داداش آبی و دوستای دیگه ... دوست دارم حرفای منو بشنوین چیزاییه که تا الآن بهش رسیدم... شاید مفید باشه
اینکه این قدر این موضوع رو بزرگ می کنیم و روش تمرکز داریم و یا نگرانشیم و یجورایی ازش غول ساختیم درسته که طبیعیه ولی باعث شکستن میشه...
یادمه اون اوایل که نمی تونستم ترک کنم و هی می شکستم فکر بدجوری درگیرش بود همش عذاب وجدان داشتم و واقعا ترکش رو کار خیلی سختی می دونستم
درست مثل تو آبی فکر می کردم خدا دیگه ازم ناامید شده همش از خودم خجالت می کشیدم
بعضی وقتا می گفتم اصلا توبه نمی کنم تا اگه دوباره شکستم مجبور نشم دوباره پیش خدا خجالت بکشم!!!!!!
الآن که فکر می کنم می بینم همش اشتباه بوده
تمام این فکرا می گذره ولی بعدا می فهمی که یه مساله کوچیک رو خیلی بزرگش کرده بودی
به جای اینکه این حسارو تقویت کنی و مدام عذاب وجدان به خودت بدی یا حتی از رحمت خدای به اون مهربونی ناامید بشی
باید منطقی فکر کنی و ببینی چرا وسوسه دست از سرت برنمی داره؟
موضوع اینه که ماها کارایی که می کنیم با قوانین دنیا و خدا جور نمیشه
برای همین هی تو اوج موفقیتمون می خوریم زمین و می گیم کجا اشکال داشت که بازم نشد؟؟؟؟
باید یادبگیریم که
دنیا براساس نظم آفریده شد و خدا مارو منظم آفرید تمام موجودات از یه نظم تبعیت می کنن همه چی برنامه داره ...شما هیچ وقت یه مورچه رو در حل چرت زدن نمی بینین!!!! یا مثلا هیچ وقت پرنده ها رو در حال پوچی و سرگردونی نمی بینین ... درختا و حیوونا هم همینطور... این فقط ما انسان ها هستیم که چون اختیار و عقل داریم و همینطور لذت طلبیم جذب رکود و تنبلی میشیم...و کم کم مثل یه مرداب بدی ها رو به وجودمون راه میدیم....
مهم ترین قانون طبیعت همین نظمشه
باید برای ترک این بیماری روی نظم بیایم تا با جهان هستی هماهنگ بشیم
و وقتی توی جریان یه رودخونه میفتی کم کم به دریا می ریزی و از همه چی رها میشی
اینا قانونای خداست
راهش همینه
امتحان کنید ضرر نمی کنید
برنامه بریزین
منظم باشین
هدفمند باشین
پوچ نباشین
به خودتون ارزش و احترام و اعتماد به نفس بدین
و زیبایی های زندگی رو درک کنین
و لذت های جدید و پاک رو تجربه کنین...
کافیه بخواین و اراده کنین تا وجودتون پاک باشه...اون وقت معنی زندگی رو می فهمین...
ذهنتونو باز بذارین
رها باشین
این قدر فشار نیارین به خودتون
از زندگی به طور واقعی لذت ببرین...لذت هایی که وجود دارن.... لذت ها رو خودتون نسازین ... از لذت های موجود استفاده کنین.....لذت های طبیعی نه مصنوعی....
و اینو درک کنین که خدا اون قدددددر مهربون و بزرگه که به محض اینکه پشیمونی شما توی دلتون شکل می گیره همون لحظه بخشیه و پاک می شین
خدا مهربان ترینه اصلا شایسته ی این حرفا نیست
این ماییم که خودمونو نمی بخشیم
و بعد فکر می کنیم خدا مارو نمی بخشه
اول با خودتون آشتی کنین و به خودتون محبت بدین
و این قدر تنفر و کینه نداشته باشین توی دلتون
تا بعد دررک کنین که خدا چقدر مهربون و بخشنده است...
زیاد حرف زدم ببخشید...
یا ارحم الراحمین