سلام به داداش های گل استوایی
حالتون چه طوره؟
خیلی ممنونم از داداش یا باب الحوائج و داداش کارما بابت زحماتشون
و خیلی ممنونم از داداش تاگون و داداش مرد مقاومت و داداش محمدرضا و داداش حمید ساهکلی بابت حضورشون
همچنین بابت نقل تجربه های تاپیک فکر برتر از داداش یا باب الحوائج خیلی ممنونم
این تجربه ها حتماً می تونه مفید باشه
(1401 آبان 13، 13:31)مرد مقاومت نوشته است: [ -> ]و باز هم شرمنده
لغزش
چرا داداش جان؟
میشه دلایل اینکه لغزش های پیاپی داری رو بررسی کنی؟
بالاخره موانعی هست که نمی ذاره به پاکی برسی. اون موانع چیه؟
(1401 آبان 13، 20:40)Tagon نوشته است: [ -> ]هنوز پاکیم رو حفظ کردم با تمام سختی ها ، نمیدونم چرا راه پاکی تازگیا آنقدر برام سخت شده . قبلا بهترین روز هام روزای پاکی بین ۵-۶ بود ، روزایی که اصلا حس نمیکردم اعتیاد دارم یا داشتم و احساس میکردم ترک کردم و شاد بودم .
اما الان تا میبینم دارم به ترک واقعی نزدیک میشم ، میترسم یا بخشی از وجودم نمیخواد تغییر کنه و میخواد دوباره مثل قبل زندگی کنه .
هر روز بالای صدبار اهرم رنج و لذت رو توی ذهنم مرور میکنم تا اون بخش مخالف وجودم رو به پاکی قانع کنم .
راستش اینو حس میکنم که نمیخوام ترک کنم . این نخواستن خیلی عجیبه ، چیزی که باعث شده تا حالا از ده روز بیشتر پاک نباشم و درس و زندگیم اینطوری نابود بشه .
سوال خودمم اینه ، چرا نمیخوام پاک باشم حتی با وجود اینکه برام عوارض جسمی و روحی و روانی و اجتماعی و درسی داشته . شاید چون همه اینها رو انکار میکنم ....
داداش تاگون این عالیه که همچنان با وجود سختی ها داری تلاش می کنی
داداش جان اینکه احساس می کنی نمی خوای پاک باشی، احساسی هست که درک می کنم و خودم هم در سن شما که بودم تجربه اش رو داشتم متاسفانه
این احساس یه جور بی نیازی از پاکی هست و آدم پیش خودش میگه من که هنوز درگیر عوارض خ ا نشدم چرا باید ترک کنم؟
طبیعی هست. چون هنوز تاثیرات منفی خ ا رو حس نکردیم و شاید حتی باورمون نشه.
از طرفی اهرم های لذت و رنج رو مرور می کنیم ولی انگار از ته دل باورمون نشده که چرا باید خ ا رو ترک کنیم؟
و این باعث درگیری درونی در ما میشه که بالاخره چه کار باید کرد؟ تسلیم بشیم یا به پاکی ادامه بدیم؟
داداش جان، ممکنه خ ا الان آثار منفیش رو به شما نشون نده یا خیلی کم نشون بده ولی مطئمناً ادامه خ ا عاقبتی جز تباهی و پشیمونی و اتلاف وقت و مهم تر از همه عوارض جسمی و حتی روحی، آسیب به روح بلند انسانی خودمون و فطرت پاکمون برامون به همراه نداره
و معمولاً انسان تا موقعی که خودش با تمام وجودش به این درک نرسه نمی تونه خودش رو متقاعد کنه باید ترک کنه.
از طرفی هم گفتی که همین الان هم خ ا عوارض جسمی و روحی و روانی و اجتماعی و درسی برات داشته ولی همچنان احساس می کنی دلیلی برای پاک بودن نداری.
و این رو گفتی که شاید چون همه این ها رو انکار می کنی.
دقیقاً نکته همین جاست.
شاید این احساس رو داری که فکر می کنی عوارض که الان داری حتی اگه پاک نشی هم قابل جبرانه. شاید هم به یک نوع روزمرگی و عادی شدن روزها رسیدی.
به هر حال داداش جان دلیل این موضوع رو باید پیدا کنی و نذاری دچار روزمرگی بشی و خدای نکرده احساس کنی نیاز به پاکی نداری.
این رو بدون با ادامه خ ا عوارضی که الان داری نه تنها جبران نمیشه بلکه چندین و چند برابر میشه.
داداش جان خدا رو شکر که در بهترین دوران زندگی هستی و با ترک خ ا می تونی فرصت های عالی برای ساختن یک زندگی سعادتمند به دست بیاری
پس حتماً به تلاشت در این مسیر ادامه بده و قدر تمام لحظاتی که داری رو بدون
ان شاء الله حتماً می تونی در مسیر پاکی و زندگی بدون گناه، به قله های موفقیت برسی
در پناه خدا باشی.
یا علی