1392 خرداد 8، 11:04
(1392 خرداد 7، 23:32)می توانم نوشته است: [ -> ]نقل قول: قسم به روز در آن هنگام كه آفتاب برآيد (و همه جا را فراگيرد)، (1)
و سوگند به شب در آن هنگام كه آرام گيرد، (2)
كه خداوند هرگز تو را وانگذاشته و مورد خشم قرار نداده است! (3)
اینا رو خدا به رسولش می گه
بنده گناهار می تونه به خودش بگیره؟
بله صد درصد باید به خودتون بگیرین ،
منتها به رسول وجودتون ،
ما توی باطن از طرف خدا رسول داریم ، هر وقت باش هستیم و بش توجه میکنیم و میبینیمش ، بش عمل میکنیم ، اونجا بهشته ، و رضایت الهی هست ،
درواقع دوری از خشم و رضایت الهی همون نور رسول خدا یعنی حضرت محمد هست که توی وجود همه ما هست ،
نور حضرت محمد و آل محمد ، توی فطرت ماست ، و برای تقویت و تشخیصش راه های مختلفی هست همون که بش میگن هدایت یا ولایت ، با فهم خیر زندگی ، شناخت درست ، استفاده از نفس آدم های خوب ، و .... اونوقت طرف نورمون از طرف کفر و شرکمون بیشتر میشه ، تا جاییکه یکپارچه محمدی بشیم .
. ..
......................................................
اگه یکذره ، فقط یکذره این نور در وجود کسی باشه ، مثل ذره ای نور توی دریای تاریکی ، پیداست و آخرش طرف رو سمت نور می کشونه ،
هر کار خیلی یا دوری ما از گناه ، در واقع همون نور هست ، یا همون شفاعت حضرت محمد هست ، منتها شفاعت کبری مال وقتی هست که قیامت ما بر پا میشه ،
و قیامت وقتی بر پا میشه که ما یه کلاس ها و رشد هایی رو با زمان و یا از نظر وجودی طی کرده باشیم ، در واقع از نظر سنخیتی خیلی به حضرت محمد نزدیک شده باشیم ،
اونوقت شفاعت کبری رخ میده ، اصلا قیامت و حشر همون نمایش وجود حضرت محمد هست ،
در واقع این سیر رو ما داریم میکنیم ، خواهی نخواهی ، میگن : السلام هو تسلیم ، یعنی همین ، میشه این سیر رو خیلی خوب رفت یا میشه پشتتکی و با زور ببرنمون پس تسلیم و پذیرا باش که وجودمون بر این اساسه ، بهشت و خوشبختی و نور خدا ، هر جایی هست که نور حضرت محمد هست ، و همین طور رشد و پیشروی و اگه این رسول نباشه و بش عمل نکنیم ، بد حالی و احساس بد و بی خدایی ، خوشی تبدیل به آتش میشه ،
کهکشان های قشنگ و عظیم رو دیدین ؟ همه اشون مشتقی از اسمای حضرت محمد هستند که خدا این اسما رو درون حضرت محمد و مقام انسانیتش قائم کرده ،
به این عظمت ، این اسما دارن سیر میکنن و با زمان و شرایط پر نور تر میشن ، تا این که به خدا بر گردن ،
تو این وسط ، ما میتونیم سیر کنیم ، و همزمان باشون با آرامش و زیبایی بریم جلو تا قیامت ،
قیامت روزیه که این اسما در نهایت سیر و نورانیتشونن ، زمین هوشمند هم شده ، حتی پوست تسبیحش و هوشیاریش ، حتی بعضی از کافران هم با این که عقبکی سیر میکردن وجودشون هشیار هست ، خوب و بد را عالی میفهمن ، میتونن نور حضرت زهرا را ببینن ،
تا این که لحظه قیامت کبری رخ میده ، و اونجا شفاعت حضرت محمد و حضرت زهرا و امامان ، برای کسایی که آمادگی رو دارن جهش فوق العاده هست ، بشرطی که آمادگی داشته باشن ، کما این که همین الان هم میشه با هر کار خوب و خیری و خالصی ، یه نوری از اون شفاعت رو حس کرد ......
مثل یه قالی به هم بافتم ، عجب قالی شد! ولی قرآن رو به این دید (یعنی خودتون و خودشناسی ) ببینین خیلی قشنگه ، رسول شمایین ، کافر شمایین ، همشون توی وجود ما که کامل نیستیم هست ، تمام اشتباهات و راه های فهم و خیرمون توش گفته شده ، هر جا رسول هست ببینین چی گفته ،
مثلا میگه : ما رسول رو جز به مهربانی و خیر رشد ندادیم
این آیه یعنی اساس رشد من (و همه انسان ها ) بر اساس حب و محبت رخ میده
یا میگه : رسول خدا تصدیق کننده ی رسول ها و پیامبران قبلی هست ،
این یعنی من اگه واقعا نور محمدی داشته باشم و بخوام به صلواتی که میگم عمل کنم ، خود به خود تصدیق کننده و قبول کننده ی کسایی میشم که با نور محمدیشون با من بر خورد دارن ،
مثلا من نونوا هستم ، اگه نونوایی محله کناریمون نون ها ی خوبی داره ، این به یه تفسیری میشه از همین آیه ، یعنی محمدی میخوای باشی باید محمدی های دیگه رو تصدیق کنی !
یا توی خونه ، محل کار ، وقتی شریک جدید میاد ، قتی همکار جدید میاد ، تصدیق کننده اشون باشی ، نه این که مثلا برای فروش ماست خودت بگی ماست بقیه مغازه ها ترشه ،
و خلاصه با این دید ایات قرآن خیلی راهنما و سازنده میشه . میگن دید معرفة النفس .
.
.