کانون

(1392 خرداد 11، 21:14)mardemojahed نوشته است: [ -> ]3
9
12
13

نمی دونم از صعود روزها خوشحال باشم
یا از نزول مدت فرصت باقیمانده

بعد این همه برنامه ریختن
باز رسیدم به توصیه ی آیت الله خوشوقت

ازشون پرسیدم چرا هر برنامه ای برای ترک گناه میریزم
موفق نمیشم

فرمودن
تصمیم نگرفتی
هی برنامه میریزی!
تا تصمیم نگیری فایده نداره


به راحتی زدم زیر همه چی ...


حتما جریمه میکنم خودمو

علت شکست شهوت بود و دیگر هیچ

علت، یک چیزی درون تهی بود
یک چیز پوچ

تصور کنید
مرد مجاهد
با اون همه ادعاش
با اون همه روی و ریاش
نشسته پای مجلس شیطان
و داره میخ داغ تو چشم خودش فرو میکنه

نمیدونم چرا انقدررررررر خرفت شدم

بابا! به خدا جوون تر که بودم
تصمیم گرفتم پاک شم
شدم
بی حرف و حدیث
از غیبت رها شدم
از دروغ
تمسخر
نگاه به نامحرم
صحبت با نامحرم

چی میخوام از جون خودم که این آخرین تیغ دشمن رو از روی حنجرم بر نمیدارم

ذره ذره
لحظه لحظه
دارم می میرم
ثم لا یموت فیها و لا یحیی که میگن اینجاست
همینه

آخه چی بگم؟

کاملا ارادی رفتم سمتش
می دونستم خدا داره میبینه و کردم


فقط با یه جواب شدید میشه
این گستاخی بزرگ به محضر خداوند عز  و جل
رو جبران کرد


عجیبه که از چند روز قبل شکستهام نگران شدم
تدبیر کردم

از درسم زدم
رفتم به تقویت روح پرداختم

اما

چون عزمی نیست

فایده نداره

وقتی وسوسه میاد

قاطع نمیگم نه

نمیدونم چه مرگمه؟

قبلا این نبوده

چی شده؟

من که دارم کمتر به دنیا فکر میکنم

چی شده؟

چه مرگمه؟


من جای خدا بودم، تو طویله ی بهشت هم راهت نمیدادم


تو که هنوز دلت تردید داره به پاکی
میخوای با پاکان نشست و برخاست کنی؟


من خسته نمیشم؟


پام نلغزیده که حالا بخوام تریپ افسردگی بردارم

خریت کردم از درجه ی اعلی

جبرانش میکنم

کاری میکنم

نفسم

جلوم زانو بزنه

نه برای خودم

خودم میرم کنار

تا برای خدا زانو بزنه

بدبخت! یا اون جای مهر رو پاک کن، یا آدم شو

میخوای مهر باطل شد بزنن روی اون جای مهر؟

(1392 خرداد 12، 22:15)مجتبی نوشته است: [ -> ]می توانم خانوم اگه توی جهنم تونستین این رو بگین " خدایا دوست دارم "  ، این خدا بوده که گفته ، اونوقت دیگه اونجا جهنم نیست ، خدا نوره و ضد آتش ، وقتی خدا بیاد آتیش خاموش میشه ، پس اگه بتونی اونجا بگی اون خداست که میگه ! 




همین الان هم اگه بگی ، خدایا دوست دارم ، این خداست که میگه ، خداست که عشق رو پیاده میکنه ، خداست که نوره ، خوده نوره ، 

(1392 خرداد 12، 22:15)مجتبی نوشته است: [ -> ]دوستمون خوب حرفی زد :  




التوحید نور و الشرک نار





ریشه رو بچسبیم ،  این تو نیستی که باید ترک کنه ، تا وقتی خودمون هستیم ، جهنم هم هست !




عافیت  ، خداست .
 ، نور  ، خداست . 




می توانم خانوم اگه توی جهنم تونستین این رو بگین " خدایا دوست دارم "  ، این خدا بوده که گفته ، اونوقت دیگه اونجا جهنم نیست ، خدا نوره و ضد آتش ، وقتی خدا بیاد آتیش خاموش میشه ، پس اگه بتونی اونجا بگی اون خداست که میگه ! 




همین الان هم اگه بگی ، خدایا دوست دارم ، این خداست که میگه ، خداست که عشق رو پیاده میکنه ، خداست که نوره ، خوده نوره ، 




...............................................
.................................................




بخدا  بهترین و عمیق ترین ، ، اگه توحیدی فکر کنیم _تنها ترین  روش ترک ، چیزی جز التماس و انتظار واقعی نیست ، این که بفهمی برای ترک هیچ غلطی نمیتونی بکنی ، فقط  خدا ، 




التماس ، انتظار ، فقر ، خضوع ، انابه  ، توسل ، عجز ، همه و همه اشون یه معنیند ،  میگه : نهایت خبرگی و دانایی معرفة الجبار و تفویض امر الیه هست ، 








این که وااااااققققققققععععععععععععععععاااااااااااااااا بخوای که خدایا بیا ! بیا ، میخوای پاک باشم ؟ پاکم کن ، می خوای بدونم ؟ دانام کن ، می خوای بفهمم ؟ بفهمون ، میخوای چشمم پاک باشه ؟ چشمم رو پاک کن ، 






اگه فکره ، خداست ، فهمه خداست ، خوش بینیه ، خداست ، آرامشه خداست ، روشنیه خداست ، امیده ، خداست ، خوب هست همین یه ذره رو بش عمل کن ، 




همین یه ذره رو بخونمش 




همینی که دارم رو 




درسته شاید الان توی آتیش باشم ، مگه یه نور بم نرسیده ، مگه یه چیزی رو نفهمیدم ، مگه یه قشنگی رو نمیبینم ؟ مگه یه آرامش امید ی رو حس نمیکنم ، 




همون رو بخونمش ، تلاوت ، تالی کتاب خدا بشم ، اسلام علیک یا تالی کتاب الله و ترجمانه آیاته  ، اسلام علیک فی الیل اذا یغشا و نهار اذا تجلی ! 




خدایا وقت شب که با لا میاد و وقت روز که روشن میشه ، این جا که تو رو میشه دید ، این جا که میشه احسانت رو چشید ، وقتی نور امیدی دارم ، وقتی حالم یهو بده بهم میریزم ، دلدرد دارم اعصابم خورده و بعدش یهو خوب میشم ، میگم آخیش خدایا تو بودیا !!! 








درسته میشکنیم گاهی ، درسته اشتباه میکنیم گاهی ، درسته گناه میکنیم گاهی ، درسته گناه کار ترین هستیم ، درسته کم میاریم ، درسته کفر داریم ، ولی ما که جیزی نداریم دستمون خالیه ، خدایا همون یه ذره نور خدا که هستی ،راست همون یه ذره که بمون تابیدی ،  




همون یه ذره که برای من اومدی ، حتی اگه همون یه کلمه اعتقاد توی اتیش جهنم باشه ، حتی اگه همون یه ذره حرف دوست دارم توی آتیش جهنم و کوری های روحم باشه ، 








مال توه ! بخدا اگه بش بچسبم  آتیشم خاموش میشه ، چون یه ذره هم اگه مال تو باشه دریاست ، و اگه دریا دریا مال من باشه پیش تو هیچه ، 




تو دعای سحر میگیم ، خدایا توی این آتیش دنبال نورانی ترین مراتب نورت گشتم ، ولی بعد دیدم تمام مراتب نورت ، در نورانی تر حالت ممکن هست ، حتی همون یه ذره نور ، توحید که بیاد اگه مال  خدا باشه ، 










اگه همون یه ذره رو خوب ببینیم ، خوب بذاریم خدا بیاد نورش بیاد ، خوب بخوایم ، فقیرانه ، خاشعانه ، ملتمسانه ، عاجزانه ،  همین ، همون یه ذره رو  خالص ببینم ، مضطر ببینم ، قشنگ ببینم ، 




چه بهشت و لذتی بالاتر از تسبیح ، تنزیه ، این که خدا رو از هر خوبی خوب تر ببینیم ، 
چه بهشتی بالاتر از تسبیح همون یه ذره دوست دارم گفتن ، همون یه ذره عشق داشتن ، که خدایا تسبیح که این عشق تو بی نهایت و حسره و جقدر دیوانه کننده و قشنگه ، سبحان الله رب العالمین 




چه تسبیح و لذتی بالاتر از همون یه ذره امید و زندگی و عشق خدا رو توی دل دیدن ، که بگیم خدایا تو واقعا بی نهایتی حتی همین یه ذره ! همین یه ذره رو خوب ببینم ! خداست این جاست ، 








و خلاصه خدایا منم و دریای کفرم و اشتباهات .... 




و تویی و بی نهایتت و من با اون یه ذره گیرندگی ، 




برای همون یه ذره ها ........ که ازت قسمتم شده ، بشون میگم : 




قل یا ایها الکافرون ، 




لا اعبد ما تعبدون 




و لا انتم عابدون ما اعبد 




و لا انا عابد ما عبدتم 




و لاانتم عابدون ما اعبد 




لکم دینکم ولی الدین ، 




برین کفر های وجودم ، اتیش های دلم ، تاریکی های دلم دنبال دین خودتون من دوست دارم خدام رو ببینم ، من می خوام اون بیاد ، نه من دوست دارم تاریک شم که نور وجودم بره ، نه شما دوست دارین این یه ذره نور من روشنایی و پاک بشه ، برین من همین یه ذره رو میخوام صفت بچسبم ، 




از خودم هم نیست ، از خداست ، منتظرم  بازم نورش بیاد ، و من کاره ای نیستم ، سرمایه ام گریه و التماسه ....








ایاک نعبد و ایاک نستعین ، اهدنا الصراط المستقیم .......








.

(1392 خرداد 12، 23:45)مجتبی نوشته است: [ -> ]خلاصه همه حرف های این پست قبلی من این بود که :

  همه خوبی ها مال  خداست ، 

"همه " خوبی ها ، حتی اگه ما یا چیزی وسیله اون خوبی باشه ، خود وسیله چیز خوب بوده ، پس خوبه و همه خوبی ها مال خداست ! همه ، هم من هم وسیله هم منه وسیله ، نمیشه گفت من ! یا نمیشه گفت وسیله ! این خیلی مهمه !!! 

خلاصه این که   :


فکر کردن به این که    : همه خوبی ها مال خداست 


اگه این جمله رو انشاء الله من خوب بفهمم و سعی کنم مرتب ببینمش و بچشمش ، اونوقت زندگی پاکی خواهم داشت . 


.




مال هم با از فرق داره ، مال یعنی مستقیم ، له اسماء الحسنی ، مال پسندیدنی مال عشقی مال ماله من مال ملکی ، 
آتیش جهنم هم از خداست منتها ناشی از خودمون ، ناشی از بی خدایی یا  یا شرک ! 
ولی کار خیر ، مال خداست واصلا ناشی از ما نیست .