سلام روی صحبتم با بچه هایی هست که از دیگران ناراحت و نا امید و دلخور بودن.
اجازه بدید قبل از هر چیز اینو بگم که این مسئله ربطی به مشکل من نداره
و از طرفی اینم بگم که خدا رو شکر پدر و مادرم انسانهای بسیار با محبت و خوبی هستن
ولییییییییی
حدود 1 ماه قبل
توی یکی از روزهای خدا که برای من تیره و تار بود
به نتیجه بدی رسیدم
اینکه چقدر تنهام
شاید به نظر مسخره بیاد ولی وانفسای روز قیامت رو یه کوچولو درک کردم شنیده بودم توی روز قیامت هرکسی دنبال کار خودشه و حتی عزیزترین کس خودشو فراموش میکنه
اونروز به شدت تنها رها شدم
ضربه اینجا بود که در درجه اول از طرف عزیزترین کسانم یعنی مادر و پدرم تنها رها شدم
هر کدوم با سماجت دنبال کار خودشون بودن و من وسط مشکلم که داشتن میدیدن رها شدم!
مثل پتک بود که بخوره به سرم
گیج بودم و منگ
وقتی کامل توسط عزیزانم رها شدم
خدا رو درک کردم
اینکه تنها خداست که همیشه باهامه
اینکه وانفسا چقدر وحشتناکه
اینکه جز برای خدا کاری نکنم
اینکه به جای جاش هر کسی به فکر خودشه
-----------
مدتها قبل توی امضای یکی از بچه ها نوشته بود:
خدایا بهم بفهمان با تو چی میشم و بهم بفهمان بی تو چی میشم اما نشونم نده
اونروز که همه تنهام گذاشتن فهمیدم بی خدا چی میشم
---------------
این قضیه باعث نشد از خانوادم بدم بیاد
بلکه بهم یاد داد جز خدا هیچکس رو ندارم
اگه به عزیزانم محبت میکنم نه برای اونهاست،برای خداست
فقط برای خدا
و به اینکه جوابمو میده ایمان دارم
-----------------
کسانی که از نا مردی یک دوست یا بدی خانواده نالیدن
میخوام بدونن که تمام این مسائل عادیه
در آرامش، با صبر، با متانت، با توکل با دیگران زندگی کنید و
کارهاتون رو برای خدا انجام بدید .
اونوقته که توی جمعشون هم دیگه تنها نیستید
و آرامش تمام وجودتونو فرا میگیره
باور بفرمایید این حرفها شعار نیست
احساس تنهایی،نیاز به کمک ، رها شدن، به خدا وصل شدن،دیگه تنها نبودن رو با تمام وجودم تجربه کردم
الان دیگه توی شلوغیها گاهی لبخند میزنم و توی دلم میگم
سلام خدایا
هیچکس نمیدونه من الان با شما هستم
چقدر خوبی
دوستت دارم.
و این خیلی حس خوب و آرامش بخشیه.
به جای انتظار از دیگران،به خدا ، با اطمینان تکیه کنید
آرامش سراسر وجودتونو میگیره.
بعید میدونم کسی این پست طولانی رو بخونه!
شاید برای خودم نوشتم
امیدوارم بودم مرهمی باشه