1393 خرداد 19، 18:40
يادش بخير منم چند سال پیش چه آرزوهایی داشتم....اما حیف که اون موقع از محدودیت های ظاهری واسه ی خودم سدی بتونی و غیرقابل نفوظ ساختم. غافل از اینکه اکثر محدودیتها ساخته و پرداخته ذهن محدود خودم بوده و من غافل بودم از چیز قدرتمندی به نام دل، به نام قدرت انتخاب ،به نام انگیزه قوی برای حرکت به جلو .
اما حالا
میدونم که به نفعمه دلم رو و درواقع خودم رو مجبور نکنم چیزی رو بخونم که دوستش ندارم درسی که حضم اش برام سخته ،میدونم که به نفهمه خودم رو مجبور نکم با کسایی که ته دلم ازشون رنجیدگی دارم خوبی کنم و عادی برخورد کنم حداقل تا وقتی حسابشون رو با دلم صاف نکردم.میدونم به نعفمه بیشتر به احساسات درونی و قلبی ام گوش بدم ، بیشتر با دلم همراه بشم، چون هر چقدر هم که عقل کل باشی عقل خیلی جاها تنهایی نمیتونه بره جلو خیلی جاها این دل هست که راه جلو رفتن رو براش هموار میکنه ،
حالا میدونم این دل هست که با احساسات و وابستگی های عمیق و مرموزش خوش حالی و رضایت و آرامش رو به کسی هدیه میدهکه درکنار توجه به راهنمایی عقل اش به حرف دلش هم بها بده ، این دل هست که با ایجاد احساس محبت ، احترام ، دوستی و عشق و پیوند دادن ما به انسانهای همسان با خودمون به زندگی ما زیبایی می بخشه ، و باز این دل هست که با احساس نفرت و خشم و بیزاری و خستگی بهمون گوشزد میکنه که دور بشیم از خطر، از زشتی ها ،از بدها و از همه اون چیزها و کسانی که همسانی ای با گوهر وجودی ما ندارن و اینطوری هست که از ما حمایت و محافظت میکنه
بهار وقتشه که با دلت آشتی کنی.
وقشته که کودک ترسیده و ترد شده و معصوم درونت رو محکم در آغوش بگیریو نوازشش کنی ،
در هر حال دوستش داشته باشی و در برابر همه ی ناملایمات دنیای اطرافت حامی اش باشی .
وفتشه که به حرف هردوشون یعنی به خود واقعی ات بیشتر توجه کنی ..
اما حالا
میدونم که به نفعمه دلم رو و درواقع خودم رو مجبور نکنم چیزی رو بخونم که دوستش ندارم درسی که حضم اش برام سخته ،میدونم که به نفهمه خودم رو مجبور نکم با کسایی که ته دلم ازشون رنجیدگی دارم خوبی کنم و عادی برخورد کنم حداقل تا وقتی حسابشون رو با دلم صاف نکردم.میدونم به نعفمه بیشتر به احساسات درونی و قلبی ام گوش بدم ، بیشتر با دلم همراه بشم، چون هر چقدر هم که عقل کل باشی عقل خیلی جاها تنهایی نمیتونه بره جلو خیلی جاها این دل هست که راه جلو رفتن رو براش هموار میکنه ،
حالا میدونم این دل هست که با احساسات و وابستگی های عمیق و مرموزش خوش حالی و رضایت و آرامش رو به کسی هدیه میدهکه درکنار توجه به راهنمایی عقل اش به حرف دلش هم بها بده ، این دل هست که با ایجاد احساس محبت ، احترام ، دوستی و عشق و پیوند دادن ما به انسانهای همسان با خودمون به زندگی ما زیبایی می بخشه ، و باز این دل هست که با احساس نفرت و خشم و بیزاری و خستگی بهمون گوشزد میکنه که دور بشیم از خطر، از زشتی ها ،از بدها و از همه اون چیزها و کسانی که همسانی ای با گوهر وجودی ما ندارن و اینطوری هست که از ما حمایت و محافظت میکنه
بهار وقتشه که با دلت آشتی کنی.
وقشته که کودک ترسیده و ترد شده و معصوم درونت رو محکم در آغوش بگیریو نوازشش کنی ،
در هر حال دوستش داشته باشی و در برابر همه ی ناملایمات دنیای اطرافت حامی اش باشی .
وفتشه که به حرف هردوشون یعنی به خود واقعی ات بیشتر توجه کنی ..