کانون

بچه ها میخوایم یه محفل برای شهدای خانم درست کنیم؛
به نظر شما چجوری درستش‌کنیم؟
(یه محفل دائمی)
محلش هم یا روی دیواره یا گوشه دیوار و یه دونه میزگرد کوچولو هم داریم..

(1400 مهر 5، 20:25)ایرانا نوشته است: [ -> ]

نقل قول: وای چه کار خوبی! منم چون همراه نداشتم تنبلی می کردم. ساعتم زنگ میزد ، بیدار میشدم خاموشش می کردم و می خوابیدم. چند بار به دوستهام هم گفتم ولی کسی پایه نبود. اما حالا بودن شما بهم دلگرمی میده . 

سعی میکنم اون کتاب رو هم زودتر پیدا کنم و مطالعه کنم.

ما هم خوشحال شدیمم
موفق باشیی

سلام
الحمدلله امروز هم بیدار شدم.
هانا / چالش سحرخیزی /  ۲ روز

(1400 مهر 5، 23:16)SILENT scream نوشته است: [ -> ]بچه ها میخوایم یه محفل برای شهدای خانم درست کنیم؛
به نظر شما چجوری درستش‌کنیم؟
(یه محفل دائمی)
محلش هم یا روی دیواره یا گوشه دیوار و یه دونه میزگرد کوچولو هم داریم..

آفرین ! چه کار خوبی!
اگه فضا زیاد داری، گوشه ی دیوار باشه بهتره، چون جلب توجه بیشتری میکنه تا روی دیوار باشه.
عکساشون نباشه مگراینکه فقط خانمها می بیننشون.
هر هفته یا هرچند روز که خودتون وقت دارید ، محتویات و اطلاعاتش رو به روز رسانی کنید و دائما ثابت نباشه.
اگه قسمتهایی از زندگیشون رو بصورت یه روایت کوتاه تو یه کاغذ کوچیک چاپ کنید و یه تعدادی روی میز بذارید، هر کی که رد میشه و وقت نداره میتونه با خودش ببره تا بعدا یا توی راهش بخونه.
خوبی این روایتهای واقعی از زندگی شهدا اینه که یه درس ازشون یاد می گیریم و با نحوه ی زندگیشون یا نحوه ی برخوردشون با چالشها آشنا میشیم.
همین چند تا به ذهنم رسید. امیدوارم دعای شهدا شامل حالتون بشه

سلاااام

صبحتون بخیرررر

نقل قول: الحمدلله امروز هم بیدار شدم.

هانا / چالش سحرخیزی /  ۲ روز 

منم از ۴.۳۰ بیدارم خداروشکر

روز خوبی داشته باشین 

سلام صبح بخیر

هیچ / 5مهر/ 2روز خوب(:

دیشب اصلا نخوابیدم که بخوام بیدار شم
حس میکنم دوباره ساعت خوابم بهم ریخت/:

---

بچه ها یه چیزی خیلی فکرمو درگیر کرده...
خیلی کارا هس که دلم میخواد انجام بدم
و حس میکنم مهم ترینش اینه که مستقل بشم
تو این فکرم یه مهارتی چیزی یاد بگیرم که بتونم پول دربیارم
ولی نمیدونم دقیقا چیو یاد بگیرم
شما پیشنهادی ندارین؟(:

نقل قول: بچه ها برا مامانم لطفا دعا کنید

حالش خوب نیست 

خدا بد نده عزیزم
ان‌شاءالله هرچی زودتر حالشون خوب بشه(:

سلام بر همگی
امیدوارم حالتون خوب باشه
تا کلاسم شروع نشده سریع یه چیزی بگم و برم 
دیروز پاکی تا حد شک به خطر افتاد و خیلی حالم بد شد که روز اربعین چنین افکاری درگیرم کرد
امروز هم نماز خوندم خوابیدم و هفت و نیم بیدار شدم الان هم روتینا رو انجام دادم و منتظر شروع کلاسم هستم
گاهی فک می‌کنم نکنه هیچ وقت تموم نشه نکنه شرمنده بشیم...
یا حفی

(1400 مهر 6، 4:34)هانا1400 نوشته است: [ -> ]

(1400 مهر 5، 23:16)SILENT scream نوشته است: [ -> ]بچه ها میخوایم یه محفل برای شهدای خانم درست کنیم؛
به نظر شما چجوری درستش‌کنیم؟
(یه محفل دائمی)
محلش هم یا روی دیواره یا گوشه دیوار و یه دونه میزگرد کوچولو هم داریم..

آفرین ! چه کار خوبی!
اگه فضا زیاد داری، گوشه ی دیوار باشه بهتره، چون جلب توجه بیشتری میکنه تا روی دیوار باشه.
عکساشون نباشه مگراینکه فقط خانمها می بیننشون.
هر هفته یا هرچند روز که خودتون وقت دارید ، محتویات و اطلاعاتش رو به روز رسانی کنید و دائما ثابت نباشه.
اگه قسمتهایی از زندگیشون رو بصورت یه روایت کوتاه تو یه کاغذ کوچیک چاپ کنید و یه تعدادی روی میز بذارید، هر کی که رد میشه و وقت نداره میتونه با خودش ببره تا بعدا یا توی راهش بخونه.
خوبی این روایتهای واقعی از زندگی شهدا اینه که یه درس ازشون یاد می گیریم و با نحوه ی زندگیشون یا نحوه ی برخوردشون با چالشها آشنا میشیم.
همین چند تا به ذهنم رسید. امیدوارم دعای شهدا شامل حالتون بشه

دستت درد نکنه
ایده های خوبی بهمون دادی

آقاااا 
آیا کار درستیست از کسی بیگاری کشیدن چون سلیقه ش خوبه؟ 
دو روزه دارم رنگ‌کاری می کنم اتاق کار یکی از اقوام نزدیکو با کمک خودش. خیلی قشنگ شده. هم من میگم هم خودش.
و البته خیلی ارتباط خوبی داریم ولی
وااااقعا خسته شدم. اصلا دو سه روزه گوشیمو باز نکردم از بس وقتی می رسم خونه له و لورده م

کارای خودم مونده کلی،
چشمم به در سازمان سنجش سفید شد ببینم ارشد چی قبول میشم اگه نشدم دوره آموزشی زبان و ورزشمو ثبت نام کنم. آخه چه وضعشه اینقدر طول میدین 


خب من مثل اینکه فقط غر زدم
حتلم خوبه خواهریا خیالتون راحت. 
افتادم تو جاده آسفالت ترک
و جاده خاکی زندگی واقعی
ولی راضیم و خوشحال. و چقدر خوشحالم که با این دید به زندگی نگاه می کنم.
اینکه
سختی، جزو زندگی واقعیه و ناراحت نیستم دیگه از اینکه برای رسیدن به خواسته هام دارم سختی هاشو تحمل می کنم.

درود بر همگی بارانیای گل
عمری باشه وقت کنم امیدوارم بیشتر پیدام شه 

همه پستاتونو خوندم، چه ماجراهای خوبی داشتید حسودیم شد به کارهای گروهی تون،  
خلاصه هایی که فرستادید،
و سحرخیز تون.....ای دلم سوخت من مدت هاست دیگه نشده سحرخیز باشم
 
عارفه/۲۴ خرداد/صد و خرده ای روز خوب

ولی یه کار خوب دیشب کردم که به جای یک هفته سرشلوغی حال دلمو خوب کرد. شاید بد نبود تو تاپیک امروز چه کار مفیدی انجام دادی می نوشتمش

پوشه اهدافم رو برداشتم و اهدافی که دو سال پیش تا حالا هر یکسال یا شیش ماه نوشته بودم رو بررسی کردم. 
نگاه کردم ببینم آیا اهدافم تغییر داشته؟ 
آیا من عوض شدم؟ آیا هنوز اهداف قبلیم برام مهمه؟
چقدر پیشرفت داشتم؟ آیا هدفم اونی بوده که واقعا می خواستم؟ یا سایه شو زدم؟
و یک کار عااااالی کردم
خلاصه شش ماه اول سال رو نوشتممممم (سنا جون امتیاز بده بهم ) 

خیلی خوب بود.
این جا می نویسم بعد تو تاپیک مربوطه هم وارد می کنم.
دیدم که در دنباله دو سال و نیم طرحواره درمانی، این شش ماه ددارودرمانی که گذشت خیلی به کنترل اضطراب اجتماعیم، کمال گرایی و روحیه وسواسیم کمک کرده. همه تمرین ها، روان درمانی ها و زمینه سازی های ذهنی که این دوسال و نیم کردم رو تونستم عملی کنم. تونستم تو رفتارم بیارم. قبلاً بلد بودم یاد گرفته بودم ولی نمیتونستم، حرص می خوردم و خودمو خیلی اذیت می کردم سر کیفیت کارها و وسواس.
الان خیلی خیلی ریلکس ترم و سریع از اشتباهام باخبر که میشم، درس می گیرم. 
با اینکه دو ماه و نیم از این شش ماه گذشته افسردگی شدید گرفتم و عملا هیچ کار مفیدی رو پیش نبردم اون مدت و رو نتیجه کنکورم هم اثر منفی داشت اما تونستم ازش عبور کنم.
الحمدلله خدارو صد هزار بار شکر.

دخترا شما پایان نامه نیمسال ۱۴۰۰ تونو نوشتید؟؟

بعد این پایان نامه ای که برای بهار و تابستون برا خودم نوشتم،
یه برنامه ریزی هم پیش پیش برای دو فصل پاییز و زمستان نوشتم.

دو حالت داره،
اگه کنکور قبول شم. اگه قبول نشم.
اولی بیشتر حال و هوای پیشرفت درسی داره دومی ابعاد دیگه م رو بزرگ می کنه مثلا مهارت هایی پیدا می کنم برا پول درآوردن و آموزش رانندگی تو برنامه مه.

از نظر رشد روحی ذهنی هم باید روی مهارت قانع کردن دیگران کار کنم. یک کتاب هم شناسایی کردم وقت نشده برم دنبالش. آخه من شخصیت مطیعی در برابر خانواده دارم و انتظار دارم خودشون در حد انصاف ازم انتظار داشته باشن اما گاهی می بینم لازمه بتونم از حرف درستم دفاع کنم. لازمه راهی داشته باشم برای گاهی اوقات که ده روش حرفی نیاد. همش نظر ندن تو کارم. اما دوست ندارم لجباز هم باشم. لجبازی بچگانه ست.

خلاصه این شد برنامه کلی شش ماه آینده من.

شما هم دوست داشتین بیاین بگین

سلام بچه ها چطورین 
من که عالیم 
چن روزیه ۸ بلند میشم ولی انشالله  از فردا ۶ باید بلند شم  وحسابی درس بخونم 


راستی جدیدنا به یه  کشف جدید به خودم رسیدم 

شاید راجب  بعضی از شمام  جواب بده 

من اومد  خودمو بررسی کردم که چه زمانی و چی میشه من دلم خ ا میخواد ؟ 
به این نتیجه رسیدم  که هر وقت  ذهنه من یه چیزی براش گنگ میشه  و نمیدونه چرا  شروع میکنه  به دنبال خلاصی از این حالت گنگ و بهترین راه خ ا هست براش که  بهش حس ارامش بده و الکی فکر کنه همه چیز عالیه  
و اینو از کوحا متوجه شدم از جایی که اومدم افکارمو خالی کردم رو کاغذ  
یعتی هر ۴ یا ۳ ساعت یه بار افکارمو رو کاغذ خالی کردم 
و مثلا  متوجه این قضیه  شدم که  رفتار فلانی برا من گنگ بوده و من همه چیو  به خودم گرفتم و کلی منفی بافی و میخواستم با خ ا از شرش خلاص شم 
پیشنهاد میکنم این کارو انجام بدید حسابی تمرکزتون میره بالا و همچنین خود سناسی و اعتماد به نفس

2 شهریور

5 روز خوب

شکر خدا ...
چی بگم واقعاً...
امروز وسوسه داشتم و نداشتم
یعنی هیچ تمایل جنسی.. تأکید می‌کنم هیچ تمایلی نداشتم..
اما به صورت کاملاً مرض دار میخواستم خودم رو بزارم تو شرایط خ.ا
حتی این کارو کردم.. ولی آنقدر بی تمایل بودم که یادم میرفت حتی دارم به چی فکر میکنم...
کلا من اینطوری ام... مرض دار وقتی حوصله ام سر میره
میرم سمتش..



خب شرایط روحیم نرمال نیست... یعنی فکر کنم الان تو ایران کلا کسی شرایطش نرمال نباشه.. در نهایت یه چیزی هست که آزار ت بده
پارانویید بودن هم مزید بر علت . . .
و غیره و غیره و غیره . . .

ولی بازم یه جور فرار از درگیری ذهنیه دیگه

راستی، حانیه جان گفتی یادم اومد باعاتون در میون بذارم.

من این چند وقت با روزهای پاکی بالا شرایط جدیدی رو تجربه کردم. چندتا حالت رو شناسایی کردم که قبلاً فکر می کردم تمایل و وسوسه به خ.ا هست اما کشف کردم که اینا چیز دیگه ایه من با میل جنسی اشتباه می گیرمش.

خوب دقت کنین،
گاهی حسم درون سینه حبس شده، جمع شده، قلمبه شده و می خوام بروزش بدم، 
اما نمی شناسمش،
و راه برپزی بلد نیستم
و این باعث میشه به خ.ا فکر کنم.

مثلا یک شب از خوشحالی و ذوق دوست داشتم یک چیزی رو بغل کنم و فشار بدم. نشستم، بالشم رو با پتوم قلمبه تو دلم گرفتم چلوندم، ذوق کردم، یه جیغ کوچولو زدم و بعد اون حسن تخلیه شد و دیدم اصلا میل جنسی میل به خ.ا هم نبود،


یبار دیگه شد حالم بد بود، 
خوابم نمی برد.
میلم اومد.
به خودم گفتم روز نود چه وسوسه ایه آخه؟!
نشستم تو رخت خوابم‌ فکر کردم چمه؟ این چیه تو وجودم؟ که میخواد تخلیه بشه و من راهی جز خ.ا بلد نیستم؟ 
بلند شدم یکم راه رفتم، فکر کردم به اتفاقات روز،
گریه کردم، تو دلم مسئله احساسی که پیش اومده بود و رنجیده بودم از یکی از خانم های اقوام. این موضوع بود که حالم رو بد کرده بود. و می خواستم خ.ا کنم تا حالم خوب بشه.

بچه ها رو دیدید؟
برا همه چیز گریه می کنن؟
حتی خوابشون میاد عین آدم نمیرن ‌‌‌بخابن، گریه می کنن
گرسنگی، دلتنگی، تشنگی، کلافگی، ... همه بروزش گریه ست.
بعد اون بچه نیاز به کمک داره تا نیازش رفع بشه. مادر باید بیاد دستشو بگیره ببره رو پاش تاب بده تا بخوابه.

شاید ما هم باید به خودمون کمک کنیم.
مثل مامان مهربون به بچه، می‌دونه این بلد نیست، یاد میگیره...
 
از خودمون با محبت و حس کمک کردن و رفع مشکل بپرسیم:

کاملا  موافقم با حرفهای عارفه جان  
خیلی هامون  بلد نیستیم خودمونو بیرون بریزیم و ابراز کنیم 
و به خاطر این قضیه  سراغ  کارهای تخیلی  و .... میریم شاید بعضیامون مثل من ذهن معما گرش فعاله و خیلی به همه جیزوهمه جا فکر میکنع و گاهی اوقات  دیگ جواب نمیگیره  نمیفهمه چرا از اعتماد به نفس پایینی که داشته  همه چیزو به خودش میگرفته با همه دعوا میکنه  و  اخرشم نمیدونه واقعا سره چی میخواستم از این تنشا و استرسا خلاص بشم وخ ا انجام میدادم خداروشکرانه الان دارم اعتماد به نفس و اعصابم کار میکنم بهتره  خالی کردن افکار رو کاغذ خیلی خوبه

سلام و درودددد بی پایان خداوند بر همه ما خفنانن

حال احوالتون ؟

دیروز انقدر دیر خوابیدم ک صبح خواب موندم  
ساعت ۹ پاشدم ، ولی روتینا رو انجام دادم 

---

به به 
دم هانای خودمون گرم  
سنا ، به امید روزی ک مثل خودت انقد خفن باشم ، عاولیی   
ان شاءالله ک مادرت هم حالشون خوب باشه   

به به عارفهههه  
 دلمون برات تنگ شده بود، جات خالی بود  
چه خوب ک با این حس و حال عاووولی اومدی ، کلی انرژی گرفتم ازت ک  


ستاره ، جان ، اولین قدم همینه ک بتونیم اول صبح بیدار بشیم ، افرین ، خیلیم خوبب

ترنم :/ 
برو استراحت کن تا فنا نشدی :/
باید ببینی چه کاری رو دست داری و ایا با چارچوبایی ک داری جور در میاد یا نه 
مثلا پول دراوردن از اینستا ، خیلی پولسازه ، ولی خیلی جاها با باورهای ما جور نیست
یا باید یه مهارت اصلی یا محصول داشته باشی ک بتونی کسب درامد کنی 
هرچند خودم دارم به این نتیجه میرسم ک مهارتهای واقعی خارج از فضای مجازی شاید احساس بهتری به خودمون بدن ، واقعی تر میشه زندگی کرد (:
حس کاذب خوشحالی مجازی رو میشکنه، البت این نظر منه