بچه ها کسی هست بتونه کمک کنه من رو ؟
من وقتی گناه میکردم یه عذاب خیلی خیلی سخت سرم میومد
از 19 سالگی شروع شد این عذاب و بلا بعد گناه تا 25 سالگی که الان باشه ادامه داشته
این عذاب اعصابم رو خورد میکنه باعث میشه تحقیر بشم و ... نمیتونم بهتون بگم این عذاب چیه ! ببخشید
بارها تا اومدم ترک کنم مثلا 10 روز بعد ترک دیدم این عذاب هنوز 10 روز بعدش هم هست فقط کمرنگ تر شده همین باعث شده انگیزم رو برای ادامه ترک از دست بدم
من حرفم با خدا اینه چطور وقتی گناه می کنم درجا اون عذاب نازل میشه ولی وقتی میخوام ترک کنم اون عذاب محو نمیشه ؟
خدا مگه نمیگی هر کسی از گناهانش برگرده تو رو غفور و رحیم پیدا میکنه ؟ پس چرا عذاب من فقط کمرنگ میشه ؟ چرا کلا محو نمیشه
چند ماه پیش تا 30 روز رفتم تو فکرم بعضی مواقع فکرهای ناجور میکردم ولی تو کل 30 روز حتی یک نگاه حرام نداشتم ولی اون عذاب بعد 30 روز همچنان باقی بود - یه سخنرانی مذهبی گوش میدادم بعد 30 روز - سخنرانش میگفت : وقتی گناه می کنید مهدی فاطمه واسطه میشه پیش خدا که خدا به خاطر من ببخش این بنده رو آبروش رو نبر ! من دیدم چطور من 30 روز ترک کردم ولی مهدی فاطمه واسطه نمیشه پیش خدا ؟
بعد ها فکر کردم پیش خودم گفتم اینکه آدم تو ذهنش به چیزهای کثیف فکر کنه و تو عمل پاک باشه این که نشد ترک - باید فکر و چشم هر دو پاک باشه
الان 19 روز هست نه یک ثانیه فکر حرام کردم نه یک ثانیه نگاه حرام داشتم نه یک ثانیه به سایت ناجور رفتم پاک پاک
ولی اون عذاب که 6 سال با من هست هنوز خدا نبخشیده
توی عمرم نشده 19 وز پشت سر هم نه نگاه حرام داشته باشم نه فکر حرام
به خدا دارم گریه می کنم این حرف رو مینویسم
مگه نمیگن خدا سریع و رضاست ؟ مگه نمیگن یک کار خوب 10 باربر ثواب داره ولی کار بد یک برابر گناه داره ؟
پس چرا موقع گناه درجا عذاب برام نازل میشه و موقع ترک فقط کمرنگ میشه ؟
دیروز نماز صبح غذا شد امشبم نماز مغرب و عشا
دیگه بعد عذاب و تحقیر شدنم انگیزه ای برای عبادت خدا ندارم
خدایا نو تو قران گفتی کسی که از گناهی توبه کنه تو می بخشی وارد روز بیستم شدم ولی هنوز این عذاب رو از من بر نداشتی
قبلا ازت میخواستم کمک کنی ترک کنم که به فلان دختر برسم الان میگم هیچ اونم نمیخوام کلا بی خیال دنیا شدم تا آخر عمرم هم مجرد بمونم دیگه برام مهم نیست
فقط خدا این عذاب رو حداقل موقعی که 20 روز پاک هستم اونم پاکی 100 در صدی اون موقع بردار
بچه ها دعا کنید شاید خدا به خاطر شما عذاب و تحقیر رو از من برداره
=========================
نقل قول: یک روز عبداللّه بن یحیی محضر مقدس «آقا امیرالمؤمنین علی (ع)» مشرف شد. مقابل حضرت کرسی و صندلی بود، حضرت به عبداللّه امر فرمودند که روی صندلی بنشیند.
همینکه عبداللّه خواست روی کرسی و صندلی بنشیند، صندلی برگشت و عبداللّه واژگون شد و مُحکم به زمین افتاد و سرش شکست و خون جاری شد و از شدّت درد متألّم گردید.
آقا حضرت علی (ع) آب طلبید و سر عبداللّه را با آن شست و شو و پاک فرمودند.
بعد دست مبارکشان را روی سر عبداللَّه کشیدند، گویا اصلاً هیچ اتّفاقی نیفتاده.
سپس فرمودند: «الحمد للَّه که خداوند متعال گناهان شیعیان ما را در همین دنیا پاک فرمود».
الحمد للَّه رب العالمین که خدا ابتلا و گرفتاری دنیا را موجب خلاصی و نجات و پاکی گناهان شیعیان ما قرار داد تا عبادات و طاعات آنها سالم بماند و مستحق ثواب شوند.
عبداللّه عرض کرد: یا امیرالمؤمنین، آیا کیفر و جزای گناهان فقط در دنیا داده میشود؟!
حضرت فرمود: بله، مگر فرمایش گهربار «حضرت پیغمبر اکرم (ص)» را نشنیدی که فرمود: دنیا زندان مؤمن و بهشت کافر است.
کم مونده بگم غلط کردم شیعه شدم !