من خیلی از نظر ارتباط حسی با رشته م مشکل ندارم
البته خب واقعا رشته سنگینیه
اون دلایلش که میگم قانعم کرد ربطی به جامعه و محیط نداشت دلایل مذهبی و اعتقادی بود
اینکه جهاد زن ، خوب همسرداری کردنه ....
البته کلیییییییییی حاشیه داره این بحث که منو تونست قانع منه!
من اگه دنبال مدرک بودم خب چرا برق بخونم؟؟ حتی یه مهندسی ساده تر هم بهتر از برق بود که 4 سال لیسانسش معادله با دکترای رشته های دیگه
از نظر میزان زحمتی که آدم باید بکشه!
میخوام کاری کنم که خدا ازم راضی باشه همینه که تصمیم گیریو سخت میکنه ....
ببین من توی خونه ای بودم که از روزی که چشم باز کردم به دنیا مادرم شاغل بوده! اونم دکتر ...
و منو از 4 ماهگی مهدکودک گذاشتن!
اینه که این طرز زندگیو دیدم ....
نمیدونم ....
در واقع نمیشه فقط دید که دلمون چی میخواد
وقتی آدم ازدواج کنه در مقابل همسرش یه تعهد هایی داره
وقتی بچه دار میشه که طبیعتا خیلی حقوق فرزند داره ...
اینطوریه که توی این دنیا به تنها چیزی که نباید فکر کرد دل خودمونه ...
سلام خانم هما
من هم رشته برقم و شاید بتونم قدری راهنمایی کنم. ببینید، برای کسی که رشته فنی خونده، موقعیتهای کاری مختلفی می تونه وجود داشته باشه. بعضی از این کارها مردانه اند و برخی برای هر دو جنس مناسب اند.
مثلاً کارهای فنی مردونه اند. مثل بالا رفتن از تیر برق و تعمیرات یا مثلاً کار در شرایط سخت، مثل کار در عسلویه، کار در کارخانه ها و ..
کارهایی که نیاز به در دست گرفتن بازار دارند هم معمولاً به یه روحیه مردونه نیاز دارند.
اما خانمها می تونند توی خیلی زمینه ها موفق باشند. مثلاً در زمینه تحقیقات ...
اکثر کارهایی که با مدرک لیسانس یا فوق دیپلم برق میشه گرفت مردونه اند. مثلاً برای استخدام در صنعت، مدرک لیسانس مورد نیازه. صنعت به استخدام کسایی که مدرک بالاتر از لیسانس دارند تمایل زیادی نداره.
اگر بخواید در زمینه های تحقیقاتی کار کنید، می تونید ادامه تحصیل بدید. توی این زمینه خیلی فرق بین خانمها و آقایون نیست.
محیطهای دانشگاهی توی مقاطع بالاتر جو خیلی خوبی دارند. ان شاء الله خودتون تجربه می کنید. پس نگران جو جامعه نباشید.
"ولی حقیقتی وجود داره به اسم زندگی و خانواده و ... "
و این همیشه دغدغه من هم بوده. می دونید، از یه طرف تحصیلات برای جامعه لازمه و از طرف دیگه باعث بالا رفتن سن ازدواج میشه. این مسئله نه فقط برای خانمها، بلکه همچنین برای آقایون هم وجود داره. و شاید برای آقایون بیشتر ...
مردها براشون خیلی سخته که بعد از ازدواج ادامه تحصیل بدن. اونها بعد ازدواج وظیفه ای پیدا می کنند به اسم "کسب درآمد و اداره زندگی". بعد از ازدواج باید به فکر نون باشند نه فکر کسب علم و ... . مگر در مواردی که شغل یک فرد در راستا با کسب علم و ... قرار بگیره. مثل کار گرفتن در یک سازمان تحقیقاتی یا عضویت در هیئت علمی دانشگاهها و ...
خانمها هم وظیفه دیگری پیدا می کنند به اسم تربیت فرزند....
هر دوی این وظایف نیاز به پیگیری دارند و مهم اند. ولی خب به هر حال وقتهای آزاد هم پیدا میشه که آدم می تونه برای رسیدگی به علایقش از این وقتها استفاده کنه.
موفق باشید
راستی با مدرک لیسانس، می تونید دنبال "نظام مهندسی برق" هم باشید. کارش نقشه کشی برق ساختمون هست. و البته نظارت بر اجراش.
البته یه قدری باید با ساختمان سازها و کسانی که می خوان از زیر بار قانون در برن و ... سر و کله بزنید.
آهان
خب مشکل پس از اون جنبه است
تربیت صحیح فرزند و اینکه بخوای اون جق " جهاد زن " رو ادا کنی تداخلی با شاغل بودنت نداره.
اشتباه نکن هما جون. مادر خوب بودن فقط و فقط به معنای " خونه دار" بودن نیست.
اون جزیی از یک مادر هست.
واسه اینکه بتونی هم یک زن کامل باشی و هم تو جامعه باید برنامه زندگیت مشخص و معلوم باشه و خط قرمز هات معلوم.
قرار نیست یک جنبه از زندگی فذای جنبه دیگه بشه
میتونی با یک حساب درست به هر دو رسیدگی کنی.
اتفاقا هنر زن به اینه که بتونه همه جنبه ها رو با هم پیش ببره.
هم همسر خوبی باشه.
هم مادر خوبی.
هم مهندس.
شاید بگی گفتنش از زبون من که نه مادر هستم و نه همسر آسونه
اما من از نزدیک دیدم همچین زن هایی رو.
تو خونه یک زن به معنی واقعی هستن.
و بیرون از خونه یه شغل و پرستیژ اجتماعی عالی دارن.
اینا اصلا تداخلی با هم نداره.
شاید تو یه برحه زمانی کوتاهی تداخل پیدا کنه.
مثلا من خودم مطمئنا وقتی بچه دار بشم حداقل یکسال سر کار نمیرم.
( اخراج میشم؟ مهم نیست. کسی که کار بلد باشه همه جا جاش هست)
این تداخل کوتاه مدته. تو بعضی شرایط باید اولویت بندی کرد.
اما در توی یه دید کلی و دراز مدت ، باید طوری زندگی کرد که چند جانبه باشیم. همه ابعاد با هم پیش بره.
(1392 دي 1، 22:09)کریم نوشته است: [ -> ]اما خانمها می تونند توی خیلی زمینه ها موفق باشند. مثلاً در زمینه تحقیقات ...
محیطهای دانشگاهی توی مقاطع بالاتر جو خیلی خوبی دارند. ان شاء الله خودتون تجربه می کنید. پس نگران جو جامعه نباشید.
این تحقیقات که گفتین تامل برانگیز بود ... ممنون
(1392 دي 1، 22:20)Kimia نوشته است: [ -> ]اتفاقا هنر زن به اینه که بتونه همه جنبه ها رو با هم پیش ببره.
هم همسر خوبی باشه.
هم مادر خوبی.
هم مهندس.
واقعا میشه همچین چیزی؟؟
من که ندیدم همچین موجودیو .... شما که از داخل زندگی مردم خبر نداری ...
همونطور که کسی که از بیرون ما رو میبینه احتمالا حسرت میخوره! حتی فامیل
هیچکس نمیدونه بین زن و شوهر واقعا چی میگذره ...
در مورد این موضوع حاضرم آدرس اون وبلاگو بهت بدم که بخونی
انشاالله که خدا به راه درست هدایتمون کنه
ممنون از راهنمایی هاتون
هما جان حرفای بچه ها خیلی کامله
من ارشد برقم و خدا قبول کنه 1-2 ماه دیگه میگیرم"شرایط و داشتم و کاملا درک میکنم"
بابا نقاشی هم میخوندیم سخت بود اونم سختی خودش و داره
چیزی که مهمه اینکه سختی قابل حضم باشه و دلنشین وگرنه که واویلاس
میدونم همه چیزایی که کیمی گفت سخته باهمش...اما هست
پس این میشه یه امید (اگه کمه چون تلاش برای رسیدن بهش کم بوده و چون آدم ها کلا دنبال راه آسونن که تهش خیلی چیز جالبی به آدم نمیدن)
توی خانواده مهمه که مادر خوب باشی و همسر خوب اما به نظرم اینا یه پیش شرط دارن و اونم اینکه تو از خودت رضایت مندی و داشته باشی
یعنی اگه نداشته باشیم حتی رفته گر خوبم نمیشیم چه برسه به اون چیزایی که سخته
پس به فکر خودت باش تا بعد بتونی محبت و امید و انرژیت رو به بقیه بدی
اما اول اوله ببین از جون زندگی چی میخوای
هر چی که بود بشه هدفت...و اونقدر تلاش کن تا به هدفت برسی :-bd
سلام
فکر کنم بعد 2 ماه دارم اینجا پستی میفرستم
میدونید خیلی سخته ... تو خونه خودت هم راحت نباشی
خیلی چیزا هست که آزارم میده ... مزخرف ترین دوره زندگی رو داریم سپری میکنم
هیچ نشونه مثبتی از هیچ جا بهم نمیرسه همه چی منفی ـه ... همه چی
تنها دل خوشی ـم موزیک گوش دادن ـه ... همش تو اتاقمم
امشب دارم برمیگردم بقیه آموزشی رو ببینم ... ولی اینبار دلم برای خونه تنگ نمیشه
بیخیال ...
می دونم چی میگم
بعضی موقعها منم اینطوری شدم
اما اتفاقی هم برام افتاد که فهمیدم هیچ جا کانون گرم خانواده ام نمیشه
و هیچ محبتی هم محبت خانواده ام نمیشه
نمیخوام اون اتفاق یا اتفاق خاصی براتون بیفته تا متوجه این موضوع بشید
اما دعا میکنم به زودی براتون معلوم بشه
راستش ما جوونای کم صبری هستیم
نمیدونیم چطوری خودمون را با اطرافیان و اخلاقای مختلف وفق بدیم
این میشه زود میشکنیم و ناراحت میشیم
باید آرامش رو تو خودم برقرار کنیم و سعی کنیم همه رو بدون اینکه ازشون انتظار داشته باشیم دوست داشته باشیم
و در عین دوست داشتن براحتی از کنار اشتباهاتشون بگذریم
سِرَم
تنم داره گز گز میکنه
مغزم تعطیله
انگشتام به زور دارن تایپ میکنن
دلم می خواد ...نمیدونم
سلام
باران خانم چی شده؟
برای آرامشتون قرآن بخونین
اقای الون من انشالله خبرای عالی زودی خوشحالتون کنن
باران خانوم چی شدی؟سرما خوردی آیا؟
خدایا وجودتو دارم عجیب حس میکنم .........
منو کجا داری میبری ؟!!!!!!!!!!!
میشه یکم روشنم کنی ؟!!!!!!!!
قراره چی بشه ؟!!
میشه یه نشونه از آینده ای که واقعا ماله منه برام بفرستی ؟ !!!
محل کارم یک کیلومتر تا حرم امام رضا فاصله داره اما ....
چقدر بحال زائرایی که با دل و جون میان مشهد غبطه میخورم
یعنی گناه کردم تک پسر بابامم
آخه تقصیر من چیه که تک پسر شدم
هر چی میشه میگن تو تک پسری، فقط از تو انتظار داریم
آقا نمیکشم دیگه، ولم کنین....
اول اینکه
متاسفم گویا بچه ها نگران شدن
الان خوبم
****
دوم
خوب آقا عطا مگه بده تک پسرین؟؟؟
منم تک دخترم خیلی خوبه که
داداش عطا
به نظر من تک پسری و تک دختری نداره ..
زندگی کلن سخته..
حالا برای هرکی یه جور سختی شو نشون میده..
چاره ای نیست دیگه باید سوخت و ساااااخت...
شما خون خودتون رو کثیف نکنین!
![[تصویر: 46677307861922159070.jpg]](http://upload7.ir/images/46677307861922159070.jpg)