(1394 آذر 19، 23:08)alOne but Happy نوشته است: [ -> ]سلامممم عرووس خانوووم مهربوووووووووووون شکرررر .....شمااا خووووووووووبی ابجی جان؟ :2uge4p4: :2uge4p4:
ببین عزیزم من نمیگم راحتههه اما از یه جایی که باید شرروع کردددد به نظرررم مسیری که همش پر از سرزنش و نارضایتی باشههه خیلی سخت تررره
وقتی ادم شروع کنهههه به دوست داشتن خودش جوری اثرات مثبتش رو میبینه که به خودش میگه چرا قبلش با خودم اینجوری بوددددم من خودمم هنووز 100% خودموووو نپذیرفتم
من دیدم بعضی افرادی که اینجان فکر میکنن به خاطر اینکه این عمل رو انجام میدن دیگه خیلی بدن و راهی برای اصلاحشون نیست در صورتی که نمیدونن یافتن همین کانون و بودن پیش بچه هایی که میتونن درکشون چقددددددررررررررررر قدم بزرگ و مفیدی هست برا ترک که باید به نحو احسنت ازش استفاده کنن :hey_happy: :hey_happy: :hey_happy: باور نمی کنید هر لحظه ای که میبینم بچه ها دارن برا این موضوع خودشون رو دارن سرزنش میکنن چقدر ناررررررراحت میشم :dokhtar: :dokhtar: چوووون میدونم بعدا خواهندد فهمید که چقدر راحت تر میتونستن پیش برن
مرسی عززیززززززززم :2uge4p4: :confetti: :confetti:
آفرین
زدی تو خال!
این سرزنش کردن ها و سرکوفت هایی که آدم به خودش میزنه
روح و روان رو له و داغون میکنه هیچ
توی راه ترک مثل سم میمونه
مسیر رو خیلی سخت تر میکنه
ما تا وقتی با بدی هامون کنار نیایم و قبولشون نکنیم
نمیتونیم پاکسازی رو کامل انجام بدیم
تا یه آدم خوب و درست و جدید بشیم
باید اول زیر ساخت رو محکم و درست کرد تا بشه یه بنای جدید و خوب روش ساخت
یکی از قیافه و هیکلش خوشش نمیاد
یکی از خصوصیات اخلاقیش
و خیلی مسائل دیگه
و مدام خودمون رو سرزش میکنیم بابت عیب و ایراداتی که داریم
من باید این دماغم رو همینطوری که هست دوستش داشته باشم
وگرنه تا ابد باهاش سر ناسازگاری بزارم، میشه واسم یه " عقده"
یه دلیل برای اینکه به خودم بگم " تو خوب نیستی" و خودمو قبول نکنم
کسائی که " خودشونو دوست ندارن" معمولا به سمت و سوی اعتیاد میرن
اعتیاد به مواد مخدر
اعتیاد به مواد الکلی
اعتیاد جنسی
اعتیاد خ. ا
اعتیاد به قمار
و هزاران اعتیاد دیگه...
اینکه یکی خودشو دوست نداشته باشه معمولا در دوران کودکی و از سمت و سوی اطرافیان شکل میگیره
امر و نهی های بیش از اندازه
ایراد گرفتن های زیاد
توقعات زیاد پدر و مادر...
باعث شد خیلی از ما دچار این مشکلات بشیم
اما کسی که خودشو دوست داره
از لحظات زندگیش لذت میبره
تلاش و کوشش برای بهتر شدن خودش و زندگیش داره
دیگران رو راحت دوست داره و راحت میبخشه
اگه کسی طوری باهاش رفتار کنه که دوست نداره، سریع از کوره در نمیره
کارش به جاش، لذتش به جاش
شادیش رو به جا داره
ناراحتش رو به جا
( سینوسی نیست یه روز از فرط انرژی بترکه یه روز از شدت ناراحتی کل دنیا رو تیره و تار ببینه)
مواظب سلامتی خودش و نزدیکانش هست و ....
اما!!
حالا این بلا سر ما اومد ... الان چه کنیم؟
الا دیگه بزرگ شدیم و عقل داریم
میتونیم دیگه کم کم خودمون رو اصلاح و درمان کنیم
باید همه ایراداتمون رو تک به تک بشناسیم
و قبول کنیم که من این عیب رو دارم
و با وجود این عیب خودمو دوست دارم
اگه نتونستم اون رشته یا اون دانشگاهی که دوست داشتم قبول بشم، خودمو ببخشم!
" بخشیدن خود" + "قبول ایرادات خود" دو قدم مهمه!
این مسیر کمی طولانیه
ولی به ترک کردن خیلی کمک میکنه
اعصاب و آرامش بیشتری برامون میاره
و انگیزه زندگی کردن! :confetti: