کانون

(1401 آذر 10، 16:06)muhammadali1964 نوشته است: [ -> ]مال تو که عادیه پس چس میگی مثل من که مشکل نداری...

تو از من و مشکلاتم چی میدونی که قضاوت میکنی مشکلم سادس یا نه 
در ضمن وقتی کسی درد دل می‌کنه کسی ترازو نمیاره میزان دردشو وزن کنه

(1401 آذر 10، 17:27)Tagon نوشته است: [ -> ]

(1401 آذر 10، 16:06)muhammadali1964 نوشته است: [ -> ]مال تو که عادیه پس چس میگی مثل من که مشکل نداری...

تو از من و مشکلاتم چی میدونی که قضاوت میکنی مشکلم سادس یا نه 
در ضمن وقتی کسی درد دل می‌کنه کسی ترازو نمیاره میزان دردشو وزن کنه

سلام
من قضاوتت نکردم
اگه مشکلی داری بیا تو پروفایل تا با هم حلش کنیم

حنیفا خواهش میکنم منطقی رفتار کن : ) خودمون میدونیم هر بار منطقی رفتار نکردی و منطقی فکر نکردی چقد مجبور بودی تبعاتش رو تحمل کنی 
میدونم سخته ! میدونم چقد حس آسیب پذیری داری !

خیر سرم رفتم بولت ژورنال خریدم که بنویسم. که بنویسم از این تنهاییا و دلتنگیا و خودخوری ها. ولی هیچ جا بهتر از این تاپیک نیست. خدایا راستشو بخوای سخته برام ارتباط برقرار کردن باهات. خیلی سخت. اصلا حالت عادی نیستم.... تاحالا به این اغتراق نکرده بودم ولی سسسسخته حرف ردن باهات نمیتونم تمرکز کنم. خدایا اگ گقتنش سخته و دردناک ولی میگم. ما خیلی از هم دوریم خیییییییییییییییییییییلللللللللللللللیییییییی. فرسنگ ها قاصله داریم و من فکر نمیکنیم اصلا هیچ وقت این فاصله تموم شه. هیج وقت.
اه
دارم چرت و پرت میگم...
اصلا مسیله همینجاس. که همه چی میگم همه قکری میکنم به جر اون چیزی که باید. می گیری که چی میگم
همون گیچی همیشگی. بغصی وقتا > نه در واقع همیشه< فکر میکنم قبل خ ا هم همینقدر گیج بودم؟ همینقدر تو خوئم بودم همینقدر فکر میکردم
یا از اثرات خ ا ایناو...
از یه طرق دیگ بعد 1/5 سال پاکی مسخره س 
خده دار و خجالت اوره
زشته هنور همه مشکلاتمو بندارم گردن خ ا
اون تموم شد ولی من نشدم
تویی ک داری این خرغبلات منو میخونی
ببین
ببخش اگ نا امیدت میکنم ولی یسری چیرا قابل جبران نیستن...
خدا بخشنده س درست
میشه هزار بار توبه کرد درست
تا قبل مرگ فرصت برای تفییر کردن هست درست
هیچ وقت دیر نیست درست
ولی 
یسری چیزا هیچ وقت جبران نمیشن
ببین منو
این زندگی لعنتی دکمه برکشت به عقب نداره
بولله نداره
نمیدونم چرا قبولش نمیکنیم. درسته فرصت هست ولی یسری اشتباها باعث میشن زندگی دیگ هیج وقت به حالت قبلش برنگرده
ندار اون اشتباها خیلی زیاد شن....

سلام
من نمیدونستم که این تاپیک فقط رفته اومد نداره بنابراین شروع کردم فقط فک زدن درباره حل مشکلاتون..فکر کردم درستش همینه..حالا خودم درد دل دارم..کهنس..تا حالا از خودم بارها پرسیدم:((آخه عوضی آشغال..تونستی 1000000 رو بکنی5000..تونستی از یه بدعنق شی یه بااخلاق به تمام معنا..تونستی یک هفته به جز جمعه نماز شب بخونی..چند تا دعای مستجاب در حق دیگران تونستی بگیری همه این کارا سختن..اما..اما چرا نمیتونی ترک کنی؟..چرا باید من جزو اون186 نفر باشم؟..چرا من؟...چرا نمیتونم نمیتونم شده حرفم؟..چرا امید ترک رو ندارم...چرا؟.))
عادت زشت:از من متنفری؟
من:من ازت متنفر نیستم..از آدمی به که خاطر تو بهش تبدیل شدم متنفرم

یه سوال مهم که هر روز دارم از خودم میپرسم و پاسخشو پیدا نمیکنم اینکه کی هستم و کجا هستم و به کجا قراره برسم .  همه از همه هدف داشتن حرف میزنن ولی هیچ کس نمیگه این هدف رو باید از کجا پیداش کرد یا اگرم کسی گفته من نشنیدم   نمیدونم باید چیکار کنم . این روزا زودرنج و آسیب پذیرتر شدم حرفای دیگران اذیتم میکنه، یادآوری گذشته باعث میشه روحم عذاب بکشه اما بازم اینکارو ناخوداگاه انجام میدم. متاسفم بخاطر بداخلاقیم با بقیه اما از بچگی هروقت بداخلاق میشدم بخاطر این بود که حرف دلمو نمیتونستم به آدما بگم و برای همین واکنشم نسبت بهشون بداخلاقی کردن بود   دلم میخواد از آدما دور باشم و تو جمع نباشم و بشینم ساعت ها تنهایی فکر کنم   دلم میخواست خدا بهم راه رو نشون بده 
نکنه وقتی بمیرم بگن تو میتونستی یه هدفی رو دنبال کنی و به نتیجه برسی اما اینکارو نکردی : ) 
این خیلی بده با این سن حتی نمیتونم که کجام که بخوام مقصدمو مشخص کنم برای رسیدن به هدف؟ دلم میخواد برم بپرسم از چندنفر کسی میدونه من کجای زندگیمم؟ مثل این میمونه سوار تاکسی بشی بهش بگی نه نمیدونم کجام و نمیدونم مقصدم کجاس همینجوری بریم ببینیم به کجا میرسیم 

سن ملاک نیست 
عقل ملاکه 
خدایا واقعا دیگه هیچی نمی‌فهمم

گاهی مردم هم فراموش می‌کنن که تو کسی رو فراموش کردی. بی‌اختیار و بدون قصد و غرض اسمی رو به زبون می‌آرن. اما تو به خیالت گذشته رو از ذهنت پاک کردی. به زندگیت می‌‌رسی، حالت خوبه، غصه‌ نمی‌خوری... ولی یواش یواش احساس می‌‌کنی یه چیزی کمه، یه چیزی سر جاش نیست. انگار یه حفره‌‌ی تاریکی توی ذهن و قلبت به وجود اومده که هیچ جوابی واسه‌‌ش نداری.
~

سلام 

کانون چقدر جای عجیبیه ؛ 

بهترین روزهایی که از زندگیم به یاد دارم ، 
و همچنین بدترین روزها ، همیشه این احساسات عمیق با حضور در کانون مصادف شده طی این دوسال ... و چقدر فراموش نشدنیه اینجا ....  


تمام اون روزهایی که گوشی در دسترس  نبود  ، به بیشترِ بچه ها فکر میکردم ، به حرف ها ، سلائق و شخصیت اونها 


راستش برای من ،
 بهترین/بدترین روزها ، صمیمی ترین رفاقت ها ، بیشترین انرژی و انگیزه برای رشد ، منشأ یا نهایتی نیل به کانون داشتن .

ممنون از همه مدیران و  اعضایی  که باعث شدن کانون سر پا بمونه...


و بی نهایت ،
دلتنگ دوستایی که نیستن و کم پیدان 
و چقدر خلوت شده تعداد اعضایی که روزانه سر میزنن ... قابل درکه بخش عمده ش ولی بازم کاش دوستان بیشتری این روزها بودن 

امشب شبی است که میخواهم با غم هایم تنها بمانم
با تلاشهای بی نتیجه ام 
با حسرت هایم و دلشکستگی هایم. 
امشب میخواهم با این دنیای تهی تنها بمانم 


انیمه آنه شرلی

مسئله همینه
زخم ها خوب میشن
محبت ها ب یاد میمونن
ولی زخم ها جاشون میمونه:-) 
اونیم ک بهت محبت داشته اما الان نداره رو از زندگیت خطش بزنی حذفش کنی هر کاری فهشش بدی تاثیری نداره 

لعنت ب اون دسته ای ک بهت محبت داشتن و دوستت بودن الان فهشتم نمیدن 



احساسات همیشه خواری و خفت رو به دنبال داره لعنت به احساسات

اگه به خودم بود احساسات رو تا الان سر بریده بودم

هرچقدر مینویسم بیشتر میفهمم که نمیتونم با کلمات مفهوم و عمق حرفایی که میخوام رو بزنم   خدایا میشه بخونی درد‌ دل نگفتمو 

تنهایی آزار دهندس شاید به ظاهر کلی ادم کنارت باشم کلی دوست و رفیق داشته باشم اما بازم حس میکنم تنهام   تازگیا به این تنهایی عادت کردم حتی دوستشم دارم وقتی تو تنهاییم کمتر حس تنهایی دارم نسبت به وقتی که تو جمع یه سری آدمم   بودن تو جمع ازم انرژی میگیره تازگیا و کنج خلوت اتاقم پر از حس خوب و راحتیه میتونم تو تنهایی خود واقعیم باشم     ادمای اطرافمو از ته دل دوست دارم اما یه وقتایی واقعا ارتباط باهاشون هم منو آزار میده هم اونارو : ) حنیفایی که زوددنج و آسیب پذیرتر از قبلش شده و وقتی کسی ناراحتش کنه تا ساعت ها خودخوری میکنه و سعی میکنه با گریه حس بدشو تخلیه کنه این حنیفا در مقابل آدمایی که دائما میخوان انتقادش کنن ازش ایراد بگیرن و سرزنشش کنن خسته میشه برای همین تنهایی رو با وجود غمناک بودنش بیشتر از تنها نبودن میپسنده    حنیفا نمیتونه حرف دلشو بزنه به این آدما چون حس میکنه مسخره میشه سرزنش میشه و حمایت نمیشه...
حس میکنم همه آدما قصد ناراحت کردن منو دارن باحرفاشون...
یه بنده خدایی پریروز یه حرفی بهم زد که برداشت من ازش تکیه انداختن و دل شکستن من بود، امروز دوباره ناراحتم کرد و یادش انداختم چقد بخاطر حرف پریروزش حال بد تحمل کردم : ) اما اون گفت منظوری نداشته...نمیدونم اما کاش انقد از هم شناخت داشتیم که وقتی می دیدیم یکی حالش خوب نیست با حرفامون بدترش نکنیم   

کار امروز حنیفا اینه که به جای توقع حمایت و درک از بقیه سعی کنه حال خودشو بهتر کنه و یه تشکر از خودش کنه بخاطر اینکه تو روزای سخت داره دووم میاره . و به این فکر کنه تو دل هر تنهایی بازم خدا هست...

یادش بخیر اون اوایل ک اومدم اینجا یه نگاه سطحی ب انجمن ها مینداختم و میرفتم  
اگر برگردم ب اون زمان ب خودم نکن داداش اینجا اومدن بخدا اشتباهه اشتباه خودت تنهایی راحت تر میتونی ب ترکت برسی
دوستای اینجات بهت وفادار نیستن
هیچکس بهت وفادار نیست 
وقتتو اینجا تلف میکنی نیا اینجا  
من از آینده میام
دیدم برخیا چطوری تغییر رویکرد رفتاری میدن ک ب خودت میگی خدایا غلط میکنم دیگه باهاشون حرف بزنم  
دیدم... 
از بعضی دوستای کمپت کانونت انتظار زیادی داری!! 
ولشون کن بابا 
اگ میخوای بری کانون بچسب به سه نفر 
محسنین کارما نیوفایتر یکیم یا باب الحوائج/محدودیت نام بردن کاربر/
بقیه همه پشیزی ارزش برات قائل نیستن یا برو و پشت سرتو نگاه نکن 
یا اگرم میای ی روز خاص مثلا فقط دوشنبه ها بیا و هفته ای یکبار سر بزن
همه دوستت ندارن. همه فقط فکر خودشونن 
اگ میبینی از ی اتفاق دیگران ناراحت میشن
همه اش ظاهر سازیه!!!  بخدا همش همینه
کانون خارج کانون نداره برادر من 
واقعیت هارو ک نمیتونی عوض کنی. 
یادته گفتم دیر ب دیر ببخش تا ارزش بشناسن 
وقتت و هر جایی نزار
یکی بهم میگفت اگ بفهم کسی برام ارزش قائل نمیشه ذره ای بهش اهمیت نمیدم تو دورتو با ادمای اشتباه پر کردی اشکال نداره میتونی دیگه نزدیکشون نشی 


مواظب خودتون باشید:  )  ♥

خیلی نوشتم با جزئیات نوشتم ولی پاک کردم. گفتم شاید درست نباشه.

فقط اینو میدونم چند روز پیش تو مراسم خاکسپاری آدمی بودم که همه گفتن خیلی آدم خوبیه. این قطعا جاش تو بهشته. 

ولی امروز بعد از چند روز که از خاکسپاری گذشته. وقتی بعضی از بچه هاش فهمیدن زمان زنده بودنش چیکارا کرده چنان شوکی بهشون وارد شده که قابل توصیف نیست.
آدمی که خوب بود  امروز بد شد.
البته نه تو چشم مردم. تو چشم بعضی از بچه هاش.
آدم خوب، عاشق امام زمان. یتیم نواز و ....
امروز گناه تبعیض بین بچه هاش افتاد به گردنش. اونم چه تبعیض و چه اختلافی. 
تا حالا براش کلی دعا میکردم روحش در آرامش باشه. ولی دیگه نه دلم راضیه به قرآن خواندن نه امیدی دارم که جاش خوب باشه.نمیدونم مگر اینکه خدا کمکش کنه. من قاضی نیستم. 

چی شد که اینجوری شد؟؟؟؟
فوق العاده مذهبی . فوق العاده خوش اخلاق. آروم . از اینا که به قول آرام آدم آرامش میگیره ازشون

چه کرد با بعضی از بچه هاش. چنان فشاری به بعضی از بچه هاش اومده که واقعا میترسم از اینکه بلایی سرشون بیاد. بدبختا وقتی خبر را فهمیدن برای یه مدت هیچی نمیفهمیدن. هیچ کس را نمیشناختن. 
میدونی خیلی سخت بود اون لحظه. البته الانم خیلی سخته. دیشب بابتش کلی گریه کردم. منم باورم نمیشد 

یه عمر فکر کنی بابا داری. بعد بفهمی بابا برای بقیه بابا بود. برای تو نبود.

این وسط یه فرد دیگه هم هست. یه خانم. فوق‌العاده مذهبی. نماز اول وقت خوان. مسجد برو. روضه بگیر چادری محکم و....
اونم بد کرد. بدم بد کرد. 

نمیدونم تو این قصه ها کی بیشترین تقصیر را داره 
فقط میدونم از عاقبت خودم میترسم.

این آدم ها خیلی از گزینه هایی را دارن که من امروز دارم خودمو میکشم تا بدستشون بیارم تا راه رسیدن به بهشت برام آسون تر بشه
مثل اخلاق. مثل نماز اول وقت. و...
ولی انگار راه بهشت فقط اینا نیست.
واقعا راه بهشت کدوم طرفیه ؟

این دعا هست میگه
خدایا چنان کن سرانجام کار
تو خشنود باشی و ما رستگار

خیلی راست میگه. عاقبتمون چی میشه
خیلی رومون فشار. چی شد که اینجوری شد . من خودم انقدر شوکم هنوز که حد نداره


یاد پیامبر افتادم . اون قصه که میگن پیامبر قبل از مرگشون حلالیت میگیرن

نقل قول: در حالی که رسول خاتم(ص) از شدت درد، دستمالی بر سر خود بسته بود به مسجد آمد و چون نتوانست بر پله‌های منبر که 3 تا بیش نبود، بالا رود و توان ایستادن نیز نداشت نشسته با مردم سخن گفت: ... ای مردم مرگ حق است و هیچ کس را از آن گریزی نیست و پس از مرگ، روز عدل و داد است و قصاص اعمال، پس اگر کسی حقی بر من دارد در دنیا بستاند و به عقبی نکشاند تا وقتی بر خدا وارد می‌شوم حقی بر گردنم نباشد که هیچ کس را تاب تحمل عذاب آخرت نیست... عکاشة بن محصن فزاری برخاست و گفت: ای رسول خدا فلان شب در فلان مکان و در فلان جنگ شتر من و شتر شما کنار هم می رفتند شما با عصائی که در دست داشتید خواستید بر شتر خود بزنید که بر من خورد و من امروز خواهان قصاصم.
ولوله ای در مسجد براه افتاد برخی گفتند ای عکاشه این قصاص را به صد شتر بفروش و از پیامبر قصاص مکن و هر کس سخنی گفت ولی اثری نکرد و عکاشه همچنان خواهان قصاص بود. پیامبر فرمود: چیزی مگوئید که حق اوست و حق خود خواهد.
پیامبر (ص) بلال را فرمود که عصای مرا از خانه ام بیاور... 
عکاشه عصا را انداخت و خودش را به بدن پیامبر چسبانید و بر بدنش بوسه زد و نگاهش را زمانی به پیامبر دوخت.
مردم گریستند، پیامبر فرمود چرا چنین کردی؟ عکاشه گفت ترسیدم آخرین روزی باشد که ترا می بینیم، خواستم به تو نگاه کنم و خود را بر اندام تو بمالم تا فردای قیامت بدنم در آتش نسوزد و جسدم بر آتش حرام شود. پیامبر(ص) سه بار فرمودند حرام شد، حرام شد، حرام شد. و بدینگونه این مرد با دعا و شفاعت رسول خدا خود را بهشتی ساخت ».

فکر کنم باید ببینیم کیا بر گردنمون حق دارن؟
و چه قدر حق دارن؟