کانون

مایل نیستم کشش بدم ولی خب محض روشن شدن منظورم مجبورم بگم دیگه پس خرده نگیرید پلیز
فراهم کردن مقدمات ظهور امام زمان هم ی کاره دلیه (از این جهت ک مردم مشتاقن و دوست میدارن همچین کاری رو ) و هم حکومتیه و این انکار ناپذیره
و فکر نمیکنم این موضوع بد باشه بهرحال ی حکومت اسلامیه و بدنبال ترویج شعائر دینیه..انکارناپذیره ک بدونیم این بزرگترین اجتماع شیعیان جهان با محوریت امام حسینه ک فرصت مغتنمی جهت وحدت مسلموناس
من سیاسی نیستم وارد سیاست هم نمیشم اما معتقدم همین مسئولینی ک الان در صدر کشورن دست پخت خوده ما هستند تغییر یهویی رخ نمیده تک تک ما مسئولیم 
منه معلم مسئولم وظیفه شناس باشم
شمای دانشجو مسئولی وظیفه شناس باشی و خوب درس بخونی ن ک دنبال دو در کردن کلاس و درس باشم
منه مدیر موظفم صادقانه خدمت کنم والی اخر
در مورد زیارت هم عرض کنم ..تو فقه شیعی زیارت یعنی ملاقات یعنی ب دیدن کسی رفتن ک میتونه دلی باشه یا فیزیکی
اما..
حرف شما مصداق اینه ک من بگم خب پدر و مادرمو نامزدمو دوست دارم اونا تو قلب منن دیگه چ نیازیه برم ببینمشون؟
چ نیازیه بهشون سر بزنم همین ک تو قلبم بیادشون هستم کفایت میکنه
تو زیارت درسته ما امام رو نمیبینیم ولی معتقدیم اقا ما رو میبینند تو اذن دخول اینطور میگیم کح: «شهادت می‌دهم که تو مرا می‌بینی، صدایم را می‌شنوی و سلامم را پاسخ می‌گویی».
 و تازه؛ شکی ندارم که محبّت دو طرف س و هر دیدی، بازدیدی داره 

بگذریم..مرسی از درک مشترک

[quote pid='374883' dateline='1480496561']
نتونستم نقل قول بزنم برای شیداجان:

دولت همچین ادعایی نکرد در جایگاهی هم نیست ک بتونه همچین ادعایی بکنه چون اونجا ی کشور دیگس و تامین امنیت با اوناس..انچه گفته شد تامین امنیت حداکثری بود ن کامل
درسته شور و شعور هر دو در این مورد موثره اما بی انصافیه ک بگیم مردم فقط و فقط از سر شور پا شدن رفتن
و درمورد داعش و بالاخص وهابیت
عجیبه ک نمیدونید چطور عربستان و وهابیت میسوزن از دیدن این اجتماع عظیم مسلمونا (فرقی نمیکنه همه هستن شیعه و سنی و..) ک خاری تو چشم اوناس ک دنبال تفرقه افکنی ان!
این حادثه کم زا تفنگ بدست گرفتن و جلو داعش جنگیدن نیس چرا که هر دو ی هدف دارن اگر اون سلاح بدست میگیره برای دفاع از حریم ال الله این زائر با پای پیاده و در جهت حفظ شعائر گام برمیداره
[/quote]

تو دست نوشته های شهدا به این حقیقت پنهان می شه دست یافت 

با هیچ کسی هم کاری ندارم ، اما مراقب افکارتون باشید ، انحراف از چند درجه در ابتدا شروع می شه و سر از ناکجاآباد در میاره ...

باید بخاطر بسپرم اینو که همیشه من شادبانو متهم ردیف اوله هستم. مهم نیست جرم چیه و ایا من بودم یا نبودم...

چقد دوست دارم همین الان یه نفر بدون دلیل با یه اسلحه وارد اتاقم بشه و یه گلوله تو سرم خالی کنه وتممموم
دیگه واقعا کشش ندارم نمیتونم
چقد دیگه مقاومت کنم
اصلا که چی بشه؟
واقعا اخرش قراره چی بشه؟
اصلا اگه خدایی نباشه وته تهش بمیریم وخلاص چی؟
از کجا معلوم سرکاری نباشه؟
حالا فرضا هم که باشه ,اخه اینم شد زندگی ؟!
صبح تا شب بدو جون بکن که چی ؟ هیچی 
واقعا اگه خدایی باشه وبعد مرگ قرار باشه باهاش رو در رو بشم قبل ازین که اون سوالی بپرسه من ازش میپرسم دقیقا هدفت از خلق ما چی بود؟
بیکار بودی؟ اداره کردنِ فرشته ها وشیطون وابلیس وهزار تا کوفت وزهرمار دیگه راضیت نمیکرد؟ میخواستی واسه خودت یه سرگرمی جدید درست کنی؟
نمیدونم
بدجور خستم ,داغونم 
اصلا چرا دارم اینجا مینویسم؟ نمیدونم
بدجوری قاطی کردم
برم تا حال بقیه رو بد نکردم

دوستان شما که مدت زیادی هست به امید خدا تو ترک هستین
دوستان هیچ میدونین این نوع حرفاتون بشدت باعث خالی شدن دل ما بدبختایی میشه که هنوز نتونستیم ترک کنیم؟ خواهشا مراعات کنین من اصلا منظورم داداش یوسف عزیزم نیست نه
اینجا خیلیا رو دیدم که روز های ترک زیادی دارن و اینجا میان و بشدت دل ادمو خالی میکنن
اقا برادی خواهش میکنم نکن
ببخشین بخدا اصلا من در حدی نیستم که از این حرفا بزنم ولی این احساس پوچی رو فکر نمیکنین از نبود اعتقادات درست سرچشمه میگیره؟ البته بازم ببخشید بخدا من در حدی نیستم که از این حرفا بزنم بلکه ارزومه
منم به روزای ترک شما برسم

(1395 آذر 11، 22:46)یوسف نوشته است: [ -> ]چقد دوست دارم همین الان یه نفر بدون دلیل با یه اسلحه وارد اتاقم بشه و یه گلوله تو سرم خالی کنه وتممموم
دیگه واقعا کشش ندارم نمیتونم
چقد دیگه مقاومت کنم
اصلا که چی بشه؟
واقعا اخرش قراره چی بشه؟
اصلا اگه خدایی نباشه وته تهش بمیریم وخلاص چی؟
از کجا معلوم سرکاری نباشه؟
حالا فرضا هم که باشه ,اخه اینم شد زندگی ؟!
صبح تا شب بدو جون بکن که چی ؟ هیچی 
واقعا اگه خدایی باشه وبعد مرگ قرار باشه باهاش رو در رو بشم قبل ازین که اون سوالی بپرسه من ازش میپرسم دقیقا هدفت از خلق ما چی بود؟
بیکار بودی؟ اداره کردنِ فرشته ها وشیطون وابلیس وهزار تا کوفت وزهرمار دیگه راضیت نمیکرد؟ میخواستی واسه خودت یه سرگرمی جدید درست کنی؟
نمیدونم
بدجور خستم ,داغونم 
اصلا چرا دارم اینجا مینویسم؟ نمیدونم
بدجوری قاطی کردم
برم تا حال بقیه رو بد نکردم

نظرتون چیه ی تک پا برید حرم و پیش امام رضا با خوتون و خداتون خلوت کنید.
اینقده حسرت میخورم که چرا پسر نیستم تا راحت پاشم برم حرم
حرم اقا امام رضا
مگه ما دخترا چه گناهی کردیم که باید حتی تو حرم ایشونم متلک بشنویم و جرات نکنیم تنها بریم و خلوت کنیم با اقا
اخه ان چ وضعشه

سلام
چقدر بده آدم دیر برسه!

فقط این ک
زاویه نگاه ب زیارت اربعین جهات مختلفی داره..
حضور فیزیکی..
نبود فرماندهی..
نبود امنیت..
حرکت دلی..
موکب زدن..
هم جهتی..
حماقت..
و...
و  وقتی میتونیم درست نتیجه بگیریم ک همه زوایا رو نگاه کرده باشیم..

ان شاء الله مقدمه ی ظهور باشه..
یاعلی.

(1395 آذر 11، 22:46)یوسف نوشته است: [ -> ]چقد دوست دارم همین الان یه نفر بدون دلیل با یه اسلحه وارد اتاقم بشه و یه گلوله تو سرم خالی کنه وتممموم
دیگه واقعا کشش ندارم نمیتونم
چقد دیگه مقاومت کنم
اصلا که چی بشه؟
واقعا اخرش قراره چی بشه؟
اصلا اگه خدایی نباشه وته تهش بمیریم وخلاص چی؟
از کجا معلوم سرکاری نباشه؟
حالا فرضا هم که باشه ,اخه اینم شد زندگی ؟!
صبح تا شب بدو جون بکن که چی ؟ هیچی 
واقعا اگه خدایی باشه وبعد مرگ قرار باشه باهاش رو در رو بشم قبل ازین که اون سوالی بپرسه من ازش میپرسم دقیقا هدفت از خلق ما چی بود؟
بیکار بودی؟ اداره کردنِ فرشته ها وشیطون وابلیس وهزار تا کوفت وزهرمار دیگه راضیت نمیکرد؟ میخواستی واسه خودت یه سرگرمی جدید درست کنی؟
نمیدونم
بدجور خستم ,داغونم 
اصلا چرا دارم اینجا مینویسم؟ نمیدونم
بدجوری قاطی کردم
برم تا حال بقیه رو بد نکردم

سلام
داداش من
برو دنبال پیدا کردن جواب سؤال هات
خیلی از ما ها تو این پوچی دست و پا میزنیم و نمیدونیم اصلا براچی داریم زندگی میکنیم
روزها رو از پی هم میگذرونیم و درگیر روزمرگی شدیم
دنبال جواب سوال هات برو شاید راهی برات باز شد که خودت و زندگیت رو تغییر داد
البته دنبال پاسخ های عمقی باش و ریشه ای دنبالش بگرد
سرسری ازش رد نشو، همین که این سوال ها برات ایجاد شده خیلی خوبه منتها دنبال جوابش هم باش
خیلیا همین سوال ها هم براشون پیش نمیاد
موفق باشی
یا علی

اومدم پست بزارم راجع به اینکه چقدر سخت بهم میگذره بیخوابم شبا با کابوس بیدار میشم.درد شکست عاطفی داره منو میکشه. میترسم به قرص و دوا خوردن بیفتم به نئشه بازی بیفتم. خواستم خودمو خالی کنم
دیدم بحث از امام حسین و زیارتش شده
دروغ چرا من عشقمو از پدر و مادرمم بیشتر دوست داشتم حاضر بودم خانوادمو نبینم ولی بهش برسم به پدرش گفتم هر شرطی بزاری من قبول میکنم حاضر بودم سلامتیمو بدم خانوادمو بدم اما اینجوری جدا نشم از اون ولی چیزی رو که حاضر نبودم معامله کنم امام حسین بود.نمیدونم این عشق واقعیه ساختگیه حقیقیه یا دروغکی انتسابیه یا اکتسابیه ساخته ذهن خودمه یا محیط پیرامونم یا واقعا وجود داره. اما هر چیزی هست الان اون درون منه.
این یه نکته خوبه یعنی من یه چیزی در وجودم در ته دلم هست که ارزشمندتره پس باید دوام بیارم تا حالم بهتر بشه.
.........................
چندتا نکته به نظرم رسید: یکی اینکه من اربعین کربلا بودم. صحبت هزار نفر دوهزار نفر نیست صحبت از 3 میلیون نفر ایرانیه. به عدد توجه کنید سه میلیون نفر این تعداد افراد اگه با خونواده هاشون در نظر بگیریم شاید به صورت کاملا مستقیم 5 برابر این عدد خانواده های ایرانی رو به خودش مشغول میکنه. و در این چند میلیون نفر از هر تیپ و قیافه و مرام و مسلکی وجود داره خیلی ها اصلا تلویزیون حکومتی رو نمیبینن (از جمله خود من و 10 نفر دوست همراهم) خیلی ها اصلا طرفدار حکومت نیستند و منتقد جدیش هستند( ازجمله برادر بزرگم و دوستانش).
سفر به شدت سخت و طاقت فرساست. به شدت امکانات ضعیفه یعنی 10 روز باید قید خوشی رو بزنی. تقریبا همه میدونن که یک سفر زیارتی ساده و روتین و خوشگل و شیک در انتظارشون نیست. مخصوصا افرادی که تجربه چندمشونه  اینو میدونن که قضیه به خوشگلی و قشنگی که تلویزیون نشون میده نیست.غذای گرم جای خواب عالی و این حرفا وجود داره ولی اصلا تضمینی نیست که به تو برسه.
من نمیدونم که حکومت بهره برداری سیاسی داره میکنه یا نه؟ واقعا نمیتونم به طور قطع و یقین بگم این تسهیل کردن نسبی شرایط سفر برای مستحکم کردن پایه های حکومته یا هدف خدایی وجود داره.
اما اینو میدونم که امام صادق فرمودند:
«سفرهای دیگر مانند حج اگر خوف باشد، ترس باشد، نباید برود، اما برای سفر کربلا با خوف هم باید رفت.»
این یه حدیث قشنگ داره در کامل الزیارات اینجا دسترسی ندارم اگه یکی حوصله داشت بگرده بزاره حدیثو. مضمون حدیث اینه امام در پاسخ کسی که سوال میکنه که اگه ضرر مالی داشته باشه سفر باید بریم میفرماید باید برید میپرسه اگه دستمون رو قطع کردن بازم بریم؟  میفرماید باید برید تا اینکه میفرماید حتی اگه امکان کشته شدنتون هم بالا بود باز زیارت رو باید برید.

همساده جان امیدوارم حالت زودتر خوب بشه طاقت بیار رفیق

واقعا عشقی که از پدر و مادرت دوسش نداشته باشی عشق نمیشه اسمشو گذاشت
بچه ها امیدتونو به خدا باشه
امیدتون رو از دست ندین

(1395 آذر 13، 17:19)پارادایس نوشته است: [ -> ]همساده جان امیدوارم حالت زودتر خوب بشه طاقت بیار رفیق

واقعا عشقی که از پدر و مادرت دوسش نداشته باشی عشق نمیشه اسمشو گذاشت
بچه ها امیدتونو به خدا باشه
امیدتون رو از دست ندین

دلم قرصه به دوستان خوبی مثه شما

خوبی این دنیا به اینه ک میگذره اقا همساده..میگذره هر چند با درد....میگذره...
خدایا به گذر این روزها سرعت بده

(1395 آذر 12، 0:08)meep نوشته است: [ -> ]دوستان شما که مدت زیادی هست به امید خدا تو ترک هستین
دوستان هیچ میدونین این نوع حرفاتون بشدت باعث خالی شدن دل ما بدبختایی میشه که هنوز نتونستیم ترک کنیم؟ خواهشا مراعات کنین من اصلا منظورم داداش یوسف عزیزم نیست نه
اینجا خیلیا رو دیدم که روز های ترک زیادی دارن و اینجا میان و بشدت دل ادمو خالی میکنن
اقا برادی خواهش میکنم نکن
ببخشین بخدا اصلا من در حدی نیستم که از این حرفا بزنم ولی این احساس پوچی رو فکر نمیکنین از نبود اعتقادات درست سرچشمه میگیره؟ البته بازم ببخشید بخدا من در حدی نیستم که از این حرفا بزنم بلکه ارزومه
منم به روزای ترک شما برسم

میپ عزیز
من از طرف یوسف پاسخ نمیدم. از طرف همون ها که دلت رو خالی می کنن پاسخ میدم. 
خود خود نامردشون... 

واقعیت اینه که زیاد شدن تعداد روزهای پاکی الزاما ارتباط مستقیمی با بهتر شدن زندگی نداره.
اینکه فکر کنی یک روز خوب تو اگه تبدیل به 1000 روز خوب بشه، تبدیل به یه انسان فوق العاده میشی توهمه. اینکه تمام مشکلات رو پشت سر میذاری و شاد و خوشحال و سرخوش به فرداها قدم برمیداری و روز به روز موفقیت های دنباله دار نصیبت میشه چیزی جز یک خواب و خیال نیست.

اگه فردا روزی دیدی کسی دوباره دلت رو خالی کرد، دلگیر نشو. خوشحال شو.
خوشحال شو که بهت تلنگر دوباره ای زده شده.
زیاد شدن تعداد روزهای پاکی مهم نیست. این چطور زیاد شدن روزهای پاکی هست که ارزشمنده.
همچنان که 170 رکعت نماز روزانه، من رو به وضعیت بهتری نمی رسونه. اگر چیزی هست تو همون 17 رکعت نماز روزانه است. کیفیت نماز هست که من ناچیز رو از یه مومن حقیقی کاردرست متمایز می کنه نه کمیت اون.

سفری که ما در پیش داریم، اگر بهره ای داشته باشه در بین راه هست و نه در مقصد اون.

پ.ن:
یک وقت ها همین پوچی های به ظاهر ناامیدکننده برکاتی از جانب خدا هست.
یک عمر زندگی می کردیم و هزار غلط هم بینابینش کک مون هم نمی گزید.
اینکه 80 روز پاک شدیم و دغدغه های جدید برامون به وجود اومده خودش جای شکر داره.
مهاجر بهتر از من نوشته بود.

(1395 آذر 11، 22:46)یوسف نوشته است: [ -> ]چقد دوست دارم همین الان یه نفر بدون دلیل با یه اسلحه وارد اتاقم بشه و یه گلوله تو سرم خالی کنه وتممموم
دیگه واقعا کشش ندارم نمیتونم
چقد دیگه مقاومت کنم
اصلا که چی بشه؟
واقعا اخرش قراره چی بشه؟
اصلا اگه خدایی نباشه وته تهش بمیریم وخلاص چی؟
از کجا معلوم سرکاری نباشه؟
حالا فرضا هم که باشه ,اخه اینم شد زندگی ؟!
صبح تا شب بدو جون بکن که چی ؟ هیچی 
واقعا اگه خدایی باشه وبعد مرگ قرار باشه باهاش رو در رو بشم قبل ازین که اون سوالی بپرسه من ازش میپرسم دقیقا هدفت از خلق ما چی بود؟
بیکار بودی؟ اداره کردنِ فرشته ها وشیطون وابلیس وهزار تا کوفت وزهرمار دیگه راضیت نمیکرد؟ میخواستی واسه خودت یه سرگرمی جدید درست کنی؟
نمیدونم
بدجور خستم ,داغونم 
اصلا چرا دارم اینجا مینویسم؟ نمیدونم
بدجوری قاطی کردم
برم تا حال بقیه رو بد نکردم

سلام یوسف جان داداش گلم. امشب دلم گرفته بود و گفتم سری به کانون بزنم
عکس رابرت دنیرو رو دیدم رو پروفایلت و این پستت رو خوندم!

میدونی همه چیزهایی که گفتی گفتگوهای درونی تو هستن یوسف. حرف هایی که توی تک تک روزهای زندگیت به خودت میزنی. کسی نمیشنوه شون ( حتی اینجا هم که بیانشون میکنی اکثرا افراد دیگه مثل تو فکر نمیکنن در نتیجه دنبال راه حل برات هستن. کسی دست روی شونت نمیذاره و حرفهاتو گوش بده. دردها و بغض هاییه که تو گلوت تل انبار شده)

ما شاید حواسمون نیست . ولی توی زندگیمون بیشتر از همه کس با خودمون صحبت میکنیم. اصلی ترین رفیقمون خودمون هستیم
چون سینمایی هستی ، متیو مک کانهی موقع گرفتن اسکارش یه جمله ای گفت که خیلی مرتبطه با حرفهام: هر کسی به خدا اعتقاد داشته باشه ، یک رفیق داره . و اونهم خودشه!

من میفهمم چی میگی چون این حرفها رو خودم هر روز به خودم میزنم
میدونی یوسف، همه مون میدونیم اوضاع چقدر خرابه. تو این کشور یه چیزای اساسی رو هواس. یه چیزای فوق پیش پا افتاده و کم اهمیتی مسائل اصلیه
میدونیم دورمون چقدر بدبختی هست.
ولی یوسف دلت برای هر کی نمیسوزه دلت برای اون رفیقی که هر روز این حرفها رو داری باهاش میزنی بسوزه

حتی اگه این حرفها حقه و دوس داری هر روز تکرارشون کنی، یه استراحتی هم بهش بده با معرفت باش. یکم فکرای خوب. یکم حرفهای خوب. یکم از وقت خالیتو دنبال علاقه هات برو. به چیزهایی که بهت ارامش میدن. مثل همین سینما. خوش سلیقه هم هستی

میدونم همه اینها حرف بود . ولی کلِ دنیا توی ذهن ادماس یوسف. حتی تصورمون از خدا

کسی نمیگه زندگی رو باید ساده گرفت عزیزم. زندگی ساده نیست. تو قطعا مشکلات داری
ولی کسی هم نمیتونه تو رو مجبور کنه انقدر سخت و تلخ دنیا رو ببینی.

مواظبِ رفیقت باش یوسف