کانون

آقا بحث خیلی حساس و مهم شد


هم با پاور هم با افرا موافقم

نقل قول: و از طرف دیگه قرار نیست ما بریم دنبال یه دختری و اونو از خونه و امکاناتی که پدرش براش فراهم کرده جدا کنیم و یه زندگیه سطح پایین بهش بدیم!

افرا جان این جمله ای که گفتی دقیقاً چیزیه که همه دارن میگن اما یه نکته
آیا فقط منِ پسر باید برای زندگی بجنگم؟
من نمیگم طرف مقابل باید بره سر کار یا خونواده اش باید ثروتمند باشن؛ اما نباید انتظار داشت زندگی عالی و مرفهی که پدر اون خانم بعد از 40 سال تلاش و زحمت و خستگی زیاد تأمین کرده، حالا من جوون 20 یا 30 ساله از قبل از ازدواج داشته باشمش
من نمیتونم توی منطقه مرفهی خونه اجاره کنم 
نمیتونم سفر خارجی برم
نمیتونم زندگی لوکس و تجملاتی رو تهیه کنم

همین الآن داری با خودت میگی خب  اینا که لازم نیست
اما متأسفانه توی جامعه جوری شده که لازمه باشه
و نه فقط برای پسر

بذار اینو براتون تعریف کنم

من یکیو میشناسم که خونواده خانمش ساکن مناطق در سطح متوسط شهر هستن
خب این طبیعیه
پسره هم میره سر کار و کارمنده و در واقع زندگیشون معمولیه
حالا وقت عروسی که شد خونواده دختر رفتن یه خونه توی یکی از مناطق لوکس شهر به مدت چند ساعت گرفتن  که مثلاً عروس خانم بین فامیل دوماد و توی فیلم عروسی از یه خونه لوکسی بیاد بیرون و بره خونه خودش

من اولش که اینو فهمیدم اول عرق کردم بعد حس کردم یخ کردم
خو چه کاریه
ولی نکته جالبش اینجا بود که اینو وقتی به چند نفر گفتم که آقا همچین چیزی هست و برعکس باید زندگی رو ساده شروع کرد، تقریباً همشون گفتن که آره طبیعیه و نباید انتظار داشت کلاسشونو پایین تر بیارن


میخوام بگم که خیلی از مشکلات اساسش زیاده خواهیه 


ما علاوه بر اینکه باید تلاش کنیم وضعمون رو بهتر کنیم، باید تلاش کنیم این قید و بند ها رو بزنیم کنار

الآن خیلی از پسرا رو دارم میبینم که مشکلشون مهریه زیاده
الآن جوری شده که قبل ازدواج با شعار #مهریه_رو_کی_داده_کی_گرفته میرن جلو اما هنوز مراسم عروسی رو نگرفتن خانم مهریه اش رو میذاره اجرا و میگه من نمیخوام طلاق بگیرم اما مهریه حقمه و میخوامش
خب راست هم میگه
حقشه و قانون همراهشه
اما چرا باید همچین مهریه ای رو پذیرفت؟

الآن میایی میگی با این حساب آدمی که دنبالشی پیدا نمیشه

بهت حق میدم
واقعاً به شدت کم شدن
علاوه بر اینکه مهریه و جهیزیه شده وسیله ای برای پز دادن خونواده دختر؛ خونواده پسر هم نمی‌پذیرن یه دختر با مهریه کم برای پسرشون بگیرن
چون براشون افت داره بین فامیل که ببین رفتن یه دختر با مهریه کم گرفتن برای پسرشون
بعد همین افاضل و اعیان بعداً میان فاز روشن فکری میگیرن که آدم که عاشق باشه با سخت و آسون زندگی میسازه

توی بحث فرهنگی کیلومترها پسرفت توی جامعه داریم

میخوام بگم که آدمی که نمیخواد درست و سالم زندگی کنه و زیاده خواهه، اگه خورشید رو توی دست راست و ماه رو توی دست چپش بذاری بازم زحل و مشتری رو میخواد

پس ما بعد از داشتن کار و تأمین حداقل های زندگی با چالش پیدا کردن شخص مناسب مواجهیم

به نام خدا
Powerful / خ.ا /  7 اسفند  /   11 روز عالی
Powerful /  پ  /  7 اسفند  /  11 روز عالی
Powerful / دست /  7 اسفند / 11 روز عالی
تلاش های گذشته
1)5 روز    2) 4 روز

خدیا شکرت بابت همه چیز

سلام 
سعید/8اسفند/010 روز

نقل قول: افرا جان این جمله ای که گفتی دقیقاً چیزیه که همه دارن میگن اما یه نکته

آیا فقط منِ پسر باید برای زندگی بجنگم؟

این بحث رو باید بریم تو گروه خانوما ادامه بدیم

خانوما هم خیلیاشون لطف میکنن کمک میکنن... الان همین همسر جان (  ) داره ماهی 14 تومن جمع میکنه!

یا یکی از همکلاسیای سابقم جهیزیشو خودش داره میخره! 

غیرت ازین بالاتر؟

ولی این موضوع بحث ما نیست... اونا هم تلاششونو میکنن در حد خودشون...

کلا انسان دوس داره بره بالاتر چه دختر باشه چه پسر.

نقل قول: من نمیگم طرف مقابل باید بره سر کار یا خونواده اش باید ثروتمند باشن؛ اما نباید انتظار داشت زندگی عالی و مرفهی که پدر اون خانم بعد از 40 سال تلاش و زحمت و خستگی زیاد تأمین کرده، حالا من جوون 20 یا 30 ساله از قبل از ازدواج داشته باشمش
من نمیتونم توی منطقه مرفهی خونه اجاره کنم 
نمیتونم سفر خارجی برم
نمیتونم زندگی لوکس و تجملاتی رو تهیه کنم

کاملا میفهمم...

منم نمیتونم ...

ولی خیلیا ازمون توقع دارن.

در ادامه توضیح میدم که مشکل کجاست...

نقل قول: حالا وقت عروسی که شد خونواده دختر رفتن یه خونه توی یکی از مناطق لوکس شهر به مدت چند ساعت گرفتن  که مثلاً عروس خانم بین فامیل دوماد و توی فیلم عروسی از یه خونه لوکسی بیاد بیرون و بره خونه خودش 

خدایا!

اینو به کلکسیونم اضافه میکنم  جدید بود!

بحث مهریه هم خیلی طولانیه بازش نمیکنم . باهات هم موافقم .زیبا توضیح دادی...

نقل قول: توی بحث فرهنگی کیلومترها پسرفت توی جامعه داریم 

مساله ایی که خیلی مهمه اینه که اگه ما تفکرات متعالی داریم (میگم "اگه" ...خودشیفتگی نباشه) باید خودمون جایی باشیم که افرادی با این نوع

طرز فکر اطرافمون باشن...

مثلا مهدوی توی یه دانشگاهه خوبه... پس اطرافیانش هم مثل خودش خوب فکر میکنن...

بعضیا که در یک زمانی پیشرفت سریعی دارن از دیگران جلوتر میوفتن و این تفاوتشون باعث عذابشون میشه. کمی صبر و تلاش نیاز داره تا ادم به 

جایگاهی که در شانش هست برسه...

بعضیا هم واقعا جای اشتباهی هستن!

مثلا من که در مورد موتور ماشین دوس دارم خیلی تخصصی یاد بگیرم توی کامنتای اینستا چکار میکنم؟! 

طرف اومده تو تلویزیون از مجری میپرسه حجم موتور ماشینت چند سی سیه بعد مجری نمیدونه! خب این مزخرف رو برا چی نگاه میکنی!؟!!!

انتظار داری در مورد موتور وانکل صحبت کنه؟!! (وانکل یه جور موتور خیلی باحال و کمیابه)

مورد برعکس:

یا یه مامانی اومده بود بیمارستان میگفت دخترای دانشجوی پزشکی کجان من میخوام ببینمشون!

پرسیدم برا چی میخوای ببینیشون؟!

میگفت برا پسرم میخوام!

گفتم فردا صبح ساعت 9 بیا جلسه مورنینگ توی فلان ساختمون اونجا همشون هستن   میخواستم ببینم چی میشه...

اومده بود شماره چنتارو با بدختی گرفت و رفت .

چند روز بعدش رفتم از دخترا پرسیدم موشکی که پرتاب کردم کجاهارو تخریب کرد؟!

واقعا تخریب کرده بود!

پسره 20 ساله که نه کار داشت نه سربازی رفته بود! (این عیب و ضعف محسوب نمیشه ،منظورم اینه که آمادگی ازدواج هنوز نداشته)

پسره جای کاملا اشتباهی بوده!

سطح فکر و عمل رو میاریم بالا بعد خود به خود خودمونو بین ادمای همسطح میبینیم

دختری که خیلی خوب درک کنه هم خداروشکر هست همونطور که پسرای مثل پسرای کانون کم نیستن...

خدا واقعا مورد صحیح رو سر راه قرار میده .

فقط باید توکل کرد و در جهت درست پیش بریم. 

کاملا به خدا اعتماد کنیم خودش درستش میکنه...


......................

منم خیلی وقتا نا امید میشم...ولی میبینم عیب از خودمه...

به خداهم اعتماد نکردم....

به نظرم صحیح ترین راه اینه که سعی کنیم اصولی ترین راه رو بریم...

تا مثل من اشتباه نکنیم...

اگه میخواییم کاری رو شروع کنیم بریم تو دلش و درست تحقیق کنیم!

اگه هیئت علمی شدن هدف باشه باید واقعا نفوذ کنی بینشون ببینی چه خبره...

من زمانی که تازه پرستاری رو انتخاب کرده بودم حتی مریض هم نشده بودم برم بیمارستان  

مورد بعدی اینکه تمام تلاشمونو بکنیم... اینو برای خودمم میگما...

توکل تو وجود خودم خیلی کم شده!

حتتتتتتی از یه راه اشتباه هم با تلاش میشه یه چیز خوب بکشی بیرون!

منم سال 90 پزشکی قبول نشدم چون نه به خدا اعتماد کردم نه تلاش کردم! والا! اگه همینکارو کرده بودم الان رزیدنت بودم!  ازدواج هم کرده بودم!

ده برابر سختی کنکور و خوندن درسای پزشکی رو تا الان کشیدم ولی صفرم! خب چرا خودمونو زجر میدیم؟! یه بار سختی بکش تموم شه بره پی کارش دیگه!

(اینا رو به خودم میگما)

بحث خوبی راه افتاده امیدوام دوستان ادامش بدن. چون کم و بیش دغدغه هممومه.
ازدواج سخت شده نه اینکه سخت میگیرن. سخت شده. کمترین ها رو هم بخای داشته باشی با درامدای الان بازم زیاده برای جوونا. 
دو تا مسئله هست. یکی خود ازدواج و مخارجش، یکی هم زندگی بعد ازدواج. 
فرض کنیم زوجین با تمام مشکلات پول لازم برای ازدواج رو جور کردن و همدیگه رو هم خیلی دوس دارن و به حداقلا راضی میشن. ( که همینجا خیلیا مشکل دارن چون پیدا کردن طرف مقابل و جور کردن پول ازدواج خودش نصف راهه). خب بعدش چی؟ خود زندگی مشترک. 
توی دو سه سال اخیر وضعیت معیشت مردم چقد ضعیف شد؟ دو سال پیش قیمتای الان رو به مردم میگفتی که اقا دوسال دیگه اینجوری میشه کسی باورش نمیشد. اکثریت مردم زندگیاشون و سفره هاشون کوچیکتر شد. یه جورایی مردم دارن تحمل میکنن. 
خب ادم کار میکنه و سختی میکشه اخرش میبینه به هیچ جا نمیرسه و نه میتونه خونه بخره نه ماشین بخره و پولی که توی یک سال پس انداز کرده باید بزاره روی پول پیش خونه و بده به صاحبخونه. هر روزم که میگذره حس میکنه ارزش همه چی داره میره بالا به جز شغل و درامد خودش. به یه جایی میرسه که شغل دوم هم جوابگو نیست... ( یاد شخصیت باکسر افتادم توی قلعه حیوانات که میگفت "من بیشتر کار خواهم کرد.")
تو این شرایط بحرانی که معلوم نیست فردا چه اتفاق غیر منتظره ای در انتظار ادمه متاهل بودن چقد کار رو سخت تر میکنه؟ 
من اگه الان مجردم نتونم لباسی که میخام بخرم اتفاقی نمیفته. ولی ایا بعد ازدواج میتونم در مورد همسرم همین حرف رو بزنم؟ ممکنه بگید اون خانم درک داره و خودش نمیخاد. هرچقدر هم درک کنه اونم تا یه جایی تحمل میکنه. مطمینا توقع نمیره اندازه مرد که ضمخت تره تحمل کنه. خانم هم تحمل کرد، بچه چی؟ اون میفهمه که تحمل کنه؟
شما روند رو طی دهه های اخیر نگاه کنید با یه شیب نسبتا زیاد به خصوص تو دو سه سال اخیر داریم میریم پایین. مسئله مهم اینجاست که هیچگونه برنامه و فکری برای توقف روند نیست و گویا همه چی رها شده دلیلشم اینه که اقتصاد و زندگی مردم مسئله مهم نیست و ایدیولوژی مهمتر بوده از ابتدا. واسه همینم یه پسوند مقاومتی اضافه کردن به اقتصاد تا ایدیولوژی حفظ بشه. پس انتظار اینکه اینجوری نمیمونه و درست میشه هم نباید داشته باشیم چون درست نمیشه.
بنابراین اگر کسی میتونه هر روز خودش رو با شرایط سخت اقتصادی سازگار کنه و همسرش و بچش هم همینطور، اون شخص میتونه به ازدواج فکر کنه. 
به نظرم ما که داریم تو این کشور زندگی میکنیم هر روز داریم روی زندگیمون ریسک میکنیم. با ازدواج این ریسک بیشتر میشه. 
هیچوقتم زندگی و جوونی خودمون رو با پدرامون مقایسه نکنیم. چون اون زمان اگر هم دنیا چشم طمع به کشور رو داشت ولی مردم از داخل حمایت میشدن. الان دیگه مردم نه حمایت داخل رو دارن نه خارج رو. 
همه اینا رو گفتم ولی راه حل رو نگفتم. راه حل به نظرتون چیه؟ هممون اینا رو میدونیم ولی شاید راه حل رو ندونیم.

ازدواج
قصه پر غصه.
مثل یه لباس می مونه که هر جاش رو رفو کنی یه جای دیگه اش جر می خوره.
ماشاالله دوستان اطلاعاتشون کافی،فکرشون روشنه،بلدن چیکار کنن،منم می خونم و لذت می برم.
ولی با شرایط فعلی،اگه وضع اقتصادی رو به راهی ندارین(مثل من) بهتره خیلی روش حساب نکنید به نظرم،گاهی باید دست تقدیر رو محکم فشرد و لبخند زد.

مرسی دریل که اومدی  تو تجربت بیشتره میتونی کمکمون کنی....

نقل قول: من اگه الان مجردم نتونم لباسی که میخام بخرم اتفاقی نمیفته. ولی ایا بعد ازدواج میتونم در مورد همسرم همین حرف رو بزنم؟ ممکنه بگید اون خانم درک داره و خودش نمیخاد. هرچقدر هم درک کنه اونم تا یه جایی تحمل میکنه. مطمینا توقع نمیره اندازه مرد که ضمخت تره تحمل کنه. خانم هم تحمل کرد، بچه چی؟ اون میفهمه که تحمل کنه؟

اینو داشتم میخوندم گفتم به فرض اصلا اونا تحملشون از ما بیشتر باشه.... ادم به غیرتش بر میخوره همه ی بار بیوفته روی قدرت تحمل خانوم!

نقل قول: همه اینا رو گفتم ولی راه حل رو نگفتم. راه حل به نظرتون چیه؟ هممون اینا رو میدونیم ولی شاید راه حل رو ندونیم.

مثل اینه که داریم با چراغ خاموش توی یه جاده ی تاریک جلو میریم!

بحث ازدواج مفصل تر از این حرفاست

اگه بخوایم منظم تر پیش بریم میشه به سه سر فصل زیر مثلا تقسیم کرد و هر شب روی یه سر فصل صحبت کنیم

1) فراهم کردن شرایط قبل از ازدواج ( مالی، روحی روانی، ظاهری و...)
2) پیدا کردن فرد مناسب
3) خود ازدواج و زندگی متاهلی در شرایط فعلی 

و موضوعات دیگم میشه اضافه کرد ..اینا به ذهن بنده رسید.


واسه تک تکشون میشه هم فکری کنیم.
اصلا میشه یه تاپیک بزنیم نمیدونم شایدم باشه تاپیک ازدواج  


خلاصه اینکه خوابم میاد وگرنه تک تکشونو میگفتم نظرمو
و با افراجوننم موافقم حرف آخرش البته که گفت باید توکل کنیم به خدا و مسیر اصولی رو بریم تا همه چیزو خودش حل کنه. و شخص مناسب در زمان مناسب پیداش بشه...البته بعدا میگم که از تو حرکت از خدا برکت...و میگم که تا شما حرکتی نزنید اون بالایی کاری از دستش نمیاد...شما برید تو مسیر خودش همه چیزو حل میکنه...شما برید دنبال پول ..شما خواستگاری رو برید بقیش با اون.

اون دوستی هم که گفت اوضاع اقتصادی خیلی داره خراب میشه و اینا کاملا قبول دارم و شرایط وحشتناک بده ولی همشم تقصیر دولت نیست مگه فقط امسال بوده که ارزش پول ملی به شدت افت داشته؟؟ نه همیشه بوده پس ریال نگه داشتن حماقته....باید زرنگ باشید به وقتش سکه بخرید به وقتش دلار بخرید به وقتش سهام بخرید به وقتش ملک بخرید به وقتش ریال نگه دارید.

دانش مالی نداشتن در این دوره زمونه یعنی بیییییسسسسسواااااادییییییی محض و بیسواد باید بدبخت و بیچاره باشه حقشه.


بقیش بمونه برای بعد.
بازم معذرت میخوام.
حرفای منو به شوخی بگیرید.
کسی امیدوارم ناراحت نشه.

پاور جان درسته همش تقصیر دولت نبوده ولی درسد زیادیش بوده! 
نمیشه وارد مسائل سیاسی شد به دردمون هم نمیخوره .
ولی اینکه میگی ارزش پول ملی همیشه افت کرده زیاد دقیق نیست.
چون زمان بچگیه ما اینطوری نبود.
حالا دوستان هم شاید یادشون باشه.
من صبر میکردم گوشی ارزون شه ! یا مدل جدیدش بیاد قویتر و ارزونتر! 
اون موقع پدرم برام اخرین مدل گوشیه نوکیا رو با یه حقوقش خرید کلی هم اضافه اومد براش! 
الان بخواد اخرین مدل گوشی رو بخره از کجا ۴۰ تومن بیاره؟! 
یا در مورد خودرو هم همین بود.
دقیق یادمه میگفتیم ماشین نخریم قدیمی میشه پولمون هدر میره.
ولی این ده سال برعکس شده...

موضوع سواد اقتصادی هم کمی متفاوته. 
در واقع ابتدا این طرز فکر که : هرکی سکه نخره بدبخت میشه! به وجود اومد و همه سکه خریدن و پول بی ارزش شد نه برعکس! 
یعنی مایی که فکر میکنیم زرنگی کردیم و رفتیم تو بورس یا سکه خریدیم در واقع به هموطن خودمون ضرر زدیم! 

مثلا من برم بورس یه سهمی رو ده تومن بخرم بعد رو دوازده تومن بندازم به کسی   بعد سقوط کنه بیاد رو ۹ تومن!  اینجا عملا پول از جیب اون بنده خدا درومده رفته تو جیب من! خب این حرکت انسانیه؟! 

قرار نیست پامون رو روی هم بذاریم تا زنده بمونیم.
اونم در کشوری که اگه دویست میلیون هم جمعیت داشت باز هم منابعش برای مردم کم نمیومد! 

من اگه جنسمو میخرم ۴۰ تومن میفروشم ۱۱۰ تومن و با این سود پولدار بشم و برم دنبال زندگیم دقیقا جیب اون خریدار بیچاره رو زدم! 

اصلا نفع من برای این جامعه چی بوده؟ دلالی؟! 

راستی من نمیدونم هنوز شوخی کردی یا جدی گفتی   ولی منو یاد یه چیزی انداختی منم نوشتم.

واقعا استرس گرفتم ازین بحث ازدواج خوابم نمیبره..
پتو رو پیچیدم دورم دارم مینویسم
حتی نمیدونم باید بترسم یا نه! 
از چی؟ 
مثلا اگه ازدواج نکنم؟ این ترسناکه؟!  
خودمم نمیدونم...
دردناک که هست ولی ترسناک فکر نکنم باشه.
نسل افرا منقرض بشه فدا سرمون
انگار مامان بابامون که مارو اوردن تا اینجا چه کار مهمی کردم! 

ولی ترجیح میدم ازدواج نکنم و بچه دار هم نشم نسبت به اینکه بچم مث خودم بشه و همیشه تو حسرت شرایط بهتر باشه .
دوس ندارم بچم به خاطر بی اطلاعیه من و کم کاریام عمرش هدر بره و اذیت بشه...

واقعا دلم گرفتست به خاطر زندگیه خودم.ببخشید...


پ.ن ۱ : اگرچه حالم گرفته شد با این فکرا ولی راضیم ازین حس...
چون ساعت ها برای فرار از واقعیت یا اهنگ گوش میکنم یا فیلم میبینم یا کتاب میخونم یا سر کارم! لحظه ایی بیکار نمیشدم تا نکنه واقعیت زندگیمو ببینم! 
الان حس میکنم بیدار شدم. واقعیت تلخه ولی بهتر از خواب بودنه....
شب همگی بخیر..

(1399 اسفند 18، 14:40)Alireza98 نوشته است: [ -> ]سلام دوستان وقتتون بخیر باشه 
 اومدم اینو بگم که با اینکه نیستم ولی همچنان خدمتتون ارادت دارم 
و اینکه یه سری اتفاق خوب داره تو زندگیم میفته از جمله اینکه دوتا موقعیت خوب شغلی پذیرفته‌ و دعوت به کار شدم 
والان تو دوراهی هستم کدومو برم 
جزییات رو انشاالله چند روز آینده خدمتتون عرض میکنم برا مشورت گرفتن 

سلام ابتدا فکر و مشورت با اهل فن
و در انتها استخاره 
امیدوارم هیچ مردی بیکار نباشه

(1399 اسفند 18، 17:07)Mr Degaresh نوشته است: [ -> ]سلام بچه ها
نمیخوام بذر نا امیدی بپاشم

خیلی از بچه های قدیم شاید درد دلهامو شنیده باشن امروز حالم خوب نیست یه خرده

تنهایی و ازدواج نکردن واقعا سخته ...و بد بختیش اینه که بعد یه مدت دیگه عادت میکنه آدم و حس ازدواج نداری که یه آدم رو صبح تا شب کنار خودت داشته باشی!!!!

من بعد سربازی سال 93 دکترا قبول شدم یه دانشگاه دولتی، اون موقع قبولی خیلی هم راحت نبود...حدودا 26 ، 27 سالم بود، هدف گذاشته بوذم تا 30 یه جا هیئت علمی میشم و ازدواج و....
هر چه جلو رفتم دیدم نه....اوضاع داره بهتر نمبشه که هیچ بدتر هم شده....هی مدارا کردم....دو سال و خرده ای تو دکترا موندم معدل واحدهام 19.5 بود آزمون جامع رو که همه میدنن چقدر استرس داره رو تا نمره عالی قبول شدم ، ولی.....


دیدم نه، این اشتباهه....مسیر مسیر درستی نیست، تهش ناکجا آباده
اهل خارج رفتن هم نیستم

خلاصه ، چند جا امتحان دادم حدودهای سال 95 بود راه آهن، آموزش پرورش و...همه رو تا مصاحبه رفتم و بعد یه زمان طولانی نتیجه اومد که قبول نشدم...هیچ وقت یادم نمیره درست قبل عید سال 96 بود.....له شدم  له...

خلاصه یه شرکتی پیدا کردم، خودمو راضی کردم دو ماه بدون بیمه کار کردم،  تهش هم قرار داد بستن و منی که در آرزوی هیئت علمی بودم ببینین چه شد که به این راضی شدم

دو سالی شرکت بودم، حقوق افتضاح، امنیت شغلی داغون، قرار داد یه ماهه

بازم آزمون دادم آموزش پرورش و این بار به لطف خدا قبول شدم اونم تو شهر خودم و شدم دبیر فنی هنرستان
الان حدودا دو ساله دبیر فنی شدم کنارش هم یه خرده نظام مهندسی و هست.


ولی عمرم رفت. خلاصه الان شدم 34 سال و تازه به یه ثبات نیم بندی رسیدم و ولی اسیر این وضع اقتصادی شدیم و عملا فکر ازدواج شد رویا


بله...این شرایط نسل ماست....نسلی که کمترین نیاز هر موجود زنده شده آرزو

به والله از مرتاض های هندی هم ما بیشتر ریاضت کشیدیم

نمیخواستم فاز منفی بدم....ولی دلم گرفته بود بدجور

دم همتون گرم

سلام 
اولا خداروشکر یه آب باریکه داری.
داداش خیلیا همین الان با شکم گرسنه یا از بس قرض و قسط دارن خوابشون نمی بره و همسن من و تو هستن. موهاشون سفید شده کلی بیماری اعصاب گرفتن از بی پولی.
خداروشکر که یه پولی سر میخ ماهیانه داری .
ولی سوال داشتم ازت آیا استاد دانشگاه میشدی بهتر از الان نبود ؟ نظرت مهمه برام که آیا شرایط رو سنجیدی یا نه چون من امروز روزنامه خوندم دیدم درصد بالایی از اساتید دانشگاه ها خارج شدن از کشور . 

(1399 اسفند 18، 23:27)افرا نوشته است: [ -> ]پاور جان درسته همش تقصیر دولت نبوده ولی درسد زیادیش بوده! 
نمیشه وارد مسائل سیاسی شد به دردمون هم نمیخوره .
ولی اینکه میگی ارزش پول ملی همیشه افت کرده زیاد دقیق نیست.
چون زمان بچگیه ما اینطوری نبود.
حالا دوستان هم شاید یادشون باشه.
من صبر میکردم گوشی ارزون شه ! یا مدل جدیدش بیاد قویتر و ارزونتر! 
اون موقع پدرم برام اخرین مدل گوشیه نوکیا رو با یه حقوقش خرید کلی هم اضافه اومد براش! 
الان بخواد اخرین مدل گوشی رو بخره از کجا ۴۰ تومن بیاره؟! 
یا در مورد خودرو هم همین بود.
دقیق یادمه میگفتیم ماشین نخریم قدیمی میشه پولمون هدر میره.
ولی این ده سال برعکس شده...

موضوع سواد اقتصادی هم کمی متفاوته. 
در واقع ابتدا این طرز فکر که : هرکی سکه نخره بدبخت میشه! به وجود اومد و همه سکه خریدن و پول بی ارزش شد نه برعکس! 
یعنی مایی که فکر میکنیم زرنگی کردیم و رفتیم تو بورس یا سکه خریدیم در واقع به هموطن خودمون ضرر زدیم! 

مثلا من برم بورس یه سهمی رو ده تومن بخرم بعد رو دوازده تومن بندازم به کسی   بعد سقوط کنه بیاد رو ۹ تومن!  اینجا عملا پول از جیب اون بنده خدا درومده رفته تو جیب من! خب این حرکت انسانیه؟! 

قرار نیست پامون رو روی هم بذاریم تا زنده بمونیم.
اونم در کشوری که اگه دویست میلیون هم جمعیت داشت باز هم منابعش برای مردم کم نمیومد! 

من اگه جنسمو میخرم ۴۰ تومن میفروشم ۱۱۰ تومن و با این سود پولدار بشم و برم دنبال زندگیم دقیقا جیب اون خریدار بیچاره رو زدم! 

اصلا نفع من برای این جامعه چی بوده؟ دلالی؟! 

راستی من نمیدونم هنوز شوخی کردی یا جدی گفتی   ولی منو یاد یه چیزی انداختی منم نوشتم.

واقعا استرس گرفتم ازین بحث ازدواج خوابم نمیبره..
پتو رو پیچیدم دورم دارم مینویسم
حتی نمیدونم باید بترسم یا نه! 
از چی؟ 
مثلا اگه ازدواج نکنم؟ این ترسناکه؟!  
خودمم نمیدونم...
دردناک که هست ولی ترسناک فکر نکنم باشه.
نسل افرا منقرض بشه فدا سرمون
انگار مامان بابامون که مارو اوردن تا اینجا چه کار مهمی کردم! 

ولی ترجیح میدم ازدواج نکنم و بچه دار هم نشم نسبت به اینکه بچم مث خودم بشه و همیشه تو حسرت شرایط بهتر باشه .
دوس ندارم بچم به خاطر بی اطلاعیه من و کم کاریام عمرش هدر بره و اذیت بشه...

واقعا دلم گرفتست به خاطر زندگیه خودم.ببخشید...


پ.ن ۱ : اگرچه حالم گرفته شد با این فکرا ولی راضیم ازین حس...
چون ساعت ها برای فرار از واقعیت یا اهنگ گوش میکنم یا فیلم میبینم یا کتاب میخونم یا سر کارم! لحظه ایی بیکار نمیشدم تا نکنه واقعیت زندگیمو ببینم! 
الان حس میکنم بیدار شدم. واقعیت تلخه ولی بهتر از خواب بودنه....
شب همگی بخیر..

افرا جان معذرت اگه ناراحتت کردم.
میخواستم یکم دیگه اذیتت کنم بعد بخوابم.

اینکه میگی ما نباید روی هم پا بذاریم تا زنده بمونیم درسته.
ولی شرایط جوری که نمیتونی اینکارو نکنی...یعنی یا باید زنده موندن رو انتخاب کنی یا مردنو....یا تو باید رو بقیه که سواد مالی ندارند پا بذاری و یا اگه نذاری اونا رو تو پا میذارند.


حضرت علی علیه السلام میفرمایند که ادم عاقل تو دنیا دنبال سه تا چیزه...توشه...پول حلال...لذت حلال


حضرت علی علیه السلام هم اگه بود به نظر من وقتی میدید سکه نخره و یا پولشو از ریال به چیز دیگه ای تبدیل نکنه ارزشش کم میشه سریع تبدیلش میکرد....حالا تو نمیخوای دلار و سکه بخری خیلی چیزای دیگه میشه خرید...دلار و سکه یکم فرق داره.

ولی اینکه میگی سهام رو 10 بخری 12 فروشی اونی که از تو خرید12 و 9 فروخت خریت کرد و باید میرفت تو خریدش دقت میکرد حقشه چوب بخوره...و اونم یه جای دیگه میره سود میکنه...بورس ضرر داره...سودم داره...ادم با سواد و کلاس رفته میخواد ...کسی که بی سواده حقشه ضرر کنه.

من که ترجیح میدم تو این وضعیت زنده بمونم و با اینکه دلم به حال اقشار بیسواد از نظر مالی میسوزه حداقل دلم راضیه که به خودم ظلم نکردم....و خودمو بدبخت نکردم.

ما در برابر خوشبخت کردن خودمونم وظیفه داریم.

حالا بازم بحث میکنیم...من برم بخوابم.
بازم معذرت بازم شوخی بود
من خودم یه دختر خوب واست پیدا میکنم
از این فکرای بدم بیا بیرون...ازدواج نمیکنم و اینا...ازدواج میکنی خوبشم میکنی خودم میام عروسیت میرقصم...انشالله....به چیزای خوب فکر کن...همه ما در حال امتحانیم...اونی که فقیره داره امتحان میده...اونی که خیلی پولداره هم داره امتحان میده....باید خدا را شکر کنیم و به همدیگر و خودمون البته کمک کنیم.

(1399 اسفند 18، 23:49)MUTE نوشته است: [ -> ]

(1399 اسفند 18، 17:07)Mr Degaresh نوشته است: [ -> ]سلام بچه ها
نمیخوام بذر نا امیدی بپاشم

خیلی از بچه های قدیم شاید درد دلهامو شنیده باشن امروز حالم خوب نیست یه خرده

تنهایی و ازدواج نکردن واقعا سخته ...و بد بختیش اینه که بعد یه مدت دیگه عادت میکنه آدم و حس ازدواج نداری که یه آدم رو صبح تا شب کنار خودت داشته باشی!!!!

من بعد سربازی سال 93 دکترا قبول شدم یه دانشگاه دولتی، اون موقع قبولی خیلی هم راحت نبود...حدودا 26 ، 27 سالم بود، هدف گذاشته بوذم تا 30 یه جا هیئت علمی میشم و ازدواج و....
هر چه جلو رفتم دیدم نه....اوضاع داره بهتر نمبشه که هیچ بدتر هم شده....هی مدارا کردم....دو سال و خرده ای تو دکترا موندم معدل واحدهام 19.5 بود آزمون جامع رو که همه میدنن چقدر استرس داره رو تا نمره عالی قبول شدم ، ولی.....


دیدم نه، این اشتباهه....مسیر مسیر درستی نیست، تهش ناکجا آباده
اهل خارج رفتن هم نیستم

خلاصه ، چند جا امتحان دادم حدودهای سال 95 بود راه آهن، آموزش پرورش و...همه رو تا مصاحبه رفتم و بعد یه زمان طولانی نتیجه اومد که قبول نشدم...هیچ وقت یادم نمیره درست قبل عید سال 96 بود.....له شدم  له...

خلاصه یه شرکتی پیدا کردم، خودمو راضی کردم دو ماه بدون بیمه کار کردم،  تهش هم قرار داد بستن و منی که در آرزوی هیئت علمی بودم ببینین چه شد که به این راضی شدم

دو سالی شرکت بودم، حقوق افتضاح، امنیت شغلی داغون، قرار داد یه ماهه

بازم آزمون دادم آموزش پرورش و این بار به لطف خدا قبول شدم اونم تو شهر خودم و شدم دبیر فنی هنرستان
الان حدودا دو ساله دبیر فنی شدم کنارش هم یه خرده نظام مهندسی و هست.


ولی عمرم رفت. خلاصه الان شدم 34 سال و تازه به یه ثبات نیم بندی رسیدم و ولی اسیر این وضع اقتصادی شدیم و عملا فکر ازدواج شد رویا


بله...این شرایط نسل ماست....نسلی که کمترین نیاز هر موجود زنده شده آرزو

به والله از مرتاض های هندی هم ما بیشتر ریاضت کشیدیم

نمیخواستم فاز منفی بدم....ولی دلم گرفته بود بدجور

دم همتون گرم

سلام 
اولا خداروشکر یه آب باریکه داری.
داداش خیلیا همین الان با شکم گرسنه یا از بس قرض و قسط دارن خوابشون نمی بره و همسن من و تو هستن. موهاشون سفید شده کلی بیماری اعصاب گرفتن از بی پولی.
خداروشکر که یه پولی سر میخ ماهیانه داری .
ولی سوال داشتم ازت آیا استاد دانشگاه میشدی بهتر از الان نبود ؟ نظرت مهمه برام که آیا شرایط رو سنجیدی یا نه چون من امروز روزنامه خوندم دیدم درصد بالایی از اساتید دانشگاه ها خارج شدن از کشور . 

سلام
داستان اینه که چیزی به نام هیئت علمی وجود خارجی نداره، دکترا گرفتن به خصوص تو رشته هی فنی مهندسی راهی برای هیئت علمی شدن نیست دیگه....قبلا امیدمون به هیئت علمی اقلا دانشگاه آزاد بود اونم از بس دانشجو کم شده همونهایی هم که هستن زیادن چه برسه استاد جدید بگیرن
خیلی از همدوره هایی که با هم تو دکترا بودیم دکترا رو گرفتن و بیکارن ،یا از مملکت رفتن و دوباره یه جای دیگه دکترا بخونن تا بتونن موندگار بشن، یا اینجا موندم و دارن از غصه له میشن.

نقل قول: افرا جان معذرت اگه ناراحتت کردم.
میخواستم یکم دیگه اذیتت کنم بعد بخوابم.

اینکه میگی ما نباید روی هم پا بذاریم تا زنده بمونیم درسته.
ولی شرایط جوری که نمیتونی اینکارو نکنی...یعنی یا باید زنده موندن رو انتخاب کنی یا مردنو....یا تو باید رو بقیه که سواد مالی ندارند پا بذاری و یا اگه نذاری اونا رو تو پا میذارند.


حضرت علی علیه السلام میفرمایند که ادم عاقل تو دنیا دنبال سه تا چیزه...توشه...پول حلال...لذت حلال


حضرت علی علیه السلام هم اگه بود به نظر من وقتی میدید سکه نخره و یا پولشو از ریال به چیز دیگه ای تبدیل نکنه ارزشش کم میشه سریع تبدیلش میکرد....حالا تو نمیخوای دلار و سکه بخری خیلی چیزای دیگه میشه خرید...دلار و سکه یکم فرق داره.

ولی اینکه میگی سهام رو 10 بخری 12 فروشی اونی که از تو خرید12 و 9 فروخت خریت کرد و باید میرفت تو خریدش دقت میکرد حقشه چوب بخوره...و اونم یه جای دیگه میره سود میکنه...بورس ضرر داره...سودم داره...ادم با سواد و کلاس رفته میخواد ...کسی که بی سواده حقشه ضرر کنه.

من که ترجیح میدم تو این وضعیت زنده بمونم و با اینکه دلم به حال اقشار بیسواد از نظر مالی میسوزه حداقل دلم راضیه که به خودم ظلم نکردم....و خودمو بدبخت نکردم.

ما در برابر خوشبخت کردن خودمونم وظیفه داریم.

حالا بازم بحث میکنیم...من برم بخوابم.
بازم معذرت بازم شوخی بود
من خودم یه دختر خوب واست پیدا میکنم
از این فکرای بدم بیا بیرون...ازدواج نمیکنم و اینا...ازدواج میکنی خوبشم میکنی خودم میام عروسیت میرقصم...انشالله....به چیزای خوب فکر کن...همه ما در حال امتحانیم...اونی که فقیره داره امتحان میده...اونی که خیلی پولداره هم داره امتحان میده....باید خدا را شکر کنیم و به همدیگر و خودمون البته کمک کنیم.

نه ناراحت برای چی .خوشمم میاد که ببینم علت این تفاوت توی طرز فکر چیه...

نمیتونم اینکارو نکنم؟ 

ببین توی بورس بالاخره یه نفر باید ضرر کنه! اگه همه سوادشو داشتن و قرار بود هیچکس ضرر نکنه همه سهم میخریدن و هی نمودار میرفت بالا!

بعدش دیگه قفل میشد! هیچ خرید و فروشی انجام نمیشد.

چون بالاخره یکی باید اون وسط ضرر بده تا یکی سود کنه...

بورس ما اون بورس سالم نیست که پول در جهت تولید بره... فقط تقویت کننده ی سیستم دلالیه!

البته بهت حق میدم که توی این کشور راهی جز خرید و فروش برای خوشبختی نبینی....

ولی خوبه که مثال زندش داره باهات صحبت میکنه...من تولید کنندم! دستگاه میسازم...خط تولید راه میندازم... تولید کننده ها و یا حتی مونتاژ کارها 

باعث وارد شدن دلار به کشور میشن.

با پول بازی نمیکنن و تورم ایجاد نمیکنن...

باعث میشن چند نفر دیگه بیان کار کنن و زندگیشون راه بیوفته...

یادگیری رو گسترش میدن...

چطوره اون وقت و زمانی  که ملت برای یادگیری بورس صرف میکنن بذارن برای کار فنی یا کشاورزی؟!

کشور ما بدون دلالی هیچیش نمیشه.ولی اگه تولیداتش صفر بشه قطعا داغون میشه.

یکی از خط تولیدایی که درست کردم تولیده لنت ماشینه! دنیای بدون لنت رو تصور کن!

میدونی چقد دلار از کشور میره بیرون به خاطر همین قطعه ی کوچولو؟! میدونی خارج شدن دلار از کشور مساویه با کم شدنش و بیچاره شدن قشر

ضعیف؟

بچه ها دارن با همین تولید ماهی 9 تومن در میارن...

اونقد هم سخت نیست! تو دانشگاه علوم پزشکی که به ما جوشکاری یاد ندادن!    

ماشالاه توی نت ساختن همه ی ابزار هارو یاد میدن دستشون هم درد نکنه.

همین الان میتونم چنتا کار با سود خوب براتون مثال بزنم ... 30 ثانیه فکر هم نمیخواد!

ولی بازم بهت حق میدم به خاطر همه ی نا امیدی ها... 

متاسفانه اون ادم شیک پوش توی ویدیوها یه ادم بورسی بوده نه یه تولید کننده!

تولید کننده ها و کشاورزا تو ذهن ما لباس کار دارن! 

من تو بخش زیر روپوشم اسکراب خیلی خوشگل میپوشم بقیه جاها هم خیلی خوشگل و باکلاس ولی تجربه ی اینو هم دارم که تو بیابون دنبال قطعات 
چوب باشم!  میریختمشون تو کیسه برای یه کاری که همون روز باید تمومش میکردم!

حالا افرا رو تصور کنید با گونی داره تو بیابون میچرخه دنبال چوبه!

اصلا هم بد نگذشت! کلی ام دی اف سالم هم پیدا کردم (همون 180 تومن قیمتش بود!) !

مثال زدم بخندیم به کارام. کسی قرار نیست ازین کارا کنه!

...............

فکر کنم با همین فرمون بریم جلو دیر یا زود هممون به جایی که میخواییم میرسیم.مخصوصا مهدوی چون حس میکنم خیلی خوب استفاده میکنه 

از اشتباهات دیگران...

پاور هم یه دنیا ارزش داره کارش که به خوشبختیه خودش اهمیت میده  (کار راحتی به نظر میاد ولی خیلیا انجامش نمیدن!)

بحث یکم منحرف شد ولی مساله ی مالی هم بخش مهمی ازش بود...

بدون تعارف مشکل 90 درصدمون همین مشکل مالیه دیگه...

امروز روز بهتریه ...

اگه هرروز بشه بیشتر به خدا توکل کرد خیلی بهتر هم میشه...

مثل یه نقطه ی اتکاست که نگرانی رو از بین میبره تا بشه درست فکر کنیم و تصمیم بگیریم...