1390 فروردين 31، 0:18
(1390 فروردين 30، 1:25)معین نوشته است: [ -> ]من پارسال اینجور موقعی اگه تنها میموندم محال بود یه کار دست خودم ندم اما الان تقریبا 4 ماهه که پاکم اصلا یادم نمیره شبی که خود ار... کردم بعد از اون حسابی گریه کردم و گفتم خدا جون خودت یه کاری بکن من که از دستم کاری بر نمیاد از قضااره معین خدا خیییییییییلی بزرگ خیلی بزرگ و خیلی مهربون تر از اونچه که فکرشو میکنیم
فرداش تویه سایتی میچرخیدم که آدرس کانون رو دیدم وبعدش که اومدم و عضو شدم رفتم توی گروه که پست زدم چند دقیقه بعد آقا امیر علی جوابمو داد و من وارد کانون شدم الانم یه حسی دارم نمیدونم چیه ؟
من هر روز میگم خدا قربونه بزرگیت برم تقریبا عادتم شده الانم هر چی که خواستم بهم داده
برم بخوابم دیر وقته خیلی بهم حال امشب توی کانون چرخیدم
منم یک سال بود که تو کانون عضو شده بودم ولی به کل یادم رفته بود که همچین کانونی وجود داره 1روز که اتفاقی ایمیل هام چک میکردم دوباره اومدم کانون دیدم
حتی نام کاربری و پسووردم یادم رفته بود ولی حالا 3 ماهه که پاکم
و هرچی که بیشتر خداروشکر میکنم و قربون صدقش میرم
پشت سرهم اتفاقهای خوب برام میفته
یاد گرفتم که دیگه نباید فقط وقت سختیها و مشکلات خدارویاد کرد
هرجا و هرزمانی شب و روز زمانی خوشحالی و ناراحتی
خدارو شکر میکنم
(1390 فروردين 30، 23:34)مصمم.. نوشته است: [ -> ]سلام دوستای عزیزم.مصمم عزیز
امیدوارم همه تون خوب خوب باشید.عالی باشید.
به گذشته م که فکر می کنم می بینم که اگه ارزش وقتمو می دونستم الان حتی نمی شد تصورش رو هم کرد که کی ام.
اگه قدردان واقعی بودم خودم که هیچ می تونستم تاثیر خیلی زیادی روی دوروبریام بذارم.
می تونستم مفید باشم و به درد بخور.دیگه سربار نبودم.منم توی این جامعه ی پر از درد و بختی نمی شدم قوز بالا قوز
اما حالا اینم که هستم و نمی دونم که چه خاکی به سرم بریزم؟
نمی دونم که چطوری جبران کنم؟نمی دونم؟
اینو می دونم که زمان بر بودن از مهمترین اصول در پرورش انسانه ولی نمی تونم قبولش کنم.
نمی دونم چکار کنم؟
کسی هست راهنماییم کنه؟
به این فکر کن که تازه بدنیا اومدی و تازه استعدادهاتو کشف کردی
اینو بدون که ماهی هر موقع از اب بگیری تازست
و برای هر کاری که میخوای انجام بدی هیچ وقت دیر نیست
و قبل از هر چیز از خدا بخواه کمکت کنه اگه با تمام وجودت از خدا بخوای
مطمئن باش برات سنگ تموم میذاره
ما هممون فرصتهایی تو زندگی از دست دادیم
ولی جای اینکه بشینیم و حسرت بخوریم یه یا علی بگیم همه چیو از نو شروع کنیم
جمله اخرم: هیچ چیزی غیرممکن نیست بجز خود کلمه غیرممکن