کانون

نقل قول: یه خبر خوب هم اینکه ان شاء الله به یاری خدا و همراهی شما  به زودی تو کانون آموزش صفر تا صد هدف گزاری  و برنامه ریزی رو خواهیم داشت
اشتیاق و همراهی شما به من انگیزه میده تا چیز اندکی که بلدم رو بتونم  در اختیارتون بزارم 
اول از همه هم از اهمیت برنامه ریزی شروع میکنیم که حسابی همتون تشنه ی یادگیری مهارت برنامه ریزی بشید ان شاء الله  

چقد عالییی

نقل قول:

نقل قول: هیچ بنده مؤمنی به خداوند گمان خوب نمی برد مگر آنکه خداوند طبق همان گمان با وی رفتار می کند.

پیامبر (ص)

حسن ظن یعنی بدونیم هرچه خدا برامون خواست قطعا اون بهترینه
حتی اگه در ظاهر فکر کنیم  به ضررمونه.



رعنا جان  نمیدونم موضوع چیه
ولی تو که تلاشت رو کردی
امیدتم که به خداست
پس مطمئن باش هرچی پیش بیاد خیره
همون موضوع اعتماد به خدا که عارفه گفت


یه سوال؟ خوب فکر کن تو مسیر رسیدن به این هدف هیچ رشدی نکردی؟ تجربه ای کسب نکردی؟

 تا دلت بخواد رشد کردم
  ولی وقتی نتیجه نمیده خیلی ناراحت میشم
نمیدونم. 
 از نظر معنوی شاید قصه من مثل قلب سیاهی میمونه که پاک کن گرفتم دستم و پاکش کردم. ولی فقط تونستم سیاهی اصلی را ببرم. حالا تازه قلبم خاکستری شده. باید یه سری دیگه پاک کنم تا سفید بشه و به نقطه صفر برسم. دیگه نورانی شدنش که بعدشه و نمیدونم چند مرحله ایه 


از نظر کاری که دوست دارم انجام بدمم خیلی پیشرفت کردم. ولی خب هر بار نمیشه. کاریش نمیشه کرد. چه با همکار چه بی همکار. چه با همراه چه بی همراه خودم ادامه میدم. وظیفه من تلاش کردن .ما بقیش با خدا.
هر چی خودش بخواد 
حسن ظن بسی خوب بود. مرسی قشنگم   کاملا درست میگی

نقل قول: ساناز جان :‌) 
امیدوارم ک کارت درست بشه :‌)
شاید ما واقعا هیچ کاری از دستمون برات بر نیاد
اما بهت افتخار میکنم ک با وجود سختیا داری ادامه میدی :‌)
ما دعات میکنیم تو هم ما رو دعا کن :‌) ک مثل تو قوی باشیم :‌)♥️
حضرت علی پشتیبانت :‌)♥️

بسی مرسی مهربونم 

نقل قول: این حرفای رعنارو که خوندم یاد خودم افتادم. حرفای تکراری...
یه چیزیو بهتون بگم بچه های راه پاکی
تا وقتی روزهای پاکی به یه عددی نرسن و از اون حالت نوسانی خارج نشن( متوجه منظورم که هستید؟) 

من هر روز پاکی که داشته باشم عاشق اونایی هستم که جلوتر منن 
روزاشون از من بیشتره 
  حرفاشون را پیگیری میکنم
این شکلک  منو یاد اونایی میندازه که جلوتر منن.
محکم تشویق میکنن میگن بیا بیا که جلوتر قشنگتره 
مراقب خودت باش مهربون . مرسی که هستی. مراقب پاکی ها باش  

---

یادمه عارفه در مورد نماز گفت.
امروز ترجمه سوره مومنون را داشتم میخواندم. همون چند آیه اول. 
تو ویژگی های مومنون کیفیت نماز هم گفته شده. برام بسی جالب بود. 
خود نماز گفته نشده. کیفیتش گفته شده.
  به قول عارفه بحث پیچیده است

سلااااااام


صبح زیباتون بخییییر 
روزتون پر از انرژی مثبت ، پاکی ، تلاش و  موفقیت


ناحله جان خوشحالم که برنامه ریزی داری برای زندگیت
هیچ اشکال نداره اگه نمیای تاپیک برنامه ریزی
خیلی ها شاید با امتیاز دادن جور نباشن
ولی همینکه برنامه ریزی میکنی عالیه اگر مستمر باشه

راستشو بخواین من خودم هم جدیدا حوصله امتیاز دادن ندارم 
ولی عاشق ارزیابی ام و نوشتن
امتیاز رو فقط به خاطر اعلام وضعیت تو تاپیک و گرفتن مدال انجام میدم.
درکتون میکنم 

ولی دوستای من واقعا مظلومن
امروز به دوستم‌گفته بودم ناهار نیاره؛ همونجا بندری درست می‌کنیم میخوریم.

قرار بود ساعت حداکثر ۱۰ اونجا باشیم. ک به کلاس اولی برسیم و از ۱ تا ۲ ناهار درست کنیم و بخوریم تا به کلاس بعدی که ۲ شروع میشه هم برسیم..
فکر می‌کنین من ساعت چند از خواب بیدار شدم؟! ۱۴:۲۰   
داداشم میگفت هی بیدارت می‌کردم هی بیدار میشدی حرف میزدی میخوابیدی.. در صورتی که من اصلا یادم نیست بیدار شده باشم ..

الان تو اسنپم دارم میرم پیشش.. بیچاره از گشنگی مرد

اونی که باید ۷ صبح بلند شه؛ ۸ تا ۱۲ سرکلاس زیست بشینه و ۱۲ بره پارک که تولد بگیره برای دوستش و غافلگیرش کنه و ۶ صبحه و هنوز نخوابیده قطعا منم

الان داشتم انلاین های کانونو نگاه می‌کردم، خیلی فضا غریبه و ظاهرا فقط خودمم و خودم..
یاد چند وقت پیش افتادم، یه روز از ۸ صبح سرکلاس بودم و رفیقمم نیومده بود.. تنها و خسته.   از وسط کلاس فیزیک بلند شدم رفتم ناهار خوردم، ساعتو نگاه کردم دیدم دیرم شده... ساعت ۱۶:۴۰ زبان داشتم و دیدم ساعت ۱۶ست..   بدو بدو جمع کردم رفتم اموزشگاه، 
رفتم داخل حیاط ، همون لحظه منشی اموزشگاه از سرویس اومد بیرون. خیره نگاهم کرد منم با تعجب که چرا اموزشگاه جنب و جوش همیشه رو نداره.. 
 وارد سالن شدیم گفتم چرا اینقدر ساکته؟ چرا هیچ خبری نیست؟ صحبت کردیم و کاشف به عمل اومد من ساعت ۱۴ رو ۴ خونده بودم و در واقع ساعت تازه ۲ شده بود.
از اونجایی ک اموزشگاه رو از ۲ تا ۴ میبندن پاشدم رفتم توی پارک کنار اموزشگاه نشستم.. از صبحش تنها و خسته و بدون هیچ هم‌صحبتی درحال تکاپو بودم و برای منی ک هر ساعت با یکی صحبت می‌کردم این همه ساعت پشت سر هم بیرون از خونه باشم و با کسی تعامل نداشته باشم خیلی عجیب بود... احساس تنهایی و بی‌همصحبتی ناراحتم کرده بود. توی پارک روی یکی از نیمکتا نشسته بودم، داشتم فکر می‌کردم خدایا.. الان هرکی بیاد روی این نیمکت بشینه باهاش دوست میشم.   داشتم  خودم کلنجار میرفتم که اگه پسر باشه چی؟ به این نتیجه رسیدم که آره الان واقعا حس می‌کنم تنهام. سر گناه بودن نیت این عمل داشتم با خودم حرف میزدم و بحث فلسفییی میکردم ک اگه اینطور باشه الان من گناه کردم یا نه.. و نیت عمل وقتی به وقوع نپیونده اینجوری میشه و ..
 و از بطریم آب میخوردم که 
همون لحظه یه پسره با حدود ۲۱ / ۲۴ سال سن اومد جلوم و گفت میتونم کنارتون روی نیمکت بشینم.   من قشنگ جا خوردم، هم از مستجاب شدن دعام که یکی پیشپ رو نیمکت بشینه توی همون لحظه.. (یعنی انگار خدا از کلنجار رفتن‌هام ک اجازه میدم یا نه، خسته شده بود ک گفت بزار توی موقعیت واقعی قرارت بدم ببینم چه می‌کنی..  ) هم اینکه چطورر به خودش جرئت داددد  
به شدت خندم گرفته بود و هم عصبانییی بودم
بطری رو پایین اوردم قشنگ اب تو گلوم گیر کرد با تعجب و اخم گفتم خب میتونید روی نیمکتی که اونجا هست(با دست نشون دادم) بشینید.  با یه حالت مظلومی گفت نه میخوام اینجا کنار شما بشینم.  گفتم خب من پا میشم شما بشینید.
بلند شدم از پارک رفتم بیرون.. یعنی بدجور خندم گرفته بود ک اخه دخترررررر این همه حرف میتونستی بزنییی فوش میدادییی دعواش میکردییی میگفتی چطور راجب من چنین فکری کردییی از کجای ظاهرم چنین برداتشی کردیییی چچطور فکر کردی به من میخوره کسی باشم ک اجازه بدم کنارم روی نیمکت بشینیی  اصلا حرف نمیزدی هم بهتر از این بود. اخههه این چی بود گفتیی




الان یهویی یادم اومد تعریف کردم


بچه ها یه صحبتی، چیزی؛ قشنگ حرف ک میزنم صدام توی گروه میپیچه از بس ساکته..


پی‌نوشت: امروز ساعت ۱۵ اینا رسیدم پیش دوستم و ناهار خورد و برخلاف از تصورم انگار قصد کشتنم رو هم نداشت

سلااام دخترااا

رزا/ ۱۱ شهریور/ ۶ روز خوب

راسش دل و دماغ حرف زدن ندارم. سنا جان دوباره چن روزیه کم و بیش کارهامو مینویسم، سرکار بهم کمک میکنه تا بعدازظهر ولی متاسفانه بعدازظهر تا شب اغلب به شدت خستم و خوابم میاد این درحالیه که من الان واااقعا به تایم بعدازظهرم نیاز دارم. دخترا یه دعایی بکنید خدا به من کمک کنه این دو سه هفته آینده کارمو تموم کنم

سلام دخترا خوبین


حنیفا / 13 شهریور/ 5 روز خوب


خیلی خیلی التماس دعا

دخترا من بازم لغزیدم و دیگه حالم داره بهم میخوره  

میدونم حتما خودم مقصرم و خوب تحمل نمیکنم، لطفا پاسم دعا کنید، حال دعا کردنم ندارم گاهی...

سلام به همگی 
دقت کردین من اومدم یکم اینجا رو شلوغ کردم خودم رفتم؟  
چه وضعشه
الان رفتم یه پستی که به نظرم تازه ارسال شده بود و میخواستم راجبش یه چیزی بگم رو پیدا کردم دیدم یه هفته گذشته 
زیبا نیست!؟  
زمان همینقدر سریع میگذره 
_________

نمیدونم چرا همیشه اسم برنامه ریزی که میاد برای من یه تصور وحشتناک و سخت ایجاد میشه
چند باری سعی کردم با روش‌های اصولی و چیزایی که توی یه کارگاه یاد گرفته بودم پیش برم ولی واقعا نمیشه ، جدای از کمال‌گرایی که آفت برنامه‌ریزیه و پشت گوش انداختن (اهمال کاری) انگاری برنامه‌هام اون انگیزه لازم برای رسیدن به هدف رو ندارن ، حتی خود هدف هم گاهی مجهوله
در نتیجه که بحث اصولی تقریبا کنسله! ولی یه دورانی کارامو با یه سبک کاملا من‌درآوردی دسته بندی می‌کردم که شاید نشه اسمش رو برنامه‌ریزی گذاشت اما خب همین که من رو درگیر یه پروسه و دغدغه‌ای می‌کرد برای انجام کارها خوب بود اما شاید در طولانی مدت اون نتیجه‌ای که باید رو توی هر زمینه‌ای نداشت
_______
شادی باور کن بعضی وقتا آدم از یه پستی کلی انرژی میگیره ولی هرچی فکر می‌کنه نمیتونه واکنشی که بشه تایپ کرد نشون بده
من الان توی همین وضعیتم
ولی ماشاءالله بهت بابت این همه جنب و جوش ، کاملا برعکس تو من اصلا این حجم از تعاملات اجتماعی رو توی روز نه دارم و نه احتمالا میتونم انقد طولانی مدت توی اجتماع وقت بگذرونم

نقل قول: گفتم خب من پا میشم شما بشینید. 

واکنشت عالی بوده
از اینا که آدم تا کلی بعد به این فکر می‌کنه که فازش چی بوده در اون لحظه 

نقل قول: یه خبر خوب هم اینکه ان شاء الله به یاری خدا و همراهی شما  به زودی تو کانون آموزش صفر تا صد هدف گزاری  و برنامه ریزی رو خواهیم داشت

واقعا ممنون از وقت و انرژی‌ای که میذارین
خدا رو چه دیدین شاید منم اهل برنامه‌ریزی شدم
خداقوت 
_________
رزا بانو مراقب خودت باش
توی شرایط فشار و استرس نباید خودمون خودمونو تنها بذاریم

سلام دخترا خوبین


حنیفا/13 شهریور/ 6 روز خوب

التماس دعا

نقل قول: نمیدونم چرا همیشه اسم برنامه ریزی که میاد برای من یه تصور وحشتناک و سخت ایجاد میشه
چند باری سعی کردم با روش‌های اصولی و چیزایی که توی یه کارگاه یاد گرفته بودم پیش برم ولی واقعا نمیشه ، جدای از کمال‌گرایی که آفت برنامه‌ریزیه و پشت گوش انداختن (اهمال کاری) انگاری برنامه‌هام اون انگیزه لازم برای رسیدن به هدف رو ندارن ، حتی خود هدف هم گاهی مجهوله
در نتیجه که بحث اصولی تقریبا کنسله! ولی یه دورانی کارامو با یه سبک کاملا من‌درآوردی دسته بندی می‌کردم که شاید نشه اسمش رو برنامه‌ریزی گذاشت اما خب همین که من رو درگیر یه پروسه و دغدغه‌ای می‌کرد برای انجام کارها خوب بود اما شاید در طولانی مدت اون نتیجه‌ای که باید رو توی هر زمینه‌ای نداشت

سلام

ممنون ضحی جون ، پس:
مجهول بودن هدف
انگیزه لازم و کافی نداشتن
کمالگرایی
اهمال کاری


راجب همشون مطلب میزارم تو تالار برنامه ریزی و بعد اینجا باهم صحبت میکنیم ان شاء الله
البته که خیلی زمان میبره و نیازمند صبوری شماست
ولی بعد خودتون میبینید چقدر برنامه ریزی شیرین و ساده میشه براتون
البته به شرط عمل کردن به همه نکات

دیگه چه مشکلاتی هست سر راه برنامه ریزی تون بچه ها؟
لطفا تک تکتون بگید مشکلات رو
تا من بهتر بتونم کمکتون کنم
ممنون میشم

نقل قول: دیگه چه مشکلاتی هست سر راه برنامه ریزی تون بچه ها؟
لطفا تک تکتون بگید مشکلات رو
تا من بهتر بتونم کمکتون کنم
ممنون میشم 

منم بیشتر همین از دست دادن انگیزه و افسردگیه، مثلا دو هفته حال روحیم خوبه، برنامه هام عالی پیش میرن، ده روز وسطش روحیم داغونه، بی ذلیل یا با دلیل، و نمیتونم کارامو پیش ببرم و بعد این ده روز برگشت به برنامه هام سخت میشه

سلام خواهرای گل، امیدوارم ک حالتون عالی باشه 
چه طورید؟


بحث از انگیزه شد
به نظر من یه بخشی از این از دست دادن انگیزه، به این بر میگرده ک ما دوست داریم همیشه حالمون خوب باشه
همیشه پر انرژی رفتار کنیم یا همیشه نیروی کافی داشته باشیم برای انجام کارامون

ولی چون ما هم انسانیم، خیلی وقتا ممکنه خسته بشیم، یا هر کاری ک انجام میدیم فوق العاده نباشه،
از دست خودمون کلافه میشیم
انگیزمون اگه کمه کمتر میشه و
حتیی ممکنه از خودمون بخاطر اینکه مثل بقیه نیستیم بدمون بیاد و در آخر کارمونو نصفه ول کنیم


به نظر من اگه تصمیم بگیریم ، نیمه خسته وجودمونو درک کنیم، بپذیریم ک هست و خیلی از اوقات منم حق اینو دارم ک حوصله نداشته باشم
اینو بپذیرم ک همه از سلیقه من، از کار من، از رفتار و فرهنگ من خوششون نیاد حق دارن و قرار نیست مورد پذیرش همه باشم ک برای به چشم اومدن یا اثباتم ،خودمو تحت فشار بزارم

کارهام خیلی بهتر جلو خواهد رفت

یکم با خومون فکر کنیم
چه قدر ذهنمون درگیر اینکه ، مورد پذیرش قرار بگیرم؟
از اطرافیانم طرد نشم؟
یا اینکه اصلا خودم دوست دارم کاری ک انجام میدم کاااامل و دقیق باشه ولی اونقدر وقت ندارم ک اونجور ک دلم میخواد تمومش کنم، پس هی تعویقش میندازم و به بعد موکولش میکنم؟


---

ایرانا / ۲۵ مرداد / ۲۴ روز خوب