01 ارتش رو من نرفتم ولی آمارش رو دارم داداش ، خیلی جای خوبیه خداروشکر ، امکانات رفاهی و تغذیه و اینا هم من شنیدم خیلی خوبه ، حتی توی آموزشی هم هر روز از ساعت 4 عصر اجازه میدن بری فردا 5.30 صبح برگردی ، که اگه خونتون تهران باشه خیلی خوبه میتونی بری خونه برگردی ، اگرم تهران نباشه بازم میتونی بری داخل شهر کاراتو انجام بدی بیای
این لینکو حتما بخون :
اطلاعات دوره آموزشی
داداش لینکی که برات فرستادم خیلی از وسایلو نوشته ، خودت تو اینترنت سرچ کنی نکات مهم آموزشی سربازی لینکای زیادی پیدا میکنی ، بعضیاشون دیگه خیلی وسایل غیر ضروری گفتن که نیاز نیست ولی بعضی وسایل خیلی لازمه مثل نخ و سوزن ، لاک غلط گیر، سنجاق قفلی ، یک بسته پلاستیک فریزر( کاربرد اصلیش اینه پلاستیک فریزر رو پاره میکنی ، قبل اینکه غذاتو بگیری روی ظرف غذات مثل یه کاور میکشی ، هم خیلی بهداشتی میشه هم اینکه نیازی نیست دیگه تو صف های طولانی دستشویی برای شستن ظرف غذا وقتتو هدر کنی ، معمولا امکانات ضعیفه آب گرم و ... برای شستو شو نیست باید داخل دستشویی ظرفها رو شست که زیاد جالب نیست ( البته توی پادگان شما امکاناتش من شنیدم خوبه ولی من جای شما باشم باز هم این ترفند رو استفاده میکنم ) ، اگه این کارو انجام بدی خیلی کار حرفه ایه و تقریبا بچه ها آخر آموزشی تازه میفهمن ، کسایی که از اول اینکارو میکنن کارشون خیلی درسته ، من تو اینترنت خونده بودم وقتی رفتم اینکارو میکردم بچه ها هم همه یاد گرفتن دیگه همه اینکارو میکردن ) ، قفل حتما با خودت ببر ، قرص سرماخوردگی و چرک خشک کن حتما ببر ، ماشین موزر میتونی ببری مشکلی نداره ، بهتره قبل رفتن موهاتو اصلاح کنی چون داخل پادگان اصلا بهداشت رو رعایت نمیکنن ، قبل اعزام خودت با شماره 4 کوتاه کن ، هروقت هم مرخصی رفتی خودت کوتاه کن که مجبور نشی داخل پادگان اصلاح کنی ، البته اگر روز اعزام هم کچل نکرده باشی وقتی میری اونجا بهتون سه روز مرخصی میدن که برید لباساتونو اندازه کنید ، یعنی میتونی باز کوتاه نکنی تا روز اصلی که قراره بری ، ولی من جات باشم ریسک نمیکنم چون بعضی وقتها سه روز مرخصی رو اولش نمیدن و میگن خودمون خیاط میاریم لباسارو اینجا اندازه میکنیم ، من خودم دوبار آموزشی رفتم ، دفعه اول مثل بچه آدم کچل کرده بودم رفتم بهمون مرخصی دادن ، دفعه دوم گفتم ولش کن فعلا کچل نمیکنم رفتم بهمون مرخصی ندادن یه جلاد آوردن کچل کنه ، فقط من پیشبینی اینو کرده بودم یه شونه ماشین باخودم برده بودم که با ماشین اونا لازم نشه اصلاح کنم ، البته یارو قبول نمیکرد ولی یه پولی قاچاقی گذاشتم تو جیبش مخشو زدم ، اینجور کارا رو حتما یاد بگیر چون بعضی وقتها یه ده هزارتومنی میتونه از یه بدبختی خلاصت کنه ، مثلا اینو میگم جلاد الکی نمیگم چون با ماشینش خال گوشتی کله یه نفرو جلوی چشمای خودم کند خون راه افتاده ، بعد هر اصلاح هم یه ادکلن 1000 تومنی با خودش آورده دوتا پیس میزنه مثلا ضدعفونی میشه !! یعنی احتمال ایدز و هپاتیت رو شاخشه ، تو حساب کن با اون ماشین روزی سر 500 نفر رو میزنه که کله اکثرشون هم خونی مونیه . این مثالو با جزییات گفتم برات که توی همچین شرایطی گیر کردی یادت باشه دست کنی جیبیت تقریبا حله، تو این زمونه همه پولکی ان.
بند پوتین بلند برای خودت بخر که راحت باشی ( بعدا متوجه میشی چرا میگم ، چون نیازی نیست دیگه بند پوتین رو خیلی سفت کنی و اذیت بشی ) یه ساق بند مشکی هم از نظامی فروشی ها بگیر ، که روی جوراب میاد وقتی جوارب میفته داخل پوتین این ساق بند که همیشه پاته رو میکشی روش دیگه نیازی نیست بند پوتین باز کنی ببندی و ... از این پودر های عرق گیر هم داخل داروخانه ها میفروشن بگیر که پاهات اذیت نشه داخل پوتین ، بهداشت پارو سعی کن رعایت کنی هر شب هم جوراب و پاهاتو با صابون بشوری که خدای نکرده مشکل میخچه و اینجور چیزا پیدا نکنی روز اول که میری معمولا وسایل رو بهتون میدن و یه مرخصی دو سه روزه میدن که برین لباسارو اندازه کنین برگردین ، همون موقع که وسایلو میگیری سعی کن پوتین رو با یکی از بچه ها که هست شمارشو عوض کنی که به پات بخوره ، شلوار و اورکت و لباس و کلاه رو هم اگه فرصت شد اینکارو بکن چون دیگه نیازی نیست بری داخل مغازه های نظامی فروشی هزینه تعویض بدی، پوتین از همه مهمتره همون موقع سعی کن شماره پاتو با یکی از بچه ها عوض کنی ، دستمال کاغذی و چسب زخم و بیسکوییت ساقه طلایی همراهت ببر ، خرما خشک و اینجور چیزا که فاسد نمیشه هم با خودت ببر ، کیفیت غذاهاش مناسب نیست ( البته پادگان شما مناسبه ولی سعی کن زیاد از غذاهای اونجا استفاده نکنی ، کافور میریزن ، توضیح الباقی این ماجرا رو اگه خاستی توی رهروان برات میگم اینجا صحبت نشه بهتره )، با این چیزا آمادگی بدنتو باید حفظ کنی ،
در مورد آنکادر رخت خواب هم که خیلی وقت میگیره بهترین راهش اینه که یبار که آنکادر کردی با سنجاق قفلی آنکادر رو محکم کنی ، دیگه دست نزنی به آنکادر ، شب هم که میخای بخابی همونجوری روی آنکادر بخابی بدون پتو ، یعنی دست به پتو و ملافه ها نزنی همونطوری که دکوری چیدی بخابی روش ، سردت شد اورکتت رو در میاری میندازی روت خیلی بهتر از اینه که صبح توی 10 دقیقه بخای دوباره تخت رو آنکادر کنی ، آنکادر کردن زمان میبره صبح اول وقت ، از وقت نماز یا صبحونه باید بزنی ، کلا چیز اعصاب خوردکنیه ، بهتره اینکارو کنی که راحت باشی
شکلات و کشمش و مغز بادوم و پسته و اینجور چیزا هم با خودت ببر چون میوه معمولا خیلی کم میدن بهتره همراهت باشه که ضعف نکنی ( البته مادرتون خودش اینارو حواسش هست شما روی موارد دیگه تمرکز کن ) ، ناخن گیر هم فراموش نکنی
یه نکته دیگه اینکه کشی که برای گتر شلوار استفاده میشه رو میتونی بدی برات بدوزن توی پاچه شلوارت دیگه اذیت نشی برای گتر کردن شلوار ، اینکارا رو کنی کلا وقتهایی که بچه ها دارن بخاطر این کارای تکراری وقت تلف میکنن شما وقتت آزاده استراحت میکنی ، کلا تو سربازی همه چی عجله ایه ، باید زمان بخری برای خودت با اینکارا که بهت فشار نیاد ، با لاک غلط گیر اسمتو پشت پوتین و با خودکار از قسمت داخلی زبانه پوتین بنویس چون بعضی وقتها اشتباهی قاطی میشه مثلا موقع نماز ، یا ممکنه خدای نکرده کسی دستش کج باشه ، نگاه نکن همه لیسانس فوق لیسانسن از این چیزا همه جا هست ، به ظرف سلف رحم نمیکنن دودره میکنن حالا یا برای اذیت کردن یا مثلا پوتین نو رو میپیچونن میبرن میفروشن ، کارت تلفن با خودت ببر ، گوشی و وسایل اینجوری نبر چون گیر میدن ، چسب نواری با خودت ببر ، اگه به شورت های پاچه دار عادت نداری لباس زیر با خودت ببر
در کل آموزشی اصلا چیز سختی نیست ،قدیم میگفتن سخته و دوماه اصلا مرخصی نداره ، الان دیگه تو ارتش هر روزی از 4 عصر مرخصی میدن تا فردا 5 صبح ، حتی خونه هم نتونی بری میری داخل شهر کاراتو انجام میدی بر میگردی ، یا تو پادگان استراحت میکنی ، پنجشنبه و جمعه ها هم مرخصی میدن مگه اینکه نگهبانی بخوری که اونم ماهی یکبار ممکنه پیش بیاد
یه نکته دیگه اینکه اگه گفتن کی خطش خوبه سریع بگو من ، بدو برو سراغش ، چون برای منشی میخان اون آدمو ، کارش فقط نوشتن و اینجور چیزاست ، مرخصی نوشتن برای بچه ها ، لیست نوشتن برای فرمانده و ... حالت اداری میشه ، مرخصیش هم از همه بیشتره ، کارش هم کمتره ، چون بیشتر باید کارای اداری فرمانده رو انجام بده زیاد نمیره رژه و این حرفا ،
یه چیز دیگه اینکه تو رژه به خودت فشار نیار ، پاتو نکوب زمین مشکل چشمی میاره ، بقیه میکوبن بسه شما دیگه نیازی نیست بکوبی ، اروم بیار بکش رو زمین که بهت فشار نیار ، اصلا ضربه نزن ، یه اصطلاحی هست که اونایی که پاشون رو نمیارن بالا بهشون میگن پاطلایی( برعکسه
) ، سعی کن پاطلایی باشی ، پاطلایی که باشی میندازنت آخر صف که توی رژه به چشم نیاد ، ولی اصلا مهم نیست ، مهم سلامتی خودته ، رژه خراب بشه خیلی بهتره تا چشمای شما خراب بشه
اولین روز هم که دارن صف و ستون بندی میکنن سربازارو سعی کن قدتو کوتاه نشون بدی ، اگه قدت بلنده یکم زانوهاتو شل کن ، که نفر اول صف نیفتی ، کلا نفرات اول صف میشن سرگروه ، همه مسوولیتا میفته به دوش اونا ، باید غذای 12 نفرو تحویل بگیرن و بینشون پخش کنن، غذا کم میاد شرمنده بچه ها میشی ، یکی دیرمیاد باید غذاشو نگه داری ، یکی نگهبانه غذاشو باید نگه داری ، دفترچه مرخصی هارو باید بگیری و ... خلاصه مسوولیتت زیاد میشه ، اگه قدت بلنده سعی کن جزو نفرات ردیف اول نباشی ، موقع رژه هم اذیت میکنن نفرات ردیف اولو ، نفرات پشتی راحت تر هستن ، به عنوان توصیه سعی کن نفر چهارم به بعد صف باشی ، و توی ستون های وسطی قرار بگیری ( توضیح اینکه کلا یه مجموعه معمولا 144 نفره حالا یه چنتا بالاپایین که شامل یه صف 12 ردیفه که هر ستون 12 عضو داره )
بقیه موارد رو روز اولی که بهتون وسیله میدن و مرخصی میدن بهتون میگن که تهیه کنین ، مثل دفترچه مرخصی و ... ، اینارو هم یادداشت میکنی تهیه میکنی میبری با خودت ، کپی مدارک شناسایی و مدارک تحصیلی هم با خودت ببر ، اصلش نیاز نمیشه ،
تو سربازی هم سعی کن با هیچکس درگیر نشی ، البته لیسانسه ها همه باهمن ، یعنی همه فوق دیپلم به بالا هستن ، معمولا اینجور چیزا پیش نمیاد ولی حواست باشه یکم گذشت داشته باشی همه چی حله و دچار مشکل نمیشی
یکمم دوری از خانواده سخته که پیشنهادم اینه قرآن جیبی همراه داشته باشی و خودتو با دعا و قرآن و اینجور چیزا آروم کنی ، همون جریان الا بذکرالله تطمئن القلوب هست دیگه ،
یه کتابچه جیبی کوچک هم معمولا میدن ، داخلش قوانین و مقرارت سربازی و اینجور چیزارو نوشته ، آخر اموزشی ازتون یه امتحان تستی ازش میگیرن خیلی مهمه ، بچه ها حوصله خوندن ندارن با وجود اینکه حجمش خیلی کمه ، اونو سعی کن بخونی امتحانو خوب بدی ، بالاترین درجه رو بگیری که بعد آموزشی هرجا افتادی راحت خدمت کنی البته امریه داری خداروشکر ، و البته من تو ارتش نمیدونم چجوریه دقیقا ولی کلیات همه جا مثل همه
خب خداروشکر هم که سیگاری نیستی دیگه لازم نیست نحوه چسبوندن سیگار وسط و زیر پوتین که فضای خالی داره رو توضیح بدم ، چون به قول ضربتی اونجا هر نخ به قیمت یه بسته است .