وعده ها و قول و قرارهایی!
این دفعه آخره!
بعدش دیگه بیخیالش میشم!
حالا بذار یه بار دیگه انجامش بدم، همین یک باره!
و
و
و
جداً این حرفا رو چقدر توی ذهنمون تکرار کردیم؟!
اما ما که میدونیم راه کدومه و چاه کدوم. ما میدونیم که اگه برگردیم دوباره همین آشه و همین کاسه ست.
پس باید گذر کنیم از این وعده ها. پا بذاریم روی این خواهش ها و تمناهای خانمانسوز.
کم کم که میریم جلو تازه متوجه میشیم که چقدر دنیا فرق داره؛ چقدر زیبایی ها انتظارمونو کشیدن برای تماشا کردن. چقدر خودمو دست کم گرفتم و چه‌ها که حقم بود و ضایعشون کردم.
اینجاست که دیگه خواهش ها و تمناها کمتر میشه، چون تو ازشون گذر کردی و چیزایی رو دیدی که ارزششون خیلی بالاتره.
این میشه که میبینی، هر چی فرد میره جلوتر و پاکیش مستحکم‌تر میشه.
گاهی ناملایماتی به وجود میاد، ناپرهیزی‌هایی شکل میگیره و گره در کارمون ایجاد میکنه و میبینی که فرد بعد از 100 روز پاک دوباره از نو شروع میکنه.
اما سؤال اینکه، لغزش ها برای چه کسانی بیشتر اتفاق میفته؟ منی که پاکیم به 10 روز نمیرسه یا اون عزیزی که چند ده روز پاک داره؟
و سؤال مهم تر اینکه، این 100 روز ارزشش رو نداره که به خاطرش پا روی این خواهش ها و تمناهای بذاریم؟  

فرق روز اول، به روز 15 پاکی برای شما چی بوده، احمد جان؟ دوست داری تفاوتشون رو با ما به اشتراک بذاری؟  

خودتو دست کم نگیر، تو مثل ستاره ها درخشانی

سلام داداش مهدوی
چطوری؟
راستش من توی روز ۱۵ که اتفاقی خاصی برام افتاد و به همون دلیل دچار لغزش شدم ولی بعدش فهمیدم که اشتباه بوده
من در شروع روز فیلم های تحریک آمیز (غیر پورن) دیدم و حتی نزدیک بود که لغزش کنم ولی لغزش نکردم
بعدش شب که خوابیدم توی خواب استحلام شدم(البته توی حین خواب مثل بعضی از بچه های کانون منم ناخودآگاه بیدار میشم و خ.ا میکنم) و چون فکر کردم که توی خواب لغزش کردم به خاطر همون گفتم که وقتی لغزش کردم دیگه برای چی صبح دوباره لغزش نکنم به خاطر همین دیگه لغزش اصلیم همون بود
ولی در کل وقتی من روز های ترکم بیشتر از ۱۰ روز میشه یه حس خوب بهم دست میده و یه حس بد
حس خوب:من تونستم از شر این رها بشم
حس بد:حس افسردگی و اضطراب