داداش سیزده اینجا همه درک میکنیم وضعیت همدیگه رو
خوب این خ.ا لعنتی همه ما رو حساس و زود رنج و عصبی کرده.
قرار نیست با یه بحث و سوء تفاهم ساده از هم کینه به دل بگیریم.همه اینجا همو میفهمیم.میدونیم شرایط سخته میدونیم یه کاربر که میاد اینجا به اینجا پناه آورده اگه حرفی میزنه روش فشاره میرنجیم از هم ولی کینه از هم به دل نمیگیریم.
ما همیشه مراقب دلای هم هستیم که نکنه خدای نکرده بشکنه ولی خب گاهی یه اتفاقاتی پیش میاد تو راه هوشیاری یه مثال میزنم:
یه جمعی از دوستان بهبودی بودیم یه عضو تازه وارد بود که یه چهل روز پاک مونده بود بهترین و بزرگترین فرد هوشیار جمع راهنماش شده بود خیلی اوضاعش ردیف بود کسی که من خودم آرزو داشتم فقط یه چند دقیقه باهاش بحرفم همه وقتشو در اختیار این بابا گذاشته بود.
یه روز بعد جلسه این بنده خدای تازه وارد با ناراحتی وارد شد و گفت لغزش کرده شروع کرد به چرت و پرت گفتن از راهنماش شروع کرد تا رسید به تک تک ما خیلی معذرت میخوام زده بود به سیم آخر شروع کرد به فحش بالای 18 دادن.من منتظر بودم یکی یه حرکتی کنه تا منم بزنم تو گوشش.ولی همه فقط سراشون پایین بود و چیزی نمیگفتن اونم با گریه زد بیرون و رفت.
راهنماش اومد ازمون خواست واسش دعا کنیم گفت این بهش فشار اومده داره این حرفا رو میزنه بچه ها ازش رنجش نگیرین واسش دعا کنید.
راهنماش سن پدرش بود ولی ناراحت که نشد هیچ تازه گفت واسش دعا کنیم.
میبینی دوستان بهبودی همو درک میکنیم بزرگ و کوچیک نداره پاکی بالا و پایین نداره مسئول و غیر مسئول نداره.ما میفهمیم که ناراحتی ها همه از طرف شهوته...
ما حتی اگه گوشت همو بخوریم استخون همو خرد نمیکنیم.
بخدا بامرامترین و بهترین آدمهای دنیا رو کسایی تشکیل دادن که دارن واسه بهبودیشون تلاش میکنن.
من یکی که تو رو خیلی دوست دارم نمیدانم رو خیلی دوست دارم همه کاربرایه اینجا و مدیران اینجا رو خیلی دوست دارم .میدونم شما فقط منو میفهمید شاید گاهی ناراحتم کنید ولی در آخر شما دلسوز من هستین دردم رو فهمیدین ولی تو سرم نزدین.
امیدوارم تو هم مثه من بتونی به رنجشت چیره بشی و یه چراغ بشی تو راه بهبودی.