سلام درد های دلم اینه
1.تنهایی
2.افسردگی
3.بی کسی همون 1
4.اینم بگم خواهش میکنم پستمو پاک نکنید ........من از مسئولین کشور گلایه دارم اونم خیلی....چرا به ابن ارازل اوباش چیزی نمیگن ؟!!!متاسفانه دختر های مردم باهاشون دوست میشن و..........که چند تاشم تو محل ماست متاسفانه 2 تا از ددختر هارو اون کاری که باهاشون نباید انجام میدادن دادن
و الان هر دوتاشون 1 هفته سات خونه نیومدن پدر مادراشون بارها شکایت کردن ولی خبری نشده
فرهاد جان عزیز ،
نمیشه فقط اونها رو مقصر دونست ، در این مواقع بیشتر کوتاهی رو خود ساکنین محل میکنن
این موارد افراط و تقریط زیاد میشه
یه محله میری ، مثل محلات یزد ، طرف زنش رو برده بود ، توی خونه دانشگاهیش توی یزد ، از 110 زنگ زده بودن ... از بس همه توی کوک هم و هم رو میپاییدن ، یه وقت کسی خلافی نکنه ، البته تا این حد هم اشتباست که مشکل ساز بشن
از اونور هم خیلی محله ها خودشون بی بخار و کاملن بی تفاوت نسبت به اتفاقات محلشون هستن ...
.
سلام و با تشكر از همه ي دوستاي خوبم كه برا مامانم دعا كردن از همتون ممنونم.راستي بچه ها مسافركوچولو از مشهد با شما همراه شده ديشب حرم آقا امام رضا (ع)بودم نايب زياره همه ي بچه هاي كانون بودم و برا همتون كلي دعا كردم.
مصمم جان پيامت خيلي هم خوب بود شايد تو اين شرايطي كه من دارم لازم بود يكي مث تو با حرفاي به قول تو صريح اما پر از محبتت آرومم كنه اصلا ناراحت نشدم و از خدا برا داشتن دوستاي خوبي مث شما سپاسگذارم.
سلام دوست عزیز،آقا مجتبای گل.
می دونید آقا مجتبی این که پس از مدتی به همه چی عادت می کنیم از ویژگی های روانی انسانه.
فکرش رو بکن اگر اینطوری نبود هر بار که می خواستیم از خیابان رد بشیم باید کلی تجزیه تحلیل می کردیم، اما حالا الگوی رد شدن از خیابان توی ذهنمون نقش بسته و بدون اینکه خودمون متوجه باشیم هر بار ذهنمون تمام محاسبات لازم رو برای عبور سالم از خیابان انجام می ده. در همه ی موارد زندگی اینطوره.الگوهای کوچک و بزرگ و ساده و پیچیده اند که زندگی مارو تشکیل دادند.کانون اومدنمون هم عادت شده.
این عادی شدن و الگو شده کارها و رفتارها گرچه زندگی رو خیلی برامون راحت می کنه اما یه خطر خیلی بزرگ داره.
اونم اینه که بعد از یه مدت توی همون رفتارها محو می شیم و هدفمون رو فراموش می کنیم.
در واقع باید بتونیم که هر وقت خواستیم هر کدوم از رفتارهامون رو از حالت عادتی در بیاریم و هدف دارش کنیم و آگاهانه انجامش بدیم.
اگر اینطور شد، هدف هامون و ماورای هدف هامون از مسیر رسیدن به هدف ها و وسایل رسیدن به اونها پر اهمیت تر می شه.
اون وقت می تونیم نهایت استفاده از کانون یا هر محیط خوب دیگه رو ببریم و آخرش هم هر چند خیلی سخت و ناراحت کننده است اما می توانیم آن را ترک کنیم.
فعلا تا هستیم، بفهمیم که چگونه باشیم و چگونه استفاده کنیم،وقتی موقع رفتن رسید،می فهمیم که چطور بریم.
گاهی وقتا چقد دل آدم میگیره
انگار هیچ چیزی وجود نداره تا این دلو آروم کنه
خدایا تو خود به من گفتی که فاصله ای میان من و تو نیست
چگونه است که فاصله را حس میکنم !
شاید بین تو و خودت فاصله افتاده
فقط ترک کنید . همه چیز رو به راه میشه. مطمئن باشید.
سلام
آقا آرمان .. دقیقا میفهمم چی میگی...
تا حالا خیلی به این حالت فکر کردم که چرا..!
یه وقتایی با خودم میگم از بس تو گناهم صدای خدا رو نمیشنوم و چون نمیشنوم دلم میگیره..
یه وقتایی حس میکنم خدا خودش این حالت رو تو دلم میندازه تا یادش بی افتم..
یه وقتایی حس میکنم دنیا زمین گیرم کرده و اسیرش شدم..
و شنیدم این حزن ها یه نوعی عقوبت گناه هست..
نمیدونم دقیقا کدومه دلیلش..اما خودم دلم میخواد ازش رد بشم.. ولی نه با شادی های الکی..
دلم میخواد بپرم تو بغل خدا و نفس راحت بکشم.. شادی اون موقع است که معنا میگیره..
براتون یه دنیا شادی آرزو میکنم..!
انشاالله دلتون باز بشه..
موفق باشین و شاد..
یاعلی.
سلام سلام
عزيزان دلم چطورن؟ چه مي كنيد با زندگي؟
راستي چرا شايعه پخش شده من بابا شدم. تازه مامانش رو گير اوردم
دلم براتون تنگ شده بود. اميدوارم هر جا هستين زير سايه صاحب الزمان شاد باشيد.
فقط از من داشته باشيد : به خودتون فرصت بديد ، هيچ چيز رو زود نخوايد. اميدواري و اميد داشتن رو فراموش نكنيد. از تنهاييايي كه براي خودتون ساختين بياين بيرون و با اراده به دنبال اهداف قشنگتون بريد.
موفق و پيروز باشيد. دوستتون دارم
سلام آقا آرمان شاید خودتون از خدا دارین فاصله میگرین شاید دلمشغولی باعث فاصلتون شده
خدا از رگ گردن هم به ما نزدیکتره
فقط با خدا درد دل کن
اونوقت ببین چجور اروم میشی
(1390 ارديبهشت 23، 9:34)تارک نوشته است: [ -> ]سلام سلام
عزيزان دلم چطورن؟ چه مي كنيد با زندگي؟
راستي چرا شايعه پخش شده من بابا شدم. تازه مامانش رو گير اوردم
دلم براتون تنگ شده بود. اميدوارم هر جا هستين زير سايه صاحب الزمان شاد باشيد.
فقط از من داشته باشيد : به خودتون فرصت بديد ، هيچ چيز رو زود نخوايد. اميدواري و اميد داشتن رو فراموش نكنيد. از تنهاييايي كه براي خودتون ساختين بياين بيرون و با اراده به دنبال اهداف قشنگتون بريد.
موفق و پيروز باشيد. دوستتون دارم
سلام آقای تارک!!
چه عجب از این طرفا ؟؟؟
خیلی جاتون خالیه تو کانون !!!
یادش به خیر، چقدر شما و تنها و بی نام(یا همون باران) به ما کمک کردید!!!
انشاالله هر جا که هستید پیروز و موفق و سر بلند باشید!!
برای ما هم دعا کنید!!
در پناه خدا !
آقا آرمان درسته كوچولو هستم اما...
گاهي اوقات
اونقد دلت ميگيره كه دوست داري به اندازه تموم دنيا گريه كني .
وقتي اين حالت بهت دست داد هيچكسو تو تنهاييت راه نده!
چون تو به خدا نزديك شدي كه با تك تك اشك هات مي توني هر گناهي رو از خودت دور كني
و به عرش برسي.
و خدا وقتي دلش برا بنده هاش تنگ ميشه اونا رو به سمت خودش صدا ميكنه.