پاورفول جان
2 روز پاک مبارک
داداش جان نظرت چیه که این بار رویه رو عوض کنیم و به جای تمرکز روی جنگیدن، روی پیشگیری زوم کنیم؟
ببین، چه خوبه که به جای نوشتن روی مدت زمان فکر بد؛ روی ایجاد مشغولیت ذهنی مفید کار کنیم؟
یه ذره زمان میبره اما نتیجه اش عالیه
یا مثل نگاه به نامحرم رو تبدیل کنیم به کمتر در معرض برخورد با نامحرم بذاریم
به هر حال لازمه یه محدودیت هایی باشه مگر اینکه شغل یا فعالیت اصلیت جوری بلشه که با افراد مختلفی مواجه میشی
پاور جون کنترل اینترنت رو حواست باشه بهش؛ محدودیتی قرار دادی براش؟ برنامه مسدود کننده ای داری؟
ببین الآن چندتا فقره داریم که میشه اجراش کرد
اول اینکه تایم های لغزش های معمولی رو پیدا کنی و برای اونا برنامه بچینی
دوم اینکه عوامل لغزشت رو مشخص کنی و براشون برنامه و جایگزین معینی تعریف کنی
مثلاً اینستا و یوتیوب کنسل. گوگل هم در مواقع خاصی اونم با برنامه های مسدود کننده پ... و البته بدون مراجعه به بخش image
به جای دستورزی نامتعارف؛ ورزش کششی رو داشته باش تا دست ها مشغول باشن(میدونم که حتی دستها ممکنه عادت کرده باشن به دستورزی! سابقه داشته!).
راستی اون جدول رو دیدم؛ فکر نمیکنی خیلی بخش هاش زیاد بودن؟
ببین برای تو 20 روز پاک واقعاً عالیه اما در مقیاس اون جدول هیچی نیست!
کما اینکه اعلام وضعیت از هزار رو که گذاشتی حتی اگه آبتین ببینه هم دستپاچه میشه
به نظرم بازه زمانی مشخص کن
چندتا بازه پنج روزه
و تمرکز کن روی اونها تا کم کم بیایی بالا
کارما جان
کودک درون رو که همه دارن
و دقیقاً همینی که گفتی هست؛ گاهی وجود داره و گاهی حضورش کمرنگه؛ اما این فرآیند به خودمون ربط داره که چطور باهاش تا کنیم
اکثراً سرکوبش میکنن و تبدیل به عقده میشه؛ جوری که همه کم و بیش این عقده رو تجربه میکنن که به صورت افسردگی و تنهایی و... نمود پیدا میکنه.
این بحث روانشناسیه که گسترده ست و واردش نمیشم اما راجع به پاکی.
هم خودت هم افرا جان گفتید که پاکی حس خاصی بهتون نمیده.
خب حالا یه سؤال، مگه انتظار شما از پاکی چیه؟!
اخه میدونید چیه؟ بعضاً ممکنه این فکر سراغ آدم بیاد که پاکی یعنی همه چیز! در صورتی که اصلاً اینجوری نیست.
اگه بخوام پاکی رو به یه دروازه تشبیه کنم برای رسیدن به پاکی یا یه پله برای بالا رفتن بهتر باشه.
اما خب همزمان با اون میخوام بدونم چرا حس میکنید لغزش حس بد خاصی ایجاد نمیکنه یا خودمونیش میشه همچین هم بد نیست؟!
خب شاید به شناخت کافی نرسیده باشیم.
از نظر مذهبی میدونیم که گناه کبیره ست و هیچ کاری گناه کبیره نیست مگر اینکه ضرر وحشتناکی میتونه بزنه به انسان.
از نظر روحی هم خودتون شاهد وضعیت هستید و به تبع اون وضعیت جسمی هم اثر پذیره.
نقل قول: چیز مثبت به اون صورت هیچی
ولی گاهی باعث میشه فشار از روم برداشته شه و ذهنم کم تر درگیر باشه
کارما جان یه ذره به حرفی که زدی فکر کن
پس خ.ا رو داری مثل یه مسکن استفاده میکنی اما ناغافل بهش عادت کردی؛ جوری که هر دو سه روز دوباره حس بد میگیری و دوباره خ.ا میکنی بهتر میشی.
تو گفتی که نمیدونی این حس بد از کجا میاد؛ خب فکر نمیکنی این حس بد اساساً حقیقی نیست و فقط برای کشیدن خودت به سمت خ.ا باشه؟
اینکه اون قورباغه ها وجود دارن شکی نیست و حسی بدی که ایجاد میکنن غیر قابل انکاره؛ اما این مشکلات حقیقی هستن و باید حل بشن و قطعاً دغدغه شون اونی نیست که هر دو سه روز یه بار نمود پیدا میکنه.
بذار یه تجربه شخصی برات تعریف کنم؛ سال ها بود که من وضعیتم اینجوری بود که وقتی یه مشکلی برام به وجود میومد محلش نمیذاشتم و به قول طنز گونه ولش میکردم تا خودش خودشو حل کنه!
اما میدونی چرا؟ چون من روزانه مسکن دریافت میکردم!
و هر چی بیشتر استرس داشتم دوز مسکن رو بالاتر میبردم تا آروم تر شم؛ همینجوری ادامه داشت تا دیگه بی حس میشدم نسبت به دغدغه ایجاد شده از بابت مشکل و میگفتم هر چه بادا باد!
طبیعتاً منم آدمم و عذاب وجدان میگرفتم بعدش اما چطوری پاسخش رو میدادم؟ با همون بالا بردن دوز مسکن!
مسکن چی بود؟ خ.ا؟
کار به جایی میکشید که روزی ساعت های زیادی رو غرق فیلم و عکس میشدم. عدد ساعتش رو نمیگم که از تعجب صفحه رو نبندی!
البته من خودم هم تنبل هستم، که با ترکیبش با این وضعیت فاجعه به بار میاد
همچنان هم تنبلم اما چون مسکن(که حکم سم رو داره) نیست، اون دغدغه مدام قلقلکم میده که مشکل رو حل کنم.
حالا میخوام این فرآیند رو با وضعیتت مقایسه کنی. حس نمیکنی تو هم داری همین روند رو با شدت کمتر پیش میبری؟!
جزئیات نتایجی که برای من به وجود آورد رو نمیگم اما در همین حد بگم که زندگیم در هر چی عرصه ست بشناسی تبدیل به جهنم شد؛ از درس عقب افتادم، مشکلات جسمی که تشدیدشون میکرد، بیماری هایی که حتی وقت نمیکردم به درمانشون فکر کنم، مشکلات ارتباطی وحشتناک و انزوای شدید!
کارما جان فکر نمیکنی بهتر باشه که منشأ این تفکر که پاکی و لغزش توفیری با هم ندارن رو پیدا کنی؟
نگران وضعیت انتخاب رشته نباش؛ تهش پذیرفته نمیشی!
(ستاد تخریب روحیه قبول شدگان
)