سلام
به به... درود میلاد عزیز...
روبه راهی برادر؟ اوضاع در چه حاله؟
درس... کار... زندگی دو نفره!؟
منم مثل تو خیلی وقته نیستم...
روحم اینجاست و جسمم نیست... یا جسمم اینجاست و روحم نیست!
(جلسه احظار روح با آرمین
)
---------------------------
خانم پیچک
تا وقتی ما خودمون حال مون خوب نباشه، همه چی حتا از نوع بهترینش واسه مون ناراحت کننده است...
اما به اون حال خوب که برسیم، همه چی خوب میشه... حتا از نوع بدترینش...
قدرت پذیرش مون میبره بالا... راحت تر درک می کنیم... کمتر ایراد می گیریم... بیشتر کمک می کنیم...
یه جاهایی اگه اختلاف نظر دارید، حرف تونو بزنید و رد شید... خودتونو بابت عدم پذیرش از جانب اون ها اذیت نکنید...
(هر چند که باید حرف های اون ها رو هم شنید و به درست بودن شون فکر کرد)
یادمون باشه قرار نیست همه ی چیزهایی که من می فهمم رو بقیه بفهمن...
همون طور که خیلی چیزها رو بقیه می فهمن و من نمی فهمم...
و
بهشت و جهنم درجه داره ها... اون یه ذره ای که ما فکر می کنیم، شاید یه ذره نباشه!
و
مسیر رشد ما آدما با یه ذره یه ذره ها جلو میره و به یه جای رفیع می رسه...
و با یه ذره یه ذره ها نزول می کنه و به پستی منتهی میشه...
تو همین یه ذره یه ذره ها اگه جدی باشیم و دقیق... دیر یا زود به خودمون میام و یه آدم دیگه شدیم...
(هرچند که ترک این گناه کبیره دیگه یه ذره نیست و بیشتر از این حرفاست آثار صعود و نزولش)
همه ی ما این بی انگیزگی ها رو تو دوره های مختلف زندگی مون داشتیم...
جایگاهی که درش هستید رو پیدا کنید... جایگاهی که باید بهش برسید رو... چیزهایی که خوشحال تون می کنه... چیزهایی که براتون رضایت بشه...
میشه من یه آرمین دیگه رو دوست داشته باشم و نسبت بهش بی انگیزه باشم!؟
خودتونو دست کم نگیرید...
توانایی هاتون رو...
یه مدت کارهایی انجام بدید که ثمره اش رو تو کوتاه مدت می بینید...
این جوری انگیزه تون بیشتر بشه...
کم کم می تونید کارهایی انجام بدید که تو طولانی مدت ثمربخشه...
و آقا کی گفته الا و بلا جایگاه مون جهنمه!؟
از خدا کمک بخوایم... فرصت جبران... اراده و همت و پشتکار و دقت و بصیرت...
ان شالله بهشتی خواهیم بود...