(1398 بهمن 2، 10:30)majid78 نوشته است: [ -> ] (1398 بهمن 2، 10:28)پشتکار نوشته است: [ -> ]سلام
برنامه و روش جدید برای ترک
کسی پایه هست انجامش بدیم؟
اگه پایه هستین تا توضیح بدم
سلام
چی هست؟
پایه ایم
قبلا مطلبش رو نوشتم تو گروه رهروان.
فقط باید یکم حوصله کنی و بخونی.
اینجا می زارم.
بخش 1
روش ترک جدید(کاملا تست شده)
با خودم گفتم مگه میشه در دین ما روشی برای ترک این گناه نباشه.گناهی که تقریبا همه گیر شده.گشتم.ببرسی کردم.پیدا کردم و امتحان کردم.جواب داد.
...........
چه چیزهایی باعث ما گاهی در ترک موفق باشیم و مدت بیشتری پاک بمونیم؟
میل به پاک موندن,اراده,بینایی و بصیرت,تشخیص خوب از بد,عبرت گرفتن,عبادت,نور,نفرت از خودارضایی,درک و فهم,هوشیاری,هدایت شدن.
آیا میشه همه این را با انجام یه کار بدست آورد؟
چرا این خصوصیات در ما پایدار نیستن و بعد مدتی دوباره به شکست بر می گردیم؟
"عبرت گرفتن"همه این ها رو در خودش داره.
ریشه عمل(ترک کردن)رو ببرسی کردم.
امام علی علیه السلام:
لا عمل لمن لا نيّة له.عملی نیست برای کسی که هدف و نیتی نداشته باشد.
یعنی ترک کردن از نیست و هدف شکل می گیره.
امام علی علیه السلام:
لا نيّة لمن لا علم له.هدف و نیتی نیست برای کسی که علم نداشته باشد.
یعنی علم و آگاهی هدف رو شکل می ده و هدف عمل رو.بدون علم آگاهی ترکی ضورت نمی گیره.
امام علی علیه السلام:
لا علم لمن لا بصيرة له.علم و آگاهی نیست برای کسی که بینایی و بصیرت نداشته باشد.
یعنی بینایی و بصیرت با عث علم و آگاهی میشه و بدعش هدف و در اخر عمل.
امام علی علیه السلام:
لا بصيرة لمن لا فكر له.بینایی و بصیرت نیست برای کسی که فکر نداشته باشد.
یعنی فکر باعث شرو بینایی و در اخر ترک کردن هست.
امام علی علیه السلام:
لا فكر لمن لا اعتبار له.فکری نیست برای کسی که عبرت ندارد.
یعنی تفکر بر روی پایه یک عبرت هست. و نمی شه به هیچ چیزی پایبند نبود و فکر داشت.فکر نیاز به پایه و اساس دارد.
امام علی علیه السلام:
لا اعتبار لمن لا ازدجار له.عبرتی نیست برای کسی که "ازدجاری" برای او نباشد.ازدجاری معنی باز ایستادن و توقف کردن هست.
یعنی شما وقتی می تونی بگی که عبرت گرفتی که از عمل اشتباه خودت دست کشیده باشی و متوقف کرده باشی خودارضایی رو.یعنی کسی که عبرت گرفته قطعا خودارضایی هم نمی کنی چون در غیر این صورت عبرتی نگرفته که بعدش به تفکر ورود پیدا بکنه و در آخر به عمل برسه.و منظور از عمل تداوم ترک هست.
امام علی علیه السلام:
لا ازدجار لمن لا اقلاع له.ازدجاری نیست برای کسی که اقلاعی ندارد.اقلاع به معنی باز ایستادن کلی به همراه دل کندن هست به طری که هرگز به آن عمل برنرگدد.
یعنی ریشه باز ایستادن و عبرت گرفتن, باز ایستادن کلی به همراه دل کندن هست.
اگه می خوای به عبرت گرفتن برسی یعنی اگه می خوای کامل و برایب همیشه ترک کنی.باید عبرت داشته باشی.
برای عبرت گرفتن باید عبرتی داشته باشی.باید رو ی یک چیزی تکیه کنی.باید یه چیزی رو مبنای ترک کردن قرار بدی.ما این مبنا رو داریم.ما شروع می کنیم ولی به مقصد نمی رسونیم.بلکه کم کم کار به جایی می رسه که همون عبرت اولیه رو هم از دست می دیم.و نتیجش میشه شکست.
ما باید عبرت گرفتن رو بدست بیاریم و حفظش کنیم.تداومش بدیم.تا بتونیم در ترک کردن موفق باشیم.
امام علی علیه السلام:
الاعتبار يثمر العصمة.عبرت گرفتن ميوه نگهدارى (از كارهاى زشت) به انسان دهد.
الاعتبار يقود الى الرّشد.پند گرفتن آدمى را به رشد و راه راست مىكشاند.
اعتبر تزدجر.پند گير تا باز ايستى (از گناهان).
یعنی برای رسیدن به ازدجار هم باید عبرت بگیری.یعنی عبرت,عبرت میاره.
قد اعتبر من ارتدع.به حقيقت كه عبرت گرفت كسى كه باز ايستاد (از كارهاى خلاف).
من تأمّل اعتبر.كسى كه تدبّر و انديشه كند (در اوضاع زمانه) پند و عبرت گيرد.
من اعتبر حذر.كسى كه عبرت گيرد پرهيز كند (از گناهان و كارهاى ناپسند و زشت).
بالاستبصار يحصل الاعتبار.با بصيرت جويى پندگيرى به دست آيد.
فى كلّ اعتبار استبصار.در هر پند گرفتنى بينايى است.
یعنی بصیرت جویی باعث عبرت گرفتن می شه و عبرت گرفتن هم باعث بصیرت جویی میشه.هر دو همدیگه رو ایجاد می کنن.
دوام الاعتبار يؤدّى الى الاستبصار و يثمر الازدجار.عبرت گرفتن پيوسته انسان را مىكشاند به سوى بينايى، و ميوه باز ايستادن مىدهد.
یعنی اگه می خوای در ترک موفق بشی و دیگه گناه نکنی و باز بایستی, باید پیوسته عبرت بگیری تا بینا بشی.
رحم اللَّه امرء تفكّر فاعتبر و اعتبر فابصر.خدا رحمت كند كسى را كه تفكّر كند و عبرت گيرد، و پس از آن كه عبرت گرفت بينا گردد.
یعنی تفکر کردن باعث ایجاد عبرت میشه. و بعدش بینایی.
یعنی برایعبرت مداوم نیاز به تفکر مداوم هست.همینطوری برای بینایی مداوم.
رأس الاستبصار الفكرة.اساس بینایی تفکر است.
خلاصش این که به صورت مداوم تفکر کن تا بتونی ترک کنی.
الفكر يوجب الاعتبار و يؤمن العثار و يثمر الاستظهار. فكر و انديشه كردن در كار موجب اعتبار آن گردد، و از لغزش ايمنى دهد، و پشت گرمى به بار آورد.
افكر تستبصر.فكر و انديشه كن تا بينا گردى.
بتكرار الفكر تسلم العواقب.با فكر كردن پى در پى سرانجام كارها به سلامت بيانجامد.
تفكّرك يفيدك الاستبصار و يكسبك الاعتبار. انديشيدن تو بينش به تو دهد، و عبرت گرفتن را براى تو به ارمغان آورد.
كفى بالفكر رشدا. براى رشد و به راه راست رفتن، فكر و انديشه كافى است.