سلام خدمت اهالی محترم کانون پاکی
راستش نمیدونم حرفایی که میخوام بگم ، بچه گانه بنظر میرسه یا هرچی .
به هر حال دوست دارم بگم .
شاید ، شما هم متوجه شدید که کانون خیلی وقته ک مثل قبل نیست .
خودم فکر میکنم از میزگرد به این طرف ....
کانون دیگه اونقدر پر انرژی نیست .
اون انرژی مضاعفی ک بهم منتقل میکرد دیگه خبری ازش نیست .
به جرأت میگم شاد و بهترین لحظات زندگیم رو اینجا تجربه کردم .
یادمه سال پیش حدود هشت ساعت روزانه درس میخوندم و 4 ، 5 ساعت هم کانون !
نه تنها خسته نمیشدم ، بلکه روز بعد زودتر بیدار میشدم تا بتونم بیشتر کانون باشم .
نتایج فوقالعاده ش رو هم تو زندگیم دیدم .هیچ پشیمون نیستم از اینکه اون روزا کانون یه تیکه ی لاینفک زندگیم بود . اگه بیرون میرفتم جای دیدنی بود عکسشو برا گروه ارسال میکردم ، هر روز گزارش مینوشتم از عملکردم ، برا همه بچهها انرژی مثبت فراووون میفرستادم و ده برابرش انرژی مثبت برمیگشت به سمت خودم
بعضی تاپیکا حتی سرپرست نداشت ولی چند نفر بودیم که همیشه فعال بودیم ، نیازی نبود حتی هیچکس پیگیری کنه ک فلانی نیستیا!
خودمون متعهد بودیم به قوانین تاپیک و پیوسته روی بهتر شدن، کار میکردیم .
کانون ، بهترین تفریحی بود ک داشتم بعد از یک روز سخت .
فقط من میدونم که چه کیفی داره بعد از یه روز پر از وسوسه و افکار بد ، شب بیایی و اعلام وضعیت کنی و با افتخار بگی که :
بچه هاااا ، من رکوردمو جابهجا کردم !!! بله 17 اُمین روز پاک برای اولین بار !
کی فکرشو میکرد ، بعدش بتونه ، چند ماه چند ماه پاک بمونه و خودشو مدیریت کنه ...
آره ، کانون منو از لجنزار کشید بیرون .
منو جایی رسوند ک میرم
یادمه پارسال زلزله که اومده بود ، از خونه دویدم بیرون و فوراً اومدم کانون
کانون خونه واقعی من شده بود ک از دنیای واقعی پناه میاوردم به اون .
و چه خوب مأوایی هم بود...
وااای خدا چه روزایی بود
همش خاطرات عالی و درجه یک ...
خیلی از افعال ماضی استفاده کردم ، به خاطر اینه. که حداقل برای من خیلی کمتر شدن همشون
و خودمم میبینم ک خیلی از کانونی های دیگه هم روشون تأثیر گذاشته ...
وقتی پست های قدیمی کانون رو میخونم ، حتی قبل از ورود خودم به کانون ، غبطه میخورم به اون روزا
همه ی این حرفا رو گفتم تا به اصل مطلب ، برسیم .
بنظرم خیلیامون از کانون درست استفاده نمیکنیم ... اولین نفر هم خودمم .
باور کنید حتی اگه از خستگی نای تایپ کردن هم نداشته باشید ، فقط کافیه چند دقیقه وقت بگذارید و به یه دوستی کمک کنید ، قول میدم اون خستگی ، نصف میشه . قول
اینجا فقط درسیجات + مشاوره تحصیلی داریم که هر کدوممون بخواییم تو دنیای بیرون عملیش کنیم ، باید کلی خرج مشاور و کتاب و ساعت ها اتلاف وقت کنیم تا به یه نتیجه برسیم ... پس چرا رایگان از این بستر مناسب استفاده نمیکنیم ؟
چرا مثل قبل همدل نیستیم ؟ چرا از پستای همدیگه سرشار از حس مثبت نمیشیم ؟
چرا حتی حال نداریم به دوستمون که 10 ها روز سختی کشیده و پاک مونده ، یه تبریک خشک و خالی بگیم ؟
چرا به دوستی که ساعت ها زحمت کشیده و درس خونده یه خدا قوتی نمیگیم ؟
چرا این همه سرپرست که صبح تا شب دارن زحمت اداره تاپیک ها رو میکشن توجه نمیکنیم و خودمون رو در قبال اونهامسئول نمیدونیم؟اصلن چرا قدردان مدیرا و دوستامون نیستیم ؟
چرا ماه ها و سال ها زحمتی که برای کانون ترک کشیده شده تا امروز سر پا باشه رو. درنظر نمیگیریم و فقط حضور داریم ؟. پس کو رشد ؟ کو تجربیات پاکی که به دوستاکمک کنیم ؟ کو فعالیت مستمر تو تاپیکا؟
کو ؟
از خودم شروع میکنم چون واقعن بی مسئولیت شدم نسبت به نقطه عطف زندگیم ...از همه تون عذر می خوام که حتی به عنوان یه کاربر کانون که وظیفه قدردانی از زحماتتون به هیچ وجه درست عمل نکردم .
اونقدر خسیس شدم که حتی کوچک ترین انرژی مثبتی به شما منتقل نکردم
با تمام وجودم از امروز به بعد تلاش میکنم که وقتی آقا آرمین برگرده ، اون کانونی رو ببینه که همیشه آرزوشو داشت ...
هرکسی واقعاً میخواد کانون و بچه هاش به اوج برگردن ، بسم الله بگه و از امروز ، تلاش کنه کانون بهتری بسازیم .
حتی در همین حد که بدونیم کوچکترین وظیفه همه مون تو این سایت ، انتقال حس خوب و مثبت به همدیگه ست .
«کانون = بستری برای بهبود ضعف هایم »
یا علی مدد