سلام به دوستان کانونی
میخوام چند دقیقه از وقتتون رو بگیرم
تا مطلبی رو خدمتتون عرض کنم
و در موردش کمی تامل و تفکر کنید
اول از همه با یه سوال شروع میکنم:
به نظر شما چرا تاپیک جشن مسابقات داریم؟؟
دلم میخواد قبل از اینکه ادامه عرایضم رو بخونید
چند دقیقه فکر کنید به سوالم و پاسخی براش پیدا کنید
100 درصد دلیلش نمیتونه این باشه که
دورهمی یه تاپیک بزنیم و الکی شادی کنیم
و الکی خوش باشیم و کانون هم تعداد تاپیک هاش بیشتر شه
و خیلی جواب های دیگه به ذهنتون رسیده
و بخوایم همه اشو اینجا بیان کنیم
اووووووووووو
باید کلی بنویسیم
اما دوستان من
همه امون خوب میدونیم علت حضورمون اینجا چیه
هدفمون مشخص
راهمون مشخص
اما گاهی این هدف و راه، انگیزه ادامه مسیر براش سخت میشه
چرا؟
معلومه چون همیشه
هدفها و مسیرهای درست و صحیح سخت هستن
فراموش نکنید اگر برای رسیدن به هدفتون یه راه ساده و کوتاه
پیدا کردین حتما اون راه اشتباهه
و لطفا در انتخاب راهتون تجدید نظر کنید
علت وجود تاپیک جشن مسابقات به شرح زیره
نقل قول: تشويق و قدرداني، در روح آدمي اثر مثبت ميگذارد و او را به انجام دادن عمل نيك ترغيب ميكند؛ به او نيرو و قدرت ميبخشد تا بيشتر بكوشد؛ چون انسان داراي حب ذات است، تشويق موجب رغبت و دلگرمي و نشاط و تحرك او ميشود، و حس خود پسندي و حب ذات انسان را اقناع ميكند و موجب قوت قلب و نشاط او ميگردد. همچنين موجب رضايت فرد از عملكرد خود و رفع ملالت و كسالت او و سبب ايجاد حس اعتماد و توانمندي افراد ميشود. به عبارت ديگر طبيعت و سرشت انسان از نظر رواني به گونهاي آفريده شده كه در مقابل تشويق واكنش مثبت نشان ميدهد
و این مورد رو فراموش نکنیم که
نقل قول: يكي از متدوالترين تشويقها، تشويق كلامي است. وقتي با گفتن جملهاي يا كلمهاي انسان را تشويق ميكنيم در حقيقت با بيان آن جمله محبتآميز و مهربانانه به او پاداش دادهايم. در قرآن كريم نيز از تشويق كلامي استفاده شده است. در جايي اين سخن كه تسكين قلوب و انگيزاننده افراد است
پس چرا به این مورد اهمیت نمیدیم
چرا ماها تو کانون که هر یک از اعضا
از خانواده امون بهمون نزدیکترن
و حس قلبی و درد و دلها و ناگفته های ما رو شنیدن
بهشون انگیزه نمیدیم
زمان زیادی نخواهد برد بیایین به دوستتون تبریک بگید
و نمیدونید تبریک شما، تشویق شما
چه دلگرمی بزرگی برای دوستانتون و حتی خودتون هست
دوستان کانونی من بیاین با هم بیشتر مهربان باشیم