کانون

مسابقه ها را دوست دارم 
دوست دارم 
دوست دارم

چیا شرکت می کنین شما

واو چه پروفایل قشنگی دارم من

این نقاشی را وقتی کشیدم خواستم خودم را بکشم

همینو بگذارم مسابقه خوبه

شما که سخن نمیگویید
خود سخن کنم

امروز امتحانم را دادم
اعتراف میکنم از وقتی با کانونی ها در رابطه ام خیلی درس خوان تر شدم
خیلی درس میخوانین
جواب همه را بلد بودم
جلل الخالق
من همونی ام که کتاب هام از اول سال تا آخر سال حتی بازم نشده بود
یادمه دوستم وسطای سال میگفت بده حداقل اسم خودم را روش بنویسم 

امتحان خوبی بود و تامام شد
۱۰ دی ماه هم یه سمینار دارم
اون یکی درس امم تا حالا یه جلسه اشم گوش ندادم 
نمیدونم چیه
باید شروعش کنم

چند روز پیشا یه آگهی بود
کارآموز میخواستن
همونی بود که میخواستم
ولی به خانواده نگفتم
به دلایلی

تا حالا به یه نفر تو کانون گفتم دلیلش را 

امیدوارم کار درست را انجام داده باشم
این تو دلم بود میخواستم بگم

میخوام یه حرکتی بزنم

یعنی میشه

میخوام یه ذره پودر و سنگ و سیمان سفید تو خونه هست 
قاطی کنم با آب 
بریزم تو یه ظرف یک بار مصرف 
یک روز بگذارم بمونه 
بعد درش بیارم روش نقاشی بکشم
البته الان دارم فکر میکنم 
یه قوطی هست 
سرش دایره ایه
شاید تو اون ریختم
یعنی میشه؟
این کار را دوست دارم


چند روز پیش 
نمیدونم دیروز بود یا پریروز 
همش اورژانسی بودم
خوشحالم که با پاکی تموم شد

امروزم شرایط برای شکست جفت و جور بود
ولی خیلی عالی مقاومت کردم

همیشه بعد مقاومت های عالی احتمال شکست خیلی میشه

ولی محکم پاش وایسادم

دیگه اینم بگم دلم یه کارتونی ، فیلمی چیزی که خیلی قشنگ باشه میخواد

ببخشید خیلی شد

من حرفام بمونه تو دلم دق میکنم خو

اینا حرفای چند روز بود

 انقدر گفتین برنامه ریزی
اینم لیست کارایی که باید انجام بشه و همش عقب افتاده ببینم فردا کدوماش خط میخوره
لیست قرآنی به روز بشه
تمرین درس
یه جلسه از درس را گوش کنم
انرژی قبلی را نگاه کنم
مقاله پیدا کنم
لباس ها
جمع و جور کردن اتاق
جاروبرقی
جواب سوالای آقای هادی را بدم
گزارش کتبی 




مسلما در یکی دو روز نمیشه انجامشون داد
ولی میخوام بدونم فردا کدوماش خط میخوره

سلااااام امیدوارم همه خوب باشن اومدم اعلام کنم وضعیت پاکیم خوبه ولی وضعیت روحیم بشدت وخیمه برام دعا کنی
Raha99
۱۹آبان۱۳۹۹
۸روز خوب

ساناز جونم خوب کاری میکنی عزیزم که مینویسی..آفرین ب تو ..نوشتن یکی از راههاییه ک باعث آرامش ذهنی میشه و هم اینکه قدرت شهوت رو کاهش میده

.
رهاجون عزیزم امیدوارم خدا به قلبت آرامش و سکینه نازل کنه دوست من..تو خیلی قوی هستی عزیزم و داری سخت ترین راند پاکی ک همون ده روز اوله رو سپری میکنی ما خیییلی بهت افتخار می‌کنیم

بکوب پاهاتو محکم روی زمینو باز بگو 
اینجا تازه اول مسیرو روی پات بمون
انتهای این مبارزه برد با ماست بجنب 
وقت نیست پاشو بگو من ادامه میدم

---

من ادامه میدم

سلام به همگی  
امیدوارم حالتون خوب باشه  
یاقوت که رفته اونور    ایشالله موفق باشه 
ژوپیتر جان خیلی خوش برگشتین  
فاطوش جون بیاید  شرکت کنید ، باور کنید اینطور خیلی بهتره   من که اگه مسابقات نبود اصلا نمیتونستم ، ولی اگر نشد سری بعد حتما منتظرتونیم    

ساناز چقدر پست های انرژی مثبت دار گذاشتی   من بشدت مشتاق دیدن اون نقاشی هستم 
من با صفر یه کاری کردم مطمئنم خیلی ها با صد تا صد نکردن
من کل آهنگ و گوش میدم تا به اینجا برسه 

شادن جون در مورد پیام چند روز قبلتون واقعا این طوریه من هم خیلی وقتا این احساس رو دارم  که اصلا آزاد نیستم ، این جور موقع ها دلم میخواد برم به یه جای خیلی دور سوار یه ماشین بشم و برم به به مقصد نامعلوم ، فقط ببخشید یه سوال برام پیش اومد شما کاری برای این حس نکردید ؟؟ و یا به نظرتون کاری هست که آدم انجام بده؟؟
آخه بعضی وقتها فکر میکنم شاید اگه مثلا دانشگاه یه شهر دیگر قبول شم از این لحاظ برام بهتر باشه   بعد میبینم که نمیتونم از خانواده جدا بشم چون بیش از حد از نظر روحی وابستم  
هرچند که خیلی از این احساسات مربوط به روحیات خود فرد میشه و شاید شما هم منظورتون زندون دنیا و این چیزی باشه ولی من استفاده کردم و سوال خودم رو پرسیدم 

تو دخترونه نوشتم سمرجون ک جریان چیه..

(1399 آذر 27، 23:42)شادن نوشته است: [ -> ]تو دخترونه نوشتم سمرجون ک جریان چیه..

ببخشید من چون اصلا رمزو نداشتم تا حالا اونجا رو ندیدم     

نقل قول: لیست قرآنی به روز بشه
تمرین درس
یه جلسه از درس را گوش کنم
انرژی قبلی را نگاه کنم
مقاله پیدا کنم
لباس ها
جمع و جور کردن اتاق
جاروبرقی
جواب سوالای آقای هادی را بدم
گزارش کتبی 

چه خوش خیال بودم دیشب
کلی کار بود که ننوشته بودم



پختن کیک را ننوشتم
بیرون رفتنم ننوشتم
نمیدونم بعد چند روز رفتم بیرون

سلام دوسيا
چطورين؟
مثل اينكه مسابقه گروهی از امروز شروع شده  
روز اول رو كه خوب گذروندم خداروشكر 
البته آسون نبود
با خوابای ناجور دیشب شروع شد که سعی کردم بهش فکر نکنم
با اینکه بی‌حوصله بودم ولی سعی کردم نمازهام رو اول وقت بخونم.
از عصر هم سرم درد میکنه ولی سعی کردم یکم کار کنم. 
الان هم یکم دیگه کارا رو انجام میدم و بعد میخوابم. 
کلا بیشتر موقعا خونه تنها هستم واسه همین باید بیشتر واسه پاکیم تلاش کنم. 
راستش توقع بیشتری از خودم داشتم ولی واسه امروز همینم خوب بود. 
فعلا تمرکزم روی کنترل فکر و نگاه و پاکی و نماز اول وقته
که مطمئنا خیلی روی جنبه‌های دیگه زندگی هم اثر میذاره

(1399 آذر 29، 21:18)Jupiter نوشته است: [ -> ]سلام دوسيا
چطورين؟
مثل اينكه مسابقه گروهی از امروز شروع شده  
روز اول رو كه خوب گذروندم خداروشكر 
البته آسون نبود
با خوابای ناجور دیشب شروع شد که سعی کردم بهش فکر نکنم
با اینکه بی‌حوصله بودم ولی سعی کردم نمازهام رو اول وقت بخونم.
از عصر هم سرم درد میکنه ولی سعی کردم یکم کار کنم. 
الان هم یکم دیگه کارا رو انجام میدم و بعد میخوابم. 
کلا بیشتر موقعا خونه تنها هستم واسه همین باید بیشتر واسه پاکیم تلاش کنم. 
راستش توقع بیشتری از خودم داشتم ولی واسه امروز همینم خوب بود. 
فعلا تمرکزم روی کنترل فکر و نگاه و پاکی و نماز اول وقته
که مطمئنا خیلی روی جنبه‌های دیگه زندگی هم اثر میذاره

 
سلام عزیز دل 

آری مسابقه گروهی شروع شدههههههههه
 
منم بیشتر وقتا تنهام
 
حقیقتا پاکی تنهایی خیلی سخته
 
ولی از پسش بر میایم

روز موعود فرا رسید 
*دختر پاک* 100 روزه شد
هم اکنون در روز 100 به سر میبرم
یک سال پیش، وسط شکست های دقیقه ای فکر میکردم اگر روزی، به 100 روز برسم غوغا کردم
اشتباه فکر میکردم
حقیقت اینه که همین الان  الان، من از همیشه به شکست نزدیک ترم
نماز های سرسری،نخواندن قرآن،حرف نزدن با خدا، مرور نکردن اهداف پاکی، خواب زیاد، خراب شدن ساعت خواب، تنهایی، خود خوری، له کردن شخصیت خودم، بداخلاقی،دوست نداشتن خودم و خدا و دیگران، بی هدفی، درس نخواندن، بیکار گشتن، خیال پردازی، نداشتن کنترل ذهن، همه و همه اش خط قرمزاییه که من شکستم اشون
خط قرمزایی که یک سال طول کشید تا دونه دونه جمعشون کنم
من میدونم وقتی میخوام بعد یه مدت طولانی بشکنم یهو نمیشکنم. یه مدت طولانی شاید ۱۰ روز ، شایدم بیشتر رو خودم کار میکنم تا شکست را قبول کنم. طول میکشه تا به روز شکست برسم
راه شکست هم مثل راه پاکی برای من طولانیه. چون من هیچ وقت خ.ا را دوست نداشتم. بنظرم خیلی کار مسخره ایه.همش به خاطر دیگری بود. وقتی دیگری بود شکست هام را به خاطر رضایت دیگری انجام میدادم. وقتی هم دیگری نبود به خاطر اینکه جلو خودمو را بگیرم نرم سراغ دیگری میشکستم. الانم دلم بیشتر از هر چیزی پی یک دیگری هست. دیگری شخص خاصی نیست. فقط یکی که تن به هر کاری بده. دختر و پسرشم فرقی نداره. فقط یه دیگری باشه. همین 
آخرشم میدونم سمت دیگری نمیرم و این حس را خفه میکنم و تهش جایزه اش میشه شکست
نمیشه، نمیشه هر دوتاش با هم نشه. 
یعنی تا حالا که نشده. نمیدونم شایدم بشه
راه های زیادی را امتحان کردم که بتونه جای حس لذت دیگری و بگیره
پیدا نشده. گفتم شاید برنامه نویسی بتونه. تونست ولی به قول یاس . پر کار بودن به خیلی چیزا بستگی داره یکی اش انگیزه است وقتی به آینده فکر میکنی کم کار میشی. من فعلا پشت یه طناب گیر کردم. نمیتونم ازش رد بشم . نه که نمیتونم ، میتونم ولی نمیخوام. اگر اون طناب را رد کنم خیلی از عزیزانم را له کردم. نمیخوام اون روز را ببینم. من آدم بد قصه نمیشم. همیشه صبر جواب میده. پس بازم صبر میکنم. ولی حقیقتا میتونم همین پشت طناب خیلی کارا کنم . ولی انجام نمیدم نمیدونم چرا 
نمیدونم شاید اگر ایده ای که اون بالا گفتم پودر سنگ و سیمان و آب را قاطی کنم یه چیزی درست بشه بعد روش نقاشی بکشم. شاید آرومم کنه. ولی به گمانم خیلی دوومی نیاره . بیشترین تاثیر را همون کارهایی که قبل طناب میشه انجام داد ، داره . باید از یه جایی شروع کرد 
خیلی از شکست گفتم . معذرت. ولی قصد شکست ندارم. این راهی که رفتم ، این خط قرمزایی که شکستم را بر میگردم . وسط این همه بدبختی و گرفتاری و فلاکت که تو زندگیه درب و داغون من هست دیگه جایی برای غصه و آه شکست وجود نداره. نمیشکنم . میریم برای ۱۰۰ روز دوم. شاید تا اون موقع همه چی عوض شد. خدا را چه دیدی
آخرشم یه تشکرات ویژژژژژژژژژژژژژژژژژژژژژژژژه دارم از همه کانونی ها.این ۱۰۰ روز از همه چی سخت تر بود اسم نمیبرم چون تعداد خیلی زیاده. حقیقتا یه کانون کمک کرد که ۱۰۰ روز اول تموم بشه.از همتون بی نهایت ممنونم.امیدوارم همه دنیا به کامتون بچرخه. 
ببخشید خیلی شد. شرمنده 

مدال منو نمیدین